Roberto Juarroz, Václav Havel, Stig Dagerman, Flann O’Brien

De Argentijnse dichter, essayist en literatuurwetenschapper Roberto Juarroz werd geboren in Coronel Dorrego op 5 oktober 1925. Zie ook mijn blog van 5 oktober 2009 en ook mijn blog van 5 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Roberto Juarroz op dit blog.

 

 

Interior deserts

 

Interior deserts,

vague litanies for someone who died

leaving all the doors open.

A gray cloak over another cloak of no color.

Excessive densities.

Even the wind casts a shadow.

Mockery of the landscape.

Nothing left to call to

but a flat dark sun

or an endless rain.

Or wipe out the landscape

with the wind and its shadow.

And there is one further resort:

drive the desert mad

until it turns into water

and drinks itself.

It it better to madden the desert

than to live there.

 

 

 

Crack of imminence in the heart

 

Crack of imminence in the heart,

while the foot of hope

dances its blue dance,

in love with its own shadow.

There is an expectant hymn

that cannot begin

as long as the dance has not finished

its cultivation of time.

It is a hymn backward,

and inverted imminence,

the last thread to tie the fountain

before its flow carries it away.

There are songs that sing,

there are others that are silent,

the deepest of all go backward

from the first letter.

 

 

Vertaald door W.S. Merwin

 

 

Roberto Juarroz (5 oktober 1925 – 31 maart 1995)

Lees verder “Roberto Juarroz, Václav Havel, Stig Dagerman, Flann O’Brien”

Denis Diderot, Charlotte Link, José Donoso, Ervin Sinko

De Franse schrijver, filosoof en kunstcriticus Denis Diderot werd geboren in Langres op 5 oktober 1713. Zie ook alle tags voor Denis Diderot op dit blog en ook mijn blog van 5 oktober 2010.

Uit: Jacques le Fataliste

 

Jacques ne connaissait ni le nom de vice, ni le nom de vertu ; il prétendait qu’on était heureusement ou malheureusement né. Quand il entendait prononcer les mots récompenses ou châtiments, il haussait les épaules. Selon lui la récompense était l’encouragement des bons ; le châtiment, l’effroi des méchants. Qu’est-ce autre chose, disait-il, s’il n’y a point de liberté, et que notre destinée soit écrite là-haut ? Il croyait qu’un homme s’acheminait aussi nécessairement  à la gloire ou à l’ignominie, qu’une boule qui aurait la conscience d’elle-même suit la pente d’une montagne ; et que, si l’enchaînement des causes et des effets qui forment la vie d’un homme depuis le premier instant de sa naissance jusqu’à son dernier soupir nous était connu, nous resterions convaincus qu’il n’a fait que ce qu’il était nécessaire de faire. […] D’après ce système, on pourrait imaginer que Jacques ne se réjouissait, ne s’affligeait de rien ; cela n’était pourtant pas vrai. Il se conduisait à peu près comme vous et moi. Il remerciait son bienfaiteur, pour qu’il fît encore du bien. Il se mettait en colère contre l’homme injuste ; et quand on lui objectait qu’il ressemblait alors au chien qui mord la pierre qui l’a frappé : “Nenni, disait-il, la pierre mordue par le chien ne se corrige pas ; l’homme injuste est corrigé par le bâton”. Souvent il était inconséquent comme vous et moi, et sujet à oublier ses principes, excepté dans quelques circonstances où sa philosophie le dominait évidemment ; c’était alors qu’il disait : “Il fallait que cela fût, car cela était écrit là-haut.”

 

 

Denis Diderot (5 oktober 1713 – 31 juli 1784)

Standbeeld in Langres

Lees verder “Denis Diderot, Charlotte Link, José Donoso, Ervin Sinko”

K.L. Poll

 

De Nederlandse schrijver en journalist K.L. Poll, (volledige naam Kornelis Lubbertus Poll) werd geboren in Dordrecht op 5 oktober 1927. Poll studeerde rechten aan de Rijksuniversiteit Leiden, was redacteur van Haagse dagblad Het Vaderland en later hoofd van de kunstredactie van het Algemeen Handelsblad dat in 1970 fuseerde met de Nieuwe Rotterdamse Courant. In 1959 richtte Poll het Hollands Maandblad op. Hij publiceerde daarin een aantal van zijn essays en humoristische beschouwingen over filosofie. In een van zijn stukjes pleitte hij voor de invoering van een “ironieteken” als een nieuw leesteken. K.L. Poll was als redacteur de initiatiefnemer van de wetenschapsbijlage van NRC Handelsblad en in 1983 richtte hij een “Vereniging voor Onderwijs, Kunst en Wetenschap” op, in eigen woorden “een onafhankelijke muis (die) niet zou misstaan naast de olifant van de culturele staatszorg” en het culturele leven zou moeten verlevendigen. De vereniging, nu een stichting, organiseert lezingen en geeft boeken uit. Later werd hij tevens initiator van het Cultureel Supplement van de NRC.Zijn bijdragen werden gebundeld in “Zonder mirakels” (1965), “De eigen vorm” (1967) en “Het masker van de redelijkheid “ (1969). In 1973 begon Poll aan het project “Formules voor een moraal”, bestaande uit de essaybundels “Verlangen naar almacht” (1974), “Een dienstreis voor burgers” (1976), “Wennen aan de vrede” (1981), de poëziebundel “De logica van November” (1975) en de roman “Emma Kwartier” (1978).

 

De bomen steken

De bomen steken
hun takken en twijgen
onverschrokken, aangepast,
in de blauwe vrieslucht
van de gevorderde ochtend.
Het is koud, verhoudingsgewijs,
goed schilderijweer,
oudhollands voor later,
de oude zonden
en gruwelijkheden van God
vergeten en, in zoverre,
vergeven.
De natuur wrokt niet,
draagt de gevolgen
als nieuwe vanzelfsprekendheden
voort in de tijd,
vervult in volle majesteit
het heden in zijn klassieke vluchtigheid,
kent de eigen wetten door en door,
glimlacht om de onvermijdelijke lente.

 

 

Juli

Een dag met eigen schaduwen.
In de lucht de zachte
aandrang van een gehandicapte geest.

Langs Wijk bij Duurstede
varen zomerschepen.
Langs het raam trekt de tijd.

Waar komt de grijze kat vandaan,
angstig trillend op een hoog, smal balkon
van een huis in de Sarphatistraat?

 

 

 
K.L. Poll (5 oktober 1927 – 14 november 1990)