De Amerikaanse schrijver Nick McDonell werd geboren op 18 februari 1984 in New York. Zie ook alle tags voor Nick McDonell op dit blog.
Uit: The Third Brother
“So Mike is glad when the assignment comes, even though he is very surprised. He had been watching again, and Analect had been standing in conversation with Bishop for nearly ten minutes. Mike had been looking closely through the glass-he sensed the men were angry with one another-when Bishop suddenly turned and opened the door. Mike feared he was caught, but then Bishop waved him into the office and Analect asked if he wanted to go to Bangkok. “Help Tommy with some reporting,” as he put it.
Bishop nods slightly at Mike. Bishop is a small man, with fat features and prematurely graying black hair.
“The story, is backpacker kids going to Bangkok to do ecstasy,” Analect says. “Just don’t get arrested.”
“He doesn’t want to have to retrieve you,” Bishop says.
“It’s really just a travel story, is another way to look at it,” Analect goes on.
“Just a travel story,” Bishop repeats, chuckling.
“You’re their age,” Analect continues, “the backpackers’. You’ll be good at talking to them. Ask questions. It can be your story too. And one other thing I’ve already explained to Tommy …”
Mike catches Bishop rolling his eyes.
“… I want you to find Christopher Dorr.”
Mike can’t place the name.
“He used to do a lot of the investigative pieces Tommy does now,” Analect says, looking straight at him, seeming almost to ignore Bishop. “He’s been in Bangkok for a while, I think. It’d be good for someone from the magazine to look him up.”
Nick McDonell (New York, 18 februari 1984)
De Afro-Amerikaansschrijfster Toni Morrison werd geboren op 18 februari 1931 in Lorain, Ohio. Zie ook alle tags voor Toni Morrison op dit blog.
Uit: Song of Solomon
“You can’t own a human being. You can’t lose what you don’t own. Suppose you did own him. Could you really love somebody who was absolutely nobody without you? You really want somebody like that? Somebody who falls apart when you walk out the door? You don’t, do you? And neither does he. You’re turning over your whole life to him. Your whole life, girl. And if it means so little to you that you can just give it away, hand it to him, then why should it mean any more to him? He can’t value you more than you value yourself.”
(…)
“It sounded old. Deserve. Old and tired and beaten to death. Deserve. Now it seemed to him that he was always saying or thinking that he didn’t deserve some bad luck, or some bad treatment from others. He’d told Guitar that he didn’t ‘deserve’ his family’s dependence, hatred, or whatever. That he didn’t even ‘deserve’ to hear all the misery and mutual accusations his parents unloaded on him. Nor did he ‘deserve’ Hagar’s vengeance. But why shouldn’t his parents tell him their personal problems? If not him, then who? And if a stranger could try to kill him, surely Hagar, who knew him and whom he’d thrown away like a wad of chewing gum after the flavor was gone–she had a right to try to kill him too.
Apparently he though he deserved only to be loved–from a distance, though–and given what he wanted. And in return he would be…what? Pleasant? Generous? Maybe all he was really saying was: I am not responsible for your pain; share your happiness with me but not your unhappiness.”
Toni Morrison (Lorain, 18 februari 1931)
De Nederlandse schrijver Robbert Welagen werd geboren in Dordrecht op 18 februari 1981. Zie ook alle tags voor Robbert Welagen op dit blog.
Uit: Verre vrienden
‘Als ik de geestelijke staat van die zomers wil beschrijven, kan ik alleen maar iets duns zeggen: ik stelde mezelf voortdurend uit, had spookemoties,dutte in en vergat mijn verlangens. Een droomtoestand slechts onderbroeken door soms met ene gevonden eencentmuntje in mijn hand door de tuin te lopen. Dikwijls vergast ik aan het einde van de dag de weg naar huis en dan sliep ik buiten onder de eik. Ik was een laagje poeder. Pff, een windvlaagje en weg was ik. Dwarrelend door de lucht kwam ik neer op de grond als een schaduw. Ik ben ‘achtig’, kon ik zeggen. Ik zoek de dunne restruimte in de wereld, ook dat kon ik zeggen. Het kleinste stukje dat zich overal tussendoor uitstrekt. Al die woorden waren heel vanzelfsprekend.’
Robbert Welagen (Dordrecht, 18 februari 1981)
De Nederlandse dichter Bart FM Droog werd geboren in Emmen op 18 februari 1966. Zie ook alle tags voor Bart FM Droog op dit blog.
Schoonmaak
Ofschoon meerdere malen
mijn huishoudster het mij
verbood met vieze handen
het toetsenbord te betasten
sloop ik toen zij mijn boeken
in de keuken verbrandde
met ongewassen handen
terug naar het gekuiste bord
en ramde bezeten
letters van vreugd en jolijt
bevrijd van het oude
gespeend van de tijd.
Een bibliotheek spreekt
Dit is geen wand, maar wijze
om hoger te komen dan daar
waar kometen en sterren jagen
voor waaghalzen en dwazen
is dit geen blinde muur
noch doodlopende weg
dit is de schulp van weten
opgericht uit kalk van wijsheid
gegeseld door regen en vlagen
van vandalen, waan en wind
koppig en onweerstaanbaar
ben ik de weg – betreed me.
Bart FM Droog (Emmen, 18 februari 1966)
De Nederlandse dichter, publicist en diplomaat Maarten Mourik werd geboren in Streefkerk op 18 februari 1923. Zie ook alle tags voor Maarten Mourik op dit blog.
Droogbloemen
Zij versiert het plafond van haar keuken
met bossen gedroogde bloemen:
hortensia, guldenroede,
kogeldistel, wilde bertram;
en kruiden: lavendel, marjo;ijn,
thijm, hysop en rozemarijn.
Vervaalde kleuren, vervaagde geuren;
en zij denkt aan hun bloeiende liefde:
zou die ooit vervalen, vervagen?
Wassenaar
Woekerend regenwoud,
met hier en daar
een open plek
waar het luipaard
de buffel bespringt,
terwijl, veilig verschanst,
een apentroep protesteert.
Ook:
dichtgeslijmd aquarium,
waar exotische vissen
elkaar beloeren
vanachter groene
gordijnen van algen;
wie zich blootgeeft
is er geweest.
Maarten Mourik (18 februari 1923 – 30 september 2002)
De Nederlandse dichter,vertaler en schilder Huub Beurskens is geboren in Tegelen op 18 februari 1950. Zie ook alle tags voor Huub Beurskens op dit blog.
Als er geen licht meer door linnen dringt
‘Weet je hoe je kunt zien wanneer iets goed geschilderd is?’
vroeg mijn oom in zijn hobbykamer, waar hij zijn Meer bij
zonsondergang met de voorkant tegen de middagzon hield.
‘Als er geen licht meer door het linnen dringt.’ Ik draaide
de ansicht om die als voorbeeld had gediend: Camping
Seeperle, Bodensee, en wist opeens dat ik liefst elk gedicht
met sinterklaasrijm wilde schrijven, inhoudelijk haast zonder
gewicht, in de hoop – ‘We kwamen er vaak, je tante en ik’
– dat er vanzelf iets in sloop en daar bleef waar geen vinger
achter te krijgen is, zoals ofschoon je engel je niet mis
te verstaan zijn Eden uit gewezen heeft, de herinnering
aan zijn meisjesgelaat, dat een en al buiten was zo zonder
noodzaak van een binnen, dat je aldoor hoopt het weer
te zien wanneer ooit geen zicht meer door linnen dringt.
Huub Beurskens (Tegelen, 18 februari 1950)
De Vlaamse dichter en schrijver Gaston Burssens werd geboren in Dendermonde op 18 februari 1896. Zie ook alle tags voor Gaston Burssens op dit blog.
Zeven fabels
Un chat, nommé Rodilardus
Faisait de rats telle déconfiture,
Que l’on n’en voyait presque plus,
Tant il en avait mis dedans la sépulture.
Jean de la Fontaine.
I
De krekel en de mier
De zon schuift naar de verte
naar alle verten schuiven zonnen
de verre zon van verlangen
de zon van ver verlangen
’t verlangen naar een verre zon
naar alle verre zonnen
Dit is een stichtelike parabel
en beter dan wat goede sier
is deze fabel
van de krekel en de mier
II
De kikvors die een os wou zijn
De wei ligt aan de zoom van ’t bos
De hoeve staat in de wei
Hier leggen de vogels een purperen ei
in ’t gele mos
Ik wenste dat het mos nu purper was
en groen het ei als gras
en het gras nu blauw werd als de lucht
en de lucht één stil gerucht
Als ik nu nog het bos kon zijn
en jouw haar van mos kon zijn
dan was de liefde liefdeling
een kikvors die een os kon zijn
Gaston Burssens (18 februari 1896 – 29 januari 1965)
Zie voor nog meer schrijvers van de 18e februari ook mijn blog van 18 februari 2012 deel 1 en eveneens deel 2.