De Engelse dichter, essayist en schrijver Stephen Spender werd geboren op 28 februari 1909 in Londen. Zie ook alle tags voor Stephen Spender op dit blog.
My Parents kept me from children who were rough
My parents kept me from children who were rough
and who threw words like stones and who wore torn clothes.
Their thighs showed through rags. They ran in the street
And climbed cliffs and stripped by the country streams.
I feared more than tigers their muscles like iron
And their jerking hands and their knees tight on my arms.
I feared the salt coarse pointing of those boys
Who copied my lisp behind me on the road.
They were lithe, they sprang out behind hedges
Like dogs to bark at our world. They threw mud
And I looked another way, pretending to smile,
I longed to forgive them, yet they never smiled.
The Room Above the Square
The light in the window seemed perpetual
When you stayed in the high room for me;
It glowed above the trees through leaves
Like my certainty.
The light is fallen and you are hidden
In sunbright peninsulas of the sword:
Torn like leaves through Europe is the peace
That through us flowed.
Now I climb up alone to the high room
Above the darkened square
Where among stones and roots, the other
Unshattered lovers are.
O Night O Trembling Night
O night O trembling night O night of sighs
O night when my body was a rod O night
When my mouth was a vague animal cry
Pasturing on her flesh O night
When the close darkness was a nest
Made of her hair and filled with my eyes
(O stars impenetrable above
The fragile tent poled with our thighs
Among the petals falling fields of time
O night revolving all our dark away)
O day O gradual day O sheeted light
Covering her body as with dews
Until I brushed her sealing sleep away
To read once more in the uncurtained day
Her naked love, my great good news.
Stephen Spender (28 februari 1909 – 16 juli 1995)
Cover
De Vlaamse schrijver Bart Koubaa (pseudoniem van Bart van den Bossche) werd geboren op 28 februari 1968 in Eeklo. Zie ookalle tags voor Bart Koubaa op dit blog.
Uit: De leraar
“‘Mijn aandacht werd getrokken door een klein artikel waarin stond dat jongeren die een kracht- of vechtsport beoefenen meer dan anderen betrokken zijn bij vechtpartijen. Nee maar. Ze gebruiken ook meer wapens, spijbelen vaker en vernielen meer. Kijk eens aan. Maar kom, het is ook bewezen, althans zo blijkt uit een onderzoek waarvoor vijfhonderd jongeren tussen de elf en zeventien gedurende twee jaar gevolgd werden. Een derde van onze leerlingen is aangesloten bij een populaire kickboksclub…’
(…)
“Gisteren stond in de krant dat industriële sponsors enkel geld geven aan studies die hun goed uitkomen en dat onderzoekers hun stellingen formuleren conform de financiële belangen van de sponsor. Negatieve uitkomsten zien het licht niet. Vooral de farmaceutische industrie is een meesterfoefelaar. Als er vijftien jaar geleden in de klas één tussen zat die af en toe de boel op stelten zette, werd hij bestempeld als een kwajongen of een haantje/de/voorste, tegenwoordig is de diagnose ADHD. De pillen zijn zo licht geworden dat zowat de helft van onze leerlingen Ritaline slikt, interessant voor de economie, en die moet tot elke prijs draaien, anders komt onze sociale zekerheid op de helling en kunnen we de pillen niet terugbetaald krijgen. Verlaag met andere woorden de drempel voor de diagnose- ieder kind dat tegenspreekt of een raam aan diggelen gooit, heeft per definitie ADHD . Verlicht vervolgens de dosis van de pillen en schrijf ze voor.”
Bart Koubaa (Eeklo, 28 februari 1968)
De Belgische-Franse dichter, schrijver, essayist, dramaturg en scenarioschrijver Luc Dellisse werd geboren op 28 februari 1953 in Brussel. Zie ook alle tags voor Luc Delisse op dit blog.
Faire-part
Ta main lisse posée sur le ventre
Ta douceur transformée en griffes
Tu montes en arrière dans la langue
Tu tournes la tête et tu chantes
Ta beauté de monstre savant éclate
Le feu crépite dans mes veines.
Je meurs
Je vois tes yeux de soufre et de salpêtre
Le jeu du tourbillon qui troue le plafond
Le ciel devient panique
L’été brûle les dernières fleurs
Je suis entré dans la douleur
J’attends la fin du jour, l’œil crevé
Le cyclope de la tempête
J’attends le vin et la froideur
L’amour a plus d’un tour
Pour nous briser le cœur
Je n’ai jamais été joueur
Je suis entré dans la douleur
Je dessine dans l’air ton visage
J’entends le chant de ta voix,
Le bonheur que tu m’as donné
Que tu m’as repris
Et qui reviendra un jour
Sans moi.
Luc Dellisse (Brussel, 28 februari 1953)
De Duitse dichter en schrijver Bodo Morshäuser werd geboren op 28 februari 1953 in Berlijn. Zie ook alle tags voor Bodo Morshäuser op dit blog.
Sonntags im Park
Ich war vier
er hob mich aufs Reiterdenkmal
im Tiergarten
winkte von Ferne
und ich war ohne Angst
Er kam zurück
nahm mich auf die Schulter
ich sollte es schöner haben
von seinem Vater
kannte er nur das Grab
Achtzehn Grad minus
und er hielt mich umarmt
dass uns warm war und sagte
so einen Winter hätte er
nur in Sibirien erlebt
Bodo Morshäuser (Berlijn, 28 februari 1953)
Berlijn, Tiergarten
De Ierse dichter John Montague werd geboren in New York op 28 februari 1929. Zie ook alle tags voor John Montague op dit blog.
A Small Death
My daughter, Úna, wanders
off to play in the forest,
unafraid, her new rag doll
clutched under one arm:
a small fairy queen, trail-
ed by her elderly knight.
At the centre, I find her
beneath black hemlock, red cedar,
halted on a carpet, a compost
of fallen leaves, rusty haws
and snowberries, knobbly chestnuts:
decay’s autumnal weft.
She has found a dead bird
which she holds up in her
other hand; eyes, bright beads,
but the long beak spiky, cold,
twig legs crisped inwards.
Why not fly? she demands
And as I kneel to explain
(taking the retted corpse away)
dead, she repeats, puzzled.
So we bury the scant body
under a mound of damp leaves,
a gnome’s pyre, a short barrow:
Her first funeral ceremony.
Home now, I nudge gently,
past the slapping branches,
the shallow Pacific rain pools
she loves ploutering through
in her diminutive wellingtons.
Beyond the tall woods, lights
of Victoria are flickering on:
yellow flares of sodium
under dark coastal clouds
crossing Vancouver Island;
dream cattle swaying home.
John Montague (New York, 28 februari 1929)
Zie voor nog meer schrijvers van de 28e februari ook mijn blog van 28 februari 2012 deel 2.