De Duitser schrijver Patrick Süskind werd geboren in Ambach op 26 maart 1949. Zie ook mijn blog van 26 maart 2007.

Uit: Die Geschichte von Herrn Sommer

“Ein Jahr später lernte ich Rad fahren. Das war nicht eben früh, denn ich maß schon einen Meter fünfunddreißig, wog zweiunddreißig Kilo und hatte Schuhgröße zweiunddreißigeinhalb. Aber das Radfahren hat mich nie besonders interessiert. Diese schwankende Fortbewegungsweise auf nichts als zwei dünnen Rädern kam mir zutiefst unsolide, ja unheimlich vor, denn es konnte mir niemand erklären, weshalb ein Fahrrad im Ruhezustand sofort umfiel, wofern es nicht gestützt, angelehnt oder von jemandem festgehalten wurde – NICHT aber umfallen sollte, wenn sich ein zweiunddreißig Kilogramm schwerer Mensch darauf setzte und ohne jede Stütze oder Anlehnung damit herumfuhr. Die diesem wundersamen Phänomen zugrunde liegenden Naturgesetze, nämlich die Kreiselgesetze und insbesondere der sogenannte mechanische Drehimpulserhaltungssatz, waren mir damals völlig unbekannt, und selbst heute begreife ich sie noch nicht ganz, und allein das Wort „mechanischer Drehimpulserhaltungssatz“ ist mir nicht geheuer und verwirrt mich derart, dass die bewusste Stelle an meinem Hinterkopf zu kribbeln und zu klopfen anfängt.“

 

 

Patrick Süskind (Ambach, 26 maart 1949)

 

De Amerikaanse dichteres en schrijfster Erica Jong werd geboren in New York op 26 maart 1942. Zie ook mijn blog van 26 maart 2007.

Another Language

The whole world is flat
& I am round.
Even women avert their eyes,
& men, embarrassed
by the messy way
that life turns into life,
look away,
forgetting they themselves
were once this roundness
underneath the heart,
this helpless fish
swimming in eternity.

The sound of O,
not the sound of I
embarrasses the world.
My friends, who voluntarily have made
their bodies flat,
their writings flat as grief,
look at me in disbelief.
What is this large unseemly thing–
a pregnant poet?
an enormous walking O?
Oh take all the letters of the alphabet but that!
We speak the Esperanto of the flat!

Condemned to sign
language & silence, pregnant poems
for men to snicker at,
for women to denounce,
I live alone.
My world is round
& bounded by the mountain of my fear;
while all the great geographers agree
the world is flat
& roundness cannot be.

 

His Silence

He still wears the glass skin of childhood.
Under his hands, the stones turn mirrors.
His eyes are knives.

Who froze the ground to his feet?
Who locked his mo
uth into an horizon?
Why does the sun set when we touch?

I look for the lines between the silences.
He looks only for the silences.

Cram this page under his tongue.
Open him as if for surgery.
Let the red knife love slide in.

Erica Jong (New York, 26 maart 1942)

 

De Amerikaanse dichter Gregory Corso werd geboren in New York op 26 maart 1930. Zie ook mijn blog van 26 maart 2007.

Destiny

They deliver the edicts of God
without delay
And are exempt from apprehension
from detention
And with their God-given
Petasus, Caduceus, and Talaria
ferry like bolts of lightning
unhindered between the tribunals
of Space & Time

The Messenger-Spirit
in human flesh
is assigned a dependable,
self-reliant, versatile,
thoroughly poet existence
upon its sojourn in life

It does not knock
or ring the bell
or telephone
When the Messenger-Spirit
comes to your door
though locked
It’ll enter like an electric midwife
and deliver the message

There is no tell
throughout the ages

that a Messenger-Spirit
ever stumbled into darkness.

 

I am 25

With a love a madness for Shelley
Chatterton Rimbaud
and the needy-yap of my youth
has gone from ear to ear:
I HATE OLD POETMEN!
Especially old poetmen who retract
who consult other old poetmen
who speak their youth in whispers,
saying:–I did those then
but that was then
that was then–
O I would quiet old men
say to them:–I am your friend
what you once were, thru me
you’ll be again–
Then at night in the confidence of their homes
rip out their apology-tongues
and steal their poems.

 

Gregory Corso (26 maart 1930 – 17 januari 2001)

 

 

De Amerikaanse dichter Robert Lee Frost werd geboren op 26 maart 1874 in San Francisco. Zie ook mijn blog van 26 maart 2007.

 

A Patch of Old Snow

 

There’s a patch of old snow in a corner
That I should have guessed
Was a blow-away paper the rain
Had brought to rest.

It is speckled with grime as if
Small print overspread it,
The news of a day I’ve forgotten–
If I ever read it.

 

 

Tree at my Window

 

Tree at my window, window tree,
My sash is lowered when night comes on;
But let there never be curtain drawn
Between you and me.

Vague dream-head lifted out of the ground,
And thing next most diffuse to cloud,
Not all your light tongues talking aloud
Could be profound.

But tree, I have seen you taken and tossed,
And if you have seen me when I slept,
You have seen me when I was taken and swept
And all but lost.

That day she put our heads together,
Fate had her imagination about her,
Your head so much concerned with outer,
Mine with inner, weather.

Robert Frost  (26 maart 1874 – 29 januari 1963)

 

 

De Engelse dichter Alfred Edward Housman werd geboren op 26 maart 1859 in  Fockbury, Worcestershire. Zie ook mijn blog van 26 maart 2007.

 

Loveliest of trees, the cherry now

 

Loveliest of trees, the cherry now

Is hung with bloom along the bough,

And stands about the woodland ride

Wearing white for Eastertide.

 

Now, of my three score years and ten,

Twenty will not come again,

And take from seventy springs a score,

It only leaves me fifty more.

 

And since to look at things in bloom

Fifty springs are little room,

About the woodlands I will go

To see the cherry hung with snow.

 

 

 

You smile upon your friend to-day

You smile upon your friend to-day,

  To-day his ills are over;

You hearken to the lover’s say,

  And happy is the lover.

 

‘Tis late to hearken, late to smile,

  But better late than never;

I shall have lived a little while

  Before I die for ever.

 

 

Easter hymn

If in that Syrian garden, ages slain,
You sleep, and know not you are dead in vain,
Nor even in dreams behold how dark and bright
Ascends in smoke and fire by day and night
The hate you died to quench and could but fan,
Sleep well and see no morning, son of man.

But if, the grave rent and the stone rolled by,
At the right hand of majesty on high
You sit, and sitting so remember yet
Your tears, your agony and bloody sweat,
Your cross and passion and the life you gave,
Bow hither out of heaven and see and save.

A. E. Housman (26 maart 1859 – 30 april 1936)

 

 De Amerikaanse schrijver Tennessee Williams (eigenlijk Thomas Lanier Williams) werd geboren in Columbus (Mississippi op 26 maart 1911. Zie ook mijn blog van 26 maart 2007.

Blue Song

I am tired

I am tired of speech and of action

If you should meet me upon a

street do not question me for

I can tell you only my name

and the name of the town I was

born in — But that is enough

It does not matter whether tomorrow

arrives anymore. If there is

only this night and after it is

morning it will not matter now.

I am tired. I am tired of speech

and of action. In the heart of me

you will find a tiny handful of

dust. Take it and blow it out

upon the wind. Let the wind have

it and it will find its way home.

 

 

 

My litle one

My little one whose tongue is dumb,
whose fingers cannot hold to things,
who is so mercilessly young,
he leaps upon the instant things,

I hold him not. Indeed, who could?
He runs into the burning wood.
Follow, follow if you can!
He will come out grown to a man

and not remember whom he kissed,
who caught him by the slender wrist
and bound him by a tender yoke
which, understanding not, he broke.

Tennessee Williams (26 maart 1911 – 25 februari 1983)

De Duitser schrijver Patrick Süskind werd geboren in Ambach op 26 maart 1949. Süskind studeerde geschiedenis in München en Aix-en-Provence van 1968 tot 1974. In de jaren 80 werkte hij als scriptschrijver, onder meer voor de televisieseries Kir Royal en Monaco Franze. Zijn eenakter Der Kontrabaß uit 1981 had in vijf jaar meer dan 500 opvoeringen in Duitsland en had ook internationaal succes. Zijn bekendste boek is Het parfum (Das Parfum, 1985), dat één van de meest gelezen boeken uit Duitsland is, en wereldwijd een absolute bestseller. Het boek werd in 2006 verfilmd door regisseur Tom Tykwer. Süskind woont in de Languedoc, Frankrijk als kluizenaar. Hij geeft weinig interviews en mijdt de publiciteit. Ook heeft hij verschillende literaire prijzen geweigerd.

Uit: Das Parfum

„ Im achtzehnten Jahrhundert lebte in Frankreich ein Mann, der zu den genialsten und abscheulichsten Gestalten dieser an genialen und abscheulichen Gestalten nicht armen Epoche gehörte. Seine Geschichte soll hier erzählt werden. Er hieß Jean-Baptiste Grenouille, und wenn sein Name im Gegensatz zu den Namen anderer genialer Scheusale, wie etwa de Sades, Saint-Justs, Fouchés, Bonapartes usw., heute in Vergessenheit geraten ist, so sicher nicht deshalb, weil Grenouille diesen berühmteren Finstermännern an Selbstüberhebung, Menschenverachtung, Immoralität, kurz an Gottlosigkeit nachgestanden hätte, sondern weil sich sein Genie und sein einziger Ehrgeiz auf ein Gebiet beschränkte, welches in der Geschichte keine Spuren hinterläßt: auf das flüchtige Reich der Gerüche.

 

 

Patrick Süskind  (Ambach, 26 maart 1949)

 

De Amerikaanse schrijfster Erica Jong werd geboren in New York op 26 maart 1942. Jong is de auteur van acht romans, zes dichtbundels en diverse non-fictie-boeken. Haar boeken verschijnen wereldwijd in vertaling en belanden onverminderd op de bestsellerlijsten. Ze woont afwisselend in New York en Connecticut. Erica jong brak door in 1973 met haar roman Fear of Flying. Het boek verscheen in 27 talen en ging minstens 15 miljoen keer over de toonbank.

Uit: SAPPHO’S SPRONG

“Proloog
Waar zal ik mijn verhaal laten beginnen? De minstrelen raden ons aan om middenin te beginnen, als de opwinding het grootst is. Goed dan, stel je mij maar voor terwijl ik voort zwoeg in een striemende koude wind boven op het Leucadische klif waar nog steeds het heiligdom van Apollo staat. Ze zeggen dat hier in het verre verleden mensenoffers werden gebracht. Die sfeer hangt er nog steeds, de oude geur van bloed. Alle magische plaatsen ter wereld hebben die geur.
Langs mijn pad staan groepjes gedrongen pijnbomen en de gouden sandalen die ik draag zijn niet opgewassen tegen de stenen die bij het klimmen onder mijn voeten vandaan rollen en wegschieten. Meer dan eens heb ik mijn enkel verstuikt en ben ik gevallen. Mijn knieën zijn net zo geschaafd als toen ik als meisje vaak klom.
Ik ben vele dagen op zee geweest en als ik naar de top van het witte klif klim, voel ik nog steeds het schip onder mijn voeten deinen.
Ik ben onvoorstelbaar oud – vijftig. Alleen heksen halen de vijftig! Goede vrouwen sterven in het kraambed als ze zeventien zijn, zoals mij bijna overkwam. Tegen mijn vijftigste zou ik dood of een oud wijf moeten zijn, met mijn donkere uiterlijk en mijn lichtgekromde rug – die ik altijd met mantels van veelkleurige zijde heb verhuld. Mijn jeugd is verdwenen, maar mijn ijdelheid niet.
Hoe kan ik op mijn vijftigste nog steeds over de liefde dromen? Ik lijk wel gek!”

 

Erica Jong (New York, 26 maart 1942)

 

De Amerikaanse dichter Gregory Corso werd geboren in New York op 26 maart 1930. Hij was één van de meest invloedrijke dichters van de Beat Generation. Zijn moeder, die 16 was toen Corso geboren werd, verliet het gezin een jaar na zijn geboorte en dit luidde een periode in waarin Corso veelal onderdak vond bij pleeggezinnen en in weeshuizen. Hij liep voortdurend weg en zijn carrière als kleine crimineel leidde uiteindelijk tot een veroordeling van drie jaar wegens diefstal. In de Clinton State Prison vond er een belangrijke omwenteling plaats in Corso’s leven. Hij leerde de literatuur kennen en ontwikkelde een voorkeur voor de dichtkunst. Hij werd in 1950 vrijgelaten en kwam in contact met Allen Ginsberg, William S. Burroughs en Jack Kerouac. Hij begon te schrijven voor de Los Angeles Examiner maar was ook handwerksman en werkte voor de Noorse koopvaart. Hij acteerde en speelde in Andy Warhol’s Couch. In 1954 verscheen The Vestal Lady on Brattle and Other Poems, zijn eerste dichtbundel. Dit werd het begin van een reeks voordrachten van Corso waarvoor hij stad en land afreisde. In1956 verhuisde hij naar San Francisco en werd het boegbeeld van de Beat Generation. Het hoogtepunt van zijn dichtersbestaan lag in de jaren vijftig en jaren zestig. Zijn invloed op de Amerikaanse literatuur bestaat echter nog steeds.

 

Last Night I Drove a Car  

Last night I drove a car
not knowing how to drive
not owning a car
I drove and knocked down
people I loved
…went 120 through one town.

I stopped at Hedgeville
and slept in the back seat
…excited about my new life.

 

 

I Held a Shelley Manuscript   

My hands did numb to beauty
as they reached into Death and tightened!

O sovereign was my touch
upon the tan-inks’s fragile page!

Quickly, my eyes moved quickly,
sought for smell for dust for lace
for dry hair!

I would have taken the page
breathing in the crime!
For no evidence have I wrung from dreams–
yet what triumph is there in private credence?

Often, in some steep ancestral book,
when I find myself entangled with leopard-apples
and torched-skin mushrooms,
my cypressean skein outreaches the recorded age
and I, as though tipping a pitcher of milk,
pour secrecy upon the dying page.

26 maart 1930 – Minneapolis, 17 januari 2001)

 

De Amerikaanse dichter Robert Lee Frost werd geboren op 26 maart 1874 in San Francisco. Hij studeerde klassieke talen aan Harvard. Frost debuteerde in Engeland met de dichtbundel ‘A Boy’s Will’ (1913) en doceerde aan Amherst, Harvard, en de Universiteit van Michigan. Hij ontving in 1923 voor de eerste keer de Pulitzer Prize voor de bundel New Hampshire. Hij ontving deze prijs in totaal zelfs vier keer. Werk o.a.: ‘Collected Poems’ (1930), ‘A Further Range’ (1936) en ‘A Witness Tree’ (1942).

 

MOWING

There was never a sound beside the wood but one,
And that was my long scythe whispering to the ground.
What was it it whispered? I knew not well myself;
Perhaps it was something about the heat of the sun,
Something, perhaps, about the lack of sound–
And that was why it whispered and did not speak.
It was no dream of the gift of idle hours,
Or easy gold at the hand of fay or elf:
Anything more than the truth would have seemed too weak
To the earnest love that laid the swale in rows,
Not without feeble-pointed spikes of flowers
(Pale orchises), and scared a bright green snake.
The fact is the sweetest dream that labour knows.
My long scythe whispered and left the hay to make.

 

 

 

Blue-Butterfly Day

It is blue-butterfly day here in spring,
And with these sky-flakes down in flurry on flurry
There is more unmixed color on the wing
Than flowers will show for days unless they hurry.

But these are flowers that fly and all but sing:
And now from having ridden out desire
They lie closed over in the wind and cling
Where wheels have freshly sliced the April mire.

Robert Frost  (26 maart 1874 – 29 januari 1963)

 

De Engelse dichter Alfred Edward Housman werd geboren op 26 maart 1859 in  Fockbury, Worcestershire. Hij was het prototype van een uit een burgerlijk milieu afkomstige intellectueel, die in de Griekse en Latijnse letterkunde compensatie zocht voor zijn homosexualiteit. Dat Housman zijn emoties onderdrukte is teveel gezegd. Zijn academische vorming had echter wel iets van een ivoren toren van waaruit de afstandelijke professor de omringende wereld scherp in de gaten hield. De tijden waren er dan ook naar. Housman was nog maar een paar jaar professor aan het University College van Londen, toen Oscar Wilde werd veroordeeld wegens een “Zedenmisdrijf”. Housmans bundel A Shropshire Lad werd tot zijn eigen verbazing een klassieker, die menig Brits soldaat bij zich droeg in de loopgraven van WO I.

 

On the idle hill of summer

On the idle hill of summer,

Sleepy with the flow of streams,

Far I hear the steady drummer

Drumming like a noise in dreams.

 

Far and near and low and louder

On the roads of earth go by,

Dear to friends and food for powder,

Soldiers marching, all to die.

 

East and west on fields forgotten

Bleach the bones of comrades slain,

Lovely lads and dead and rotten;

None that go return again.

 

Far the calling bugles hollo,

High the screaming fife replies,

Gay the files of scarlet follow:

Woman bore me, I will rise.

 

 

 

THE RECRUIT

 

Leave your home behind, lad,

 And reach your friends your hand,

And go, and luck go with you

 While Ludlow tower shall stand.

 

Oh, come you home of Sunday

 When Ludlow streets are still

And Ludlow bells are calling

 To farm and lane and mill,

 

Or come you home of Monday

 When Ludlow market hums

And Ludlow chimes are playing

 “The conquering hero comes,”

 

Come you home a hero,

 Or come not home at all,

The lads you leave will mind you

 Till Ludlow tower shall fall.

 

And you will list the bugle

 That blows in lands of morn,

And make the foes of England

 Be sorry you were born.

 

And you till trump of doomsday

 On lands of morn may lie,

And make the hearts of comrades

 Be heavy where you die.

 

Leave your home behind you,

 Your friends by field and town

Oh, town and field will mind you

 Till Ludlow tower is down.

 

A. E. Housman (26 maart 1859 – 30 april 1936)

 

De Amerikaanse schrijver Tennessee Williams (eigenlijk Thomas Lanier Williams) werd geboren in Columbus (Mississippi op 26 maart 1911. Hij is vooral bekend geworden door zijn toneelstukken, maar hij schreef ook romans, gedichten en essays. Zijn bijnaam, die ook zijn schrijversnaam werd, kreeg hij van zijn klasgenoten vanwege zijn zuidelijke accent. Zijn eerste grote succes was The Glass Menagerie (Glazen speelgoed, 1945). In dit stuk komt al een van zijn hoofdthema’s naar voren: het conflict tussen illusie en realiteit. Met A Streetcar Named Desire (Tramlijn Begeerte, 1947) werd hij een van de belangrijkste naoorlogse Amerikaanse toneelschrijvers. Dit stuk werd in 1951 verfilmd, met in de hoofdrol Marlon Brando. Ook Cat on a Hot Tin Roof werd verfilmd, met Paul Newman en Elizabeth Taylor in de hoofdrollen.

 

The Wine-Drinkers

The wine-drinkers sit on the porte cochère in the sun.
Their lack of success in love has made them torpid.
They move their fans with a motion that stirs no feather,
the glare of the sun has darkened their complexions.

Let us commend them on their conversations.
One says “oh” and the other says “indeed.”

The afternoon must be prolonged forever, because the night
will be impossible for them.
They know that the bright and very delicate needles
inserted beneath the surfaces of their skins
will work after dark–at present are drugged, are dormant.

Nobody dares to make any sudden disturbance.

One says “no,” the other one murmurs “why?”
The cousins pause: tumescent.
What do they dream of? Murder?
They dream of lust and they long for violent action
but none occurs.
Their quarrels perpetually die from a lack of momentum
The light is empty: the sun forestalls reflection

 

Heavenly Grass

My feet took a walk in heavenly grass.
All day while the sky shone clear as glass.
My feet took a walk in heavenly grass,
All night while the lonesome stars rolled past.
Then my feet come down to walk on earth,
And my mother cried when she give me birth.
Now my feet walk far and my feet walk fast,
But they still got an itch for heavenly grass.
But they still got an itch for heavenly grass.

Tennessee Williams (26 maart 1911 – 25 februari 1983)