Dag: 25 maart 2010

Jaime Sabines, Flannery O’Connor, Jacques Bens, Peter Van Straaten,Toni Cade Bambara

De Mexicaanse dichter en schrijver Jaime Sabines Gutiérrez werd geboren op 25 maart 1926 in Tuxtla Gutiérrez, Chiapas. Zie ook mijn blog van 25 maart 2007 en ook mijn blog van 25 maart 2008 en ook mijn blog van 25 maart 2009. 

You Have What I Look For

You have what I look for, what I long for, what I love,
you have it.
The fist of my heart is beating, calling.
I thank the stories for you,
I thank your mother and father
and death who has not seen you.
I thank the air for you.
You are elegant as wheat,
delicate as the outline of your body.
I have never loved a slender woman
but you have made my hands fall in love,
you moored my desire,
you caught my eyes like two fish.
And for this I am at your door, waiting.

 

Vertaald door W. S. Merwin

 

(Prose poem)

 Reading Tagore I thought of this: the lamp, the path, the jug in the
spring, the bare feet, they are a lost world. Here are the electric light
bulbs, the automobiles, the water faucet, the jet airliners. No one tells
stories. Television and movies have replaced the grandparents, and all of
technology approaches the miraculous in order to tell of soaps and tooth
pastes.
I don’t know why I walk, but I must come to this tenderness of Tagore, of
all oriental poetry that substitutes the girl with the jug on her shoulder
for our efficient and impoverished typist. After all, we have the same
clouds, the same stars, and if we only look, the same sea.
This office girl too likes love. And in this chaos of papers that dirty
the days, there are pages of white dreams that she guards with care,
clippings of tendernesses with which she challenges the solitude.
I want to sing some day this immense poverty of our life, this nostalgia
for simple things, this luxurious trip that we have undertaken for tomorrow
without having loved enough our yesterday.

 

Vertaald door Athena Kildegaard

 

Jaime Sabines

Jaime Sabines (25 maart 1926 – 19 maart 1999)

 

De Amerikaanse schrijfster Flannery O’Connor werd geboren op 25 maart 1925 in Savannah, Georgia. Zie ook mijn blog van 25 maart 2007 en ook mijn blog van 25 maart 2008 en ook mijn blog van 25 maart 2009. 

Uit: Spiritual Writings

„About bad taste, I don’t know, because taste is a relative thing. There are some who will find almost everything in bad taste, from spitting in the street to Christ’s associations with Mary Magdalen. Fiction is supposed to represent life and the fiction writer has to use as many aspects of life as are necessary to make his total picture convincing. The fiction writer doesn’t state, he shows, renders. It’s the nature of fiction and it can’t be helped. If you’re writing about the vulgar, you have to prove they’re vulgar by showing them at it. The two worst sins of bad taste in fiction are pornography and sentimentality. One is too much sex and the other too much sentiment. You have to have enough of either to prove your point but no more. . . .

What offends my taste in fiction is when right is held up as wrong, or wrong as right. Fiction is the concrete expression of mystery — mystery that is lived. Catholics believe that all creation is good and that is evil is the wrong use of good and that without Grace we use it wrong most of the time. It’s almost impossible to write about supernatural Grace in fiction. We almost have to approach it negatively. As to natural Grace, we have to take it the way it comes — through nature. In any case, it operates surrounded by evil.”

 

OConnor

Flannery O’Connor (25 maart 1925 – 3 augustus 1964)
Boekillustratie door Christine Marie Larsen

 

De Franse dichter en schrijver Jacques Bens werd geboren op 25 maart 1931 in Cadolive (Bouches-du-Rhône). Zie ook mijn blog van 25 maart 2007 en ook mijn blog van 25 maart 2008 en en ook mijn blog van 25 maart 2009. 

 

Poème irrationnel

 

Le presbytère n’a rien perdu de son charme,

Ni le jardin de cet éclat qui vous désarme

Rendant la main aux chiens, la bride à l’étalon.

 

Mais cette explication ne vaut pas ce mystère.

 

Foin des lumières qui vous brisent le talon,

Des raisonnements qui, dissipant votre alarme,

Se coiffent bêtement d’un chapeau de gendarme,

Désignant là, le juste, et ici, le félon.

 

Aucune explication ne rachète un mystère.

 

J’aime mieux les charmes passés du presbytère

Et l’éclat emprunté d’un célèbre jardin ;

J’aime mieux les frissons (c’est dans mon caractère)

De tel petit larron que la crainte oblitère,

Qu’évidentes et sues les lampes d’Aladin.

 

Bens

Jacques Bens (25 maart 1931 – 26 juli 2001)

 

De Nederlandse cartoonist en striptekenaar Peter van Straaten werd geboren in Arnhem op 25 maart 1935. Zie ook mijn blog van 25 maart 2007 en ook mijn blog van 25 maart 2008 en en ook mijn blog van 25 maart 2009.  Peter van Straaten is vandaag 75 jaar geworden.

 

VanStraaten1

„Nou, dat begint al goed.“

 

straaten2

Peter Van Straaten (Arnhem, 25 maart 1935)

 

De Amerikaanse schrijfster en sociale activiste Toni Cade Bambara werd als Miltona Mirkin Cade geboren op 25 maart 1939 in New York. Zie ook mijn blog van 25 maart 2009. 

 

Uit: Those Bones Are Not My Child

 

„The terror is over, the authorities say. The horror is past, they repeat every day. There’ve been no new cases of kidnap and murder since the arrest back in June. You’ve good reason to know that the official line is a lie. But you sweep the walk briskly all the way to the hedge, as though in clearingthe leaves you can clear from your mind all that you know. You’d truly like to know less. You want to believe. It’s 3:23 on your
Mother’s Day watch. And your child is nowhere in sight.
You lean the broom against the hedges and stretch up on tiptoe. Big boys, junior high age, are on the other side of the avenue, wrassling each other into complicated choke holds. You holler over, trying not to sound batty. Maybe they know something. A bus chuffs by, drowning you out and masking the boys in smeary gray smoke. When it clears, they’ve moved on. The hedge holds you up while you play magic with traffic, making bargains with God: if one of the next four cars passing by sports the old bumper sticker HELP KEEP OUR CHILDREN SAFE, then you will know all is well, you’ll calm down, pile up the leaves, make a burnt sacrifice, then get dinner on. Two cars go by, a mail truck, an out-of-state camper, then a diesel semi rumbles along. You can feel it thrumming up through your feet. Your porch windows rattle, so do your teeth. An exterminator truck pulls up and double-parks by the cleaner’s. The familiar sticker is plastered on the side of the door, the word “children” under the word “pest.” Your scalp prickles, ice cold. A stab of panic drives you onto the porch and straight through your door.“

 

ToniCadeBambara

Toni Cade Bambara (25 maart 1939 – 9 december 1995)

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 25e maart ook mijn vorige twee blogs van vandaag.

Pol Hoste, Jacques Audiberti, Filip De Pillecyn, Evliya Çelebi

De Vlaamse schrijver Pol Hoste werd geboren in Lokeren op 25 maart 1947. Zie ook mijn blog van 25 maart 2007 en ook mijn blog van 25 maart 2008 en  en ook mijn blog van 25 maart 2009.  

 

Cyan

 

Hij zocht het watermerk in mensen, brak afgemeten

woorden op papier en onderhield zijn schrijfgewrichten.

Het lichaam sloot, door inkt gehard. De pen schreef

initialen. Hij dronk de hemel uit een glas vergif.

Men opende zijn ogen en vond de letters.

 

Wit

 

Wat was er dan wel op de wereld, dat twee mensen

naast elkaar niet praatten, niet vrijden, onafgebroken

reizend, af en toe de ander een zeldzaamheid

in het landschap wijzend, een vast punt

dat in hun lange leven voorbijschuift.

 

pol_hoste

Pol Hoste (Lokeren, 25 maart 1947)

 

De Franse dichter en schrijver Jacques Audiberti werd geboren op 25 maart 1899 in Antibes. Zie ook mijn blog van 25 maart 2007 en en ook mijn blog van 25 maart 2009. 

 

Uit: Le Maître de Milan

 

„Dans Pravesa-Massiglione, tout était calme, silencieux. Le tintamarre du klaxon de tout à l’heure, stupide tonnerre humain errant éperdu, presque elle le regrettait.

Ses lunettes dans sa main gauche, sa main droite posée sur le livre fermé, Mathilde Bracciapelli était une lourde reine étendue, immense, parcourue par la circulation chatouilleuse du sang et de l’esprit. D’elle, jamais ne parleraient les historiens. Avec beaucoup de véhémence, cependant, elle sentait qu’elle était présente et pesante. Alors la face du Gouverneur, bronzée, intelligente, flotta devant elle. Entre elle et lui, une liaison avait eu lieu. De quelle nature ? Elle-même n’aurait su l’expliquer. En tout cas, ils avaient tenu l’un à l’autre, ils avaient eu des pensées communes, des rencontres secrètes dans un lieu idéal, une complicité, une parenté. La face du Gouverneur, cependant, appelait la pensée du bureau, des classeurs, des collègues, des escaliers. Dans trois jours, elle serait à Milan.

Dedans, tout à coup, la tante se sentit désinvolte, dégagée. Les seins, les lèvres de Franca ne lui faisaient ni chaud ni froid. Que chacun suive sa route, même si cette route, inévitablement, conduit, un jour ou l’autre, à des tiraillements du ventre. Il est impossible de vivre dans les autres. Les seins, les lèvres et le ventre de Franca, c’était Franca. Le livre était fini, quelque chose d’autre, aussi, était fini, une certaine folie de vigilance, de jalousie. Franca tricotait, avec une diligence extraordinaire, sans regarder le grand chêne dans le jardin de l’hôtel, les charmilles, les nuages, les oiseaux, tout le matériel de ces vacances si coûteuses, sans regarder, non plus, la rue qui passait devant le jardin ni, là-bas, au loin, l’autostrade et la route. Franca regardait ses mains et ses aiguilles, avec l’air d’une personne qui, n’importe où, n’importe quand, doit travailler, doit payer, peiner, et la tante souriait, en dedans, parce qu’elle savait que c’était fini, tant pis si ça tournait mal, cette pauvre gosse vivrait désormais comme les personnes de son âge. Elle a des seins, des lèvres ? Eh bien ! Elle en a. Si elle en a, qu’elle s’en serve ! On verra bien…“

 

JacquesAudiberti

Jacques Audiberti (25 maart 1899 – 10 juli 1965)

 

 

De Vlaamse schrijver  Filip De Pillecyn werd te Hamme aan de Durme geboren op 25 maart 1891. Zie ook mijn blog van 25 maart 2007 en en ook mijn blog van 25 maart 2009. 

 

Uit: Pastor Denys

 

„Op een zuivere, hete dag van juni, in ’t jaar 1902, kwam een priester met normale afmetingen in gezelschap van een klein, vinnig, radgetongd pastorke aangeland bij de betenbrakers van Juilly, in het Franse departement van Seine-et-Marne.

De twee priesters waren Vlamingen, de betenbrakers waren Vlamingen. De middelmatige priester heette Verschaffelt, en ’t klein pastorke was pastorke Denys.

De mannen die rondom hen stonden, lieten bijna al de verscheidenheden van het Vlaamse dialekt weerklinken: Kempenaars, mannen van Velzeke en Oudenaarde, kerels van West-Rozebeke en Nieuwkerke-bij-Roeselare. Bedaagde mensen praatten kalm en uit gewoonte: daar waren eronder, die reeds dertig maal de beten aan de Franse klei hadden ontrukt; en ’t jonge volk, de aankomelingen van zeventien, de ‘brave snotneuzekes’, zoals ’t pastorke ze met vriendelijke familiariteit vermeldde, luisterden, bloosden al eens en wisten met hun handen geen weg. Er werd geklaagd over ’t weer; de regen had alles doorzopt en daarna had een zon zonder weerga het werk van de verrotting voltrokken.

’t Pastorke keek zijn ogen uit over die vlakte. Dat daverde onder ’t geweld van de hitte, dat was zo bovenmachtig en bovenmenselijk groot. Daarover moest voet voor voet worden geworsteld door dat volk, dat rondom hem stond. Ah! wat een ras, wat een pezen, wat een hard hoofd om die zon te dragen en wat een harde vuisten om die oneindigheid te temmen. En het scheen zo wonder, die Vlaamse werkers in die vreemde aarde.“

 

DePillecyn

Filip De Pillecyn (25 maart 1891 – 7 augustus 1962)
Buste door Jo Bocklandt in Hamme

 

De Turkse schrijver Evliya Çelebi werd geboren op 25 maart 1611 in Istanbul. Zie en ook mijn blog van 25 maart 2009. 

 

Uit: Im Reiche des Goldenen Apfels. Des türkischen Weltenbummlers Evliya Çelebi denkwürdige Reise in das Giaurenland und in die Stadt und Festung Wien anno 1665

 

„Sämtliche Schanzgräben wurden vom Schnee zugeweht, vielen tausend Mann erfroren Arme und Beine, viele tausend Zugtiere gingen vor Kälte zugrunde, und es entstand ein Wirrwarr wie am Jüngsten Tag. Da baten sämtliche Krieger des Islams: ‚Gnade, Erbarmen, o großmächtiger Süleyman! Jedes Werk lässt sich nur zu seiner vorbestimmten Zeit vollbringen, wenn Allah der Allerhabene es will. Siebzehn Tage sind nunmehr schon seit dem Kasım-Tag [Anm. d. Red. Beginn des Winterhalbjahrs um den 8. November. Nach alter Tradition war das osmanische Heer nicht verpflichtet, nach diesem Tag im Krieg zu bleiben, sondern konnten verlangen, in die Winterquartiere zurückgeführt zu werden.] verstrichen. Unsere Absicht war nur, den Giauren ein
e Züchtigung zu erteilen, und dies ist geschehen. So wollen wir uns jetzt in Sicherheit bringen, um im Frühjahr so Allah es will – diese Festung aufs neue zu belagern!’

Mit solcher Überlegung sandte der Sultan den Woiwoden [Anm. d. Red. Bezeichnung für einen Heerführer, Herrscher oder Würdenträger aus Siebenbürgen, Moldau oder der Walachei] Kasım aus Esseg mit zwölftausend Mann in die deutschen Lande, wo sie alsbald zu sengen und zu brennen

begannen. Als die Giauren das sahen, wandten sie sich zum Kampf gegen den Woiwoden Kasım; indessen aber ließ Sultan Süleyman sein Prunkzelt an dieser Stelle zurück und trat mit seinem ganzen Geschütz, das heute noch in Esseg steht, sowie mit dem ganzen Feldgerät und dem Kriegsschatz den Rückzug an.“

 

evliya_celebi

Evliya Çelebi (25 maart 1611 – na 1683 op een van zijn reizen)

Anne Fanshawe, Antonio Fogazzaro, Daniel Schiebeler, Mary Webb, Erica Pedretti

De Engelse schrijfster Lady Anne Fanshawe werd geboren op 25 maart 1625 in  Balls Park, bij Hertford. Zie en ook mijn blog van 25 maart 2009. 

 

Uit: The Memoirs of Lady Fanshawe

 

„I have thought it good to discourse to you, my most dear and only son, the most remarkable actions and accidents of your family, as well as those more eminent ones of your father; and my life and necessity, not delight or revenge, hath made me insert some passages which will reflect on their owners, as the praises of others will be but just, which is my intent in this narrative. I would not have you be a stranger to it; because, by the example, you may imitate what is applicable to your condition in the world, and endeavour to avoid those misfortunes we have passed through, if God pleases.

Endeavour to be innocent as a dove, but as wise as a serpent; and let this lesson direct you most in the greatest extremes of fortune. Hate idleness, and curb all passions; be true in all words and actions; unnecessarily deliver not your opinion; but when you do, let it be just, well-considered, and plain. Be charitable in all thought, word and deed, and ever ready to forgive injuries done to yourself, and be more pleased to do good than to receive good.

Be civil and obliging to all, dutiful where God and nature command you; but friend to one, and that friendship keep sacred, as the greatest tie upon earth, and be sure to ground it upon virtue; for no other is either happy or lasting.

Endeavour always to be content in that estate of life which it hath pleased God to call you to, and think it a great fault not to employ your time, either for the good of your soul, or improvement of your understanding, health, or estate; and as these are the most pleasant pastimes, so it will make you a cheerful old age, which is as necessary for you to design, as to make provision to support the infirmities which decay of strength brings: and it was never seen that a vicious youth terminated in a contented, cheerful old age, but perished out of countenance.“

 

annfanshawe

Anne Fanshawe (25 maart 1625 – 1680)

 

De Italiaanse schrijver Antonio Fogazzaro werd geboren op 25 maart 1842 in Vicenza. Zie en ook mijn blog van 25 maart 2009. 

 

Uit: The Saint

 

„Jeanne rose. “You would not understand any better if I did,” she said with a smile. “Shall we have our Italian conversation lesson now?”

“Yes, with pleasure,” answered Noemi.

“Where did you go with my brother?”

“To the Hospital of St. John, to call on Memling.”

“That’s all right; let us talk about
Memling. But first tell me whether Carlino made you a declaration?”

The girl laughed. “Yes, he made me a declaration of war, and I did likewise _to he_.”

“To him, you should say. I wish he would fall in love with you,” added Jeanne seriously. The girl frowned.

“I do not,” she said.

“Why? Is he not charming, brilliant, cultured, and distinguished? He is very wealthy too, you know. We may despise riches, but after all they are very good in their way.”

Noemi d’Arxel placed her hands on her friend’s shoulders, and gazed steadily into her eyes. The blue questioning eyes were grave and sad; the brown eyes, thus scrutinised, bore the gaze with firmness, flashing in turn defiance, embarrassment, and mirth.“

antonio_fogazzaro

Antonio Fogazzaro (25 maart 1842 – 7 maart 1911)

 

De Duitse dichter en schrijver Daniel Schiebeler werd geboren op 25 maart 1741 in Hamburg. Zie en ook mijn blog van 25 maart 2009. 

 

Honesta

 

Der Teufel kam vor vielen Jahren

Der Menschen Zustand zu erfahren

Herauf in einem ird’schen Leib.

Er schafte, wie die Menschenkinder,

Sich Haus und Hof und Schaf’ und Rinder,

Er nahm sich gar ein Weib.

 

Honesta hieß die junge Schöne.

Oft schwoll auf ihrem Kopf die Mähne,

Und Wuth und Herrschsucht warf ihr Blick.

Sie trieb den Teufel recht zu paaren.

Wie sehnt er nicht zu seinen Schaaren,

Zur Hölle sich zurück.

 

Sie ließ ihm niemals, niemals Friede.

Zuletzt ward er des Streitens müde

Und schlich im Stillen sich davon,

Und fuhr, als er sich weggestohlen,

Von seinem Schmerz sich zu erholen,

In ein
en Musensohn.

 

Hier konnt er recht nach Wunsch regieren,

Er schrieb Satyren auf Satyren,

Voll Rachsucht, Neid und Menschenhaß.

Man strebt umsonst ihn zu beschwören.

Der Teufel läßt sich nicht bethören

Und quält den Dichter baß.

 

Da kam mit Pauken und Trompeten

Ein Arzt zur Wohnung des Poeten;

Der Teufel fragt: Wer pocht ans Haus?

Der Arzt spricht lächelnd: Ein Dame,

Jung, schön, Honesta ist ihr Name.

Gleich zog der Teufel aus.

 

Hamburg+historisch

Daniel Schiebeler (25 maart 1741 – 19 augustus 1771)
Hamburg rond 1700 (Geen portret beschikbaar)

 

De Engelse dichteres en schrijfster Mary Webb werd geboren als Gladys Mary Meredith in Leighton, Shropshire. Zie en ook mijn blog van 25 maart 2009. 

 

Uit: Armour wherin he trusted

 

„In the forest are many voices, and no man riding under the leaves hears the same voice as his companion. For they are diverse as the steep winding paths up into Heaven-Town, to which no man can come by any other way than that his own torch shows him, though the good burgesses leaning over the battlements, picking their teeth, should shout a plain direction to him.

For though one says, ‘Come thou through the brake fern, there to the left,’ and another says, ‘No, yonder by the great yew-tree!’ and a third crieth that he must go through the deep heather, yet he knows that his one only way is by the Christ-thorn gleaming above the chasm.

So in the forest a man must hear with his own ears the carol that is for him, and one will hear a very sad song, with pine-trees in it, rasping needle on needle and cone on cone, and another will hear flutes and dulcimers afar, as you hear on the white roads of holy Italy. Nor will a man well stricken in years hear the same music as a lad.

So I, riding alone in the oak woods, wending towards Powis (which as all men know is in the Marches of Wales, a savage country in part, but quieter in Sciropshire and ruled and misruled by the Lords Marchers), a young knight in my hey-day, being then one score and three years, lusty,
care-free and love-free, heard in the springing April forest on every side the voices of faeries, lively and mocking and beguiling. Not near, nor very far, but where the trees drew together, even where the mist began, they were, hovering in a cloud like midges on a summer day.

Though my eyes were keen enough, I might peer and peer, but see nought of them, not so much as a wing-tip or a gleam of flaxen hair. But in the great stillness of the day I could hear them, mourning like doves, laughing like woodpeckers, shivering into a scatter of sweet notes like painted glass in fragments, belling like frogs in the marishes.“

 

MaryWebb

Mary Webb (25 maart 1881 – 8 oktober 1927)

 

Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 25 maart 2007.

De Zwitserse schrijfster en beeldhouwster Erica Pedretti werd geboren op 25 maart 1930 in Šternberk (Tsjechië).