Charles Reznikoff, François Cheng, Jiří Orten, Gisela von Arnim, Libuše Moníková, Mary Wollstonecraft Shelley, Adam Kuckhoff

De Amerikaanse dichter Charles Reznikoff werd op 30 augustus 1894 in New York geboren. Zie ook mijn blog van 30 augustus 2009.   

Notes on the Spring Holidays, III, [Hanukkah]    

III
Hanukkah

In a world where each man must be of use
and each thing useful, the rebellious Jews
light not one light but eight—
not to see by but to look at.

Meditations on the Fall and Winter Holidays

IV
Hanukkah

The swollen dead fish float on the water;
the dead birds lie in the dust trampled to feathers;
the lights have been out a long time and the quick gentle hands that lit them —
rosy in the yellow tapers’ glow–
have long ago become merely nails and little bones,
and of the mouths that said the blessing and the minds that thought it
only teeth are left and skulls, shards of skulls.
By all means, then, let us have psalms
and days of dedication anew to the old causes.

Penniless, penniless, I have come with less and still less
to this place of my need and the lack of this hour.
That was a comforting word the prophet spoke:
Not by might nor by power but by My spirit, said the Lord;
comforting, indeed, for those who have neither might nor power–
for a blade of grass, for a reed.

The miracle, of course, was not that the oil for the sacred light–
in a little cruse–lasted as long as they say;
but that the courage of the Maccabees lasted to this day:
let that nourish my flickering spirit.

Go swiftly in your chariot, my fellow Jew,
you who are blessed with horses;
and I will follow as best I can afoot,
bringing with me perhaps a word or two.
Speak your learned and witty discourses
and I will utter my word or two–
not by might not by power
but by Your Spirit, Lord.

reznikoff

Charles Reznikoff (30 augustus 1894 – 22 januari 1976)

 

De Chinees-Franse dichter, schrijver en vertaler François Cheng werd geboren op 30 augustus 1929 in Nanchang in China. Zie ook mijn blog van 30 augustus 2008 en ook mijn blog van 30 augustus 2009.

 

À L’ORIENT DE TOUT

L’aigle invisible est en vous
Rochers surgis de nos rêves

En nous la flamme
En nous le vol
En nous la nuit fulgurantye

Que nous ignorions

Rochers surgis de nos rêves
L’invisible aigle est en vous

Embrassant Yng
Endossant Yang
Frayant en nous la voie sûre

Que nous ignorions

Sol craquelé
Ciel constellé
En nous votre élan charnel

À l’aube de toute route
Vous dressez vos corps ailés

Parfois nos mains calleuses
Brisant les frimas figés
Un ange renaît sourire

 

Miracle

Lorsque par-dessus l’abîme qui sépare
Resplendit l’étoile
de la prime étincelle

Lorsque par-delà la nuit des temps morts
Le cauchemar éclôt
en rose-thé du jour

Lorsque jamais entendus les appels vains
Se transmuent enfin
en murmures ininterrompus

Miracle cette vie qui s’offre
Tout de consentement et d’entendement
entre les mains entre les lèvres

Laisse-toi traverser par le souffle inouï
par le pur souffle du oui !

 cheng

 François Cheng (Nanchang, 30 augustus 1929)

 

De Tsjechische dichter Jiří Orten (eig. Jiří Ohrenstein) werd geboren op 30 augustus 1919 bij Kutná Hora. Zie ook mijn blog van 30 augustus 2007 en ook mijn blog van 30 augustus 2008 en ook mijn blog van 30 augustus 2009.

This is a Glorious Tale

With a pocket knife
the world had been cut.
And much blood has been shed. Poems
and nights. The wind played along, but
didn’t finish—For women,
it was a matter of life,
but for us a matter of death, not only
our lips thirsted after
the spring. Even our voice!
Voice, dried out and blood-stained,
go to the home
which cliffs and greenery
perceive as lost—if it’s found for them, what
a time that will be!
it will push through with its prow
everything rotting in us now—

 

Sugar Is Dissolving

Sugar is dissolving and sweetness is seeping out,
breakfast time.
Put on sandals, look around, to see if there’s still
fog, if it didn’t want to lift, if it will
be a nice day or will drizzle from
sky over hill.

Your head is clear and you look at things as if for
the first time,
you aren’t touching a thing in yourself from
the past, oh, take now the words you are whispering,
lighter than dew, and weigh them out exactly
against tears and blood.

A walk awaits you, before waters are muddied, before your
world turns mud.
Look around carefully, see how the earth is turning, how
it floats through the universe, look, focus your eyes, how
close to the circle made by the dead you are,
the dot in the center.
Vertaald door Lyn Coffin and Zdenka Brodska

 

orten

Jiří Orten (30 augustus 1919 – 1 september 1941)

 

De Duitse schrijfster Gisela von Arnim werd geboren op 30 augustus 1827 in Berlijn geboren. Zie ook mijn blog van 30 augustus 2008 en ook mijn blog van 30 augustus 2009.

Uit: Das Leben der Hochgräfin Gritta von Rattenzuhausbeiuns

„Dann sah es wohl von weitem aus, wenn sich die Abendsonne in einem Schloßfenster spiegelte, als leuchte sie den alten Steinen – denn dafür hielt man die Ratten in der Ferne – zum Abendtanz, und man hatte Angst, sie würden einmal ganz davon laufen und den Besitzer ohne Besitz lassen. Es waren auch Türme an den Ecken, aber zerfallen, außer einem, der noch zierlich an das alte Nest geklebt war; aber aus den gotischen Rosen und Linien der Verzierungen wuchs Gras und Moos.

Dies war das Schloß von einem alten Grafen Rattenzuhausbeiuns, der mit einem Töchterchen dort wohnte. Ein schmaler Steg, wie man ihn sonst über die Bächlein legt, führte von einem vorragenden Fels aus, grade über den Talabgrund, vor die kleine Holztür des Schlosses, der ein Holunderbaum mit seinen Blüten zur Seite nickte. Der Wurm hatte viele Löcher hinein gebohrt, und die Spinnen viele Decken darüber gewebt. – Heute tönte schon das fleißige Rädchen Grittas herab, wie es schnurrte. Es kam ein Steingang, spitz und dunkel zugewölbt, mit verschiednen Löchern für Ratten und Mäuse; dann ein gewundnes Treppchen hinauf. Hier saß die kleine Hochgräfin Gritta, der emsig das Rädchen den feinen Faden aus den Fingern zog, während sie träumerisch zuschaute, und hier war am Ende des Ganges eins der drei Fenster des Schlosses zu finden, das rund und halb voll grüner Scheiben, halb mit dem halben Leibe des Ritters St. Georg, im blauen und roten Gewand, und dem des Drachen gefüllt war; auf dem Fenster stand ein Krügelchen mit Nelkenschößlingen, und die Sonne fiel durch den blau und roten St. Georg auf den hochgräflichen Goldblondkopf und spielte in wundermilden Farbentönen auf dem Steinboden, ihn erwärmend, obwohl es noch ziemlich kalt im Gang war.“

 arnim

Gisela von Arnim (30 augustus 1827 – 4 april 1889)
Cover luisterboek

 

De Duitstalige, Tsjechische schrijfster Libuše Moníková werd geboren op 30 augustus 1945 in Praag. Zie ook mijn blog van 30 augustus 2007 en ook mijn blog van 30 augustus 2008 en ook mijn blog van 30 augustus 2009.

Uit: Verklärte Nacht

„Malovanka, Marijänka, Drinopol — die dritte Haltestelle hinter Pohorelec, früher Station »Denkmal

des Nationalen Schrifttums«; die Namen wechseln schnell seit einiger Zeit. Das Kloster Strahov

wurde im Rahmen der Restitution den Prämonstratensern zurückgegeben, wie lange die Manuskripte

des Nationalen Schrifttums dort noch aufbewahrt werden, ist unklar. Der alte Ortsname Pohorelec — Brandstätte, ist geblieben, als Erinnerung an die häufigen Feuersbrünste in dieser Vorstadt von Hradcany. Ich steige aus. Die Zweiundzwanzig fährt weiter, am Gasthaus »Zur Kastanie« vorbei, dem Gründungsort der Sozialdemokratischen Partei, dann auf die Straße der Pioniere zu, mit dem ältesten Mönchskloster Böhmens und der Kirche der Heiligen Margarethe in Richtung Bilá Hora, Weißer Berg, wo in der Schlacht von 1620 der böhmische protestantische Adel vernichtet wurde. Endstation.

Nach dem November 1989 wurde die Straße der Pioniere in Patockova umbenannt, zur Erinnerung

an den Philosophen Jan Patocka, Mitbegründer der Charta 77, der mit siebzig Jahren nach einem elfstündigen Verhör durch die StB, die Geheime Staatssicherheit, an einem Hirnschlag starb. Bei seinem Begräbnis auf dem St. Margarethener Friedhof kreiste knatternd ein Polizeihubschrauber

über den Trauernden, so daß die Sprecher nicht zu hören waren. Jeder, der sich dem Friedhof

näherte, wurde gefilmt, wer eintreten wollte, mußte sich ausweisen und wurde registriert.“

monikova

Libuše Moníková (30 augustus 1945 – 12 januari 1998)

 

De Engelse schrijfster Mary Wollstonecraft Shelley werd geboren op 30 augustus 1797. Zie ook mijn blog van 30 augustus 2006 en ook mijn blog van 30 augustus 2007 en ook mijn blog van 30 augustus 2009.

Uit: Letters

“[MWS to John Howard Payne, Sept. 27, 1825]

 . . . I have also been for 10 days to Windsor –where I rambled to my old haunts. Windsor–Eton &c is the only spot of English ground for which I have an affection. We were delighted each morning too by hearing the King’s band practise for an hour & a half–the finest band in the world perhaps consisting of 44 wind instruments, whose effect is so much finer than those scraping strings–In sacred pieces they rose to the majesty of an organ–in lighter airs their delicate execution seemed the work of fayry powers. The grand disappointment was that I could not obtai[n] a sight of my liege Lord his Sacred Majesty–It was too provoking–I prepared my best curls & smiles & curtsey & walked up Each day to the castle with my companion vainly–The servants in waiting began to know us & one old fat footman commiserated our fate mightily when we asked for the last time whether his Majesty was expected & told him that it was our last chance–“I am quite sorry, ladies–I am sure his majesty would have been glad to see you–he is always glad to see & be seen by ladies.”–What a flattering prospect–the while thus we fished the object of our angling was seated calmly in a boat fishing for less fish on Virginia Water.”

 shelley

Mary Shelley (30 augustus 1797 – 1 februari 1851)

 

De Duitse dichter, schrijver en verzetsstrijder Adam Kuckhoff werd geboren op 30 augustus 1887 in Aken. Zie ook mijn blog van 30 augustus 2008

Abschiedsgedicht

Andern hab ich manchen Vers geschrieben,
Dir nur hier und da ein kleines Wort.
Zeugt das nicht von kleinerer Kraft im Lieben?
Geh ich nicht als Schuldner von dir fort?

O Geliebte, ungemessen
War die Liebe, die uns zwei verband.
Über ihr hab ich das Wort – vergessen
Weil ein jeder Tag uns in ihr fand.

Denkst Du an das Blut in Deinen Lungen?
Sprichst Du von der Luft, die Dich umgibt?
Nein, ich habe Dich nicht besungen,
nur geliebt.

kuckhoff

Adam Kuckhoff (30 augustus 1887 –  5 augustus 1943)

 

In Memoriam Appie Baantjer

 

In Memoriam Appie Baantjer

 

 

De Nederlandse schrijver Appie Baantjer, schrijver van de populaire politieserie ‘Baantjer’, is zondag op 86-jarige leefijd overleden. Albert Cornelis (Appie) Baantjer werd geboren in Urk op 16 september 1923. Op zijn zestiende ging hij werken in een handel in vetten en spijsoliën. In 1945 meldde hij zich bij het hoofdbureau van de Amsterdamse politie, nadat zijn vader daar voor hem had gesolliciteerd. In 1948 ging hij werken bij Vijf maal acht, de Radio-, Auto en Motordienst te Amsterdam. Over dat bedrijf schreef hij later zijn eerste boek. In 1952 trouwt hij met Marretje van der Vaart. Een jaar later begon hij met zijn opleiding als rechercheur, totdat hij terecht kwam op bureau Warmoesstraat in Amsterdam in 1955. Hij werkte daar 38 jaar. In 1959 schreef hij zijn eerste boek, 5×8, maar dat werd geen succes.  In de jaren erna schreef hij nog een paar boeken en begin jaren 60 kwam hij met het personage De Cock. Dit personage is gebaseerd op twee collega’s van hem. In 1963 schreef hij zijn eerste boek over De Cock, “De Cock en een strop voor Bobby.” In totaal verschenen er zo’n 70 boeken.

 

Uit: De Cock en moord op termijn

 

“Rechercheur de Cock van het oude politiebureau aan de Amsterdamse Warmoesstraat, trok met een gebaar van ingehouden woede een blad van een proces-verbaal uit zijn schrijfmachine en begon te lezen. De tikfouten in bijna elke regel ergerden hem. Sinds de luitjes van de afdeling Voorzieningen zijn oude Remington bij hem hadden weggehaald en vervangen door een grommend elektrisch schrijfmonster, dat al ratelend in beweging kwam waneer zijn te dikke vingers maar even de toetsen raakten, kwam er geen behoorlijk werkstuk meer uit zijn handen. Wat wild duwde hij de schrijfmachine van zich af en keek naar Vledder, zijn assistent.
De jonge rechercheur gniffelde.
‘Zal ik het even voor je overtypen?’
De Cock knikte gelaten.
‘Als ze vandaag of morgen een computer voor mijn neus zetten,’ bromde hij, ‘ga ik onmiddellijk met pensioen.’ Hij reikte het blad met tikfouten aan Vledder. ‘Vroeger schreven we die dingen met de hand.’

 

 

Scene uit Baantjer

 

 

‘Dat waren nog eens tijden,’ Snoof de jonge rechercheur spottend.
De Cock reageerde fel. ‘Ja dat waren nog eens tijden. De wereld zat toen heel wat gemakkelijker in elkaar dan tegenwoordig.’
Vledder pakte een blanco vel uit de lade van zijn bureau en schoof dat in de machine. ‘toen,’ sprak hij achteloos, ‘werden er ook moorden gepleegd.’
De Cock knikte. ‘Zeker maar niet zo veelvuldig. Het schokte de mensen nog. Men sprak erover. Moord was nieuws voor de frontpagina. Dagenlang. En nu…zes regels op pagina vier, derde kolom.’
Vledder glimlachte. Zijn vingers gleden over de toetsen. ‘Je hebt alleen maar de pest in omdat je die machine niet te baas kunt.’
De Cock zweeg.”

 

 

 

 

 Appie Baantjer (16 september 1923 – 29 augustus 2010)