William S. Maugham, Virginia Woolf, Renate Dorrestein, Stephen Chbosky, J. G. Farrell

De Engelse schrijver William Somerset Maugham werd geboren in Parijs op 25 januari 1874. Zie ook alle tags voor ook William Somerset Maugham op dit blog.

 

Uit: The Land of Promis

„Nora opened her eyes to an unaccustomed consciousness of well-being. She was dimly aware that it had its origin in something deeper than mere physical comfort; but for the moment, in that state between sleeping and wakening, which still held her, it was enough to find that body and mind seemed rested.

Youth was reasserting itself. And it was only a short time ago that she had felt that never, never, could she by any possible chance feel young again. When one is young, one resents the reaction after any strain not purely physical as if it were a premature symptom of old age.

A ray of brilliant sunshine, which found its way through a gap in the drawn curtains, showed that it was long past the usual hour for rising. She smiled whimsically and closed her eyes once more. She remembered now that she was not in her own little room in the other wing of the house. The curtains proved that. How often in the ten years she had been with Miss Wickham had she begged that the staring white window blind, which decorated her one window, be replaced by curtains or even a blind of a dark tone that she might not be awakened by the first ray of light. She had even ventured to propose that the cost of such alterations be stopped out of her salary. Miss Wickham had refused to countenance any such innovation.

Three years before, when the offending blind had refused to hold together any longer, Nora had had a renewal of hope. But no! The new blind had been more glaringly white than its predecessor, which by contrast had taken on a grateful ivory tone in its old age. They had had one of their rare scenes at its advent. Nora had as a rule an admirable control of her naturally quick temper. But this had been too much.

“I might begin to understand your refusal if you ever entered my room. But since it would no more occur to you to do so than to visit the stables, I cannot see what possible difference it can make,” Nora had stormed.“

 

William Somerset Maugham (25 januari 1874 – 16 december 1965)

Portret door Philip Steegman, 1931

Lees verder “William S. Maugham, Virginia Woolf, Renate Dorrestein, Stephen Chbosky, J. G. Farrell”

David Grossman, Alessandro Baricco, Stefan Themerson, Jozef Slagveer, Paavo Haavikko

De Israëlische schrijver David Grossman werd geboren op 25 januari 1954 in Jeruzalem. Zie ook alle tags voor David Grossman op dit blog.

 

Uit: Zie Liefde (Vertaald door Hilde Pach en W. Hansen)

Het ging zo.
Een paar maanden nadat oma Henny gestorven en begraven was, kreeg Momik een nieuwe opa. Deze opa arriveerde in de maand Sjevat van het jaar 5719, dat is 1959 in de buitenlandse jaartelling.
Hij kwam niet via het radioprogramma waarin nieuwe immigranten de groeten konden doen, het programma waarnaar Momik iedere dag tussen tien voor halftwee en halftwee onder het middageten moest luisteren, waarbij hij heel goed moest opletten of ze een van de namen noemden die papa voor hem op een blad papier had geschreven; nee, de opa kwam met een ambulance van de Blauwe Davidster, die op een middag midden in een stortbui stopte bij de kruidenierszaak annex cafe van Bella Marcus.
Er stapte een dikke man uit; hij was bruinverbrand, maar het was geen sjwartse – geen Sefardische jood, het was er een van ons. Hij vroeg Bella of zij hier in de straat de familie Neumann kende. Bella schrok, droogde snel haar handen aan haar schort af en zei: Jaja, er is toch niets gebeurd, God verhoede?

De man zei dat ze niet hoefde te schrikken, er was niets gebeurd, wat zou er gebeurd moeten zijn? Ze hadden alleen maar een familielid meegebracht, en hij wees met zijn duim naar achteren, naar de ambulance, die er volkomen leeg en rustig uitzag, en Bella werd plotseling zo wit als een doek, terwijl zij toch, zoals bekend, nergens bang voor was. Ze ging niet naar de ambulance toe, maar liep er juist een eindje vandaan, naar Momik, die aan een van de tafeltjes zijn bijbelhuiswerk zat te maken.

Wej iz mir, zei ze, hoezo opeens een familielid? De man zei: Nou, mevrouwtje, we hebben niet veel tijd, als u ze kan, ken u me misschien wel vertellen waar ze zijn, want er is daar niemand thuis. Hij sprak met veel fouten, terwijl hij er toch uitzag als iemand die hier al jaren woonde.”

 

David Grossman (Jeruzalem, 25 januari 1954)

Lees verder “David Grossman, Alessandro Baricco, Stefan Themerson, Jozef Slagveer, Paavo Haavikko”

Alfred Gulden, Robert Burns, Daniel von Lohenstein, Vladimir Vysotsky, Friedrich Jacobi, Eva Zeller, Stéphanie de Genlis

De Duitse dichter, schrijver, musicus en filmmaker Alfred Gulden werd geboren op 25 januari 1944 in Saarlouis. Zie ook mijn blog van 25 januari 2009 en ook mijn blog van 25 januiari 2010 en ook mijn blog van 25 januari 2011.

 

Wärme wörtlich

…und
eine Lederhaut sich reiben
Wärme wörtlich nur
ein jeder für sich selbst
der Antwort Hinterhand
das Stichwort
warten

Fallen

Aus den Gesprächen fallen
Sätze wie es ist
doch so nicht anders
kann das sein daß da
sieht er ein geschlagen
den Kopf zieht er ein
fällt nach und nach
aus den Gesprächen

 

Alfred Gulden (Saarlouis, 25 januari 1944)

Lees verder “Alfred Gulden, Robert Burns, Daniel von Lohenstein, Vladimir Vysotsky, Friedrich Jacobi, Eva Zeller, Stéphanie de Genlis”