De Nederlandse dichteres, schrijfster, illustrator en cabaretière Johanna Rutgera van Leeuwen werd geboren op 24 september 1952 in Den Haag. Zie ook alle tags voor Joke van Leeuwen op dit blog.
Iemand moet de tafel dekken
Maar ik heb het gisteren al gedaan ik heb
de glans in de glazen gelaten ik heb
het bestek weer eens opgewreven ik heb
gezegd wat er lekker zou worden ik heb
mijn handen gewassen gewassen ik heb
mijn handen gewassen ik heb
etiketten gelezen, ik ken ze, ik heb
me verzet tegen oorlog want dat het
gedaan moest zijn ja, met die onzin,
gehoopt heb ik ook en wel dat het een
aard had, geschikt en geschoven.
Jij bent.
Iets koekt al aan.
Weekoverzicht
Na de autoloze zondag
kwam gehevenhoofden maandag
het herhalingshuppelen
van jottem en allez.
En de zogezonde dinsdag,
alleman de ramen open,
zingend van de vitamines
en de jodium aan zee.
En de levendelen woensdag,
alleman de deuren open,
roepend over jicht en jachtig
en theïne in de thee.
En de donderdag en vrijdag
mocht naar eigen inzicht blijven,
werd gebotst, gemoord, gemopperd
en het stonk op zaterdag.
Plaza
Nergens wind. Toch hield een man een vrouw
stevig beet, een vrouw een kind. De beentjes
bewogen zelf. Daarboven aan touw een ballon
als een vis. Daarboven de zon, laaiend.
Het kind hield de vis niet meer. Keek hoe hij
steeg, zwaaide hem na. Wat is er? Wat is er?
De man liet de vrouw los, holde de lucht in,
haalde die helemaal leeg.
Joke van Leeuwen (Den Haag, 24 september 1952)
De Nederlandse dichter en schrijver Mark Boog werd geboren op 24 september 1970 in Utrecht. Zie ook alle tags voor Mark Boog op dit blog.
Al konden wij veranderen
De aankondiging, achteraf herkend,
vermocht niet het aangekondigde te voorkomen.
Alles ging zijn gang.
In de studie van de zinloosheid vinden wij de zin;
want daar is hij. Veel aanwijzingen
treffen wij aan die doen vermoeden dat daadwerkelijk
wij niets veranderen dat niet al op veranderen stond.
En in onze karakterstructuur, daarin zit ook veel verwijtbaars.
Al kónden wij veranderen, wij zouden er te lusteloos voor zijn.
Aldus met excuses bepakt vertrekken wij
voor onbepaalde tijd, met onbepaalde bestemming.
Wij waren de laatste dagen bijzonder lusteloos.
Men verdraagt zich maar moeizaam
Men verdraagt zich maar moeizaam.
De spiegels van de tijd
en de controleposten van de dag.
Als adem vergaan de wolken nergens stokkend,
mij benomen weliswaar maar prachtig.
Het scherp gestoken zolderraam,
als gat onovertroffen,
en het dagelijks bewegen;
men zal er maar tussen vermorzeld –
verontschuldigingen als wormen door de dag,
die daardoor vrucht zal dragen, zich zal slagen.
Waarin de spade, waarin de blote hand met weerzin.
Mark Boog (Utrecht, 24 september 1970)
De Nederlandse schrijver A.L. Snijders (pseudoniem van Peter Cornelis Müller) werd geboren op 24 september 1937 in Amsterdam. Zie ook alle tags voor A.L. Snijders op dit blog.
Zand en zee
Ik zal u vertellen wat er ooit gebeurde op het strand van Callantsoog. Een jongen uit Breezand die van huis was weggelopen, bouwde er van aangespoeld hout een hut die hem als uitgangspunt zou dienen voor de rest van zijn leven. Hij was geen kluizenaar, hij zwom in zee, hij kende alle vogels en kon het weer voorspellen. Hij werkte bij boeren als dat nodig was, hij ging nooit een vast werkverband aan, hij klaagde niet over de maatschappij, hij was vriendelijk en onbenaderbaar. In het jaar van de improvisatie kreeg hij gezelschap van twee andere jongens uit dezelfde streek, een uit Middenmeer en een uit Waarland. Die uit Waarland was een dichter, maar hij werkte net als de anderen met zijn handen, er ontstond een stevig houten bouwwerk dat driftig, misschien zelfs wanhopig om zich heen greep. Er kwamen ook vrouwen, er ontstond van alles, er waren verwikkelingen met de autoriteiten, vanzelfsprekend, maar de ontwikkeling van de kern van deze samenleving werd niet aangetast. Toen in 2008 de Broers Lehman vielen, waren de pioniers oude mannen geworden. Ze maakten nog wel een enkel gedicht, konden nog steeds het weer voorspellen en zwommen bij goed weer nog weleens in zee, maar ze hingen naar hun eigen woorden nog slechts van draadjes en touwtjes aan elkaar. Door de nieuwe crisis kwamen er enkele werklozen naar het strand van Callantsoog, maar veel waren het er niet. Ze bouwden hun slakkenhuizen in dezelfde vriendelijke stijl, met één zijde leunend tegen een ander, maar altijd met vrij zicht op de duinen, het strand en de zee. Ook de burgemeester kwam weer eens kijken, met gemengde gevoelens. Tegen de wethouder, die zich in zijn gevolg bevond, mompelde hij dat dit toch een onverantwoordelijke manier van leven was, maar toen de wethouder hem eraan herinnerde dat deze mensen nauwelijks gebruik maakten van de schaarse gemeentelijke voorzieningen, schrapte hij zijn mening en koos vergenoegd voor het zogenaamde algemeen belang.
A.L. Snijders (Amsterdam, 24 september 1937)
De Amerikaanse schrijver Francis Scott Fitzgerald werd geboren op 24 september 1896 in Saint Paul, in de staat Minnesota. Zie ook alle tags voor F. Scott Fitzgerald op dit blog.
Uit: The Great Gatsby
“The one on my right was a colossal affair by any standard – it was a factual imitation of some Hôtel de Ville in Normandy, with a tower on one side, spanking new under a thin beard of raw ivy, and a marble swimming pool and more than forty acres of lawn and garden. It was Gatsby’s mansion. Or rather, as I didn’t know Mr. Gatsby it was a mansion inhabited by a gentleman of that name. My own house was an eye-sore, but it was a small eye-sore and it had been overlooked, so I had a view of the water, a partial view of my neighbor’s lawn and the consoling proximity of millionaires – all for eighty dollars a month.
Across the courtesy bay the white places of fashionable East Egg glittered along the water and the history of the summer really begins on the evening I drove over there to have dinner with the Tom Buchanans. Daisy was my second cousin once removed and I’d known Tom in college. And just after the war I spent two days with them in Chicago.
Tobey Maguire (Nick Carraway) en Leonardo DiCaprio (Jay Gatsby) in de film uit 2013
Her husband, among various physical accomplishments, had been one of the most powerful ends that ever played football at New Haven – a national figure in a way, one of those men who reach such an acute limited excellence at twenty-one that everything afterwards savours of anti-climax. His family were enormously wealthy – even in college his freedom with money was a matter for reproach – but now he’d left Chicago and come east in a fashion that rather took your breath away: for instance he’d brought down a string of polo ponies from Lake Forest. It was hard to realize that a man in my own generation was wealthy enough to do that.
Why they came east I don’t know. They had spent a year in France, for no particular reason, and then drifted here and there unrestfully wherever people played polo and were rich together. This was a permanent move, said Daisy over the telephone, but I didn’t believe it – I had no sight into Daisy’s heart but I felt that Tom would drift on forever seeking a little wistfully for the dramatic turbulence of some irrecoverable football game.”
F. Scott Fitzgerald (24 september 1896 – 21 december 1940)
De Britse schrijfster en filmmaakster Shamim Sarif werd geboren op 24 september 1969 in Londen. Zie ook alle tags voor Shamim Sarif op dit blog.
Uit: I Can’t Think Straight
“Every night I empty my heart, but by morning it’s full again.
Slow droplets of you seep in through the night’s soft caress.
At dawn, I overflow with thoughts of us
An aching pleasure that gives me no respite.
Love cannot be contained, the neat packaging of desire
Splits asunder, spilling crimson through my days.
Long, languishing days that are now bruised tender with yearning,
Spent searching for a fingerprint, a scent, a breath you left behind.”
Shamim Sarif (Londen, 24 september 1969)
De Nederlandse dichter Hendrik Tollens werd op 24 september 1780 te Rotterdam geboren. Zie ook alle tags voor Hendrik Tollens op dit blog.
Levenshulkje
Levenshulkje! steek in zee,
Voer uw vrachtje naar de ree,
Die ginds opblaauwt uit de baren:
Kindje-lief! geluk in ’t varen!
Dobber zoet en zachtjes voort:
Welkom en geluk aan boord!
Ginderheen geleidt de tocht;
Ginderheen, langs klip en bocht,
Waar de wijkplaats ligt verscholen,
’t Heuglijk eind van al ons dolen.
Goede reis naar de overzij!
Vóór de wind en gunstig tij!
Steek, mijn kindje! steek in zee,
Dobber zacht naar gindse ree,
Rol uw wimpeltje uit de kreuken,
Laat geen storm uw scheepje beuken.
Dobber zoet en zachtjes voort:
Welkom en geluk aan boord!
Hendrik Tollens (24 september 1780 -21 oktober 1856)
Standbeeld in Park Euromastt, Rotterdam
Zie voor nog meer schrijvers van de 24e september ook mijn blog van 24 september 2012 deel 2 en ook mijn blog van 24 september 2011 deel 2.