De Amerikaanse dichter, schrijver en vertaler Norbert Krapf werd geboren op 14 november1943 in Jasper, Indiana, een Duitse gemeenschap. Hij studeerde af aan Jasper High School en behaalde een BA in Engels aan St. Joseph ’s College, Rensselaer. Hij behaalde zijn MA Engels aan de Universiteit van Notre Dame en ook zijn Ph.D. in Engelse en Amerikaanse literatuur, met bijzondere aandacht voor de Amerikaanse poëzie. Hij doceerde van 1970 tot 2004 aan de CW Post Campus van de Long Island University, waar hij nu emeritus hoogleraar Engels is. Hij was Poet Laureate van 2003 tot 2007, en gaf leiding aan het CW Post Poëziecentrum. Hij werkte tweemaal in Duitsland als Senior Fulbright professor voor Amerikaanse poëzie, aan de universiteiten van Freiburg en Erlangen-Nürnberg. Sinds 1976 heeft Norbert Krapf 24 boeken geschreven of bewerkt, waaronder twee vertalingen uit het Duits. Achttien van deze boeken zijn verzamelingen van zijn eigen gedichten, waaronder Somewhere in Southern Indiana: Poems of Midwestern Origins (1993) , Blue-Eyed Grass: Poems of Germany (1997), and Looking for God’s Country (2005) en Bittersweet Along the Expressway : Poems of Long Island (2000) en The Land I Come From (2002).
Southern Indiana
And the hills roll
as they always have
and somewhere in the woods
that bend and wrap around
those hills the bark splits
from the trunk of a shagbark
hickory and a fox squirrel
drops a patter of cuttings
through crisp oversized leaves
as a boy with a shotgun
on his shoulder cocks ears
and trains eyes for a glimpse
of red fur between the parting
of green and at the edge
of the woods where dried
corn rustles in the breeze
Queen Anne’s Lace stands
in jagged profusion
and over these hills
that will always roll
a black chicken hawk
with eyes sharp for
the subtlest gradations
glides in a circle
that will never end
Morning Glories
First thing
summer mornings
I would come out
to the porch,
tiptoe down the steps,
pad barefoot
across the grass
stand behind the trellis
and look up to see
how many of her
morning glories
had opened.
They were so blue
and pure, beaded
with dew
as if miniature
gateways to the skies
had swayed open
allowing me
to ramble
into infinity.
Norbert Krapf (Jasper, 14 november1943)