De Braziliaanse dichter, beeldend kunstenaar en criticus Ricardo Domeneck werd geboren op 4 juli 1977 in São Paulo. Zie ook alle tags voor Ricardo Domeneck op dit blog.
LETTER TO THE FATHER
Now that my lord
more closely resembles a hunk
of meat with two eyes
turned toward the dark ceiling
from the gurney where likely
you will not die alone
only because not even able
to swallow your saliva
yourself in the company
of this tube alone
that feeds you
I ask myself
if mother’s ban
against confessing
to my lord the amorous habits
of my mucous membranes
is still in place
and if indeed you would love me
the less you knew about
how much rubbing they’d already had
that did not befit them
biological or religious
-ly and also if
you would want for your boyess
the death you wished
on so many of my kind
when they appeared on screen
on Globo Record
Manchete or SBT
which always constituted
your umbilical connection
to tradition
and if indeed you would
make come upon them
great destruction
by the violence
of your raging slurs
typical of a macho man
born in a remote town
in this country of machos
remote and broken
in their false pride
believing that a father
is he who crams
refrigerators full and does
not let the table want for
food to nourish
the same mucous membranes
in which your blood
but not your God
runs thick
and now in this broken gurney
your brain all veins
like rivulets bent on
running
outside the lines
if my lord
knew how
I’d stained the patriarchs’
table with deceit
I still ask myself
if you would welcome
me as meekly
as you accept a kiss
on the forehead from
your boyess
who is nothing more
than your own image
and likeness inverted
a mirror such
as reflects opposites
of gender and religion
or the cartoon
from my childhood
of a Hall of Justice
where on a screen
you could watch a world gone wrong
and if the Father and father
indeed scorn
one created by the norms
of Biology and Religion
yet later corrected
after flaunting the laws
the Father and the father
impose on us in the science
of being all of us flawed
on this Earth where procreating
is so common
it brings pleasure
not at all and I look at
my lord
with these pupils
that maybe never
reflect the Father
but now see the father
I
also a hunk
of meat
with two eyes
ask forgiveness
in silence
for at least I can
say there is no more time
and nevertheless
and even still
and although
and yet
for conflicted fear
of possibly shaking
a rudimentary system
of foundation
holding up this house
holding up this room
holding up this borrowed
hospital
bed
I once again
choose
silence
DE DOOD OP TERMIJN
voor Francis Bley
De eerste keer dat ik doodging
vroeg ik mijn vriend stamelend of
je die dood op termijn overleeft
en mijn vriend, al geschoold
in doodgaan, antwoordde: ja,
die overleef je, je loopt brandend
door de slaapkamer en duikt verkoold
op in de tuin, de mousseline plakt
aan je huid, de huid zelf net mousseline,
maar je leeft nog, je bent nog meer hier
dan aan gene zijde, als je het vocabulaire
van dat als schulden toenemende verlies
niet alleen hebt leren lezen
maar ook psychisch verwerken.
Precies, dat zou als troost moeten dienen,
zoals Persephone’s lente terugkeert
uit de onderwereld, en vissen terugkeren
naar vervuilde rivieren en walvissen naar zeeën
vol plastic, en zelfs de zon naar de Noordpool
na een nacht die maanden duurt.
Zelfs al voelt dit aan als een straf.
De meest excentrieke beeldspraak
werd reeds gebruikt voor die koppigheid.
Het meest freakerige vermaak.
Almodóvar en zijn coma tussen de stieren,
Duras en de loten in de bodem van Hiroshima.
Wat een lef! Of je overleeft?
Ja, je overleeft.
De Zonnegod stapt weer in zijn wagen.
Christus verrijst, Dom Sebastião keert
weer. De zeekomkommer, de staart van de
hagedis, de arm van de zeester, enz. enz.
En Hiroshima werd daadwerkelijk herbouwd.
De bomkraters in Berlijn werden gedicht.
Afzonderlijke levens, collectieve levens
die opstaan uit de puinhopen
van zowel liefde als oorlog.
Zelfs als zeebevingen de aarde verzilten.
Wat een lef hebben wij toch, wat een lef.
De stugheid van onze longen. Van ons hart.
Vertaald door Harrie Lemmens
Zie voor nog meer schrijvers van de 4e juli ook mijn blog van 4 juli 2020 en eveneens mijn blog van 4 juli 2019 en ook mijn blog van 4 juli 2017 en ook mijn blog van 4 juli 2014 en ook mijn blog van 4 juli 2011 deel 2.
