De Amerikaanse dichteres Adrienne Rich werd 16 mei 1929 geboren te Baltimore. Zie ook mijn blog van 16 mei 2007. In a Classroom Talking of poetry, hauling the books My Mouth Hovers Across Your Breasts My mouth hovers across your breasts De Duitse dichter Jakob van Hoddis (pseudoniem van Hans Davidsohn) werd geboren in Berlijn op 16 mei 1887. Zie ook mijn blog van 16 mei 2007. Ein starker Wind sprang empor. De Duitse dichter Johann Michael Friedrich Rückert werd geboren in Schweinfurt op 16 mei 1788. Zie ook mijn blog van 16 mei 2007. Wo sonst ich im Frühlingswind Flocht Kränze mit dir, mein Kind, Wie pflegt’ ich zu theilen? Sprich Die Dorne für mich, Die Rose für dich! Ich theilte wol väterlich. Und als du im Winterwind Mir flogest hinweg, mein Kind, Wie hast du getheilet? sprich! Die Rose für dich, Die Dorne für mich! Du theiltest untöchterlich. Nun flecht’ ich im Frühlingswind Dir wieder den Kranz, mein Kind, Wie soll ich nun theilen? Sprich! Die Rose für dich! Die kein Weh gethan auf Erden Die kein Weh gethan auf Erden, Muß nun leiden diese Wehn; Daß sie dir erträglich werden, Denke, daß sie auch vergehn. Wenn das Leben überwindet, Und sie blühet frisch und jung; Dir und ihr wie bald verschwindet Dieser Kämpf Erinnerung. Aber wenn sie unterlieget Dieser Noth und Todespein; Wo sie dort als Engel flieget, Wird es auch vergessen sein. De Nederlandse schrijver Olaf J. de Landell werd geboren in Cirebon op Java in Nederlands-Indië op 16 mei 1911. Zie ook mijn blog van 16 mei 2007. Uit: Het Klooster van de Lichtgroene Paters “Als ik nou doodga vlieg ik regelrecht naar God!” zei Rogier, op z’n rug drijvend. De Nederlandse dichter en vertaler Paul Johann Gellings werd geboren in Amsterdam op 16 mei 1953. Zie ook mijn blog van 16 mei 2007. TERUGKEER MERWEDEPLEIN Delta met baaitje, nauwelijks vloed in het groen waarvan het geruis de stad overstemt. Laatste rustplaats zonder gedenksteen. In deze rust tuimelt geen kind van het klimrek. Gevels blijven hier maskers, geven geen troost. Alleen kronkelen takken omhoog als armen. Of rails, op een dag in de lucht gevlogen. Behalve het silhouet van twaalf etages, de Wolkenkrabber, als rots uit de bodem geperst. Of een fabriek, op leven gestookt. Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 16 mei 2007. De Duitse schrijver, vertaler en essayist Lothar Baier werd geboren in Karlsruhe op 16 mei 1942.
arm-full to the table where the heads
bend or gaze upward, listening, reading aloud,
talking of consonants, elision,
caught in the how, oblivious of why:
I look in your face, Jude,
neither frowning nor nodding,
opaque in the slant of dust-motes over the table:
a presence like a stone, if a stone were thinking
What I cannot say, is me. For that I came.
in the short grey winter afternoon
in this bed we are delicate
and touch so hot with joy we amaze ourselves
tough and delicate we play rings
around each other our daytime candle burns
with its peculiar light and if the snow
begins to fall outside filling the branches
and if the night falls without announcement
there are the pleasures of winter
sudden, wild and delicate your fingers
exact my tongue exact at the same moment
stopping to laugh at a joke
my love hot on your scent on the cusp of winter
Morgens
Öffnet des eisernen Himmels blutende Tore.
Schlägt an die Türme.
Hellklingend laut geschmeidig über die eherne Ebene der Stadt.
Die Morgensonne rußig. Auf Dämmen donnern Züge.
Durch Wolken pflügen goldne Engelpflüge.
Starker Wind über der bleichen Stadt.
Dampfer und Kräne erwachen am schmutzig fließenden Strom.
Verdrossen klopfen die Glocken am verwitterten Dom.
Viele Weiber siehst du und Mädchen zur Arbeit gehn.
Im bleichen Licht. Wild von der Nacht. Ihre Röcke wehn.
Glieder zur Liebe geschaffen.
Hin zur Maschine und mürrischem Mühn.
Sieh in das zärtliche Licht.
In der Bäume zärtliches Grün.
Horch! Die Spatzen schrein.
Und draußen auf wilderen Feldern
singen Lerchen.
Wo sonst ich im Frühlingswind
“Ik geloof niet dat het netjes is,” betoogde Angelo vroom, “zo in je blote speelgoedwinkel voor de Opperste te verschijnen. Ik zal je eventueel een bosje riet meegeven.”
Doch Rogiers geloof ging veel dieper. “God vindt het enig me zonder kleren te zien,” zei hij. “Hij heeft de hele zaak zelf in elkaar gedraaid, moet je denken!”
Daar ben je weer, Anne, voor altijd
terug op dat vredige Merwedeplein,
dat je tegelijk voor altijd verlaat
op weg naar een onontkoombare trein.
Je staat daar zo trots en verstandig
en bijna vergevingsgezind,
geflankeerd door bosschages,
niet jong meer en toch nog een kind.
De Wolkenkrabber strijkt ‘s morgens
met zijn schaduw over je hoofd,
en later glanst weer dat lachje
om alles wat ze je hadden beloofd:
een huis om te dromen en een leven
vol boeken, reizen en hartstocht,
een wereld waarin de mensheid
haar ziel nooit meer verkocht.
In brons kijk je nu met de ogen
van die andere wereld op ons uit.
Welkom terug, Anne, op het plein
waar je woonde in Amsterdam-Zuid
De Mexicaanse schrijver Juan Rulfo werd geboren op 16 mei 1917 in Sayula.