Dag: 10 mei 2010

J.C. Bloem, Herman Leenders, Jeremy Gable, Petra Hammesfahr, Roberto Cotroneo, Jayne Cortez, Ralf Rothmann

De Nederlandse dichter J. C. Bloem werd geboren op 10 mei 1887 in Oudshoorn. Zie ook mijn blog van 10 mei 2009 en ook mijn blog van 10 mei 2008en ook mijn blog van 10 mei 2007 en mijn blog van 22 maart 2006.

Het voorjaar

De lente, en ’t scheemren voor de duizlende ogen
Als bij de knapen, en vanaf de straat
De luidere geruchten, en ’t gedogen
Van alles, wat het voorjaar lijden laat.

O hart, in ’t eeuwig keren der seizoenen
Verlatener dan de eerste avondster,
En nòg begerig als een boom te groenen,
Maar steeds geknakt, en altijd eenzamer.

 

Daaglijksheid

Niet hunner is het reddeloost gemis,
Die aan vervreemde omhelzingen ontkomen,
Wanneer het venster, waar de dag gaat domen,
Als lucht, weerkaatst in heimlijk water is.

Zij kunnen, als hen aanvuurt wat hen schiep,
Elkander met hun huiden toch bereiken,
Terwijl de harten van elkander wijken
Naar paradijzen in hun eigen diep.

Maar het ontwaken, zich wassen en kleden,
Het zitten aan ’t gezamenlijk ontbijt,
Driehonderdvijfenzestig maal in ’t jaar –

Dit maakt dat zij, die boven daaglijksheden
Elkaar voor immer dachten toegewijd,
Hoewel in tranen, scheiden van elkaar.

 

Rotterdam

Hoe vreemd ligt deze stad nu open,
Hoe is zij wonderlijk en licht:
De huizenlooze straten loopen
Van niets naar niets – toch niet ontwricht.

De hemel straalt als nooit te voren
Op waar der eeuwen bouw verdween –
De zomer heeft geen glans verloren,
De zon schijnt zooals ze altijd scheen.

Men gaat in innerlijke afzondering,
Herdenken hoe het is geweest,
En vindt zichzelf tot zijn verwondring
Geschokt veel minder dan bedeesd.

Klaag niet. Steeds bloesemen de tuinen
Boven verganklijkheid en wee
Een herder rust thans op de puinen
Van Babylon en Niniveh.

bloem
J.C. Bloem (10 mei 1887 – 10 augustus 1966)

 

De Vlaamse dichter en schrijver  Herman Leenders werd geboren te Brugge op 10 mei 1960. Zie ook mijn blog van 10 mei 2007 en ook mijn blog van 10 mei 2008 en ook mijn blog van 10 mei 2009.

Mei

In de lente is er moed nodig om te leven.
Schaduwen zijn zwaar om te dragen.
Het regent gras en bladeren
en boven het zaailand hangt

een kraai aan een draad.
Een luchtballon! Een parel. Een druppel weemoed.
De geur van deeg rijst op uit de aarde.
Een dorstige vlieg verdrinkt in een glas water.

 

Deemoed is een deugd

Deemoed is een deugd
van lage deuren
en van boer Bral. Hij loopt gebogen
zoals een dak verzakt van het dragen.

Zoals bomen naar het oosten groeien
met diepe kloven in hun schors
en ogen als verse wonden
in het uitgedroogde hout.

Leenders
Herman Leenders (Brugge, 10 mei 1960)

 

De Amerikaanse toneelschrijver Jeremy Gablewerd geboren op 10 mei 1982 in Lakenheath, Suffolk, in Engeland.  Het volgdende fragment komt uit een script dat hij geheel (interactief) op Twitter heeft gepubliceerd. (Het moet dan ook van beneden naar boven worden gelezen) Lees het geheel op Twitter: http://twitter.com/twit_play  Zie ook mijn blog van 10 mei 2009.

Uit: The 15th Line

9:16 PM Mar 25th via web
Reply Retweet ANGELA: I just wish I knew what that was.
9:16 PM Mar 25th via web
Reply Retweet ANGELA: It feels like everything’s gone off the rails in the past two months. But now I feel ready for the next part of my life.
9:15 PM Mar 25th via web
Reply Retweet SETH: Not a coward, not a hero, not a lover, not a friend. What does that make me? That’s not a riddle, I’m genuinely confused.
8:52 PM Mar 25th via web
Reply Retweet DUSTIN: This must be the final stage of grief. Acceptance. Now if only it felt more accepting.
8:23 PM Mar 25th via web
Reply Retweet DUSTIN: @angiannini89 No worries. I wish you nothing but the best of luck.
8:13 PM Mar 25th via web
Reply Retweet ANGELA: @turnbullseth No. No, it’s not.
6:59 PM Mar 25th via web
Reply Retweet SETH: @angiannini89 That’s okay. You’re still the Pepper Potts to my Tony Stark. That was the lamest thing I’ve ever said.
5:57 PM Mar 25th via web
Reply Retweet ANGELA: @dustykinder Hey, I think I’m cool sticking with Dr. Wheeler. But I’m grateful for everything that you’ve done to help.
5:03 PM Mar 25th via web
Reply Retweet ANGELA: @turnbullseth I can’t do the Peace Corps right now. I’m sorry.
5:03 PM Mar 25th via web
Reply Retweet ANGELA: It’s time to Etch-A-Sketch all of this.“

gable

Jeremy Gable (Lakenheath, 10 mei 1982)

 

De Duitse schrijfster Petra Hammesfahr werd geboren in Immerrath op 10 mei 1951.

Uit: Der gläserne Himmel 

“Tage wie dieser erinnern mich an einen Traum. Im Geist gehe ich noch einmal an der weißen Mauer entlang. Glasscherben auf ihrer Krone glitzern im Licht. Ich höre eine Frau singen und komme fast um vor Sehnsucht. Ich weiß, hinter der Mau­er ist alles, was ich vom Leben erhoffen kann.
Es ist sechs Jahre her, ich war gerade nach Kirchfelden gekom­men, da träumte ich das oft. Im Traum sprang ich. Erreichte nach vielen vergeblichen Versuchen die Mauerkrone. Die Scherben zerschnitten meine Hände, bohrten sich in meine Schenkel. Und hinter der Mauer war nichts. Eine öde weiße Fläche – wie ein unbeschriebenes Blatt, durch eine Lupe be­trachtet.
Inzwischen kenne ich die Bedeutung dieses Traumes. Ich soll­te vorbereitet werden auf einen Moment wie diesen. Ich sollte begreifen, was es heißt, einen Menschen ausgelöscht zu ha­ben. Ich sollte endlich gestehen: »Ich habe getötet!«
An Tagen wie diesem wird aus Zweifel Gewissheit. Der Him­mel ist bewölkt; der heraufziehende Abend lässt ihn dunkel werden. Am Nachmittag hat es geregnet. Man sieht nichts mehr davon. Der Wind hat die Steinplatten im Hof längst wie­der getrocknet. Nun treibt er sein Spiel mit den letzten Wolken und bringt den Geruch feuchter Erde ins Zimmer.
Ein würziger Geruch. Ich liebe ihn. In den sechs Jahren hier war er ein Teil meines Lebens. Er gehört zum Sommer und zum Frühherbst, wie Sina zu mir gehörte. Sie liebte ich auch, liebe sie immer noch. Der Gedanke, dass sie mich betrog, machte mich rasend. Der Gedanke, dass ich sie verloren habe, bringt mich um den Verstand. Ich habe Angst.“

petra_hammesfahr
Petra Hammesfahr (Immerrath, 10 mei 1951)

 

De Italiaanse schrijver Roberto Cotroneo werd op 10 mei 1961 geboren in Alessandria.

Uit: Diese Liebe (Vertaald door Karin Krieger)

„Was war die Liebe zuvor gewesen?”, sinniert Anna, “Wo war sie mir begegnet? Diese Frage hatte sich die meiste Zeit meines Lebens nicht oft gestellt. Ich denke nicht, dass die Liebe an und für sich existiert, ich glaube, sie ist ein Kleid, das man sich auf den Leib schneidert, und dies über einen Zeitraum, der lange währen kann. Hin und wieder ein Nadelstich, und gelegentlich vielleicht sogar die eine oder andere aufgetrennte Naht, die in Ordnung gebracht werden muss. (…) vielleicht liegt das Ewige gerade in der Fähigkeit, einen flüchtigen Horizont lebendig zu halten und darauf zu warten, dass er noch einmal erscheint.”

(…)

“Vielleicht ist es an uns, in den Dingen der Welt eine Spur des Paradieses wiederzufinden. Wie Archäologen, die ihre Fundstücke mit einem Pinsel säubern. / Ich wusste immer, dass unsere Buchhandlung das Paradies ist, eine Kabbala aus Sätzen; Kombinationen, die es zu finden gilt, Glückssplitter in Buchstabenform. Starkes Licht von Bedeutung.”

cotroneo
Roberto Cotroneo (Alessandria, 10 mei 1961)

 

De Duitse dichter en schrijver Ralf Rothmann werd op 10 mei 1953 geboren in Schleswig.

Restherz

Kein Geld für Pleiten,
kaum Zeit für Glück,
          ich lebe so panisch gern.
Verdunkeln mich auch die Motoren der Sonne,
scheint auch der Mond auf Bullen und Blut:
aushalten. Das Ende vor Augen
Anfänge machen,
gepanzert mit Verwundbarkeit,
bis an die Zähne bewaffnet mit Angst.

rothmann

Ralf Rothmann (Schleswig, 10 mei 1953)

 

Zie voor de drie bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 10 mei 2008 en ook mijn blog van 10 mei 2009.

De Amerikaanse dichteres en performster Jayne Cortez werd geboren op 10 mei 1936 in Fort Huachuca, Arizona. Zie ook mijn blog van 10 mei 2009.

There It Is


And if we don’t fight
if we don’t resist
if we don’t organize and unify and
get the power to control our own lives
Then we will wear
the exaggerated look of captivity
the stylized look of submission
the bizarre look of suicide
the dehumanized look of fear
and the decomposed look of repression
forever and ever and ever
And there it is

 

Rose Solitude


“I am essence of Rose Solitude
my cheeks are laced with cognac
my hips sealed with five satin nails
i carry dreams and romance of new fools and old
flames
between the musk of fat
and the side pocket of my mink tongue.”

 

Jayne Cortez
Jayne Cortez (Fort Huachuca, 10 mei 1936)

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 10e mei ook mijn vorige blog van vandaag.

Barbara Taylor, Benito Pérez Galdós, Johann Peter Hebel, Antonine Maillet, Ivan Cankar, Martin Boelitz, Ariel Durant, Leonard Buys, Fritz von Unruh

De Engelse schrijfster Barbara Taylor Bradford werd geboren in Leeds, West Yorkshire op 10 mei 1933.

 

Uit: Where You Belong

 

„The three of us sat in a small copse situated at the far end of the village, taking shelter from the blistering heat. It was bosky and cool on this scorching summer’s day.
The jeep was parked out on the road nearby, and I peered toward it, frowning slightly, wondering what had happened to Ajet, our adviser, guide, and driver. He had gone on foot to the village, having several days before arranged to meet an old school friend there, who in turn would take us to see the leaders of the K.L.A. According to Ajet, the Kosovo Liberation Army had their main training camp in the vicinity of the village, and Ajet had assured us in Pec, and then again on the drive here, that the leaders would be in the camp, and that they would be more than willing to have their photographs taken for transmission to newspapers and magazines around the world. “Everyone should know the truth, should know about our cause, our just and rightful cause,” Ajet had said to us time and again.
When he had left the copse ages ago, he had been smiling cheerfully, happy at the idea of meeting his old friend, and I had watched him step out jauntily as he walked down the dusty road in a determined and purposeful manner. But that had been over three hours ago, and he had still not returned, and this disturbed me. I could not help wondering if something unforeseen, something bad, had happened to the friendly young Kosovar who had been so helpful to us.

I rose and walked through the trees, shading my eyes with my hand and looking down the dirt road. There was no sign of Ajet, and, in fact, there was very little activity at all. But I waited for a short while longer, hoping he would appear at any moment.“

 

barbara_taylor_bradford

Barbara Taylor Bradford (Leeds, 10 mei 1933)

 

 

De Spaanse schrijver Benito Pérez Galdós werd geboren in Las Palmas op 10 mei 1843.

 

Uit: Our friend Manso (Vertaald door Robert Russell)

 

„AND I WAS thirty-five years old when that business happened. And  if I add that it happened recently and that many of the occurrences  included in this true story happened in less than one year’s time, that  should satisfy even those readers who are most demanding in matters of  chronology. I must disappoint the sentimentalists right from the outset by  informing them that I have two Doctor’s degrees and hold a professorship in  the Institute, a post I earned in open competition. The subject I teach is a  most important one but I choose not to mention it by name. I have dedicated  my small intelligence and my time totally to philosophical studies, for in  them I have found the purest joys of my life. I don’t see how most people can  profess to find this delightful study dry; it’s always old and yet always new,  this mistress of all wisdom who governs human existence, visibly or invisibly.

Perhaps those who reject philosophy have done so out of a failure to  study her methodically, for that is the only fashion in which to navigate her  tortuous secrets. Or perhaps in superficial study they have seen only her  extern
al harshness, and never gone deep enough to taste the remarkable  sweetness and gentleness of what she holds within. As a special gift in my  nature, I showed from early childhood a particular fondness for speculative  labors, and for the investigation of truth and the exercise of reason. To this  privilege was added, by great good fortune, that of coming under the tutelage  of a skillful teacher, who from the very beginning put me on the right path.
How true it is that the happy achievement of difficult undertakings results  from a good start; and that a first step, correctly taken, leads to the swift and  sure completion of a long journey. „

 

galdos

Benito Pérez Galdós (10 mei 1843 – 4 januari 1920)
Portret door Joaquin Sorolla Bastida

 

 

 

De Duitse dichter,schrijver, pedagoog en theoloog  Johann Peter Hebel werd geboren op 10 mei 1760 in Basel.

 

Uit: Das wohlfeile Mittagessen

 

„Es ist ein altes Sprichwort: Wer andern eine Grube gräbt, fällt selber darein. – Aber der Löwenwirt in einem gewissen Städtlein war schon vorher darin. Zu diesem kam ein wohlgekleideter Gast. Kurz und trotzig verlangte er für sein Geld eine gute Fleischsuppe. Hierauf forderte er auch ein Stück Rindfleisch und ein Gemüs für sein Geld. Der Wirt fragte ganz höflich: ob ihm nicht auch ein Glas Wein beliebe? “O freilich ja!” erwiderte der Gast, “wenn ich etwas Gutes haben kann für mein Geld.” Nachdem er sich alles wohl hatte schmecken lassen, zog er einen abgeschliffenen Sechser aus der Tasche und sagte: “Hier, Herr Wirt, ist mein Geld.” Der Wirt sagte: “Was soll das heißen? Seid Ihr mir nicht einen Taler schuldig?” Der Gast erwiderte: “Ich habe für keinen Taler Speise von Euch verlangt, sondern für mein Geld. Hier ist mein Geld. Mehr hab’ ich nicht. Habt Ihr mir zu viel dafür gegeben, so ist’s Eure Schuld.” – Dieser Einfall war eigentlich nicht weit her. Es gehörte nur Unverschämtheit dazu und ein unbekümmertes Gemüt, wie es am Ende ablaufen werde. Aber das Beste kommt noch. “Ihr seid ein durchtriebener Schalk”, erwiderte der Wirt, “und hättet wohl etwas anders verdient. Aber ich schenke Euch das Mittagessen und hier noch ein Vierundzwanzigkrenzerstück dazu. Nur seid stille zur Sache und geht zu meinem Nachbarn, dem Bärenwirt, und macht es ihm ebenso!” Das sagte er, weil er mit seinem Nachbarn, dem Bärenwirt, aus Brotneid in Unfrieden lebte und einer dem andern jeglichen Tort und Schimpf gerne antat und erwiderte. Aber der schlaue Gast griff lächelnd mit der einen Hand nach dem angebotenen Geld, mit der andern vorsichtig nach der Türe, wünschte dem Wirt einen guten Abend und sagte: “Bei Eurem Nachbarn, dem Herrn Bärenwirt, bin ich schon gewesen, und eben der hat mich zu Euch geschickt und kein anderer.”

 

Basel_Hebeldenkmal

Johann Peter Hebel (10 mei 1760 – 22 september 1826)
Monument in Basel

 

 

 

Zie voor de drie bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 10 mei 2008 en ook mijn blog van 10 mei 2009.

 

 

 

De Canadese schrijfster Antonine Maillet werd geboren op 10 mei 1929 in Bouctouche, New Brunswick. Zie ook mijn blog van 10 mei 2009.

 

Uit: Gapi and Sullivan  (Vertaald door Luis De Céspedes)

 

« SULLIVAN: No need to step on each other’s toes when there’s enough room fer everybody. It’s a large world, Gapi. A big round globe. Some spots are kind o’ rocky, but others are as smooth as moss. And it turns, like a merry-go-round. And once you’re on it, you just let yourself go. You perch yourself on top o’ the world and you let it carry you to the islands, on water, ’n to brand new lands… / GAPI:…where no man ever set foot before you. / SULLIVAN: So you don’t believe me when I tell you I’ve seen the world. Then what is it I’ve been doing all these years, according to you? »

 

antoninemaillet

Antonine Maillet (Bouctouche, 10 mei 1929)

 

 

De Sloveense schrijver, dichter en toneelschrijver. Ivan Cankar werd geboren in Vrhnika op 10 mei 1876. Zie en ook mijn blog van 10 mei 2009.

 

Uit: Aus fremdem Leben (Vertaald door Erwin Köstler)

 

„… Die dritte Nacht stellten wir den Käfig in den Hof, vor den Stall. Wir gaben der Eule Fleisch auf die Streu, damit sie nicht einging. Die ganze Nacht hallte es, wie Weinen und Gelächter, wie Schmerz und Spott, es flatterte um die Kirche, verfing sich im Geäst; die Frühlingsnacht war nicht mehr unser; etwas Fremdes, Schwarzes hatte hineingegriffen, aus einer anderen, jenseitigen Nacht… Noch vor dem ersten Morgenlicht wurde plötzlich alles still, als hätte man hineingeschlagen. Eine entsetzliche Stille legte sich auf meine Brust und ich schlief müde ein …

 

ivan_cankar

Ivan Cankar (10 mei 1876 – 11 december 1918)
Monument voor Ivan Cankar in Vrhnika

 

 

 

De Duitse dichter Martin Boelitz werd geboren op 10 mei 1874 in Wesel. Vanaf 1902 leidde hij de uitgeverij Nieter in Nürnberg. Zie ook mijn blog van 10 mei 2009.

 

Letzte Stunde

 

Und als du starbst, da träumte dir,

Du schrittest durch ein selig Land,

Du gingst an deines Liebsten Hand

Durch Gottes lichte Gnadentür.

Still fiel das goldne Gitter zu –

Ach, wer auch sterben könnt’ wie du!

 

wesel_berliner_tor

Martin Boelitz (10 mei 1874 – 5 december 1918)
Wesel, Berliner Tor (Geen portret beschikbaar)

 

 

 

De Amerikaanse schrijfster Ariel Durant (eig, Chaya Kaufman) werd geboren op 10 mei 1898 in Proskoeriv, tegenwoordig Chmelnytsky in de Oekraïne. Zie ook mijn blog van 10 mei 2008  en ook mijn blog van 10 mei 2009.

 

Uit: The Phy
siocrats

 

„In an apartment at Versailles, under the rooms and the favoring eye of Mme. De Pompadour, that economic theory took form which was to stir and mold the Revolution, and shape the capitalism of the nineteenth century.

The French economy had been struggling to grow despite the swaddling clothes of regulations — by guilds and Colbert — and the Midas myth of a mercantilism that mistook gold for wealth. To increase exports, diminish imports, and take the “favorable balance” in silver and gold as a prop of political and military power, France and England had subjected their national economies to a mesh of rules and restraints helpful to economic order but harming production by hampering innovation, enterprise, and

competition. All this — said men like Gournay, Quesnay, Mirabeau pere, Du Pont de Nemours, and Turgot — was quite contrary to nature; man is by nature acquisitive and competitive; and if his nature is freed from unnecessary trammels he will astonish the world with the quantity, variety and excellence of his products. So, said these “physiocrats,” let nature (in Greek, physis) rule (kratein); let men invent, manufacture, and trade according to their natural instincts; or, as Gournay is said to have said, laissez

faire—”let him do” as he himself thinks best. The famous phrase was already old, for about 1664, when Colbert asked businessman Legendre, “What should we [the government] do to help you?” he answered, “Nous laisser faire — let us do it, let us alone.”

 

WADurant

Ariel Durant (10 mei 1898 – 25 oktober 1981)
Will en Ariel Durant

 

 

Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 10 mei 2007.

De Vlaamse schrijver en dichter Leonard Buyst (ook wel Léonard) werd geboren in Lokeren op 10 mei 1847.

 

Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 10 mei 2009.

 

De Duitse schrijver Fritz von Unruh werd geboren op 10 mei 1885 in Koblenz.

Didi de Paris

De Vlaamse dichter Didi de Paris werd geboren op 10 mei 1957 in Leuven. Gedichten van hem verschenen o.a. in de bloemlezingen Double Talk en Sprong naar de sterren en in tijdschriften als ‘MillenniuM’, ‘De Rottend Staal Nieuwsbrief’ en ‘De Brakke Hond’. Hij was medewerker aan het Vlaamse glossy undergroundtijdschrift ‘Gonzo Circus’ en heeft regelmatig columns op Vlaamse radio- en televisiestations. 

De liefdesbrief

’n Electronic handshake gelijk
als het werk van jouw hand
verglijdt in de mijne : alles vloeit –
handwerk. Ik zie je, ik zie je niet

en toch raakt heel mijn lijf en ziel
vervuld van jou. Je bent een blad
dat trilt in de nerf van mijn hand,
(de linker), terwijl de rechter vaardig

kneedt en perst, de witte inkt pomp
uit mijn diepste en onverteerbare ik
en jou in een mum van tijd, ongezien
en ongehoord, dien van wederwoord.

Ik, jouw lijfeigene valsemunter, pleeg
schurftig schriftvervalsing, vermaak
jouw handschrift van dein tot mijn,
tot het woekert als een miniatuur,
een hologram, Delftsch blauw
dat tintelt door mijn aderen.

Ik streel stuntelig je huid, je haar, en alles
verwordt tot perkament, een palimpsest,
gelooid in tijd, door ruimte verschroeid.

Didi de Paris (Leuven, 10 mei 1957)