Miriam Van hee, Charles Bukowski

De Vlaamse dichteres en slaviste Miriam Van hee werd geboren in Gent op 16 augustus 1952. Zie ook alle tags voor Miriam Van hee op dit blog.

 

Op het uitstel wachten

wie laat wie vallen
als van een boom de
moegekleurde bladeren
wanneer komt de volgende halte?

o god laat ze het niet geloven
dat van de huizen de tuintjes
dat van de middenweg met goud en
zonder bomen

als een deur in de avond
laat je me vrij
alice heten of sophie en met
blote voeten op gebroken schelpjes
lopen, zomaar tot de zon weggaat
ouder worden
het grote wonder niet meer dromen
weetjewel et puis la pluie
et puis

 

Les doux plaisirs de l’automne

zacht en met onnodige
treurigheid hebben wij met velen
het landschap gekleurd
met kamers gespeeld

hoe lang nog staat
enkel het verdriet te wachten in de morgen –
niet hij wiens naam ik niet
onthouden heb, onthoudbaar zijn enkel
de straten welke we nooit samen
bewandeld hebben rue du jardin
rue d’Angleterre rue
de la petite gare

niet hij wiens lippen
zuiver waren als van
een prins?

 

Een romantische ziel

nooit word ik moe, zei ze,
elke dag droom ik de ramen
vol wolken en groene bomen.

in een veel te lange winter ging ze dood
omdat god niet in de hemel was
het leven niet mooi
en van de herinnering enkel
het kleed herkenbaar

 

Miriam Van hee (Gent, 16 augustus 1952)

 

De Amerikaanse dichter en fictieschrijver Charles Bukowski werd geboren op 16 augustus 1920 in Andernach, Duitsland. Zie ook alle tags voor Charles Bukowski op dit blog.

 

Escapade

Het einde van de genade, het einde van
wat er toe doet.
Het oog op de bodem van de fles
is dat van jou
dat terug knipoogt.
Oude stemmen, oude liedjes
zijn een slang die weg
kruipt

Mannen worden gek van het staren in lege gezichten.
Waarom niet?
Wat kunnen ze anders?
Ook ik heb dat gedaan.

Het oog op de bodem van de fles
knipoogt terug.
Het is allemaal een trucje.
Alles is een trucje.
Er is iets anders aan de hand.
Maar waar?
Niet hier.
Niet daar.

Traag kruipen we richting het imbeciele,
we verwelkomen het als een
minnaar

Ik ben deze wedstrijd met mezelf beu,
maar het is in deze stad
de enige sport.

 

Vertaald door Frans Roumen

 

Charles Bukowski (16 augustus 1920 – 9 maart 1994)

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 16e augustus ook mijn blog van 16 augustus 2019 en ook mijn blog van 16 augustus 2016 en ook mijn blog van 16 augustus 2015 deel 2.