De Engelse schrijver J.R.R. Tolkien werd geboren op 3 januari 1892 in Bloemfontein, Zuid-Afrika. Zie ook alle tags voor J.R.R. Tolkien op dit blog.
Uit: The Lord of the Rings
Roads Go Ever On
Roads go ever ever on,
Over rock and under tree,
By caves where never sun has shone,
By streams that never find the sea;
Over snow by winter sown,
And through the merry flowers of June,
Over grass and over stone,
And under mountains in the moon.
Roads go ever ever on,
Under cloud and under star.
Yet feet that wandering have gone
Turn at last to home afar.
Eyes that fire and sword have seen,
And horror in the halls of stone
Look at last on meadows green,
And trees and hills they long have known.
The Road goes ever on and on
Down from the door where it began.
Now far ahead the Road has gone,
And I must follow, if I can,
Pursuing it with eager feet,
Until it joins some larger way,
Where many paths and errands meet.
The Road goes ever on and on
Down from the door where it began.
Now far ahead the Road has gone,
And I must follow, if I can,
Pursuing it with weary feet,
Until it joins some larger way,
Where many paths and errands meet.
And whither then? I cannot say.
The Road goes ever on and on
Out from the door where it began.
Now far ahead the Road has gone.
Let others follow, if they can!
Let them a journey new begin.
But I at last with weary feet
Will turn towards the lighted inn,
My evening-rest and sleep to meet.”
J.R.R. Tolkien (3 januari 1892 – 2 september 1973)
De Franse schrijfster Marie Darrieussecq werd geboren in Bayonne, Pyrénées-Atlantiques, op 3 januari 1969. Zie ook mijn blog van 3 januari 2009 en ook mijn blog van 3 januari 2010 en ook mijn blog van 3 januari 2011.
Uit: Tom est mort
“Tom est mort. J’écris cette phrase.
Ça fait dix ans que Tom est mort. Dix ans maintenant. Mais la date ne s’est pas inscrite au fer rouge, comme on dit. Quand Tom est mort j’étais dans une période où, justement, je ne savais plus très bien quel jour on était. Pour mon mari ce n’est pas pareil. La date s’est inscrite au fer rouge dans sa tête, dit-il. Sa vie a basculé autour de cette date. Moi aussi ma vie a basculé. Mais ce ne sont pas les mots que je dirais.
Par exemple, les dates de mes enfants, de mes autres enfants, il faut que je réfléchisse. J’ai tendance à mélanger, mes enfants sont tous nés au printemps, comme ceux des loutres ou des koalas ou des diables de Tasmanie, ou de beaucoup d’autres animaux, je cite les animaux qui m’intéressent. Mai, juin. La saison des anniversaires. C’est bientôt. J’ai envie d’écrire: si nous sommes encore en vie. C’est une phrase qui me venait souvent après la mort de Tom. Je la disais comme une découverte, pas vraiment stupéfiante, mais comme une évidence que j’ignorais jusque-là. Si nous sommes toujours en vie. Ensuite j’ai dit la phrase par conviction. Je l’ai dite aussi par provocation, je ne la dis plus, ça blesse les gens. Et puis c’est devenu un tic, un tic de pensée, ça terminait mes raisonnements, mes phrases mentales, tous mes projets (les projets étaient revenus. Nous avions découvert ça aussi: que les projets pouvaient revenir, que nous en étions à nouveau capables). “
Marie Darrieussecq (Bayonne, 3 januari 1969)
De Britse schrijver Alex Wheatle werd geboren op 3 januari 1963 in Londen. Zie ook mijn blog van 3 januari 2009 en ook mijn blog van 3 januari 2010 en ook mijn blog van 3 januari 2011.
Uit: Memories of Michael Jackson
“Returning home from junior school in the early 1970s the cartoons of the day were Wait Til Your Father Gets Home, The Flintstones, The Wacky Races, Penelope Pitstop, Scooby Doo. Not any of the aforementioned had a leading black character in them until the cartoon adventures of the Jackson 5. It was almost unbelievable to see animated black kids, a little older than myself, on the TV screen. At last, I had something to identify with on terrestial television and whenever they were on it was such a boost for my then very low esteem.
Of course I was a fan of the music too and my friends and I tried to imitate the steps and spins of the Jackson 5 routines and everybody wanted to sing I Want You Back just like Michael. Solo hits like Ben and Got To Be There displayed a ridiculous talent and the way Michael Jackson performed with his knowing glances, addressing the camera and showing a confidence way beyond his years was a joy to experience. For a ten-year-old black boy living in an abusive children’s home, Michael Jackson was the coolest kid on the planet, he really was.
By the time I was eighteen I was a confirmed reggae rootshead and my friends and I built a sound system that we named Crucial Rocker. At blues raves, parties and hall dances we normally played hard core reggae and lovers rock. But whenever we felt that the crowd needed to get up on the dancefloor and get their groove on, we flipped through our record box searching for Michael Jackson’s album Off The Wall. Don’t Stop Til You Get Enough was a bonafide guaranteed floor-filler andwould even get the most dreaded of dreads tapping their feet and nodding their heads. Off The Wall became a staple of our late night sessions and I don’t think any reggae sound system that was operating in 1979 was without a copy.”
Alex Wheatle (Londen, 3 januari 1963)
De Romeinse schrijver, redenaar, politicus, advocaat en filosoof Marcus Tullius Cicero werd geboren in Arpinum op 3 januari 106 v. Chr. Zie ook alle tags voor Cicero op dit blog.
Uit: De Amicitia
“In de eerste plaats, hoe kan een leven ‘leefbaar’ zijn, zoals Ennius zegt, dat niet in de wederzijdse genegenheid tot (van) een vriend rust vindt? Wat is prettiger dan iemand te hebben met wie je alles net zo durft te bespreken als met jezelf? Hoe zou er zo’n groot geluk kunnen zijn in voorspoed, als je niet iemand had die daarover net zo blij zou zijn als jijzelf? Tegenspoed dragen echter zou moeilijk zijn zonder iemand die daaronder nog meer zou lijden dan jij. Kortom, de overige dingen die worden nagestreefd, zijn elk afzonderlijk geschikt voor doorgaans één ding, rijkdom om te gebruiken, macht om vereerd te worden, openbare functies om geprezen te worden, genoegens om te genieten, gezondheid om vrij te zijn van pijn en de functies van je lichaam te vervullen; vriendschap omvat de meeste dingen; waarheen je je ook maar wendt, ze is paraat, ze wordt op geen enkele plaats buitengesloten, ze komt nooit ongelegen, ze is nooit lastig; dus niet van water, niet van vuur, zoals men zegt, maken wij bij meer gelegenheden gebruik dan van vriendschap. En ik spreek nu niet over de gewone of niet zo hoogstaande vriendschap, die toch ook zelf plezier geeft en van voordeel is, maar over echte en volmaakte, zoals van de weinigen die [als zodanig] genoemd worden. Want vriendschap maakt zowel voorspoed mooier als tegenspoed lichter, door die te delen en samen te dragen.”
Cicero (3 januari 106 v. Chr. – 7 december 43 v. Chr.)
De Oostenrijkse schrijfster Elsa Asenijeff (eig. Elsa Maria von Packeny) werd geboren op 3 januari 1867 in Wenen. Zie ook mijn blog van 3 januari 2010.
Uit: Tagebuchblätter einer Emancipierten
“Ich weiss eine Zeit, wo mir das, was ich gestern schrieb, schwer wurde. Ja, es that weh. Es ist trüb, jemand Schmerz zu bereiten, und das Zucken einer Seele zu verfolgen. Schrecklich! In dem Paroxismus der Angst wird man dem Mitleid in die Arme geworfen. Schon will man sich von ihm besiegen lassen. Aber da schneidet es anklagend im Innern und winselt um das gleiche Mitfühlen für das eigene Geschick, wie man es für fremdes hatte. Darauf erscheint das Leben so schön, so einzig, so begehrenswert. Tausend Sterne locken, tausend Sehnsüchte seufzen, tausend Höllen höhnen: all’ das opferst du um nichts! Verlierst es, wie kannst du das verantworten! Tausend Ströme fliessen vorüber mit ihren Wassern ohne Wiederkehr. Und du stehst dort still, wo du selbst nicht willst. Wie kannst du das vor dir verantworten! Da siegt die treibende Lebenskraft in uns: wir sind! Also sind wir Sieger . Evoë, Leben!”
Elsa Asenijeff (3 januari 1867 – 5 april 1941)
Brons van Max Klinger, rond 1899/1900
De Amerikaanse dichter en schrijver John Gould Fletcher werd geboren op 3 januari 1886 in Little Rock, Arkansas. Zie ook mijn blog van 3 januari 2010 en ook mijn blog van 3 januari 2011.
Two Ways of Love
The wind half blows her robes,
That subside
Listlessly
As swaying pines.
The wind tosses hers
In circles
That recoil upon themselves:
How should I love—as the swaying or tossing wind?
The Endless Pilgrimage
Storm-birds of autumn
With draggled wings:
Sleet-beaten, wind-tattered, snow-frozen,
Stopping in sheer weariness
Between the gnarled red pine trees
Twisted in doubt and despair;
Whence do you come, pilgrims,
Over what snow fields?
To what southern province
Hidden behind dim peaks, would you go?
“Too long were the telling
Wherefore we set out;
And where we will find rest
Only the Gods may tell.”
John Gould Fletcher (3 januari 1886 – 20 mei 1950)
Zie voor nog meer schrijvers van de 3e januari ook mijn blog van 3 januari 2011 deel 1, en ook deel 2 en eveneens deel 3.