De Nederlandse schrijver, cabaretier en televisiepresentator Arjen Lubach werd geboren in Lutjegast op 22 oktober 1979. Zie ook alle tags voor Arjen Lubach op dit blog.
Uit: Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend
“Dit is het verhaal van mijn schuldgevoel: gedeeltelijk zoals het was en hoofdzakelijk zoals ik het me herinner. De laatste zeven maanden schrijf ik in de leeszalen van de Koninklijke Bibliotheek aan het Søren Kierkegaards Plads in Kopenhagen.
Ik ben nu zo’n zeventien maanden aan het schrijven en ik denk dat ik klaar ben. Het heeft moeite gekost me alles te herinneren en dingen zo weer te geven dat ze niet afleiden van waar het mij om ging. Of waar het Lotte om ging. Of mijn moeder. Of oom Otto.
Het denken aan vroeger is niet per se moeilijk. In de bibliotheek sluit ik soms mijn ogen en dan komt alles voorbij als een diavoorstelling in de filmzaal van een museum: ganzen op een boerderij waar ik logeerde, stickers op mijn slaapkamerdeur, de voorraad shampooflessen van mijn moeder, wakken in bevroren sloten, het schrift waar ik dingen in schreef die ik niet wilde vergeten om vervolgens te vergeten waar ik het schrift had verstopt, het gezicht van de buurman, de verschillende tegels op weg naar school – absoluut drie overslaan, anders komt mama straks niet meer thuis –, het cassettebandje met mijn eigen stem waardoor ze dacht dat ik in mijn kamer was, terwijl ik buiten zocht naar duidelijke aanwijzingen voor een schat.
De beelden zijn redelijk helder. Het allermoeilijkste is het aanbrengen van een volgorde. Om met een botte naald een draad te rijgen door alle jaren om te komen waar ik nu ben en te weten wat ik nu weet.
Ik ben vierentwintig jaar oud. Zoals de meeste verhalen kent dit verhaal grotere en kleinere schakels. Schakels die wanneer je ze weghaalt het verhaal in stukken zouden doen vallen en schakels die niemand ooit zou missen, hoe vaak het verhaal ook verteld wordt.
Meneer Sieber is de eigenaar van een hotel in Duitsland waar ik vroeger regelmatig kwam. Hij is een kleine schakel geworden, ergens achterin; roestig en te klein om echt van belang te zijn.
Meneer Sieber zei dat hij het leven net een bergwandeling vond. Dat deze theorie enige uitleg behoeft laat zich raden, maar op dit moment heb ik geen tijd om dingen uit te leggen en al helemaal geen tijd voor raadspelletjes.
Hij zei ook dat hij geboren is in de loopgraven omdat zijn moeder de eerste Duitse soldaat was die zwanger naar het front werd gestuurd. Maar dat heeft volgens mij niemand ooit geloofd.”
De Duitse dichter, schrijver en vertaler Jan Wagner werd geboren op 18 oktober 1971 in Hamburg. Zie ook alle tags voor Jan Wagner op dit blog.
de beer
is daar buiten ergens, belegert
de bijenkorven en vijvers, laat
in het gras de rood gemarkeerde schaapskarkassen
als grensstenen terug. een depressie die ruste-
loos verder trekt, van erf naar erf, waar in de stilte
van de nacht een hond blaft, waar de knecht te laat
komt aangesneld, in de kippenhokken
nog alleen de sneeuwstorm van witte veren ziet.
het bladeren door de oude sprookjesboeken
en kranten. Het wachten bij geslo-
ten deuren, drukinkt aan de handen.
de kat die zich achter de kachel uitrekt.
hoe lang is het geleden dat helikopters
de lucht verkavelden? een eeuwigheid
ook, sinds de processie van donker gekapte
boeren voorbij kwam, met zwaaiende zeis, kettingen
en fakkels. vanuit de veiligheid van de kamer
staar je naar de plek waar het zwijgen aandringt,
met de heraldiek van koude tralies
het lege wapen van een kooi te pronken staat.
Vertaald door Frans Roumen
Zie voor nog meer schrijvers van de 22e oktober ook mijn blog van 22 oktober 2018.