De Nederlandse dichter en criticus Henricus Zacharias Alexander (Alex) Gutteling werd geboren in Bondowoso op Java op 3 september 1884. Gutteling debuteerde in 1906 met “Een jeugd van liefde”. Zijn bundel “Doorgloeide wolken” verscheen postuum in 1911. In 1912 verscheen eveneens postuum Guttelings vertaling van Paradise Lost van de Engelse dichter John Milton. Gutteling studeerde rechten te Amsterdam, maar onderbrak de studie wegens ziekte (tuberculose). Hij werd samen met Maurits Uyldert beschouwd als de meest trouwe volgeling van Albert Verwey. Vanaf de oprichting in 1905 werkte hij mee aan Verweys tijdschrift De Beweging met gedichten, kritieken en essays.
Ik wil mijn dromen tot een toren bouwen
Ik wil mijn dromen tot een toren bouwen
Van blank ivoor, met rode en gouden lijnen
Zal ik in ’t wit de fabelen doen schijnen
Dat ieder zo mijn leven kan doorschouwen.
De vredige pastoralen en de gaarden
Met vreemd-vervlochten bloemen, en de afgronden
Van dood en vlammengloed, met juichemonden
De englen in schitterende rei geschaarde;
En ’s nachts, wanneer mijn Teken op de rotsen
In ’t maanlicht blinkt boven de woelige zeeën
En een schip nadert van een vreemde kust,
Schijnt het de stuurman boven ’t golvenklotsen
Neergedaalde Godin van hemelreeën
Zoete verkondigster van liefde en lust.
De mattenklopper
Er is een schoonheid in ’t armoedigst kleine,
Die zich in stilste droom slechts openbaart.
Gelijk somtijds een zwerver eenzaam staart
Naar een Moors venster, sierlijk rijk van lijnen,
Zo boeit dit nietig ding betoovrend mijne
Ontroerde blik: hoe speels en toch hoe klaar ’t
Riet zich verwindt en tot een steel zich paart:
Geringde palmenstam in blonde schijnen!
Was het een kunstnaar die voor ’t eerst verzon
Zo tot een kroon, een arabesk, te spreiden
Lichte en veerkrachtge stengels, guld in zon?
Of is elk ding dat zorgvol en bescheiden
De mens goed voor zijn doel vervaardgen kon,
Schoon geen ’t vermoedt, Schoonheid voor alle tijden?
Alex Gutteling (3 september 1884 – 12 november 1910)