De Vlaamse schrijver Bart Koubaa (pseudoniem van Bart van den Bossche) werd geboren op 28 februari 1968 in Eeklo. Zie ook alle tags voor Bart Koubaa op dit blog.
Uit: De leraar
“Er is nog bitter weinig waarmee ik de leerlingen kan boeien. Het grootste deel schrijft en spreekt gebrekkig Nederlands en kan met moeite lezen. Ik toon nooit documentaires die ondertiteld zijn. Sinds de uitbreiding van Europa hoor ik meer en meer Engels in de klas, zo’n pseudo-Hollywoodtaaltje met veel fuck en shit en asshole en Angela Jolie… toch krijg ik de laatste jaren meer en meer taalgevangenen in de klas. Ze zijn gefrustreerd omdat ze te oud zijn om bij mij op de banken te zitten en kennen wel degelijk het verschil tussen een werkwoord en een cirkel maar begrijpen me niet als ik hen vraag de werkwoorden in een zin te omcirkelen. Zij die in het Nederlands zijn grootgebracht, spreken een ander Nederlands dan ik hun moet aanleren, een dialect waarmee je iets voor elkaar kunt krijgen, geen systeem om mee te denken. Elk van hen wendt alle middelen aan om zich te verduidelijken, want in de meeste gevallen eindigt een poging in een communicatiestoornis, een misverstand met alle frustraties van dien. Pubers voelen zich sowieso onbegrepen, laat staan als ze zich niet kunnen uitdrukken. Zich uitdrukken doen ze op hun manier, of daar nu politie aan te pas komt of niet. Het is te nemen of te laten want ze weten maar al te goed dat de directie niet snel iemand van school zal verwijderen omdat leerlingenaantallen voor een school even belangrijk zijn als kijkcijfers voor een televisiezender… ze zeggen dat we trots mogen zijn op ons onderwijssysteem. Neem de tram als de school uit is en je zult zien hoe trots je kunt zijn. Ik veralgemeen niet, mijn taal is alleen te arm, maar ze is alles wat ik heb.’
De Franse dichter, schrijver, dramaturg en regisseur Marcel Pagnol werd geboren op 28 februari 1895 in Aubagne, Bouches-du-Rhône. Zie ook alle tags voor Marcel Pagnol op dit blog.
Uit: Le Temps des secrets
„- Vous n’avez pas trouvé le chemin ?”
Elle me répondit, indignée :
“Vous savez bien qu’il est barré par d’énormes toiles d’araignées ! Il y en a au moins quatre ou cinq, et la plus grosse a voulu me sauter à la figure !
– Vous n’avez qu’à contourner les toiles. Le vallon est assez large pour ça !
– Oui, mais il faudrait marcher dans ces hautes herbes (elle désignait les fenouils) et ça serait encore plus dangereux ! J’ai vu courir un animal énorme, qui était long et vert !”
Elle me regardait d’un air plein de reproches comme si j’étais le responsable de la sécurité de ces territoires. Je compris qu’elle avait vu un limbert, mais parce qu’elle m’agaçait, je dis, d’un air tout à fait naturel :
“Ce doit être un serpent. Ici, c’est le vallon des serpents. Ils se nourrissent de rats ; et comme il y a beaucoup de rats, ça fait qu’il y a beaucoup de serpents ;”
D’un air soupçonneux, elle conclut :
“Ce n’est pas vrai ! Vous dites ça pour m’effrayer !”.
Mais elle regardait dans l’herbe de tous côtés.
Je repris :
“Il n’y a pas de quoi avoir peur, parce que ce sont des couleuvres. C’est froid, mais ça n’a pas de poison. Il n’y a qu’à faire du bruit, et elles auront plus peur que vous.”
Sans bouger d’un pas, je feignis d’examiner de très près ma grappe de raisin, comme si je considérais que la conversation était terminée. Après un long silence, elle dit sur un ton sarcastique :
“Quand un garçon est galant, il n’abandonne pas une demoiselle dans un endroit aussi dangereux.“
De Franse schrijfster Raphaële Billetdoux werd geboren op 28 februari 1951 in Neuilly sur Seine. Zie ook alle tags voor Raphaële Billetdoux op dit blog.
Uit: Un peu de désir sinon je meurs
„Club Méditerranée. Kamarina. Sicilia (Italia) Juin 88
‘Il a votre chute de reins, vos fesses et vos longues pattes fines, la même façon de s’endormir en cuillère en disant une dernière chose drôle, il a votre gaieté et votre volubilité matinales, il a votre façon de pouffer de rire, de courir les deux bras en arrière, il a cette incroyable résistance aux voyages, à la chaleur, aux temps morts, à la fatigue, il a ce léger mépris de l’eau, du sable et autres soi-disant sensualités et cette façon d’intellectualiser les sensations en se trouvant plus content de toute chose après que pendant, il a votre regard gris-vert couleur du temps, il danse toutes les nuits sur la place du village, il a deux ans et quatre mois, c’est un bonheur très curieux que de se réveiller à moi à côté de cet être-là… Je le tire à moi sur le drap et je l’embrasse comme je vous aime. Rax.’
De Amerikaanse schrijver Daniel Handler werd geboren op 28 februari 1970 in San Francisco, Californië Zie ook alle tags Daniel Handler op dit blog.
Uit: Why We Broke Up
“Dear Ed,
In a sec you’ll hear a thunk. At your front door, the one nobody uses. It’ll rattle the hinges a bit when it lands, because it’s so weighty and important, a little jangle along with the thunk, and Joan will look up from whatever she’s cooking. She will look down in her saucepan, worried that if she goes to see what it is it’ll boil over. I can see her frown in the reflection of the bubbly sauce or whatnot. But she’ll go, she’ll go and see. You won’t, Ed. You wouldn’t. You’re upstairs probably, sweaty and alone. You should be taking a shower, but you’re heartbroken on the bed, I hope, so it’s your sister, Joan, who will open the door even though the thunk’s for you. You won’t even know or hear what’s being dumped at your door. You won’t even know why it even happened.
It’s a beautiful day, sunny and whatnot. The sort of day when you think everything will be all right, etc. Not the right day for this, not for us, who went out when it rains, from October 5 until November 12. But it’s December now, and the sky is bright, and it’s clear to me. I’m telling you why we broke up, Ed. I’m writing it in this letter, the whole truth of why it happened. And the truth is that I goddamn loved you so much.
Drawing of boxThe thunk is the box, Ed. This is what I am leaving you. I found it down in the basement, just grabbed the box when all of our things were too much for my bed stand drawer. Plus I thought my mom would find some of the things, because she’s a snoop for my secrets.”
