De Nederlands-Zwitserse schrijver, tekstschrijver, componist, zanger en pianist Drs. P (eig. Heinz Hermann Polzer werd geboren in het Zwitserse Thun op 24 augustus 1919. Zie ook mijn blog van 24 augustus 2010 en eveneens alle tags voor Drs. P. op dit blog.
Peer
De rozen zijn uitgebloeid, het is geen zomer meer
Ik ben alleen en heb een peer
De avond valt ook steeds vroeger, wat ik ook probeer
Ik schil de peer en snij de peer
In weemoedige, herfstige sfeer
Peuzel ik mijn stukje peer
De koude sluipt nader en de regen druizelt neer
Ik ben alleen en zonder peer
Troostvogel
Wanneer je soms iets naars beleeft
Je niet mag uitgaan door de regen
Of slaande ruzie hebt gekregen
Met iemand waar je veel om geeft
Als speelgoed door een mankement
Niet meer zo leuk is als tevoren
Je kwartje ergens is verloren
Kortom, als je verdrietig bent
Dan komt de vogel met een lied
Je hoort het, maar je ziet hem niet
En als hij voor je heeft gezongen
Dan vliegt hij weg met jouw verdriet
Zolang er kinderen bestaan
Is hij ze altijd komen troosten
In Doesburg of in ’t Verre Oosten
Of waar hij ook naar toe moest gaan
De vogel is in al die tijd
Nog nooit beschreven of geschilderd
Is hij beeldschoon of erg verwilderd?
Daarover heerst onzekerheid
In elk geval, hij meent het goed
Hoewel door alles wat hij doet
Je kans hebt dat je noodgedwongen
Een tijdje op hem wachten moet
Dan komt de vogel met een lied
Je hoort hem, maar je ziet hem niet
En als hij voor je heeft gezongen
Dan vliegt hij weg met jouw verdriet
88/1
Nu maak ik eens van een getal gewag
‘Dat wordt vervelend’, zegt u bij uzelf
Of maakt het u misschien wat zenuwachtig?
’t Is tweemaal vierenveertig, acht maal elf…
Komaan, u bent de rekenkust toch machtig?
Of kom er een machientje aan te pas?
Het is – jawel, u weet het – achtentachtig
U had al zo’n idee dat dat het was
Zo blijkt weer wat goed onderwijs vermag
Dus achtentachtig is waarom het gaat
Lees door: ik ben nog lang niet uitgepraat.
Drs. P (Thun, 24 augustus 1919)
De Nederlandse dichteres en schrijfster Marion Bloem werd op 24 augustus 1952 geboren in Arnhem. Zie ook mijn blog van 24 augustus 2010 en eveneens alle tags voor Marion Bloem op dit blog.
Echtelijke uren
Hij zei al eens heel trots
dat hij kan luisteren
zonder te luisteren
dus praat zij nu
tegen een slaapkamerwand
die na iedere zin
geïnteresseerd snurkt
Zij weet zij heeft
geen luisteraar nodig
maar moed om weer
te horen
mijn stem
zwijgend
in haar hoofd
haar fantasie
Babel
Hoog opgestapeld fruit was lang op reis
voordat rottende druiven hun vertrouwde huis
verlieten om door haastige of trage laarzen geplet
met Amsterdamse modder ongegeneerd naast alle
soorten schoeisel de laatste liefde te bedrijven
Sandalwood, olijven en geitenkaas omarmen
vriendschappelijk verse wafels van Goudse stroop
Schreeuwende bakbananen tussen bloedende mango’s
Het alledaagse stadsrumoer kust geuren van plantages
en moerassen zonder muggen en malaria
Pruiken worden gepast, stoffen afgemeten
Er is alles om wat krult snel steil te straighten
Ter hoogte van zwetende oksels en alle-kleuren-
ellebogen is alles of anders in elk geval bijna anders
te koop. Maar ik, ik kijk alleen en luister
Waar ik ook loop, ik ben er thuis en elders
met om mij heen geluiden die ik niet maar tegelijk
zo goed versta. De wereld wandelt mij voorbij
Er is geen goed, geen fout, maar even heel veel
Leven. Hier wordt de toren van Babel elke ochtend
opnieuw gebouwd en zonder berouw of mede-
dogen rond zonsondergang toch met vereende
doch betaalde krachten weer schielijk af-
gebroken tot stilte van verlaten vuil.
Marion Bloem (Arnhem, 24 augustus 1952)
De Engelse komiek, schrijver, acteur en presentator Stephen John Fry werd geboren in Londen op 24 augustus 1957. Zie ook mijn blog van 24 augustus 2010 en eveneens alle tags voor Stephen Fry op dit blog.
Uit: Moab Is My Washpot
“Let’s try–and God knows it’s hard–to be logical about this. If we object to corporal punishment, and I assume we do, on what grounds is this objection based? On the grounds that it is wrong to cause a child pain? Well, I don’t know about you, but when I recall childhood pain, I don’t recall the pains of toothache, a thrashed backside, broken bones, stubbed toes, gashed knees or twisted ankles–I recall the pains of loneliness, boredom, abandonment, humiliation, rejection and fear. Those are the pains on which I might and, still sometimes do, dwell, and those pains, almost without exception, were inflicted on me by other children and by myself.
I have paused on this subject of corporal punishment because the issue is so culturally loaded today as to be almost impossible to inspect. It comes in so many people’s minds very close to the idea of “abuse,” a word which when used within ten spaces of the word “child” causes hysteria, madness and stupidity in almost everybody.
I know that had I dispassionately described to you the use of the cane without any comment, without summoning counsel for a conference in chambers, then many of you would have wondered what I was up to and whether I was entirely balanced.You will have to form your own judgements, but try to understand that when I think about being caned for repeatedly talking after lights out, or for Mobbing About In The Malt Queue, and other such mad prep-schooly infractions, I feel far less passion and distress than I do when I think about the times I was put into detention for crimes of which I was innocent.”
Stephen Fry (Londen, 24 augustus 1957)
De Argentijnse schrijver Jorge Luis Borges werd geboren op 24 augustus 1899 in Buenos Aires. Zie ook mijn blog van 24 augustus 2010 en eveneens alle tags voor Jorge Luis Borges op dit blog.
Mijn boeken
Mijn boeken (die niet weten dat ik besta)
zijn mij even vertrouwd als dit gezicht
met grijze slapen en met grijze ogen
dat ik vergeefs zoek in het spiegelglas
en dat ik aftast met mijn holle hand.
Niet zonder een zekere logische wrevel
Bedenk ik dat mijn wezenlijke woorden
staan op de pagina’s die niet weten wie ik ben,
niet op de pagina’s die ik heb geschreven.
Het is beter zo. De stemmen van de doden
vertolken mij voorgoed.
Israël
‘Wie zegt me, Israël, zit jij verloren
in het labyrint vaneeuwenoude stromen
van mijn bloed? Waar is het langsgekomen,
mijn bloed en jouw bloed, waar vind ik de sporen?
Wat geeft het. Jij zit immers in het gewijde
boek dat de tijd omspant en dat het verhaal
van lemen Adam redt en dat in taal
herinnert aan het Kruis en aan het lijden.
In dat boek zit je, dat de spiegel is
van elk gezicht dat er naar buigen zal’
Vertaald door Barber van de Pol en Maarten Steenmeijer
Elegy for a Park
The labyrinth is lost. Lost too
all those lines of eucalyptus,
the summer awnings and the vigil
of the incessant mirror, repeating
the expression of every human face,
everything fleeting. The stopped
clock, the tangled honeysuckle,
the arbour, the frivolous statues,
the other side of evening, the trills,
the mirador and the idle fountain
are things of the past. Of the past?
If there’s no beginning, no ending,
and if what awaits us is an endless
sum of white days and black nights,
we are already the past we become.
We are time, the indivisible river,
are Uxmal, Carthage and the ruined
walls of the Romans and the lost
park that these lines commemorate.
Vertaald door A. S. Kline
Jorge Luis Borges (24 augustus 1899 – 14 juni 1986)
De Engelse schrijfster A. S. Byatt werd geboren als Antonia Susan Drabble op 24 augustus 1936 in Sheffield. Zie ook mijn blog van 24 augustus 2010 en eveneens alle tags voor A. S. Byatt op dit blog.
Uit: Possession
“The book was thick and black and covered with dust. Its boards were bowed and creaking; it had been maltreated in its own time. Its spine was missing, or rather protruded from amongst the leaves like a bulky marker. It was bandaged about and about with dirty white tape, tied in a neat bow. The librarian handed it to Roland Michell, who was sitting waiting for it in the Reading Room of the London Library. It had been exhumed from Locked Safe no. 5 where it usually stood between Pranks of Priapus and The Grecian Way of Love. It was ten in the morning, one day in September 1986. Roland had the small single table he liked best, behind a square pillar, with the clock over the fireplace nevertheless in full view. To his right was a high sunny window, through which you could see the high green leaves of St. James’s Square.
The London Library was Roland’s favourite place. It was shabby but civilised, alive with history but inhabited also by living poets and thinkers who could be found squatting on the slotted metal floors of the stacks, or arguing pleasantly at the turning of the stair. Here Carlyle had come, here George Eliot had progressed through the bookshelves. Roland saw her black silk skirts, her velvet trains, sweeping compressed between the Fathers of the Church, and heard her firm foot ring on metal among the German poets. Here Randolph Henry Ash had come, cramming his elastic mind and memory with unconsidered trifles from History and Topography, from the felicitous alphabetical conjunctions of Science
and Miscellaneous–Dancing, Deaf and Dumb, Death, Dentistry, Devil and Demonology, Distribution, Dogs, Domestic Servants, Dreams. In his day, works on Evolution had been catalogued under Pre-Adamite Man. Roland had only recently discovered that the London Library possessed Ash’s own copy of Vico’s Principj di Scienza Nuova. Ash’s books were most regrettably scattered across Europe and America.”
A. S. Byatt (Sheffield, 24 augustus 1936)
Zie voor nog meer schrijvers van de 24e augustus ook mijn vorige blog van vandaag.