De Nederlandse schrijver, essayist en criticus Frans Coenen werd in Amsterdam geboren op 24 april 1866. Zie ook alle tags voor Frans Coenen op dit blog.
Uit: In duisternis
“Zij was wel lichtzinnig, maar niet slecht…zij wou het leven genieten…dat was haar levensnoodzakelijkheid…zij kon geen gêne hebben…En dat hij om haar alles in de steek gelaten had, zich gebrouilleerd met z’n hele familie…Ja, God! Dat was heel mooi, heel opofferend van ‘m, maar op den duur had zijd d aar toch eigenlijk niets aan…Hun leven samen werd er niet rijker door, door zijn mooie daad. Hij had dat nooit zo ingezien als nu, soezend met zijn mat hoofd in den winterschen vroegmorgen…. Hij voelde zich zoo week en treurig, met veel zelfmeelij en ook veel meelij om haar, of nu opeens die korst van wrok in hem gebarsten was en hij alles veel ruimer zag…. Zoo wàs ’t. Hij had altijd maar gewild dat zij hem eeuwig liefhebben en eeren zou om die verloochening van alles voor haar. Maar praktisch gesproken: daar kon je toch op den duur niet van eten…. Er was geen gebrek geweest, zij hadden heel zuinig geleefd van zijn vaders versterf, dat hij had opgeëischt…. Maar zij was toch nooit recht vroolijk geworden…. Hij had haar tot een zuinig huisvrouwtje willen maken en zij had in ’t eerst ook gedwee haar best gedaan, want zij hield wel van hem, dacht hij. Op haar timiden aandrang naar weelderiger leven, vragen om wat meer voor haar toilet, had hij altijd streng geantwoord, haar verweten haar frivolen aard en ook gewezen op ’t wegslinken van hun geld, zonder dat hij nog iets van inkomsten daartegen gevonden had…. En hij geloofde ’t zou wel wennen met haar, haar ongedurigheid en behoefte aan luxe zou ze wel afleggen….
Dwaasheid! dacht hij nu in een zoet-smartelijk gevoel dat hij haar vergeven kon…. Zij was altijd een wilde vogel gebleven en had niet kunnen wennen…. Zijn weigering en wreed-duidelijke uiteenzetting van hun precairen toestand hadden haar angstig gemaakt. Als ’t geld eens heelemaal op is! had zij zich gezegd…. En moe van dit leven van bekrimpen en vergeefsch begeeren, niet meer verdragende die bekrompenheid, was zij op een dag weggeloopen met een man, die haar een leven van chique maintenée aanbood: toiletten en bals en rijden en comedies.”
De Amerikaanse dichter George Oppen (eig. George Oppenheimer) werd geboren op 24 april 1908 in New Rochelle, New York. Zie ook alle tags voor George Oppen op dit blog.
Leviathan
Waarheid is ook het najagen ervan:
Zoals geluk, en zal niet standhouden.
Zelfs het vers begint te verteren
In het zuur. Streven, streven;
Een wind beweegt een beetje,
Bewegend in een cirkel, erg koud.
Hoe zullen we het verwoorden?
In het gewone betoog—
We moeten nu praten. Ik ben niet meer zeker van de woorden,
Het uurwerk van de wereld. Wat onverklaarbaar is
Is het ‘groter gewicht van objecten’. Dagelijks klaart
De lucht op met dat overwicht
En we zijn het heden geworden.
We moeten nu praten. Angst
Is angst. Maar we laten elkaar in de steek.
Vertaald door Frans Roumen
Zie voor nog meer schrijvers van de 24e april ook mijn blog van 24 april 2019 en ook mijn blog van 24 april 2016 deel 2.