De Nederlandse dichter, schrijver en journalist Hans van Willigenburg werd geboren in Utrecht op 20 december 1963.Van Willigenburg studeerde in 1988 aan de Rijksuniversiteit Leiden af in de Algemene Literatuurwetenschap, met een scriptie over de filmtheorie van de Russisch Formalisten. Hij werkt(e) als journalist, tekstschrijver, trainer en programmamaker. Hij schreef achtergrondartikelen voor onder meer de Volkskrant, De Groene Amsterdammer, Voetbal International, Trouw, Nieuwe Revu en Quote. Hij was co-presentator van het consumentenprogramma Werkt Dat? op Radio Rijnmond, docent journalistiek op de hogeschool Inholland te Rotterdam en columnist voor AD/RD. Momenteel werkt hij als eindredacteur/programmeur bij City Media Rotterdam, is hij vaste medewerker van opinieblog ThePostOnline en heeft hij zijn eigen bedrijf als ‘writing coach’. Tevens is hij actief als spreker/schrijver. Zijn verhalen en poëzie verschenen onder meer in Maatstaf, Hollands Maandblad, De Brakke Hond, Dietsche Warande & Belfort en Propria Cures. In 2008 debuteerde hij als dichter met de bundel Objectief Verzuipen. In juni 2009 trad hij op tijdens de Rotterdamavond van Poetry International. In 2012 richtte hij samen met Jos Verveen en Bart Driessen Stadslog Rotterdam op.
De gedichtenmachine
In mijn hoofd ligt een gedichtenmachine
onophoudelijk op de loer.
Met zijn onzichtbare grijparm
pakt hij steeds en overal dingen weg.
De machine houdt niet van lawaai,
van ophakkers en acteurs al helemaal niet.
De machine houdt eigenlijk nergens van,
ja, van het stiekeme wegplukken zelf!
Van de oogwimper die knippert zonder benul,
van de lege toiletrol half in een vuilnisbak,
van de modderspatten op een verwaarloosde auto,
van alles wat blijft liggen in alle verhalen.
De machine is trots dat hij geen geluid geeft
en geen schroeven of bouten bevat.
Luidkeels ontkent hij dan ook machine te zijn.
Zolang hij niet wegvliegt
en ik ‘m oliën blijven mag,
sta ik die ontkenning liefdevol toe.
Hans van Willigenburg (Utrecht, 20 december 1963)