De Tsjechische dichter Ivan Blatný werd geboren op 21 december 1919 in Brno. Zie ook alle tags voor Ivan Blatnýop dit blog. Zie ook mijn blog van 21 december 2010.
On the Verandah
On the verandah in the rustle of old bean-pods and seed catalogues
young Everard reads old detective-stories
Edgar Wallace Agatha Christie Simenon
Twenty thousand leagues beneath the sea
The verandah sets sail like summer the last summer
with Captain Nemo dead in the sand beneath the sea
If only it were not yet the last summer
if only we could remain forever
happy in the maternal womb
in the rustle of seed catalogues.
Evening
In the distance the lights hatch forth the horse homeward turns
darkness rises between the dwarfs in the gardens
Highgate Wood is closed and other green cages
the station Cranley Gardens is deserted and quiet
the nineteenth century slides past on the rails
When they laid this line through the fields
fallow ploughland pasture and hillocks
the men with levelling machines theodolites banderoles
levelling-lathes and geometrical parasols
resembled a small military battalion at exercises
Three village chapels
the Anglican, the Presbyterian and the Baptist tabernacle
greet the returning strollers
Queen’s Wood
without a gate
remains open even at night
Vertaald door Martin Tharp
Ivan Blatný (21 december 1919 – 5 augustus 1990)
De Britse schrijfster Rebecca West werd geboren op 21 december 1892 in Londen als Cicily Isabel Fairfield. Zie ook alle tags voor Ribecca West op dit blog. Zie ook mijn blog van 21 december 2010.
Uit: The Essential Rebecca West
“Those who are easily shocked had better leave Mr. Aldous Huxley’s new fantasy, Brave New World, on one side; noting, as they pass, that since this is a free country they are not compelled to read it, this is all they need do about it. Those who are not easily shocked can settle down to enjoy what is not only the most accomplished novel Mr. Huxley has yet written, but also the most serious religious work written for some years. His tendency in his other novels has been to select subject matter which might fairly be described as a fuss about nothing. Even though the characters in Point Counterpoint were carefully docketted as interesting individuals, they were, in relation to the depicted imbroglio, as lacking in allure as sexually-maladjusted cockroaches. But the argument in Brave New World is of major importance. One could sanely ask for nothing more than it gives.
One would say that the book was about a Utopia, if it were not that a line of dreamers have given that originally non-committal term a sense of imagined perfection; for it describes the world as Mr. Huxley sees it may become if certain modern tendencies became dominant, and its character is rather that of deduced abomination. If one has a complaint to make against him it is that he does not explain to the reader in a preface or footnotes how much solid justification he has for his horrid visions.”
Rebecca West (21 december 1892 – 15 maart 1983)
De Zwitserse Franstalig dichter, vertaler en schrijver Maurice Chappaz werd geboren in Lausanne op 21 december 1916. Zie ook mijn blog van 21 december 2010.
Petits paradis
Nous nous sommes cachés.
Le monde était rafraîchi de beauté quand les juges ne
le toisaient plus.
La société était dissoute mais un lacet de fil rouge
m’étranglait si je t’aimais trop.
Cantique des cantiques : mensonge des mensonges !
Car je n’ai jamais su choisir entre l’enfance et la passion.
Aie pitié.
Pourquoi
Tu m’as ébloui.
Pour admirer les cerisiers en fleurs, les mères au japon
conduisent même les petits aveugles.
L’Eglise nous conduit ainsi devant les jeunes filles.
Maurice Chappaz (21 december 1916 – 15 januari 2009)
De Nederlandse dichter en literator Garmt Stuiveling werd geboren in Stroobos op 21 december 1907. Zie ook mijn blog van 21 december 2008 en ook mijn blog van 21 december 2009 Zie ook mijn blog van 21 december 2010.
De prunus.
Onverwacht en plotseling
stond de prunus deze morgen
weer met tak en stam verborgen
in een wolk van bloeseming,
die zo blank,zo smetloos zuiver straald’en met de wind bewoog,
dat door mij een stille huiver van verraste vreugde vloog.
Want nog enkel zwart en strak,
niet gereed nog tot ontluiken,
wist ik in geboomt’en struiken
ieder twijgje,elke tak;
slechts de kruin van d’oude steile statige kastanjestam
brandde,met doorzichtig ijle glanzend groene vlam bij vlam.
En nu plots,in deze nacht,is de prunus weer ontloken,
overdadig uitgebroken tot een eindeloze pracht.
– O,ik wist dat het zou komen,dit onstuimige festijn,
maar ik had niet durven dromen,dat het zo volmaakt zou zijn!
Nu de grote dingen verdwijnen
Nu de grote dingen verdwijnen
worden de kleine dingen groot:
wat zonlicht op de gordijnen,
een appel, een snee vers brood.
Met hoeveel overbodigs
maken we ons leven stuk:
er is zo weinig nodig
voor wat eenvoudig geluk.
Zó zou ik oud willen wezen,
klein bij de grote dood:
Homerus om in te lezen,
een appel, een snee vers brood.
Garmt Stuiveling (21 december 1907 – 11 mei 1985)
De Duitse dichteres en schrijfster Oda Schaefer (eig. Oda Lang) werd geboren op 21 december 1900 in Berlijn-Wilmersdorf. Zie ook mijn blog van 21 december 2010.
LIEBESPAAR 1945
Sie gingen beide durch den Wald
Der Steine ohne Tür und Dach,
Sie fanden aneinander Halt
Und waren beide arm und schwach.
Die graue Leere blickte blind
Von öden Fensterhöhlen aus,
Der Haß stand stumm im Abendwind
Und hütete das letzte Haus.
Wie Flocken wirbelte der Ruß,
Die Lüfte seufzten überall,
Doch Flügel trugen ihren Fuß
Vorbei am lauernden Verfall.
So leicht, so lächelnd waren sie,
ein Kern in einer Frucht aus Licht,
Was vordem litt, in Ängsten schrie,
Beschwerte ihre Zukunft nicht.
Aus allen tiefen Schatten trat
Das tote Leben neu hervor,
Es säte unsichtbar als Saat
Die Unschuld, die es einst verlor.
Nun schwinden beide in dem Rauch,
Der sie mit Nebelkränzen krönt –
Ach, in des Sommers blauen Hauch
Verwandelt er sich ganz versöhnt.
Oda Schaefer (21 december 1900 – 4 september 1988)