John Coetzee, Thomas Bernhard, Brendan Behan, Geerten Gossaert, Jacques Schreurs, Rainer Maria Gerhardt

De Zuidafrikaanse schrijver John Maxwell Coetzee werd geboren op 9 februari 1940 in Kaapstad. Zie ook mijn blog van 9 februari 2007 en ook mijn blog van 9 februari 2008 en ook mijn blog van 9 februari 2009 en ook mijn blog van 9 februari 2010.

 

Uit: IJzeren tijd  (Vertaald door Peter Bergsma)

 

„Opzij van de garage loopt een steegje, misschien weet je het nog, jij en je vriendinnetjes speelden er weleens. Nu ligt het er doods bij, braak, nutteloos, met alleen nog hopen verwaaide, rottende bladeren.
Gisteren stuitte ik aan het eind van dat steegje op een huis van kartonnen dozen en lappen plastic, waarin met opgetrokken knieën een man lag, een man die ik wel kende van de straat: lang, mager, met een verweerde huid en lange, aangevreten tanden, gekleed in een grijs slobberpak en een hoed met een slappe rand. Ook nu, terwijl hij lag te slapen, had hij die hoed op, de rand onder zijn oor gevouwen. Een zwerver, een van de zwervers die op de parkeerterreinen langs de Molenstraat rondhangen om geld te bietsen bij het winkelpubliek, te drinken onder het viaduct en uit vuilnisbakken te eten. Een van de daklozen voor wie augustus, de regenmaand, de ergste maand is. Slapend in zijn doos, zijn benen gestrekt als die van een marionet, zijn mond wijd open. Hij verspreidde een onaangename geur: urine, zoete wijn, schimmelige kleren, en ook nog iets anders. Vies.
Ik bleef een poosje bij hem staan staren, staren en ruiken. Een bezoeker die mij uitgerekend op deze dag met zijn bezoek opscheepte.
 

Het was de dag dat ik de tijding van dokter Syfret kreeg. Het was geen goede tijding, maar het was de mijne, voor mij, alleen voor mij, weigeren was er niet bij. Ik moest haar in mijn armen nemen en aan mijn borst drukken en mee naar huis nemen, zonder hoofdschudden, zonder tranen.” 

 

 

John Coetzee (Kaapstad, 9 februari 1940)

 

De Oostenrijkse schrijver Thomas Bernhard werd geboren op 9 februari 1931 in Heerlen. Zie ook mijn blog van 9 februari 2007 en ook mijn blog van 9 februari 2008 en ook mijn blog van 9 februari 2009 en ook mijn blog van 9 februari 2010.

 

Uit: Der Keller

 

“Die anderen Menschen fand ich in der entgegenge-setzten Richtung, indem ich nicht mehr in das gehaßte Gymnasium, sondern in die mich rettende Lehre ging, gegen alle Vernunft in der Frühe nicht mehr mit dem Sohn des Regierungsrats in die Mitte der Stadt durch die Reichenhaller Straße, sondern mit dem Schlossergesellen aus dem Nachbarhaus an ihren Rand durch die Rudolf-Biebl-Straße, nicht auf dem Weg durch die wilden Gärten und an den kunstvollen Villen vorbei in die Hohe Schule des Bürger- und des Kleinbürgertums, sondern an der Blinden- und an der Taubstummenanstalt vorbei und über die Eisenbahndämme und durch die Schrebergärten und an den Sportplatzplanken in der Nähe des Lehener Irrenhauses vorbei in die Hohe Schule der Außenseiter und Armen, in die Hohe Schule der Verrückten und der für verrückt Erklärten in der Scherzhauserfeldsiedlung, in dem absoluten Schreckensviertel der Stadt, an der Quelle fast aller Salzburger Gerichtsprozesse und im Keller als Lebensmittelgeschäft des Karl Podlaha, der ein zerstörter Mensch und ein empfindsamer Wiener Charakter gewesen war und der Musiker hatte werden wollen und dann immer ein kleiner Krämer geblieben ist. Die Prozedur meiner Aufnahme in das Geschäft war die kürzeste. Der Herr Podlaha betrat den Nebenraum, in welchem ich auf ihn gewartet hatte, und schaute mich einmal kurz

an und sagte, ich könne bleiben, wenn ich wolle, auf der Stelle, und er machte die Kastentür auf und holte einen seiner Geschäftsmäntel heraus und sagte, der Mantel könne mir passen, und ich schlüpfte in den Mantel hinein, und der Mantel paßte zwar nicht, aber ich konnte ihn provisorisch tragen, mehrere Male sagte der Podlaha provisorisch, und dann überlegte er kurz und führte mich durch das mit Kundschaft überfüllte Geschäft hinaus auf die Straße ins Nebenhaus, in welchem das Magazin untergebracht war.”

 

 

Thomas Bernhard (9  februari 1931 — 12 februari 1989)

 

 

 

De Ierse dichter en schrijver Brendan Behan werd geboren op 9 februari 1923 in Dublin. Zie ook mijn blog van 9 februari 2007 en ook mijn blog van 9 februari 2008 en ook mijn blog van 9 februari 2009 en ook mijn blog van 9 februari 2010.

 

Uit: Borstal Boy

 

„He was dead lonely; more lonely than I and with more reason. The other fellows might give me a rub about Ireland or about the bombing campaign, and that was seldom enough, and I was never short of an answer, historically informed and obscene, for them. But I was nearer to them than they would ever let Ken be. I had the same rearing as most of them; Dublin, Liverpool, Manchester, Glasgow, London. All our mothers had all done the pawn–pledging on Monday, releasing on Saturday. We all knew the chip shop and the picture house and the fourpenny rush of a Saturday afternon, and the summer swimming in the canal and being chased along the railway by cops.
But Ken they would never accept. In a way, as the middle-class and upper-class in England spend so much money and energy in maintaining the difference between themselves and the working-class, Ken was only getting what his people paid for but, still and all, I couldn’t help being sorry for him, for he was more of a foreigner than I, and it’s a lonely thing to be a stranger in a strange land.“

 

 

Brendan Behan (9 februari 1923 – 20 maart 1964)

 

 

De Nederlandse dichter, essayist, historicus en politicus Geerten Gossaert (eig. Frederik Carel Gerretson) werd geboren in Kralingen op 9 februari 1884. Zie ook mijn blog van 9 februari 2009 en ook mijn blog van 9 februari 2010.

EIS DAIMONA

Laat nu, in angst en pijn,
Meester, mij niet alléen…
Wien heb ik buiten U?
Immers, niet éen?

’t Liefste dat Jeugd gewon
Naamt Ge mij, liefde en eer.
‘k Zweeg. Dat de Dienaar niet
Twist’ met den Heer!

Vordert Gij alles nu?
‘k Zwijg. Want ook dit is recht.
Zijt Gij de Meester niet?
En ik de Knecht?

Maar blijf bij mij, blijf bij mij,
Blijf bij mij, o mijn God!
Maak niet Uw woord te schand,
Maak niet Uw trouw ten spot!

Hoort…om mijne eenzaamheid
Hoont U ’t gemeen…
Laat mij, in angst en pijn,
Meester, niet gans alléen!

 

Geerten Gossaert (9 februari 1884 – 27 oktober 1958)

Portret door Sierk Schröder, 1950

 

 

 

De Nederlandse dichter en schrijver Jacques Schreurs werd geboren in Sittard op 9 februari 1893. Zie ook mijn blog van 9 februari 2010.

 

Sint Sebastianus

 

Zijn dàt een schutters, o mijn God,

is dàt een gilde!

Zie toe, hoe bot en in den wilde

zij losgaan op uwen armen bloet;

hoe scheel zij mikken,

hoe telkens als in been of buik of voet

de dolle pijlen pikken,

oneindig zoet uw dienaar zegt: ‘niet goed!’

Tot, na een lange poos,

daar eindelijk een treffer trilde

en Sint Sebastianus rilde

en rekkend riep: ‘’t is roos!’ –

en liet zijn blijde leven en zijn bloed!

 

Toen joelde ’t bot, mispuntig gilde,

dat later tot patroon Hubertus koos

en sindsdien vele rozen voert in schilden

en pluimen op den hoed.



Jacques Schreurs (9 februari 1893 – 31 januari 1966)

 

 

 

De Duitse dichter, schrijver, vertaler en uitgever Rainer Maria Gerhardt werd geboren op 9 februari 1927 in Karlsruhe. Zie ook mijn blog van 9 februari 2009 en ook mijn blog van 9 februari 2010.

 

Uit: Lieder der Liebe

 

Du bist wie Wald und Wind,

fremd unter Wolkenweh –

und deine Haare sind

Duft wie von Wiesenklee.

 

Wolken und Welle verwandt,

hältst Du Dein leises Gesicht,

über ein heimliches Land,

das uns die Sonne verspricht.

 

Werfe Dein Lied in mich,

nach meinen Lippen fromm –

so wie der Sturm in Dich,

leg Dich in mich und komm ….

 

 

Bette sei uns der Garten,

Thymian, Nelke und Mohn,

Flieder und etwas vom zarten

Hauche der Rosen schon.

 

Sträuche tauchen hernieder,

decken uns, Blühende, zu,

geben in Blüten uns wieder

die lang verlorne Ruh.

 

 

Lege Dein Antlitz in mich,

dunkel, voll heimlicher Pracht.

Lass´ das Vergangne, brich

alles, was traurig macht.

 

Lausche dem mondenen Mund,

tiefer da drinnen im Herz:

Reiche den stillen Befund

stumm aus dem grossen Schmerz.

 

Rainer Maria Gerhardt (9 februari 1927 – 27 juli 1954)

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 9e februari ook mijn vorige blog van vandaag en eveneens mijn eerste blog van vandaag.