De Nederlandse dichter en schrijver Leo Herberghs werd geboren in Heerlen op 21 juli 1924. Zie ook alle tags voor Leo Herberghs op dit blog.
Bloem
Ik heb vanmorgen vroeg een bloem ontmoet,
een haastige ontmoeting in de tuin;
zij keek mij aan met allebei haar ogen.
Ik heb haar toegeknikt en lang geaarzeld
en langzaam groeide ik tot bloem van binnen,
een blauwe hemel sloop over mijn zinnen,
mijn handen werden kelken van gebaren,
mijn mond werd rond, mijn lichaam lang en tenger:
ik boog mij neer in het verbaasde gras
en voelde aan mijn haar de ochtendwind.
kerk
kromgetrokken de kerk, de oever
slikkend van gier
geen landschap. of onvoorstelbaar
vol boeren, gedrochten, slaapschuwe
martelaren. de lucht is van onder
aangebrand. de luwte
was verleden jaar in de takken
nog helder
steekspel uit schaakspelen, de vlinders
vallend om paarden
de aarde wordt weggebracht naar het westen
geen sterveling in het zwerk
zelfs geen geblaf
van mensen
De stillen
Gewisser dan het donkere leven
is de gewisheid der doden,
de stillen met stomme monden.
Zij hebben een morgen tevoren
de bloeiende vruchten gegeten,
zij hebben hun armen geopend.
Hun voeten bewogen zich langzaam
over het pad van de liefde,
zij waren nog nauwlijks begonnen
en plotseling waren zij doden.
Zij voegden zich blij bij de anderen
die onder de aarde leven.
Soms hoor ik nog van hen spreken.
De Amerikaanse dichter Paul Randolph Violi werd geboren op 20 juli 1944 in Brooklyn, New York. Zie ook alle tags voor Paul Violi op dit blog.
Appel aan de grammatici
Wij, van nature hoopvol,
Hebben een eenvoudig teken nodig
Voor de talloze manieren waarop we zijn gekapseisd.
Wij die van precieze taal houden
Hebben een fijnere manier nodig om
Teleurstelling en verbijstering over te brengen.
Voor sprakeloosheid en al zijn verbuigingen,
Voor gefrustreerde verwachtingen,
Voor elke keer dat we in een hinderlaag lopen
Door triviale of verbluffende ironie,
Voor puur ongeloof hebben we
Het omgekeerde uitroepteken nodig.
Voor de verloren glimlach, de slappe handdruk,
Voor wie net een stom cadeau heeft uitgepakt
Of de eerste slok nam van verschaald bier,
Of liefde voelde of vijverijs
Dat onder je voeten bezwijkt, we verdienen het.
We hebben het nodig voor het luchtzakje, het schampschot,
Het kind wiens bal niet terug stuitert,
De lekke band aan het begin van de reis,
De odyssee die in Weehawken eindigt.
Maar vooral omdat ik het nodig heb – hier en nu
Terwijl ik bij Caffe Reggio buiten zit
En naar mijn espresso en cannoli staar
Nadat dit echtpaar van middelbare leeftijd
Langs kwam wandelen en hij zich plotseling
Omdraaide en over mijn hele tafel niesde
En zij tegen hem zei: “Zie je, daarom
Eet ik niet graag buiten.”
Vertaald door Frans Roumen
Zie voor nog meer schrijvers van de 21e juli ook mijn blog van 21 juli 2019 en ook mijn blog van 21 juli 2018 deel 2.