De Canadese dichter, folk singer-songwriter en schrijver Leonard Cohen werd geboren op 21 september 1934 te Montréal. Zie ook alle tags voor Leonard Cohen op dit blog.
Uit: The favorite game
“8
His father decided to rise from his chair.
“I’m speaking to you, Lawrence!”
“Your father’s speaking to you, Lawrence,” his mother interpreted.
Breavman attempted one last desperate pantomime.
“Listen to your father breathing.”
The elder Breavman calculated the expense of energy, accepted the risk, drove the back of his hand across his son’s face.
His lips were not too swollen to practise “Old Black Joe.”
They said she’d live. But he didn’t give it up. He’d be one extra.
9
The Japs and Germans were beautiful enemies. They had buck teeth or cruel monocles and commanded in crude English with much saliva. They started the war because of their nature.
Red Cross ships must be bombed, all parachutists machine-gunned. Their uniforms were stiff and decorated with skulls. They kept right on eating and laughed at appeals for mercy.
They did nothing warlike without a close-up of perverted glee.
Best of all, they tortured. To get secrets, to make soap, to set examples to towns of heroes. But mostly they tortured for fun, because of their nature.
Comic books, movies, radio programmes centred their entertainment around the fact of torture. Nothing fascinates a child like a tale of torture. With the clearest of consciences, with a patriotic intensity, children dreamed, talked, acted orgies of physical abuse. Imaginations were released to wander on a reconnaissance mission from Calvary to Dachau.
European children starved and watched their parents scheme and die. Here we grew up with toy whips. Early warning against our future leaders, the war babies.”
De Engelse (Welshe) dichter, schrijver en presentator Owen Sheers werd geboren op 20 september 1974 in Suva op de Fiji eilanden. Zie ook alle tags voor Owen Sheers op dit blog.
Onderbreking
Voor L.
Een nacht lang oostenwind en een kastanjeboom
die zijwaarts tegen de hoogspanningslijnen veegt
heeft het huis tot dit verstild:
bronnen van duisternis in de gang,
deuren die uitkomen op mijnschachten van de nacht
en wij,
bij het vuur zittend,
whisky nippend
tegen de vlammen en het stof.
Een avond van onbekende obstakels,
kamers gekrompen tot de halo van de kaars,
de wereld verkleind.
Je spreekt vanaf de oever van de andere stoel,
zegt dat je alleen maar lang genoeg
wilt leven om goed te worden op de hobo
en ik herinnerde me een vlieg die ik die ochtend zag,
trillend tegen een raam als de naald van een tatoeëerder
richting de strook die lucht was en geen glas,
ik denk dat ik het begrijp.
Dat het tot slot om de kleine overwinningen gaat,
Die, uiteindelijk, genoeg zijn.
Vertaald door Frans Roumen
Zie voor nog meer schrijvers van de 21e september ook mijn blog van 21 september 2020 en eveneens mijn blog van 21 september 2019 en ook mijn blog van 21 september 2018.