Onafhankelijk van geboortedata
De Amerikaanse dichter en bibliothecaris Michael Derrick Hudson werd geboren in 1963 in Wabash, Indiana. Hij studeerde af aan de Wayne High School in 1982. Na de middelbare school studeerde hij aan de Universiteit van Indiana in Bloomington. Hij woont momenteel in Fort Wayne, Indiana, waar hij werkt als bibliothecaris bij in het Genealogy Center van de Allen County Public Library. Als dichter, heeft Hudson gepubliceerd in diverse tijdschriften. Zijn gedichten werden genomineerd voor de Pushcart Prize door de Greensboro Review en North American Review. Hudson kreeg veel publiciteit door de publicatie van een gedicht in het literaire tijdschrift Prairie Schooner dat vervolgens werd geselecteerd door dichter en romanschrijver Sherman Alexie voor de 2015 editie van de bloemlezing van beste Amerikaanse Poëzie. Hudson, een blanke man, beweerde dat hij het gedicht 40 keer onder zijn eigen naam had ingediend en dat het telkens werd afgewezen. Daarna gebruikte hij het pseudoniem Yi-Fen Chou, vermoedelijk een Chinese vrouw, en het werd geaccepteerd voor publicatie. Critici en mensen binnen de poëzie-gemeenschap waren kritisch over Hudson’s gebruik van een pseudoniem. Sommigen noemden het racistisch of beschreven het als “literaire fraude”. Anderen waren kritisch over de uitgeverij en spraken van positieve discriminatie. Hudson’s manuscript, getiteld “The Dead Bird in the Liquor Store Parking Lot werd geselecteerd als finalist voor zowel de University of Wisconsin ’s Brittingham and Felix Pollak Poetry Prize als de Utah State University ’s May Swenson Poetry Award.
Russians
For Russians the stars are always incontinent, ejaculatory
smears across the squalor of a boundlessly
unhygienic sky. You’d scoff, Marina, at how I go at them
with a tiny plastic shovel and my litter box
technique, scooping up the sidereal splooge while trying
to wipe down the universe. You’d say
I tug at God’s Old Testament beard, praying the prayers
of a coward. You’d confide to your diary my eyelashes
don’t bat sootily enough. Such a lummox
could never rumple the sheets of Paris! You’d jot down
my ugly shoes, my idiotic jokes, reproach
my skies for lacking splendor, bleached
by electric lights and the haze of a dying atmosphere …
What else could I do, Marina? You and your comrades
vanished long ago, exiled, shot, or pensioned
off by the End of History. So I inch through your legacy
with my groundling’s fears, my glut,
my botched American upbringing: I can’t imagine your
heartbreaks, but you’d never comprehend
how life for me arrived precanceled. Tonight, Marina,
the mercury streetlights will make us
ghastly: you can see only Venus from here, a drunken
queen’s pearl dissolving into the crescent moon’s
tipped-over goblet. Or perhaps I just fucked that up too.
Michael Derrick Hudson (Wabash, 1963)