Peter Drehmanns, Antonio Tabucchi, Tom de Cock, Mary Coleridge, Jaroslav Seifert, Leni Saris, Theodor Körner, Euripides

De Nederlandse dichter en schrijver Peter Drehmanns werd op 22 september 1960 in Roermond geboren. Zie ook alle tags voor Peter Drehmanns op dit blog.

Uit: De brand in alles

“Verdomme, daar was er weer een. De zevende al. Opnieuw greep hij het tijdschrift dat hij in het laatje van het nachtkastje had aangetroffen. Op de cover prijkte het pontificaal uitgestalde onderlijf van een vrouw, compleet met schaamspleet en roetzwart schaamhaar. Een reproductie van Courbets beroemde schilderij L’Origine du Monde. Dat hij daarmee al zes muggen had doodgemept vond hij ronduit grappig. Als Lise zou bellen om hem te vragen wat hij zoal had uitgespookt, kon hij haar vertellen dat hij met een kut aan plaagdierbestrijding had gedaan. Voordat hij het tijdschrift tot een slagwapen oprolde keek hij nog eens naar de afbeelding. Het schaamhaar, dat hem deed denken aan een berg vergruisde steenkool, was inmiddels besproeid met een mengsel van muggen- en mensenbloed.
Tjak, daar daalde nummer zeven ten grave in de spelonk boven het perineum.
Op de muur boven het bed prijkten nu drie geplette muggen en wat bloedvegen. Naast de kast bevonden zich eveneens sporen van de slachting. De kamer werd er niet fraaier op. Drieveertig bij viervijftig mat hij, zo had Kiezel eerder vastgesteld. Een kwestie van beroepsdeformatie, altijd willen weten hoe groot een ruimte is. Hij had met zijn rolmaat onder het bed (tussen de stofnesten!) moeten kruipen en met behulp van de oplichtende display van zijn smartphone het correcte getal afgelezen. Exact dezelfde afmetingen die zijn vroegere kamer in het huis van zijn ouders had. Toen gebruikte hij een zaklamp om iets te kunnen zien in het duister. Iets: in zijn kindertijd was dat zijn postzegelverzameling, die hij in bed, terwijl hij geacht werd te slapen, bekeek. Later, toen Robert bij hem woonde, waren het boeken geweest, die hij fluisterend voorlas aan zijn blinde vriend.”

 
Peter Drehmanns (Roermond, 22 september 1960)

 

De Italiaanse schrijver, vertaler, en literatuurwetenschapper Antonio Tabucchi werd op 23 september 1943 geboren in Pisa. Zie ook mijn blog van 23 september 2010 en eveneens alle tags voor Antonio Tabucchi op dit blog.

Uit: Für Isabel (Vertaald door Karin Fleischanderl)

„Ich war noch nie im Tavares gewesen. Das Tavares ist das luxuriöseste Restaurant in ganz Lissabon, mit Spiegeln im Stil des 19. Jahrhunderts und Samtstühlen, internationaler Küche, aber auch typisch portugiesischen, allerdings sehr verfeinerten Speisen; wenn man zum Beispiel Venusmuscheln mit Schwein, ein typisches Gericht aus dem Alentejo bestellt, bekommt man eine Speise wie in einem feinen Pariser Restaurant, so hat man mir jedenfalls erzählt. Ich fuhr mit dem Autobus bis zur U-Bahn-Station Intendente. Dort wimmelte es von Huren und Zuhältern. Es war später Nachmittag, ich war zu früh dran. Ich betrat ein altes Café, in dem ich schon einmal gewesen war, ein Café mit Kegel-Billardtischen, und sah den Spielern zu. Ein alter Mann mit nur einem Bein stützte sich beim Spielen auf seine Krücke, er hatte helle Augen und weißes Kraushaar, er traf die Kegel wie selbstverständlich, erleichterte seine Mitspieler um ihr Geld, und dann setzte er sich auf einen Stuhl und tätschelte seinen Bauch, als wollte er damit seine Verdauung anregen.
Möchtest du spielen, mein Freund, fragte er mich.
Nein, antwortete ich, gegen dich würde ich ganz bestimmt verlieren, aber wenn du möchtest, können wir ein Gläschen Portwein miteinander trinken, ich brauche einen Aperitif und lade dich gern auf einen ein.
Er sah mich lächelnd an. Du hast einen merkwürdigen Akzent, bemerkte er noch, bist du Ausländer? In gewisser Weise, antwortete ich. Woher kommst du?, fragte er.
Aus der Gegend von Sirius, sagte ich. Die Stadt kenne ich nicht, sagte er, in welchem Land liegt sie? Im Großen Hund, antwortete ich. Kein Wunder, sagte er, bei den vielen neuen Ländern, die in letzter Zeit entstanden sind. Er kratzte sich mit dem Queue den Rücken.“

 
Antonio Tabucchi (23 september 1943 – 25 maart 2012)
 

De Vlaamse schrijver en radio-dj Tom De Cock werd geboren in Rotselaar op 23 september 1983. Hij woont in Borgerhout. Zie ook alle tags voor Tom de Cock op dit blog.

Uit: De Openbaring

“Maar hij had een laptop op zijn schoot en daarvoor, op zijn knieen, balanceerde een draagbare printer, die wanhopig probeerde gegevens uit de achterkant van de computer te peuteren door middel van infrarode stralen.
(…)

Blijkbaar waren de rijkaards even vergeten dat ze nog een stuk heuvelland op enkele honderden kilometers van de Côte d’Argent bezaten, tot de jonge Victor de eigendomsakte in een kist die deel uitmaakte van een erfenis terugvond en een kijkje ter plekke ging nemen.”

 
Tom De Cock (Rotselaar, 23 september 1983)

 

De Engelse dichteres en schrijfster Mary Elizabeth Coleridge werd geboren in Londen op 23 september 1861. Zie ook mijn blog van 23 september 2010 en eveneens alle tags voor Mary Colderidge op dit blog.

Affection

The earth that made the rose,
She also is thy mother, and not I.
The flame wherewith thy maiden spirit glows
Was lighted at no hearth that I sit by.
I am as far below as heaven above thee.
Were I thine angel, more I could not love thee.

Bid me defend thee!
Thy danger over-human strength shall lend me,
A hand of iron and a heart of steel,
To strike, to wound, to slay, and not to feel.
But if you chide me,
I am a weak, defenceless child beside thee.

 

The Deserted House

There’s no smoke in the chimney,
And the rain beats on the floor;
There’s no glass in the window,
There’s no wood in the door;
The heather grows behind the house,
And the sand lies before.

No hand hath trained the ivy,
The walls are grey and bare;
The boats upon the sea sail by,
Nor ever tarry there.
No beast of the field comes nigh,
Nor any bird of the air.

 
Mary Coleridge (23 september 1861 – 25 augustus 1907)
Londen, St Pancras Hotel and Station from Pentonville Road door John O’Connor, 1884

 

De Tsjechische dichter Jaroslav Seifert werd op 23 september 1901 geboren en groeide op in de arbeiderswijk ´i¸kov in Praag. Zie ook mijn blog van 23 september 2010 en eveneens alle tags voor Jaroslav Seifert op dit blog.

Sometimes we are tied down. . .

Sometimes we are tied down by memories
and there are no scissors that could cut
through those tough threads.
Or ropes!

You see the bridge there by the House of Artists?
                   A few steps before that bridge
gendarmes shot a worker dead
who was walking in front of me.

I was only twenty at the time,
                  but whenever I pass the spot
the memory comes back to me.
It takes me by the hand and together we walk
to the little gate of the Jewish cemetery,
through which I had been running
from their rifles.

The years moved with unsure, tottering step
and I with them.
                 Years flying
till time stood still.

 

Vertaald door Ewald Osers

 
Jaroslav Seifert ( 23 september 1901 – 10 januari 1986)
Cover (Detail)

 

De Nederlandse schrijfster Leni Saris werd geboren in Rotterdam op 23 september 1915. Zie ook mijn blog van 23 september 2010 en eveneens alle tags voor Leni Saris op dit blog.

Uit: Rumoer rond het Schuurtje

“En wat is nou een scoubidou. ..hoe komen ze aan dat woord?” vroeg hij nieuwsgierig.
“O, Sacha Distel. ..een Franse chansonnier en gitarist componeerde een liedje… het begint zo: ‘Pommes, poires et… scoubidou. ..en niemand wist wat dat gekke woord betekende. Hijzelf ook niet. Je zegt immers allemaal weleens zo’n mal, zelfverzonnen woord! Nou, en toen gingen ze daar in Frankrijk opeens vlechtwerk maken, dat ze ‘scoubidou’ noemden. ..gewoonweg omdat ze het woord leuk vonden… je kan van alles scoubidouen… armbanden, kettingen… corsages. ..Je maakt het van elektriciteitsdraad met plastic erom. ..het sloeg natuurlijk over, net als de hoela hoep… maar hier noemen ze het scoubidou… als iemand je een scoubido geeft, dan is dat wel een soort eerbewijs.”

 
Leni Saris (23 september 1915 – 9 december 1999)
Cover

 

De Duitse dichter en schrijver Theodor Körner  werd geboren op23 september 1791 in Dresden. Zie ook mijn blog van 23 september 2010 en eveneens alle tags voor Theodor Körner op dit blog.

Am 25. Juni

Sanft von Gottes Friedenshauch umflossen,
Still und selig, wie in lichten Räumen
Ihre Sternenwelt nur Engel träumen,
Lagst du auf das Lager hingegossen.

Schönres hat das Auge nie genossen,
Meines Herzens Wogen fühlt’ ich schäumen,
Auf der Sehnsucht dunklen Zauberbäumen
Sah ich goldne Himmelsblüten sprossen.

Und du willst durch einen Kampf mir winken?
Und ich darf in deine Arme sinken,
Seligkeit von deinen Lippen trinken?

Mir soll diese Frühlingssonne tagen? –
Glück! ich bebe, und die Kräfte zagen,
Dieses Himmels Freudendom zu tragen.

 
Theodor Körner (23 september 1791 – 26 augustus 1813)
Portret door Emma Körner, 1830

 

De Griekse schrijver Euripides werd geboren in 480 of 484 voor Christus. Zie ook mijn blog van 23 september 2010 en eveneens alle tags voor Euripises op dit blog.

Voor het altaar, waarop hij zijn krans legt

Uit nooit betreden weide, o mijn Meesteres,
breng ik aan u den frisschen krans

Uit: Hippolytus

HIPPOLUTOS
Voor het altaar, waarop hij zijn krans legt
Uit nooit betreden weide, o mijn Meesteres,
breng ik aan u den frisschen krans dien ‘k vlocht,
waar nooit een herder schaap of rund te hoeden waagt,
noch ooit de sikkel ging, maar in den lentetijd
door ongerepte bloemen zwerft de honingbij.
De Kuischheid drenkt haar met den droppeldauw der beek.
Al wie door zijn natuur en niet door leering slechts
verkoren heeft, in alles waarlijk goed te zijn,
dien staat het plukken vrij: den boozen is ’t ontzegd.
Aanvaard, mijn lieve Meesteres, dan deze kroon
voor uwe gulden haren uit mijn vrome hand,
want van de stervelingen valt slechts mij te beurt
dat ‘k met u samen ben, tot u met woorden spreek,
terwijl ‘k uw stem verneem maar nooit uzelve zie.
O, zij mijn laatste ronde zoals d’ aanvang was!
Uit den stoet der jachtgezellen treedt een grijze dienaar naar voren en spreekt Hippolutos aan.
DIENAAR
O, prins, want slechts voor goden past de naam van Heer!
Zoudt gij soms hooren willen naar een goeden raad?
HIPPOLUTOS
Natuurlijk; ‘k was niet wijs zoo ik dit weigren zou.”

 

Vertaald door Dr. K.H. de Raaf

 
Euripides (484 v. Chr – 406 v. Chr) 
De dood van Hippolytus door Laurens Alma Tadema, 1860

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 23e september ook mijn vorige blog van vandaag en ook mijn blog van 23 september 2012 deel 2.