De Algerijnse dichter, schrijver en draaiboekauteur Rachid Boudjedra werd geboren op 5 september 1941 in Aïn Beïda. Zie ook alle tags voor Rachid Boudjedra op dit blog en ook mijn blog van 5 september 2010.
Alphabétisation
A quoi servent mes poèmes
Si ma mère ne sait me lire?
Ma mère a vingt ans
Elle ne veut plus souffrir
Ce soir elle viendra
Epeler mes lettres
Et demain elle saura
Ecrire
Emancipation.
A quoi servent mes poèmes
Si mon père ne sait me lire?
Mon père a cent ans
Il n’a pas vu la mer
Ce soir il viendra
Epeler mes lettres
Et demain il saura
Lire
Dignité.
A quoi servent mes poèmes
Si mon copain ne sait me lire?
Mon copain n’a pas d’âge
Il a vécu dans les prisons
Ce soir il viendra
Epeler mes lettres
Et demain il saura
Crier
Liberté.
Rachid Boudjedra (Aïn Beïda, 5 september 1941)
De Duitse dichteres en schrijfster Daniela Danz werd op 5 september 1976 in Eisenach geboren. Zie ook alle tags voor Daniela Danz op dit blog en ook mijn blog van 5 september 2010.
Bienenvolk oder Der gute Staat
ein Morgen wie heute wird es sein wenn sie kommen:
staatenlose Schneebienen mit einer riesigen Gier
auf alles Süße ihre dicken Felle von der eisigen Reise
imprägniert kommen sie über die beschneiten
Solarfelder markieren am Winterhimmel ihre
Wege wieg mich schließ mir die Lider horch
ihre Klopfsprache hörst du schon in den Wänden
und hinter den Reden im Radio – niemals läßt sich
eine von ihnen nieder sie bringen die Tracht in
dafür konstruierte Maschinen sie lassen sich mieten
in schwierige Gebiete transportieren um Streiks
zu brechen und den Willen der alten sentimentalen
Staatenbienen die schon ein strenger Winter vernichtet
Daniela Danz (Eisenach, 5 september 1976)
De Nederlandse schrijver en wielrenner Peter Winnen werd geboren op 5 september 1957 in Ysselsteyn. Zie ook mijn blog van 5 september 2010. en eveneens alle tags voor Peter Winnenn op dit blog.
Uit: Hallucineren in een wolk van opwinding
“De ontmoeting met Jean-René Bernaudeau in Monaco zette me nadien aan het denken. Dat hij de overwinning in 1983 zo hard nodig had, staat buiten kijf. Maar zou het kunnen dat hij zich dingen herinnerde die mij helemaal ontschoten waren? In het begin van de beklimming was er een kort contact geweest, zo’n drie kilometer onder de top was er opnieuw communicatie. Het ging zo:
Het publiek dat midden op de weg staat, wijkt pas op het laatste moment. Ik zie een vooruitgestoken hand met daarin een glas bier. „Pak an”, brult een Nederlands stem in mijn oor. Ik grijp het glas en giet bijna de hele inhoud in mijn keel. Jean-René roept iets naar mij. In het oorverdovende kabaal smeekt hij om het restje. Ik geef hem het bodempje schuim. Weer roept hij iets. Ik versta het als „duizendmaal dank”.
„Het is al goed, jongen”, althans iets in die trant schreeuw ik terug.
Was het dan op dit moment dat Jean-René zijn financieel bod plaatste en uit mijn reactie concludeerde dat ik akkoord ging? Gesteld dat hij het zo beleefde, dan nog maakte hij twee kapitale denkfouten. Allereerst was een ritzege op Alpe d’Huez toen al onbetaalbaar, op de tweede plaats was een gegeven akkoord geen akkoord maar een veel beproefde strategie om toch nog zelf te winnen. Als ik Jean-René nog eens tref zal ik het hem voorleggen: wat er ook gebeurde, het was fair spel. Kunnen de boeken nu dicht?”
Peter Winnen (Ysselsteyn, 5 september 1957)
De Duitse dichter en schrijver Christoph Martin Wieland werd geboren in Oberholzheim op 5 september 1733. Zie ook alle tags voor Christoph Wieland op dit blog en ook mijn blog van 5 september 2010.
Uit: Der neue Amadis
Erster Gesang.
Von irrenden Rittern und wandernden Schönen
Sing, comische Muse, in freyen irrenden Tönen!
Den Helden besing, der lange Berg auf und Berg ab
Die Welt durchstrich, um eine Schöne zu finden,
Die fähig wäre, für ihn, was er für sie, zu empfinden,
Und der, sie desto gewisser zu finden,
Von einer zur andern sich unvermerkt Allen ergab.
Bis endlich dem stillen Verdienst der wenig scheinbarn Olinden
Das Wunder gelang, sein Herz in ihren Armen zu binden.
Allein, was werden (so denkst du vielleicht)
Zu unserm Gesang die strengen Kenner sagen?
Die Kenner? Gut! die wahren gewinnest du leicht.
Ergötzt dein Lied, so wird kein Kluger fragen,
Ob Aristoteles ihm (mit allem Respect für das Haupt
Der Critiker sey es gesagt!) sich so zu ergötzen erlaubt.
Die Grazie tanzt nach unstudierten Gesetzen,
Und ohne Guidos Kunst entzückt Philomela die Flur.
Bleib du der Empfindung getreu, und der ungeschminkten Natur,
So kannst du, auf meine Gefahr, die andere Regeln verletzen.
Erobre den Beyfall der lesenden Welt,
Und sey, wo möglich, die Schöne, die Allen gefällt.
Ich? (ruft die Muse mit spottendem Lachen)
Die Mühe, dächt’ich, erließen sie mir!
So wollten Sie mich zur Lais des Publicums machen?
Ich sollt’ in seinem Dienste mich hypochondrisch wachen?
Sie hoffen ein wenig zuviel von meiner Dienstbegier.
Christoph Wieland (5 september 1733 – 20 januari 1813)
Wielands geboortehuis in Oberholzheim
De Italiaanse dichter en patriot Goffredo Mameli werd geboren op 5 september 1827 in Genua. Zie ook mijn blog van 5 september 2008.
Broeders van Italië (Fragment)
Sluit de rijen tot een cohort,
wij zijn tot de dood bereid,
Italië riep!
Laat ons samen komen en elkaar liefhebben.
Eenheid en liefde openbaren
zich aan het volk,
het pad des Heeren.
Wij zweren te bevrijden,
de grond van onze natie.
Verenigd door God
Wie kan ons overwinnen?
Sluit de rijen tot een cohort,
wij zijn tot de dood bereid,
Italië riep!
Van de Alpen tot Sicilië
Legnano is overal.
Alle mannen van Ferruccio
hebben een hart en een hand.
De kinderen van Italië
noemen zich Ballila.
In ieder klokgeluid
weerklinken de vespers.
Sluit de rijen tot een cohort,
wij zijn tot de dood bereid,
Italië riep!
Zij zijn als riet dat buigt,
het zwaard van de huurlingen.
De Oostenrijkse adelaar
heeft reeds zijn veren verloren.
Het bloed van Italië
en dat van de Polen
heeft hij gedronken met de Kozakken
maar zijn hart brak.
Sluit de rijen tot een cohort,
wij zijn tot de dood bereid,
Italië riep!
Goffredo Mameli (5 september 1827 – 7 juli 1849)
Borstbeeld in Rome