De Iraanse dichteres, vertaalster en mensenrechten-advocate Sheema Kalbasi werd geboren op 20 november 1972 in Teheran. Zie ook alle tags voor Sheema Kalbasi op dit blog.
Aging in the Words of a World
The sounds of spring,
Flying birds!
The Mud,
covering the ears!
Number of points.
Tears falling
suffering,
Not seeing Life,
Living in self pity!
Later to learn,
To realize:
It is called a journey of souls!
Rebecca
The whole world
is a metaphor
for something else!
the sea, the sand, the voice of soft drinks.
Quiet voices.
The dark curly hair, long, black, soft
playing with the rhythm
remedy,
remedy.
Suddenly I saw her
In front of me, standing brown and tall,
and as I watched her walk through me,
Her eyes asked: What’s up? Haven’t seen me before?
and I fell in love
with her mouth, with her sight.
I blushed.
My inspiration
what to do?
to do?
Talk? Walk? Make love?
The wind, the wind.
Looking at her,
The moon, the moon.
The face, her face
Spreading like a vine.
Sublime idea!
Cold dust, sweat.
To write a poem, a world of words
the shore of love.
Shalom.
Sheema Kalbasi (Teheran, 20 november 1972)
De Zuidafrikaanse schrijfster Nadine Gordimer werd geboren op 20 november 1923 in Springs. Zie ook alle tags voor Nadine Gordimer op dit blog.
Uit: Een tijd als nooit tevoren (Vertaald door Eugène Dabekaussen en Tilly Maters)
“Er was een pleistoceen, een bronstijd, een ijzertijd. Een tijdperk leek voorbij. Beslist niets minder dan een Nieuw Tijdperk als de wet niet is gebaseerd op pigment, iedereen overal mag wonen, gaan en staan en werken in een land dat van allemaal is. Iets met de conventionele benaming ‘grondwet’ gooide de deuren wijd open. Alleen een groots vocabulaire kan de betekenis bevatten voor de miljoenen die geen rechten bezaten die horen bij het woord vrijheid.
Er zijn heel wat gevolgen voor aspecten van de menselijke verhoudingen die voordien bij wet waren ingeperkt. Op de brievenbussen van de huurders staan enkele Afrikaanse namen: een dokter, een docent aan de universiteit en een vrouw die een carrière in het zakenleven maakt. Jabulile en Steve konden naar de bioscoop gaan, in restaurants eten, samen in een hotel logeren. Toen ze van haar dochter beviel, was dat in een kliniek waar ze niet zou zijn toegelaten – vroeger. Het is een normaal leven, geen wonder. Het was bevochten door menselijke strijd.
Hij was vanaf zijn vroegste jeugd geïnteresseerd geweest in natuurwetenschap en studeerde industriële chemie aan de universiteit. Zijn ouders zagen hierin tenminste enige hoop op tegengif, zekerheid voor zijn toekomst, in tegenstelling tot zijn linkse activiteiten tegen het regime die kennelijk tot gevolg hadden dat hij af en toe ergens over de grens verdween; hij zou een fatsoenlijk beroep hebben.Ze zouden nooit weten hoe nuttig zijn kennis van chemische elementen was voor de groep die explosieven leerde maken voor doelwitten zoals energiecentrales. Na zijn afstuderen bleek de beginnersbaan die hij vond bij een grote verffabriek inderdaad een nuttige dekmantel voor een verdachte levenswijze, in politiek en seksueel opzicht.”
Nadine Gordimer (Springs. 20 november 1923)
De Russische schrijfster en scenariste Viktoria Tokareva werd geboren op 20 november 1937 in Leningrad (Sint Petersburg). Zie ook alle tags voor Viktoria Tokareva op dit blog.
Uit: Leise Musik hinter der Wand (Vertaald door Angelika Schneider)
„Als Ariadna das Licht der Welt erblickte, war ihre Mutter Lisa zwanzig, ihre Großmutter
fünfundvierzig und ihr Großvater fünfundsechzig Jahre alt.
Alle liebten einander: Der Großvater und die Großmutter waren ganz vernarrt ineinander, sie
setzten sämtliche Hoffnungen ihres Herzens auf ihre Tochter Lisa, und alle im Chor begrüßten und liebten sie das neugeborene kleine Mädchen Ariadna. Ariadna, so hatte auch die Mutter des Großvaters geheißen, die Gräfin Ariadna Scheremetjewa.
Die Sache war die, dass Großvater und Großmutter zu den ›Ewiggestrigen‹ gehörten. Ihre Vorfahren waren aus einem weitverzweigten, reichen und kultivierten Adelsgeschlecht hervorgegangen. Dieses Geschlecht hätte wohl noch lange weiter blühen und gedeihen können, doch die Revolution des Jahres 1917 hatte dem ein Ende gesetzt.
Der Großvater verbarg seine Herkunft sorgsam. Er war, gezwungenermaßen, Konformist. In jenen Jahren die Wahrheit zu bekennen, hätte unweigerlich geheißen, das Leben zu verlieren. Und das Leben ist mehr als die Wahrheit. Das Leben lässt die Wahrheit erst entstehen. Wenn du das Leben selbst verlierst, wer braucht dann noch deine Wahrheit? Wahrheit ist nur ein Wort, das Leben aber ist von Gott gegeben, und nur Gott allein darf es für null und nichtig
erklären. So jedenfalls dachte der Großvater. Und sowieso lebte er am liebsten unabhängig von Gesellschaftsordnungen und deren Begriffen von Gerechtigkeit.“
Viktoria Tokareva (Leningrad, 20 november 1937)
De Engelse dichter en schrijver Thomas Chatterton werd geboren op 20 november 1752 in Bristol als zoon van een koster. Zie ook alle tags voor Thomas Chatterton op dit blog.
February (Fragment)
Begin, my muse, the imitative lay,
Aonian doxies sound the thrumming string;
Attempt no number of the plaintive Gay,
Let me like midnight cats, or Collins sing.
If in the trammels of the doleful line
The bounding hail, or drilling rain descend;
Come, brooding Melancholy, pow’r divine,
And ev’ry unform’d mass of words amend.
Now the rough goat withdraws his curling horns,
And the cold wat’rer twirls his circling mop:
Swift sudden anguish darts thro’ alt’ring corns,
And the spruce mercer trembles in his shop.
Now infant authors, madd’ning for renown,
Extend the plume, and him about the stage,
Procure a benefit, amuse the town,
And proudly glitter in a title page.
Now, wrapt in ninefold fur, his squeamish grace
Defies the fury of the howling storm;
And whilst the tempest whistles round his face,
Exults to find his mantled carcase warm.
Now rumbling coaches furious drive along,
Full of the majesty of city dames,
Whose jewels sparkling in the gaudy throng,
Raise strange emotions and invidious flames.
Now Merit, happy in the calm of place,
To mortals as a highlander appears,
And conscious of the excellence of lace,
With spreading frogs and gleaming spangles glares.
Thomas Chatterton (20 november 1752 – 5 augustus 1770)
Thomas Chatterton receives a bowl of poison from Despair door John Flaxman
De Amerikaanse schrijver Don DeLillo werd op 20 november 1936 geboren in New York City als zoon van Italiaanse immigranten. Zie ook alle tags voor Don DeLillo op dit blog en ook mijn blog van 20 november 2010.
Uit: Falling Man
“There was religion, then there was God. Lianne wanted to disbelieve. Disbelief was the line of travel that led to clarity of thought and purpose. Or was this simply another form of superstition? She wanted to trust in the forces and processes of the natural world, this only, perceptible reality and scientific endeavor, men and women alone on earth. She knew there was no conflict between science and God. Take one with the other. But she didn’t want to. There were the scholars and philosophers she’d studied in school, books she’d read at thrilling dispatches, personal, making her shake at times, and there was the sacred art she’d always loved. Doubters created this work, and ardent believers, and those who’d doubted and then believed, and she was free to think about doubt and believe simultaneously. But she didn’t want to. God would crowd her, make her weaker. God would be a presence that remained unimaginable. She wanted this only, to snuff out the pulse of the shaky faith she’d held for much of her life.”
Don DeLillo (New York City, 20 november 1936)
Zie voor nog meer schrijvers van de 20e november ook mijn blog van 20 november 2011 deel 1 en eveneens deel 2.