De Nigeriaanse dichter en schrijver John Pepper Clark werd geboren op 6 april 1935 in Kiagbodo, Nigeria. Zie ook mijn blog van 6 april 2007 en ook mijn blog van 6 april 2008.

Uit: The Ozidi Saga

“Azeza arose once more.
“I am Azeza! Day has broken again!
Whatever day has broken is the day.
All night I exercised myself and now it is dawn.
This is the day I shall do battle.
Yes, Ozidi after all is but a boy.
His father himself fought with us until he tired, and did us no harm.
And when at that place we killed his father, I myself with my stick was first to hit him over the head, before the others fell on him.
Others were all scared of him and running away.
Yes, as I have this one eye, a twenty-eyed man is not my match.
The way my one leg is, a ten-legged man is no match for me.
The way my one hand is, this one hand of mine really is a miracle.”
He stomped round and round.
So terrible was his show of force that Oreame flew off straight to God—scaled the skies until she arrived and asked God:
“O God!”
“Yes!”
“This battle my son is fighting with the people of Orua, what do you yourself think of it? Do you think that my son too should die on top of his father’s head, do you think so?”
“Oh, Oreame, don’t you see the fight is a just one in your hand? Go back and seek your battle.
Who knows nothing and comes to you, that person is your animal.”
So she assured her.
After being assured, she said:
“Truly, O Mother! It is you molded us all.
I kneel to you.”
Next, at one drop, she descended to earth—like wind she flew circling over rooftops and alighting [calling aloud]:
“Oh Ozidi, my son, my son!
Hand-all-man, foot-all-man, my son, my son, my son! O fit-to-fight, my son, my son, my son!
O fit-to-be-Captain, my son, my son, my son! O Ozidi, rise, rise, rise!”

John Pepper Clark (Kiagbodo, 6 april 1935)

 

De Duitse dichteres Uljana Wolf werd geboren op 6 april 1979 in Berlijn. Zie ook mijn blog van 6 april 2007 en ook mijn blog van 6 april 2008.

aufwachraum II

 

ach wär ich nie im aufwachraum gewesen

taub gestrandet schwankend in der weißen

 

barke neben andern barken angebunden –

ja das ist der letzte hafen ist der klamme

 

schlafkanal mit schwarzen schwestern die

als strafgericht am ufer stehn und dir mit

 

strengen fingerspritzen drohen: tropf und

teufel meine liebe können sie mich hören

 

und hören kannst du nichts nur diese stille

in den schleusen sanitäres fegewasser das

 

dich tropfenweise aus dem schlauch ernährt –

als unter deinem bett das meer mit raschen

 

schlägen dich zurückraubt in den traum von

stern und knebel fern vom aufwachraum

 

nachtrag an die kreisauer hunde

wer sagt gedichte sind wie diese hunde
im dorfkern vom eignen echo umstellt

vom warten und scharren bei halbmond
vom sturen markieren im sprachrevier

der kennt euch nicht ihr rasenden kläffer
kassandren im lautrausch der wallachei

denn ihr fügt was wort ist und was wade
hinterrücks in tollkühnem biss

zusammen als wär ein bein nur ein blatt
und die ordnung der dinge ein tausch:

in meinem stiefel noch der abdruck
eurer zähne – vom tacker vier zwacken

so lohnt ihr dem vers der euch nachlief
folgt welt wohl der dichtung   bei fuß

Uljana Wolf (Berlijn, 6 april 1979)

 

De Deense schrijver en journalist Jakob Ejersbo werd geboren in Rødovre op 6 april 1968. Ejersbo groeide op in Denemarken en Tanzania. Al vanaf zijn tiende wist hij dat hij schrijver wilde worden. Na zijn eindexamen in 1988 vestigde hij zich in Aalborg. Hij studeerde in 1995 af aan de Hogeschool voor de Journalistiek van Denemarken. In 1998 debuteert Ejersbo met de briefroman Fuga, die hij in samenwerking met Morten Alsinger schreef. Twee jaar later kwam een novellenbundel van zijn hand uit, Superego, die goed ontvangen werd. Zijn grote doorbraak beleefde hij in 2002 met het verschijnen van de roman Nordkraft. Voor het boek kreeg hij De Gyldne Laurbær, de prijs van de Deense boekhandelaren. Het boek werd meermaals vertaald, waaronder in het Nederlands. In 2005 werd het boek verfilmd door Ole Christian Madsen.

 

Uit: Nordkraft (Vertaald door Sigrid Engeler)

 

 »Der Hund knurrt, seine Eckzähne glänzen vom Geifer, seine Kiefer schnappen zu. Ich kann im Schritt den Luftzug spüren. 300 Gramm Hasch sind mit Tesafilm an meinem Bauch zwischen Brust und Schamhaar festgeklebt. Der Geruch mach den Schäferhund total verrückt, sein Rachen ist nur eine Handbreit von meinem Schritt entfernt. Das Tier steht auf den Hinterbeinen, er zerrt an der Leine. Der Bulle hält sie straff gespannt, das Halsband gräbt sich dem Hund ins Fell. Stoßweise dringt aus seinem aufgerissenem Maul warmer Atem in die frostkalte Abendluft.«

 

Jakob Ejersbo (6 april 1968 – 10 juli 2008)

 

De Duitse schrijver en dichter Günter Herburger werd geboren op 6 april 1932 in Isny im Allgäu. Zie ook mijn blog van 6 april 2007 en ook mijn blog van 6 april 2008.

Uit: Schlaf und Strecke

„Schon im Zug nach Zürich begann Verklärung. Draußen regnete es, in den Abteilen hatte sich junges Volk breit gemacht, das Rucksäcke, Wimpel, Tennisschläger und, für welche Zwecke auch immer, kurzstielige Schaufeln bei sich hatte. Die Gesellschaft war zu Hütten und Landschulheimen über das verlängerte Wochenende unterwegs.Sofort verliebte ich mich in ein protestantisch blondes Mädchen, dann in seine Nachbarin. Beide waren sehr groß, die Lippen dunkelrot geschminkt, die vielen Haare kunstvoll in Unordnung gebracht.
In Luzern, wo alle ausstiegen und wir vom Rapido zu einer Bummellinie wechselten, war selbst noch die Bahnhofshalle sexualisiert.
Helio Bechterew sagte, seit Stunden müsse er an Hepatitis-B denken, das Virus.
Warum?
Wegen der großartigen Frisuren.
Verstünde ich nicht.
Er sei an der Elfenbeinküste gewesen, behauptete er, die ebenfalls voller Haare sei. Er habe Gelbsucht bekommen, eine langweilige, monatelange Krankheit, gegen die nichts helfe. Schließlich habe ihm eine schwäbische Tante geraten, Schafsläuse zu essen. Und tatsächlich, es habe geholfen, täglich zwanzig, dreißig Stück in Quark oder Haferbrei. Der Tante sei es auch gelungen, Schafszüchter für die Läuse aufzutreiben, die sich Gabe und Transport allerdings teuer hätten bezahlen lassen. Die Breitband-Medizin wisse immer noch nicht, weshalb das alte Bauernmittel wirke.“

 

 De Franse schrijver, dramaturg en dichter Julien Torma werd geboren in Cambrai op 6 april 1902. Hij was bevriend met Max Jacob en Robert Desnos en hij nam hij zijdelings deel aan de bijeenkomsten en activiteiten van de surrealisten zonder daadwerkelijk lid te zijn van de groep. Hij was een groot kenner van de ’Pataphysique en Alfred Jarry. Zijn geschriften zijn postuum uitgegeven door het Collège de ’Pataphysique.

 

Uit: Euphorismes

 

«Il n’y a que deux attitudes : se résigner ou se révolter. Toutes deux exigent la même liberté et la même lucidité. Malheureusement, nos révoltés sont encore et toujours beaucoup trop résignés, et nos résignés beaucoup trop révoltés.»

 

«On appelle charme féminin le cache-sexe de la connerie.»

 

«Les meilleures plaisanteries sont déplacées.»

 

Julien Torma (6 april 1902 – 17 februari 1933)

 

De Zweedse dichter en schrijver Dan Andersson werd geboren op 6 april 1888 in Skattlösberg (Dalarna). Hij werkte in verschillende beroepen. Daarnaast bezocht hij de Volkshogeschool en werd hij later zelf leraar. Sinds 1913 was hij zelfstandig schrijver. Zijn novellen maakten hem tot een van de belangrijkste arbeider-schrijvers van Zweden. Bekend werd hij ook door zijn vertalingen van Charles Baudelaire en Rudyard Kipling. Veel van zijn gedichten zijn op muziek gezet.

 

Uit: Svarta visor (Fragment)

 

Um den Bettler von Luossa saß das ganze Dorf im Ring

und am Lagerfeuer hörte seinen Sang

über Bettler, über Tippler, über manches Wunderding

und seine Sehnsucht eine ganze Mondnacht lang:

 

„Irgendetwas hinter Bergen, jenseits Blumen und Gesängen,

irgendetwas hinter Sternen und dem heißen Herzen mein —

hört ihr? — etwas raunt und flüstert, will mich locken und bedrängen:

‘Komm zu uns, denn diese Erde kann dein Reich nicht länger sein.’

 

Oftmals lauschte ich ganz still dem leisen Wogenschlag am Strand,

und es rauschte still das wilde Meer im Traum,

und die Brandung warf mich sanft in jenes formenlose Land,

wo die Liebsten, die wir kannten, haben Raum.

 

 

Vertaald door Klaus-Rüdiger Utschick

 

Dan Andersson (6 april 1888 – 16 september 1920)

 

De Duitse schrijver, anarchist en activist Erich Mühsam werd geboren in Berlijn op 6 april 1878. Zie ook mijn blog van 6 april 2007 en ook mijn blog van 6 april 2008.

Ich bin ein Pilger …

Ich bin ein Pilger, der sein Ziel nicht kennt;
der Feuer sieht und weiß nicht, wo es brennt;
vor dem die Welt in fremde Sonnen rennt.

Ich bin ein Träumer, den ein Lichtschein narrt;
der in dem Sonnenstrahl nach Golde scharrt;
der das Erwachen flieht, auf das er harrt.

Ich bin ein Stern, der seinen Gott erhellt;
der seinen Glanz in dunkle Seelen stellt;
der einst in fahle Ewigkeiten fällt.

Ich bin ein Wasser, das nie mündend fließt;
das tauentströmt in Wolken sich ergießt;
das küßt und fortschwemmt ­ weint und froh genießt.

Wo ist, der meines Wesens Namen nennt?
Der meine Welt von meiner Sehnsucht trennt?
Ich bin ein Pilger, der sein Ziel nicht kennt.

 

Erich Mühsam (6 april 1878 – 10 juli 1934)

 

De Franse, anarchistische, schrijver Georges Darien werd geboren als Georges Hippolyte Adrien op 6 april 1862 in Parijs. Hij schreef zes romans, diverse toneelstukken, een omvangrijk pamflet en talloze artikelen. Tijdens militaire dienst werd hij veroordeeld tot 33 maanden strafbataljon op grond van insubordinatie. Over de gruwelijke jaren, doorgebracht in het kamp ‘Biribi’ in Tunesië, zou hij zijn eerste – gelijknamige – roman schrijven, die in 1890 werd gepubliceerd. Terwijl hij aan Biribi werkte, schreef hij nog een andere roman (Bas les coeurs!) waarin het opportunisme werdf gehekeld waarmee de brave burgers van Versailles in 1870-71 hadden gereageerd op de Frans-Pruisische oorlog en op de Parijse Commune. Na zijn dood raakte hij in vergetelheid maar in de jaren vijftig van de 20e eeuw kwam het tot heruitgaves van zijn werk.

 

Uit: BAS LES COEURS!

 

„La guerre a été déclarée hier. La nouvelle en est parvenue à Versailles dans la soirée.

M. Beaudrain, le professeur du lycée qui vient me donner des leçons tous les jours, de quatre heures et demie à six heures, m’a appris la chose dès son arrivée, en posant sa serviette sur la table.

Il a eu tort. Moi qui suis à l’affût de tous les prétextes qui peuvent me permettre de ne rien faire, j’ai saisi avec empressement celui qui m’était offert.

–Ah! la guerre est déclarée! Est-ce qu’on va se battre bientôt, monsieur?

–Pas avant quelques jours, a répondu M. Beaudrain avec suffisance. Un de mes amis, capitaine d’artillerie, que j’ai rencontré en venant ici, m’a dit que nous ne passerions guère le Rhin avant un huitaine de jours.

–Alors, nous allons passer le Rhin?

–Naturellement. Il est nécessaire de franchir ce fleuve pour envahir la Prusse.

–Alors, nous envahirons la Prusse?

–Naturellement, puisque nous avons 1813 et 1815 à venger.

–Ah! oui, 1813 et 1815! Après Waterloo, n’est-ce pas, monsieur? Quand Napoléon a été battu?…

–Napoléon n’a pas été battu. Il a été trahi, a fait M. Beaudrain en hochant la tête d’un air sombre. Mais donnez-moi donc votre devoir; c’est un chapitre des Commentaires, je crois?“

 

Georges Darien (6 april 1862 – 19 augustus 1921)

 

De Franse schrijver Jean-Baptiste Rousseau werd geboren op 6 april 1671 in Parijs. Zie ook mijn blog van 6 april 2007 en ook mijn blog van 6 april 2008.

 

A la Paix (Fragment)

 

ô paix, tranquille paix, secourable immortelle,

fille de l’ harmonie et mere des plaisirs,

que fais-tu dans les cieux, tandis que de Cybele

les sujets désolés t’ adressent leurs soupirs ?

Si, par l’ ambition de la terre bannie,

tu crois devoir ta haine à tes profanateurs,

que t’ a fait l’ innocence injustement punie

de l’ inhumanité de ses persécuteurs ?

équitable déesse, entends nos voix plaintives ;

vois ces champs ravagés, vois ces temples brûlants,

ces peuples éplorés, ces meres fugitives,

et ces enfants meurtris entre leurs bras sanglants.

 

Jean-Baptiste Rousseau (6 april 1671 – 16 maart 1741)

 

De Russische schrijver, filosoof en publicist Alexander Herzen werd geboren op 6 april 1812 in Moskou. Zie ook mijn blog van 6 april 2007.

Uit:  The Memoirs of Alexander Herzen

„ Autumn 1852
There is no town in the world which is more adapted for training one away from people and training one into solitude than London. The manner of life, the distances, the climate, the very multitude of the population in which the individual is lost, all this together with the absence of Continental diversions conduces to the same effect. One who knows how to live alone has nothing to fear from the dullness of London. The life here, like the atmosphere here, is bad for the weak, for the frail, for one who seeks a prop outside himself, for one who seeks cordiality, sympathy, attention; the moral lungs here must be as strong as the physical lungs, whose task is to get rid of the sulphuric acid in the smoky fog. The masses are saved by the struggle for daily bread, the commercial classes by their absorption in heaping up wealth, and all by the fuss and hurry of business; but nervous and romantic temperaments, fond of living among their fellows, of intellectual sloth and emotional idleness, are bored to death and fall into despair.

Wandering lonely about London, through its stony lanes and through its stifling passages, sometimes not seeing a step before me for the thick, opaline fog, and running against flying shadows—I lived through a great deal.

In the evening when my son had gone to bed, I usually went out for a walk; I scarcely ever went to see any one; I read the newspapers and stared in taverns at the alien race, and stood on the bridges across the Thames.“

 

Alexander Herzen (6 april 1812 – 21 januari 1870)
Portret door Nikolai Gay

 

De Noorse dichter en journalist Aasmund Olavsson Vinje werd geboren op 6 april 1818 in Vinje, Telemark. Zie ook mijn blog van 6 april 2007.

Bij Rondane (Fragment)

 

O, terug te zien de bergen en de dalen,

die ik ook in mijn kinderjaren zag,

dezelfde wind weer langs ’t verhitte hoofd strijkt;

en goudgloed ligt op sneeuw, als ’t vroeger was.

Het is een kindertaal die mij hier toespreekt,

en die me ernstig stemt, terwijl ik lach.

Met jeugdherinnering valt alles samen;

Het overvalt me, neemt me haast de adem.

 

Ja, ’t leven stroomt me toe, zoals het stroomde,

als ‘k zag hoe lentegroen aan sneeuw ontspringt.

Weer droom ik nu, zoals ik altijd droomde,

als ‘k zulke bergen zag in lucht zo blauw.

Weg zijn de dagelijkse strijd en zorgen,

als net als toen een laatste zonglimp blinkt.

Ik vind wel weer een huis dat mij zal beiden,

als zon mij naar de nacht, naar huis zal leiden.

 

Aasmund Olavsson Vinje (6 april 1818 – 30 juli 1870)

 

De Franse schrijver en aforist Nicolas Chamfort, pseudoniem van Sébastien Roch Nicolas, werd geboren op 6 april 1740 in Clermont. Zie ook mijn blog van 6 april 2007.

 

Uit: Maximes et pensées

 

«En France, on laisse en repos ceux qui mettent le feu, et on persécute ceux qui sonnent le tocsin.»

 

«Dans les discussions les injures sont les raisons de ceux qui ont tort.»

 

«L’amour est comme les maladies épidermiques. Plus on les craint, plus on est exposé.»

 

Nicolas Chamfort (6 april 1740 – 13 april 1784)

 

De Armeense dichter en schrijver Levon Shant werd geboren als Levon Se
ghposian in Konstantinopel op 6 april 1869. Hij groeide op in een welgestelde familie, maar werd al wees toen hij zes jaar oud was.In 1891 begon hij met schrijven en koos hij zijn pseudoniem. Tussen 1892 en 1899 studeerde hij in Leipzig, Jena enMünchen, daarna verbleef hij in Parijs en Tiflis. In 1913 keerde hij naar Europa terug en zo ontkwam hij aan de vervolgingen van 1915. Van 1918 tot 1920 was hij partlementslid van de Democratische Republiek Armenië. Na inlijving daarvan door de Sovjet Unie werd hij gevangen gezet. Hij werd echter bevrijd en vestrigde zich uiteindelijk in Libanon.

 

Uit: The Emperor

 

PRIEST

Greetings and Blessings to the great Commander!

NICEPHORUS

Oh, are you through with your evening prayers?

PRIEST

I’ve come directly from our Lord’s holy altar.  May the Savior’s cross protect you!

(NICHEPHORUS kneels with humility and kisses the holy artifacts.)

PRIEST

I went to your sleeping quarters as usual, but it seems that you have not slept tonight.  Your eyes have a strange glow . . . Were you praying?

NICEPHORUS

I had to speak with God.  I had to search deep inside of me.  Oh, it’s a very dark place, this soul of ours!  It’s where . . . insatiable desires creep around, where lurid thoughts spring about, where our instincts are kindled embers, where passions are crouched . . . like a tiger waiting to leap upon its prey!

PRIEST

That is true, Commander.  You have drawn a very clear picture, but you must not speak that way.  No one in your whole army has lived with the restraints you have.  Who has lived more simply and curbed his passions more than you have?  Who has lived in prayer or been more devout than you?

NICEPHORUS

Father, don’t cover my wounds with a soothing balm!  Let them burn.”

 

Levon Shant (6 april 1869 – 29 november 1951)

 

Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 6 april 2007.

De Oostenrijkse schrijfster Brigitte Schwaiger werd geboren op 6 april 1949 in Freistadt.