Erik Menkveld, Ted Kooser, James Fenton, Walter de la Mare, Richard Anders, William Temple, John Keble, Ross Franklin Lockridge Jr., Leopoldo Alas

De Nederlandse dichter Erik Menkveld werd geboren op 25 april 1959 in Eindhoven. Zie ook alle tags voor Erik Menkveld op dit blog.

 

Prime time I

Openbaar aanklager heropent na jaren de zaak
tegen vermeende moordenaars met nieuw materiaal:

het aanhoudend warme weer, de mogelijke klimatologische
veranderingen, duizelingwekkende luchtopnames

van Vietnam, de oprechte twijfels achteraf en spijtbetuiging
van een bommenwerperpiloot, seismografische metingen,

olie- en gasboringen, militaire oefeningen met sonars
en scheepvaartverkeer, het lawaai onder water…

 

Zwarte tranen

Wat heb ik er weinig van meegemaakt,
de myriaden voorvallen op aarde
die eindigden binnen de 31 miljoen
622 duizend en 401 seconden
uitgeroepen tot het jaar 2008.

Al het schenden, met voeten treden,
graaien, overstromen, al het fanatieke
moorden en oplaaien – godzijgeloofd
kon ik ze hier gedrukt voorbij zien komen
en overgaan tot de orde van mijn dag.

Is het ooit anders geweest? De een heeft
nooit geweten wat hem raakte, de ander
is het weer vergeten. Zelfs de zwarte
tranen van de hoop vervagen al.
Wolkjes inkt in een oceaan.

 

 
Erik Menkveld (25 april 1959 – 30 maart 2014)

 

De Amerikaanse dichter Ted Kooser werd geboren op 25 april 1939 in Ames, Iowa. Zie ook alle tags voor Ted Kooser op dit blog.

 

Depression Glass

It seemed those rose-pink dishes
she kept for special company
were always cold, brought down
from the shelf in jingling stacks,
the plates like the panes of ice
she broke from the water bucket
winter mornings, the flaring cups
like tulips that opened too early
and got bitten by frost. They chilled
the coffee no matter how quickly
you drank, while a heavy
everyday mug would have kept
a splash hot for the better
part of a conversation. It was hard
to hold up your end of the gossip
with your coffee cold, but it was
a special occasion, just the same,
to sit at her kitchen table
and sip the bitter percolation
of the past week’s rumors from cups
it had taken a year to collect
at the grocery, with one piece free
for each five pounds of flour.

 

An Epiphany

I have seen the Brown Recluse Spider
run with a net in her hand, or rather,
what resembled a net, what resembled
a hand. She ran down the gleaming white floor
of the bathtub, trailing a frail swirl
of hair, and in it the hull of a beetle
lay woven. The hair was my wife’s,
long and dark, a few loose strands, a curl
she might idly have turned on a finger,
she might idly have twisted, speaking to me,
and the legs of the beetle were broken.

 

 
Ted Kooser (Ames, 25 april 1939)

 

De Engelse dichter, schrijver, criticus en letterkundige James Fenton werd geboren op 25 april 1949 in Lincoln. Zie ook alle tags voor James Fenton op dit blog.

Uit: The need to complete (Over T.S. Eliot)

“Anyone who has any great interest in poetry will agree that we need a complete edition of the works of TS Eliot. Me, I can’t wait. The admirable Auden edition, to which a new volume of the collected prose is just about to be added, keeps moving forward. Not every reader will need every volume of it, but every lover of Auden’s work will be happy to know that it is there, and admirably executed, and if onewill be available.
With Eliot, the need is far greater: there is much, much more in the way of uncollected and unavailable prose: 700 uncollected items, all kinds of ephemeral pieces, many of them missing from the standard bibliography, which is itself due for complete revision. The new bibliography is under way, in the hands of Archie Henderson.
The Complete Poems – two volumes of it – is also in hand. Christopher Ricks is the editor and publication is perhaps three years away. In this case, it is not that we expect another “Waste Land” to turn up. It is a matter of wanting to see the work whole – great poems, dreadful poems, trivia, whatever there is. When it comes to a poet like this, I’m a staunch completist.
Then there is the stalled edition of the Collected Letters, which began so well with a first volume in 1988, edited by Valerie Eliot. That first volume is now due for revision and, together with a second volume, is due out in 2009, with Hugh Haughton at the helm. Thereafter things are expected to proceed at a modest pace.” did need to look something up (some fugitive essay, some unfinished or abandoned poem) in the fullness of time everything will be available.”

 

 
James Fenton (Lincoln, 25 april 1949)
T. S. Eliot 

 

De Engelse dichter Walter John de la Mare werd geboren op 25 april 1873 in Charlton, Kent. Zie ook alle tags voor Walter John de la Mare op dit blog.

 

Song of the Mad Prince

Who said, “Peacock Pie”?
The old King to the sparrow:
Who said, “Crops are ripe”?
Rust to the harrow:
Who said, “Where sleeps she now?
Where rests she now her head,
Bathed in eve’s loveliness”? —
That’s what I said.

Who said, “Ay, mum’s the word”?
Sexton to willow:
Who said, “Green dusk for dreams,
Moss for a pillow”?

Who said, “All Time’s delight
Hath she for narrow bed;
Life’s troubled bubble broken”? —
That’s what I said.

 

Dry August Burned

Dry August burned. A harvest hare
Limp on the kitchen table lay,
Its fur blood-blubbered, eye astare,
While a small child that stood near by
Wept out her heart to see it there.

Sharp came the clop of hoofs, the clang
Of dangling chain, voices that rang
Out like a leveret she ran,
To feast her glistening bird-clear eyes
On a team of field artillery
Gay, to manaeuvres, thudding by.
Spur and gun and limber plate
Flashed in the sun. Alert, elate,
Noble horses, foam at lip,
Harness, stirrup, holster, whip,
She watched the sun-tanned soldiery,
Till dust-white hedge had hidden away —
Its din into a rumour thinned —
The laughing, jolting, wild array:
And then — the wonder and tumult gone —
Stood nibbling a green leaf, alone,
Her dark eyes, dreaming. . . . She turned, and ran,
Elf-like, into the house again.
The hare had vanished. . . . ‘ Mother, ‘ she said,
Her tear-stained cheek now flushed with red,
‘ Please, may I go and see it skinned? ‘

 

 
Walter John de la Mare (25 april 1873 – 22 juni 1956)
Cover biografie

 

De Duitse dichter en schrijver Richard Anders werd geboren op 25 april 1928 in Ortelsburg, tegenwoordig Szczytno, Polen. Zie ook alle tags voor Richard Anders op dit blog.

 

Der Unsterbliche

vom Schnee-
vom Sterngestöber
das Marmorhaar
Unter der Stirn

statt der Augen
bis auf die Knochen
durchsichtige Topase
So fest geschlossen

daß zwischen den Lippen
Messer zerspringen
der Marmormund
Den Marmorhut

in der Marmorhand
den Marmorfuß
im Marmorschuh
zögert er eine Ewigkeit

ehe er sich schweren Schritts
von seinem Schatten trennt
und über den Sockelrand stürzt

 

Sinn

Von toten Buchstaben auferstanden, machst du erst Sinn, machst du
erst Sinn, wenn du nicht wie Erz tönst sondern aus voller Kehle ins
Blaue springst. Aber hoffe nicht, daß Engel dich fangen. Ob du steigst
oder stürzt, hängt allein davon ab, ob deine toten Buchstaben zu
Lebzeiten Oben oder Unten die tiefere, die höhere Bedeutung beilegten.

 


Richard Anders (25 april 1928 – 24 juni 2014)

 

De Engelse essayist en diplomaat Sir William Temple werd geboren in Londen op 25 april 1628. Zie ook alle tags voor Willam Temple op dit blog.

Uit: Observations upon the United Provinces of the Netherland

‘Tis likely, the Changes, arrived since that Age in these Countries, may have been made by stoppages grown in time, with the rolling of Sands upon the mouths of three great Rivers, which disimbogued into the Sea through the Coasts of these Provinces; That is, the Rhine, the Mose, and the Scheld. The ancient Rhine divided, where Skencksconce now stands, into two Rivers; of which, one kept the name, till, running near Leyden, it fell into the Sea at Catwick; where are still seen, at low Tides, the Foundations of an ancient Roman Castle that commanded the mouth of this River: But this is wholly stopt up, though a great Canal still preserves the Name of the Old Rhine. The Mose, running by Dort and Rotterdam, fell, as it now does, into the Sea at the Briel, with mighty issues of Water; But the Sands, gather’d for three or four Leagues upon this Coast, make the Haven extreme dangerous, without great skill of Pilots, and use of Pilot-boats, that come out with every Tide, to welcome and secure the Ships bound for that River; And it is probable, that these Sands, having obstructed the free course of the River has at times caused or encreased those Inundations, out of which so many Islands have been recovered, and of which, that part of the Country is so much composed.
The Scheld seems to have had its issue by Walcheren in Zealand, which was an Island in the mouth of that River, till the Inundations of that, and the Mose, seem to have been joyned together, by some great Helps, or Irruptions of the Sea, by which, the whole Country was overwhelmed, which now makes that Inland-Sea, that serves for a common passage between Holland, Zealand, Flanders, and Brabant; The Sea, for some Leagues from Zealand, lyes generally upon such Banks of Sand, as it does upon the mouth of the Maze, though separated by something better Channels than are found in the other.
That which seems likeliest to have been the occasion of stopping up wholly one of these Rivers, and obstructing the others, Is the course of Westerly Winds, (which drive upon this Shore) being so much more constant and violent than the East: For, taking the Seasons, and Years, one with another, I suppose, there will be observed three parts of Westerly for one of Easterly Winds; Besides, that these generally attend the calm Frosts and fair weather; and the other, the stormy and foul.”

 

 
William Temple (25 april 1628 – 27 januari 1699)
Leiden, Groenmarkt met gezicht op de Stille Rijn door Hendrik van der Burgh, ca. 1627

 

De Engelse dichter en predikant John Keble werd geboren op geboren 25 april 1792 in Fairford, Gloucestershire. Zie ook alle tags voor John Keble op dit blog.

 

Sun Of My Soul

Sun of my soul, Thou Savior dear,
It is not night if Thou be near;
O may no earthborn cloud arise
To hide Thee from Thy servant’s eyes.

When the soft dews of kindly sleep
My wearied eyelids gently steep,
Be my last thought, how sweet to rest
Forever on my Savior’s breast.

Abide with me from morn till eve,
For without Thee I cannot live;
Abide with me when night is nigh,
For without Thee I dare not die.

If some poor wandering child of Thine
Has spurned today the voice Divine,
Now, Lord, the gracious work begin;
Let him no more lie down in sin.

Watch by the sick, enrich the poor
With blessings from Thy boundless store;
Be every mourner’s sleep tonight,
Like infants’ slumbers, pure and right.

Come near and bless us when we wake,
Ere through the world our way we take,
Till in the ocean of Thy love
We lose ourselves in heaven above.

 

 
John Keble (25 april 1792 – 29 maart 1866)
Rond 1832

 

De Amerikaanse schrijver Ross Franklin Lockridge Jr. werd geboren op 25 april 1914 in Bloomington, Indiana. Zie ook alle tags voor Ross Franklin Lockridge Jr. op dit blog.

Uit: Raintree County

“Now he shut the door, drowning the noise of the crowd to a confused murmur.
–I was expecting you, Johnny, the woman said in the same husky voice. Where have you been?
–I was just on my way to greet the Senator, he said. Is there–is there some mail for me?
He walked slowly toward the distribution window, where in the darkness a face was looking out at him.
–Some letters carved on stone, the voice said. The fragments of forgotten language. I take my pen in hand ant seat myself–
The woman was lying on a stone slab that extended dimly into the space where the window usually was. She lay on her stomach, chin propped on hands. Her hair was a dark gold, unloosened. Her eyes were a great cat’s, feminine, fountain-green, enigmatic. A dim smile curved her lips.
She was naked, her body palely flowing back from him in an attitude of languor.
He was disturbed by this unexpected, this triumphant nakedness. He was aroused to memory and desire by the stately back and generously sculptured flanks.
–How do you like my costume, Johnny? she asked, her voice tinged with mockery.
–Very becoming, he said.
Her husky laughter filled the room, echoing down the vague recess into which she lay. He hadn’t noticed before that the slab was a stone couch, curling into huge paws under her head. He was trying to understand what her reappearance meant on this memorial day.
Watching him with wistful eyes, she had begun to bind up her hair, fastening it behind her ears with silver coins.“

 


Ross Franklin Lockridge Jr. (25 april 1914 – 6 maart 1948)
Cover

 

De Spaanse schrijver Leopoldo Alas (wereldwijd bekend als ‘Clarín’) werd geboren op 25 april 1852 in Zamora. Zie ook alle tags voor Leopoldo Alas op dit blog.

Uit: Die Präsidentin (Vertaald door Egon Hartmann)

„Die heldenhafte Stadt hielt Mittagsruhe. Der warme, träge Südwind blies die weißlichen Wolken vor sich her, die auf ihrer Fahrt nach Norden zerf latterten. In den Straßen war es totenstill, bis auf das Rascheln der Wirbel aus Staub, Lumpen, Strohhalmen und Papierfetzen, die von Rinnstein zu Rinnstein, von Gehsteig zu Gehsteig, von Ecke zu Ecke tanzten, kreisten und hintereinander hertaumelten wie Schmetterlinge, die sich suchen, voreinander fliehen und die die Luft auf unsichtbaren Schwingen trägt. Gleich Rudeln kleiner Gassenjungen sammelten sich diese Abfälle von allen möglichen Kehrichthaufen, verhielten einen Augenblick wie vom Schlaf übermannt, fuhren aufgeschreckt wieder hoch, stoben auseinander, wobei manche an den Mauern bis zu den schwankenden Glaszylindern der Straßenlaternen, andere zu den liederlich an die Ecken geklebten Plakaten emporkletterten. Eine Feder gelangte bis hinauf zum dritten Stock, und ein Sandkorn setzte sich, an die Bleifassung geklammert, für Tage oder Jahre an der Scheibe eines Schaufensters fest.
Vetusta, die altehrwürdige, königstreue Stadt, in fernen Jahrhunderten Sitz des Hofes, verdaute ihren Cocido, ihre Olla podrida, ruhte und vernahm dabei im Halbschlaf das eintçnige, vertraute Schlagen der Chorglocke, die hoch oben auf dem schlanken Turm der heiligen Basilika dröhnte.
Der Turm, ein romantisches Poem aus Stein, eine liebliche Hymne zarter Linien von stummer, unvergänglicher Schönheit, war, wiewohl früher begonnen, ein Werk des 16. Jahrhunderts im gotischen Stil, jedoch durch Sinn für Maß und Harmonie gemildert, der die vulgären Überspitzungen dieser Architektur abgewandelt hatte. Ohne daß der Blick erm_dete, konnte man stundenlang diesen steinernen Zeigefinger betrachten, der gen Himmel wies. Es war keiner jener Türme, deren Spitzen, eher schwächlich als schlank und geziert wie überelegante junge Damen, die sich zu eng schnüren, vor Zartheit wegzuknicken scheinen. Er war wuchtig, ohne dadurch etwas von seiner Erhabenheit einzubüßen.“

 

 
Leopoldo Alas (25 april 1852 – 13 juni 1901)
Cover

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 25e april ook mijn blog van 25 april 2016 en mijn blog van 25 april 2015 deel 2.

Erik Menkveld, Ted Kooser, James Fenton, Walter de la Mare, Ross Franklin Lockridge Jr., Richard Anders

De Nederlandse dichter Erik Menkveld werd geboren op 25 april 1959 in Eindhoven. Zie ook alle tags voor Erik Menkveld op dit blog.

 

Koor van ongehoorde waaibomen

Nu we kozijnen zijn
in deze keuken, kijken
ze wel naar de leuke
overbuurvrouw op haar
balkon of een bescheiden
lijnvlucht die over komt,
maar niet naar ons,
die alles omlijsten.

En nu we planken zijn
in deze vloer, horen ze
ons voor geen meter,
terwijl we bij de minste
beroering vervaarlijk
kraken en zij tijdens
koken of woorden tal
van voeten verplaatsen.

Zelfs nu we tafel zijn
waar ze aan eten met onze
poten tussen hun benen
en onder hun blote handen
ons hout, zijn we vergeten:
gesprekken voeren ze aan ons
en kinderen die van geen
witlof willen weten.

Maar allemaal hebben we
blad gedragen, tegen
wilde luchten de wind
in ons tekeer voelen
gaan. En onder sommige
van ons is daar naar
geluisterd en diep
in gedachten gestaan.

 

 
Erik Menkveld (25 april 1959 – 30 maart 2014)

Lees verder “Erik Menkveld, Ted Kooser, James Fenton, Walter de la Mare, Ross Franklin Lockridge Jr., Richard Anders”

Erik Menkveld, Ted Kooser, James Fenton, Walter de la Mare, Ross Franklin Lockridge Jr.

De Nederlandse dichter Erik Menkveld werd geboren op 25 april 1959 in Eindhoven. Zie ook alle tags voor Erik Menkveld op dit blog.

 

Te Emmen

Evenzeer als wij het nauwgezette
zwemmen en metallic blauwe
van een kleine Afrikaanse vis
te Emmen vanmiddag, waterlelieblad
dat zich met rode kop optrekt
tot waterschildpadschild,
een dagpauwoog in de vlindertuin
die mijn hand voor wilde orchis
aanziet en heel Drenthe buiten
evenzeer.

 

Boerenbui

Hevige aandrang te eggen of te gieren?
Een tractor te kopen? Nuchtere
kalveren voor de mesterij?

Red één ongeschoren schaap
bij nacht en ontij uit de sloot, bekijk
het liefste varken op worstkwaliteit, eet

twaalf sneeën zelfverbouwd roggebrood.
En vergeet niet bij rooien of poten
op klompen te lopen en overal bij.

Meestal waait het dan wel over.
En anders ben je onherroepelijk
geboren voor de boerderij.

 

 
Erik Menkveld (25 april 1959 – 30 maart 2014)

Lees verder “Erik Menkveld, Ted Kooser, James Fenton, Walter de la Mare, Ross Franklin Lockridge Jr.”

Erik Menkveld, Ted Kooser, James Fenton, Walter de la Mare, Ross Franklin Lockridge Jr., Julius Grosse

De Nederlandse dichter Erik Menkveld werd geboren op 25 april 1959 in Eindhoven. Zie ook alle tags voor Erik Menkveld op dit blog.

 

Goed koeren

Eerst klapwiek je recht omhoog
om overzicht te krijgen

en indruk te maken. Laat je niet
afleiden door zilvergroen wiegende

duivinnen aan de einder (knotwilgen)
of door de boer met voer bij het hok:

houd je symboolwaarde steeds in het oog.
Cirkel vervolgens traag weer omlaag

tot op je poten en begin te koeren.
Goed koeren scheelt veel vechten,

wie goed koert, koert tien tegen een
zijn mededuif het gevecht uit de kop.

 

Een vreedzaam volkje

’s Winters vechten we cactussen om
(uit speelse verveling en bij verbod
op tegenstand): volgens overlevering
levensgevaarlijk, maar onder begeleiding
een belevenis. In het voorjaar denken we
niet aan vechten. En sinds de planten
uit hun wortels springen van de droogte
’s zomers, heeft een karpersimulator
de smaak van de beproefde vissen
doen vergeten. Een enkeling van ons
klaagt na de schrale bonenmaaltijd
in het najaar zachtjes met zijn kont.
Maar zolang we nog bonen hebben
hoeven we niet te doden.

 

 
Erik Menkveld (25 april 1959 – 30 maart 2014)

Lees verder “Erik Menkveld, Ted Kooser, James Fenton, Walter de la Mare, Ross Franklin Lockridge Jr., Julius Grosse”

Ted Kooser, James Fenton, Walter de la Mare, Ross Franklin Lockridge Jr., Richard Anders

De Amerikaanse dichter Ted Kooser werd geboren op 25 april 1939 in Ames, Iowa. Zie ook alle tags voor Ted Kooser op dit blog.

 

In the Basement of the Goodwill Store

In musty light, in the thin brown air
of damp carpet, doll heads and rust,
beneath long rows of sharp footfalls
like nails in a lid, an old man stands
trying on glasses, lifting each pair
from the box like a glittering fish
and holding it up to the light
of a dirty bulb. Near him, a heap
of enameled pans as white as skulls
looms in the catacomb shadows,
and old toilets with dry red throats
cough up bouquets of curtain rods.

You’ve seen him somewhere before.
He’s wearing the green leisure suit
you threw out with the garbage,
and the Christmas tie you hated,
and the ventilated wingtip shoes
you found in your father’s closet
and wore as a joke. And the glasses
which finally fit him, through which
he looks to see you looking back—
two mirrors which flash and glance—
are those through which one day
you too will look down over the years,
when you have grown old and thin
and no longer particular,
and the things you once thought
you were rid of forever
have taken you back in their arms.

 

Untitled [Each time I go outside]

Each time I go outside
the world is different.
This has happened all my life.

*

The clock stopped at 5:30
for three months. Now it’s always time to quit work,
have a drink, cook dinner.

*

“What I would do for wisdom,”
I cried out as a young man.
Evidently not much. Or so it seems.
Even on walks I follow the dog.

*

Old friend,
perhaps we work too hard
at being remembered.

 


Ted Kooser (Ames, 25 april 1939)

Lees verder “Ted Kooser, James Fenton, Walter de la Mare, Ross Franklin Lockridge Jr., Richard Anders”

Walter de la Mare, James Fenton, Ted Kooser, Ross Franklin Lockridge Jr., Richard Anders

De Engelse dichter Walter John de la Mare werd geboren op 25 april 1873 in Charlton, Kent. Zie ook alle tags voor Walter John de la Mare op dit blog.

 

John Mouldy

I spied John Mouldy in his celler,
Deep down twenty steps of stone;
In the dusk he sat a-smiling
Smiling there all alone.

He read no book, he snuffed no candle;
The rats ran in, the rats ran out,
And far and near, the drip of water
Went whisp’ring about.

The dusk was still, with dew a-falling,
I saw the Dog-star bleak and grim,
I saw a slim brown rat of Norway
Creep over him.

I spied John Mouldy in his celler,
Deep down twenty steps of stone;
In the dusk he sat a-smiling
Smiling there all alone.

 

Brueghel’s Winter

Jagg’d mountain peaks and skies ice-green
Wall in the wild, cold scene below.
Churches, farms, bare copse, the sea
In freezing quiet of winter show;
Where ink-black shapes on fields in flood
Curling, skating, and sliding go.
To left, a gabled tavern; a blaze;
Peasants; a watching child; and lo,
Muffled, mute–beneath naked trees
In sharp perspective set a-row–
Trudge huntsmen, sinister spears aslant,
Dogs snuffling behind them in the snow;
And arrowlike, lean, athwart the air
Swoops into space a crow.

But flame, nor ice, nor piercing rock,
Nor silence, as of a frozen sea,
Nor that slant inward infinite line
Of signboard, bird, and hill, and tree,
Give more than subtle hint of him
Who squandered here life’s mystery.

 

Walter John de la Mare (25 april 1873 – 22 juni 1956)

Lees verder “Walter de la Mare, James Fenton, Ted Kooser, Ross Franklin Lockridge Jr., Richard Anders”

Willem de Mérode, James Fenton, Walter de la Mare, Ted Kooser, Ross Franklin Lockridge Jr., Richard Anders

Aan alle bezoekers en mede-bloggers een Vrolijk Pasen! 

 

 

Jezus verschijnt aan Maria Magdalena, Aleksandr Ivanov (16 juli 1806 – 3 juli 1858)

 

 

 

Paasmorgen

Hij was het graf al uitgegaan
Vóór ik Zijn dood bezoeken kon.
Een zwarte leegte in de zon
Gaapt de spelonk mij aan.

O wát ik hoopte in mijn verdriet,
Hij kwam mijn ongeduld nog vóór.
Maar, Die ik door de dood verloor
Vind ik ook levend niet.
 
De olijven met de lichte wind
Verzilvren in de zonneschijn,
Waar ’t hart niets dan zijn oude pijn
langs alle paden vindt.

Maar om de donkre nauwe bocht
Wappert een oogwenk zijn gewaad.
Mij blindt de glans van zijn gelaat.
Hij had MIJ lang gezocht.

 

 

Willem de Mérode (2 september 1887 – 22 mei 1939)

Lees verder “Willem de Mérode, James Fenton, Walter de la Mare, Ted Kooser, Ross Franklin Lockridge Jr., Richard Anders”

James Fenton, Walter de la Mare, Ted Kooser, Ross Franklin Lockridge Jr., Richard Anders

De Engelse dichter, schrijver, criticus en letterkundige James Fenton werd geboren op 25 april 1949 in  Lincoln. Zie ook mijn blog van 25 april 2009.

God, A Poem 

A nasty surprise in a sandwich,
A drawing-pin caught in your sock,
The limpest of shakes from a hand which
You’d thought would be firm as a rock,

A serious mistake in a nightie,
A grave disappointment all round
Is all that you’ll get from th’Almighty,
Is all that you’ll get underground.

Oh he said: ‘If you lay off the crumpet
I’ll see you alright in the end.
Just hang on until the last trumpet.
Have faith in me, chum-I’m your friend.’

But if you remind him, he’ll tell you:
‘I’m sorry, I must have been pissed-
Though your name rings a sort of a bell. You
Should have guessed that I do not exist.

‘I didn’t exist at Creation,
I didn’t exist at the Flood,
And I won’t be around for Salvation
To sort out the sheep from the cud-

‘Or whatever the phrase is. The fact is
In soteriological terms
I’m a crude existential malpractice
And you are a diet of worms.

‘You’re a nasty surprise in a sandwich.
You’re a drawing-pin caught in my sock.
You’re the limpest of shakes from a hand which
I’d have thought would be firm as a rock,

‘You’re a serious mistake in a nightie,
You’re a grave disappointment all round-
That’s all you are, ‘ says th’Almighty,
‘And that’s all that you’ll be underground.’

 

Voor wie het gedicht wil horen: Fenton leest dit gedicht op You Tube voor.

Fenton

James Fenton (Lincoln, 25 april 1949)

 

De Engelse dichter Walter John de la Mare werd geboren op 25 april 1873 in Charlton, Kent. Zie ook mijn blog van 25 april 2007 en ook mijn blog van 25 april 2008 en ook mijn blog van 25 april 2009.

 

As I was walking 

 

As I was walking,

Thyme sweet to my nose,

Green grasshoppers talking,

Rose rivalling rose:

And wing, like amber,

Dispread in light,

As from bush to bush

Linnet took flight:

Master Rabbit I saw

In the shadow-rimmed mouth

Of his sandy cavern,

Looking out to the South.

‘Twas dew-tide coming;

The turf was sweet

To nostril, curved tooth,

And wool-soft feet.

Sun was in West;

Crystal in beam

Of its golden shower

Did his round eye gleam.

Lank human was I,

And a foe, poor soul—

Snowy flit of a scut,

He was into his hole,

And—stamp, stamp, stamp!

Through dim labyrinths clear,

The whole world darkened,

A murderer near.

 

 

November 

 

There is wind where the rose was,

Cold rain where sweet grass was,

And clouds like sheep

Stream o’er the steep

Grey skies where the lark was.

 

Nought warm where your hand was,

Nought gold where your hair was,

But phantom, forlorn,

Beneath the thorn,

Your ghost where your face was.

 

Cold wind where your voice was,

Tears, tears where my heart was,

And ever with me,

Child, ever with me,

Silence where hope was.

 

delamarewalter

Walter John de la Mare (25 april 1873 – 22 juni 1956)

 

De Amerikaanse dichter Ted Kooser werd geboren op 25 april 1939 in Ames, Iowa. Zie ook mijn blog van 25 april 2007 en ook mijn blog van 25 april 2008 en ook mijn blog van 25 april 2009.

 

In January 

 

Only one cell in the frozen hive of night

is lit, or so it seems to us:

this Vietnamese café, with its oily light,

its odors whose colorful shapes are like flowers.

Laughter and talking, the tick of chopsticks.

Beyond the glass, the wintry city

creaks like an ancient wooden bridge.

A great wind rushes under all of us.

The bigger the window, the more it trembles.

 

 

Tattoo


What once was meant to be a statement—
a dripping dagger held in the fist
of a shuddering heart—is now just a bruise
on a bony old shoulder, the spot
where vanity once punched him hard
and the ache lingered on. He looks like
someone you had to reckon with,
strong as a stallion, fast and ornery,
but on this chilly morning, as he walks
between the tables at a yard sale
with the sleeves of his tight black T-shirt
rolled up to show us who he was,
he is only another old man, picking up
broken tools and putting them back,
his heart gone soft and blue with stories.

 

kooser

Ted Kooser (Ames, 25 april 1939)

 

De Amerikaanse schrijver Ross Franklin Lockridge Jr. werd geboren op 25 april 1914 in Bloomington, Indiana. Zie ook mijn blog van 25 april 2009.

 

Uit: Raintree County

 

 –SEVEN TIMES, the Senator said. Laugh if you will, gentlemen, but back in those days I was a brute of a boy.
Somewhere down the street a boy touched off a cannoncracker. Mr. Shawnessy jumped, felt unhappy. The Senator was approached by delegates of the Sitting and Sewing Society, whose hands he pumped for a while.
–I used to pull a pretty mean oar myself, the Perfessor said. By the way, John, what is that godawful yelling over there?
For some time, a great voice had been booming over the trees, getting louder and angrier. Now and then a stentorian shout soared above the rest, grating hoarsely like a horn blown too high and too hard.
–That’s God, Mr. Shawnessy said.
–What? said the Perfessor, crossing himself. Is he here today too?
–It’s the Revival preacher, fellow named Jarvey. One of these Kentucky evangelists. He confuses himself with the Deity–and understandably, too, if you saw him. From June to August, he’s the most powerful man in Raintree County. The ladies come back every year to get converted all over again. He’s been pitching his tabernacle on the National Road here for the last three summers. No one knows just why. When I first came to Waycross in the summer of 1890, he was already here. Your little friend, Mrs. Evelina Brown, has been very friendly with him. She considers him a magnificent primitive personality, which in a way he is.
–That’s just like Evelina, the Perfessor said. Like all thoroughly erotic women, she begins by falsifying an aesthetic type. I hope it didn’t go any farther than that. Where does he go for the winter?
–Nobody knows. Back to the Kentucky mountains, I suppose, after restoring heaven to the local souls.
–I suppose like all these Southern ranters he’s a goat in shepherd’s clothing.
–So far he’s escaped criticism of that kind, even though he’s a bachelor. But he’s a brutal converter. Built like a blacksmith, he brandishes his great arms and beats the ladies prone. He has a great shout that scares everybody into the arms of Jesus. You ought to hear him.
–I do hear him, goddamn him, the Perfessor said.
–Still he’s a man of God, Mr. Shawnessy said resignedly. My own wife regularly attends his revival meetings. She’s over there now. ….“

 

LockridgeJr

Ross Franklin Lockridge Jr. (25 april 1914 – 6 maart 1948)

 

 

De Duitse dichter en schrijver Richard Anders werd geboren op 25 april 1928 in Ortelsburg, tegenwoordig Szczytno, Polen. Zie ook mijn blog van 25 april 2007 en ook mijn blog van 25 april 2008 en ook mijn blog van 25 april 2009.

Sacre du printemps
für Fred Apke

Kurz wie ein Rock ist der Rausch
eine Zunge ohne Gesicht
ein Rätsel das sein Gedächtnis sucht
die Mitternacht zwischen zwei Engeln

wo man Rosen jagt
im Hinterkopf
und lange Blicke
geworfen werden

 

Du bist hinuntergesprungen

zwischen die Augen
und dein schwarzer Anzug
folgt dir auf dem Fuß

Die Laternen schielen
mit großen Ohren
zu den bewimperten Perlen
die aus der Haut fahren

wie ein Schrei der lautlos
über die Lippen kommt
wenn es im Hitzkopf
von Einfällen hagelt

die im buttrigen Körper
stecken bleiben
der auf flacher
Pfanne schmilzt

Die Spitze einer Flamme
berührt dein Herz
das bis zum zerspringen
in lauter Blutstropfen hämmert

So viel du auch kochst
es wird Spitze sein
landläufig jedenfalls
wie die Esser behaupten

denen die Zungen
auf den Strich gehen
wie geschürte Mädchen
die es in sich haben

Im Frühling wenn Liebe stinkt

Anders

Richard Anders (Ortelsburg, 25 april 1928)


Zie voor nog meer schrijvers van de 25e april ook
mijn vorige blog van vandaag.

 

James Fenton, Walter de la Mare, Ted Kooser, Ross Franklin Lockridge Jr., Richard Anders, Leopoldo Alas, Julius Grosse, Sigmund von Birken, Jindrich Horejsi

De Engelse dichter, schrijver, criticus en letterkundige James Fenton werd geboren op 25 april 1949 in  Lincoln. Fenton verwierf reeds als student in Oxford zijn eerste literaire prijs met een bundel van 23 sonnetten  “Our Western Future” (1968).  Hij was politiek en literair medewerker van de New  Statesman, free lance reporter in Vietnam en verslaggever van The Guardian in de  Bondsrepubliek Duitsland.  Als journalist werd hij vooral bekend door zijn verslagen  uit Vietnam en Cambodja. In 1982 brak hij door naar een breder publiek met de bundel “The Memory of War and Children of  Exile” . Voordien publiceerde hij nog: “Terminal Moraine” (1972), “A  vacant Possession” (1978), en “A German Requiem” (1978).

 

In Paris With You

  

Don’t talk to me of love. I’ve had an earful

And I get tearful when I’ve downed a drink or two.

I’m one of your talking wounded.

I’m a hostage. I’m maroonded.

But I’m in Paris with you.

 

Yes I’m angry at the way I’ve been bamboozled

And resentful at the mess I’ve been through.

I admit I’m on the rebound

And I don’t care where are we bound.

I’m in Paris with you.

 

Do you mind if we do not go to the Louvre

If we say sod off to sodding Notre Dame,

If we skip the Champs Elysées

And remain here in this sleazy

 

Old hotel room

Doing this and that

To what and whom

Learning who you are,

Learning what I am.

 

Don’t talk to me of love. Let’s talk of Paris,

The little bit of Paris in our view.

There’s that crack across the ceiling

And the hotel walls are peeling

And I’m in Paris with you.

 

D
on’t talk to me of love. Let’s talk of Paris.

I’m in Paris with the slightest thing you do.

I’m in Paris with your eyes, your mouth,

I’m in Paris with… all points south.

Am I embarrassing you?

I’m in Paris with you.

 

 

 

Wind

  

This is the wind, the wind in a field of corn.

Great crowds are fleeing from a major disaster

Down the green valleys, the long swaying wadis,

Down through the beautiful catastrophe of wind.

 

Families, tribes, nations, and their livestock

Have heard something, seen something. An expectation

Or a gigantic misunderstanding has swept over the hilltop

Bending the ear of the hedgerow with stories of fire and sword.

 

I saw a thousand years pass in two seconds.

Land was lost, languages rose and divided.

This lord went east and found safety.

His brother sought Africa and a dish of aloes.

 

Centuries, minutes later, one might ask

How the hilt of a sword wandered so far from the smithy.

And somewhere they will sing: ‘Like chaff we were borne

In the wind. ‘ This is the wind in a field of corn.

 

fenton

James Fenton (Lincoln, 25 april 1949)

 

De Engelse dichter Walter John de la Mare werd geboren op 25 april 1873 in Charlton, Kent. Zie ook mijn blog van 25 april 2007 en ook mijn blog van 25 april 2008.

 

All That’s Past

  

Very old are the woods;

And the buds that break

Out of the brier’s boughs,

When March winds wake,

So old with their beauty are–

Oh, no man knows

Through what wild centuries

Roves back the rose.

Very old are the brooks;

And the rills that rise

Where snow sleeps cold beneath

The azure skies

Sing such a history

Of come and gone,

Their every drop is as wise

As Solomon.

 

Very old are we men;

Our dreams are tales

Told in dim Eden

By Eve’s nightingales;

We wake and whisper awhile,

But, the day gone by,

Silence and sleep like fields

Of amaranth lie.

 

 

Wanderers

  

Wide are the meadows of night,

And daisies are shinng there,

Tossing their lovely dews,

Lustrous and fair;

 

And through these sweet fields go,

Wanderers amid the stars —

Venus, Mercury, Uranus, Neptune,

Saturn, Jupiter, Mars.

 

‘Tired in their silver, they move,

And circling, whisper and say,

Fair are the blossoming meads of delight

Through which we stray.

 

WalterDeLaMare

Walter John de la Mare (25 april 1873 – 22 juni 1956)

 

De Amerikaanse dichter Ted Kooser werd geboren op 25 april 1939 in Ames, Iowa. Zie ook mijn blog van 25 april 2007 en ook mijn blog van 25 april 2008. 

 

Father

Today you would be ninety-seven
if you had lived, and we would all be
miserable, you and your children,
driving from clinic to clinic,
an ancient fearful hypochondriac
and his fretful son and daughter,
asking directions, trying to read
the complicated, fading map of cures.
But with your dignity intact
you have been gone for twenty years,
and I am glad for all of us, although
I miss you every day—the heartbeat
under your necktie, the hand cupped
on the back of my neck, Old Spice
in the air, your voice delighted with stories.
On this day each year you loved to relate
that the moment of your birth
your mother glanced out the window
and saw lilacs in bloom. Well, today
lilacs are blooming in side yards
all over Iowa, still welcoming you.

 

 

At the Cancer Clinic

She is being helped toward the open door
that leads to the examining rooms
by two young women I take to be her sisters.
Each bends to the weight of an arm
and steps with the straight, tough bearing
of courage. At what must seem to be
a great distance, a nurse holds the door,
smiling and calling encouragement.
How patient she is in the crisp white sails
of her clothes. The sick woman
peers from under her funny knit cap
to watch each foot swing scuffing forward
and take its turn under her weight.
There is no restlessness or impatience
or anger anywhere in sight. Grace
fills the clean mold of this moment
and all the shuffling magazines grow still.

 

kooser1

Ted Kooser (Ames, 25 april 1939)

 

De Amerikaanse schrijver Ross Franklin Lockridge Jr. werd geboren op 25 april 1914 in Bloomington, Indiana. Hij studeerde af aan de Indiana University in 1935 met het hoogste gemiddelde in de geschiedenis van de universiteit. Zijn hoofdwerk, de roman Raintree County, verscheen in 1948. Het boek beschrijft de geschiedenis van het midwesten door de ogen van het hoofdpersonage John.  Wickliff Shawnessy en werd door de kritiek zeer gunstig ontvangen. Lockridge echter leed aan zware depressies en pleegde kort na het verschijnen van de roman zelfmoord.

Uit: Raintree County

“–Everything but truth, wisdom, beauty, goodness, Mr. Shawnessy said. And love, he added, feeling a little embarrassed as he said it.
But Cash Carney went on smoking, his eyes staring, his left hand fondling the gold watch.
–John, the Perfessor said, you’re clinging to a way of life that’s doomed. Go and look at the modern City. How can anyone look at it and believe in love? Or morality? Or the Eternal Ideas? Or the Inalienable Rights? How can anyone believe in the real existence of Raintree County, which you, dear boy and endlessly courageous dreamer, have taken as your image of the enduring values of human life? Yes, go and look at the City, and then look at your little Raintree County, child. Shed a nostalgic tear for it, because the City’s going to eat it up. The God of the City is going to kill the ancient God of Raintree County, who has nothing but a couple of stone tablets and a golden rule for weapons.
–Still corrupting the youth, I see, Cash Carney said. Don’t believe him, John. He’s the same old Perfessor and hasn’t changed a bit.
–What is this? Mr. Shawnessy said. A contest for my soul?
The Perfessor laughed.
–I don’t know why it is, he said, but everybody was always trying to corrupt you, John.
Mr. Shawnessy slowly lit a cigar and watched the smoke ascend.
Good-by to Raintree County, incorrigible enthusiast of ideas. Good-by to the good small roads of Raintree County, the horse-and-buggy roads. Hard roads and wide
will run through Raintree County, and its ancient boundaries will dissolve. People will hunt it on the map, and it won’t be there.
For America will become the City. America will hunt for a tree of life whose fruit is gold. And that man shall be the Hero of the County who plucks from the high branches the heaviest dividends. And he shall get the most beautiful woman of the City, and he shall lie all night betwixt her breasts. And she will cheat him too, and cheat you too, because she is the City.”

Lockridge

Ross Franklin Lockridge Jr. (25 april 1914 – 6 maart 1948)

 

 

De Duitse dichter en schrijver Richard Anders werd geboren op 25 april 1928 in Ortelsburg, tegenwoordig Szczytno, Polen. Zie ook mijn blog van 25 april 2007 en ook mijn blog van 25 april 2008.

 

Aus der Traum

 

Leere Mauern

falsche Spiegel

graue Tränen

Man versucht mit den Flügeln

der Statuen zu fliegen

aber der Wind kommt nicht

schläft irgendwo faul

 

Bevor sie diese trostlose

Gegend erreicht haben

stürzen Wolken vom Himmel

 

Ihre unförmigen Trümmer

liegen auf den Plätzen umher

 

Die Pendeluhren haben Ausgangssperre

 

 

Sprache

Hommage á André Breton

 

Aus grünem Schnee äugt der Salpetervogel

und seine Garderobe

leuchtet wie alle sieben vergoldeten Samen

auf ihren Kerzen unter der Nacht

 

Im gänzlich erblindeten Wind

segelte Sprache

Korvette auf blauer Zunge

die Taub aus den Felsen hing

 

Anders

Richard Anders (Ortelsburg, 25 april 1928)

 

De Spaanse schrijver Leopoldo Alas (eig. Leopoldo Enrique García Alas y Ureña) werd geboren op 25 april 1852 in Zamora. In 1869 schreef hij zich in aan de rechtenfaculteit van de universiteit van Oviedo en drie jaar later haalde hij er zijn diploma. Zijn literaire en vooral journalistieke drang deden hem in 1871 besluiten naar Madrid te verhuizen om daar te doctoreren en tezelfdertijd letteren te studeren. Het Madrileense dagblad El solfeo gaf hem zijn eerste kans als journalist en verhalenschrijver en op 11 april 1875 verscheen voor het eerst een artikel van hem onder het pseudoniem ‘Clarín’. Het jaar daarop publiceerde hij zijn eerste verhaal, Estilicón. Het jaar 1884 was een beslissend jaar voor Alas, zowel op professioneel als op persoonlijk vlak: hij begon La Regenta te schrijven en zijn eerste zoon werd geboren. Deze laatste gebeurtenis compenseerde het verdriet voor de dood van zijn vader even daarna. Het jaar daarop publiceerde hij twee volumes van zijn grote roman. In 1893 verscheen zijn eerste collectie verhalen, El Señor y los demás son cuentos, en in 1895 ging zijn drama Teresa in première in het Teatro Español in Madrid.

Uit: Socrates’ Rooster (El gallo de Sócrates)

“ After closing his master’s eyes and mouth Crito left the rest of the disciples around the dead body and left the jail, prepared to make good, as soon as possible, on the last errand that Socrates had given him. Maybe it was in jest, but doubting whether it was in earnest or not, he interpreted it literally,
For upon dying and showing his disciples the sad, vulgar spectacle of his death, Socrates had said:
“Crito, we owe rooster to Esculapius, don’t forget to pay this debt,” and he spoke no more, these being his last words.
That request was sacred for Crito. He didn’t wish to analyze it, didn’t wish to examine if it were more realistic that Socrates has only told a slightly ironic joke. Or if it were the last will of his master, his last desire. Hadn’t Socrates, contrary to Antitus’ and Melitus’ calumny, always been respectful toward the popular cult and the official religion? Of he course he gave myths (which Crito didn’t refer to in this way, of course) a symbolic, philosophical as well as a very sublime and idealistic interpretation but, amidst his poetic and transcendental paraphrases, he still respected the faith of the Greeks including the positive religion and state cult.
A beautiful episode from his last speech demonstrated this well (Crito noted that sometimes Socrates, in spite of his philosophical system of questions and answers, he would forget about his listeners and speak at length in a very flowery manner). He had depicted the marvels of the other world with topographic detail which contained more traditional imagination than rigorous dialectic and austere philosophy. And Socrates hadn’t said he didn’t believe in all that. Although, neither did he affirm the reality of what he described with the absolute certitude of a fanatic.”

alas

Leopoldo Alas (25 april 1852 – 13 juni 1901)

 

De Duitse dichter en schrijver Julius Waldemar Grosse werd geboren op 25 april 1828 in Erfurt.Vanaf 1849 studeerde hij rechten in Halle. In 1851 werden zijn eerste stukken opgevoerd en die hadden zo’n succes dat hij met de studie besloot te stoppen. In 1852 trok hij naar München, waar hij een tijdje schilderkunst studeerde. Samen met Paul Heyse richtte hij in 1854 de schrijversgroep  “Die Krokodile” op. Van 1855 tot 1861 was hijn theatercriticus bij de Neue Münchner Zeitung. Vanaf 1869 leefde hij afwisselend in Dresden en Weimar, waar hij secretaris-generaal van de Schillerstiftung was.

 

Sehnsucht, auf den Knien…

Sehnsucht, auf den Knien
Schautest du himmelwärts –
Einzelne Wolken ziehen,
Kommen und entfliehen,
Ewig hofft das Herz.

Liebe – himmlisch Wallen
Goldener Jugendzeit –
Einzelne Strahlen fallen
Wie durch Pfeilerhallen
In das Leben weit.

Einsam in alten Tagen
Lächelt Erinnerung;
Einzelne Wellen schlagen
Rauschen herauf wie Sagen:
Herz, auch du warst jung!

 

Lebensüberfluß

Rauschende Bäche quellenden Lebens,
Tönet wie Lieder in meine Ruh!
Sehet, erfüllt ist’s: nimmer vergebens
Schau’ ich in Sehnsucht den Wellen zu.
Draußen in sommerdämmernder Laube
Wiegt die holde Geliebte mein Kind,
Hoch an dem Dache reift mir die Traube,
Goldne Fäden die Parze spinnt.
Schwellende Segel auf ruhigen Wogen
Bringen mir Gäste, Früchte und Fracht;
Meine Auen sind bienenumflogen,
Nachtigallen singen bei Nacht.
Rauschende Bäche quellenden Lebens,
Spült ihr mich fort einst in Wogenschaum,
Singen dann will ich: nicht vergebens
Hab’ ich geträumt den irdischen Traum!

erfurt_dom_und_severi_410

Julius Grosse (25 april 1828 – 9 mei 1902)
Erfurt (Geen portret beschikbaar)

 

De Duitse dichter en schrijver Sigmund von Birken werd geboren op 25 april 1626 in Wildstein nabij Eger. Hij was de enig echt vrije schrijver uit de tijd van de Barok. In 1645 werd hij benoemd tot opvoeder van de prinsen aan het hof van hertog August d. J. von Braunschweig-Lüneburg. In 1646 verliet hij het hof al weer om door het noorden van Duitsland te trekken. Vanaf 1662 blies hij de literaire vereniging “Der Pegnesische Blumenorden” in Neurenberg weer nieuw leven in die na het overlijden van de oprichter Harsdörffer inactief geworden was. Hij vergrootte het aanzien van de orde en daarmee het belang van de literauur.

 

Leben Tod, Tod Leben

 

Nur ein Tod ist dieses Leben,

Nichts als eine Grabesbahn.

Wann zu leben wir anheben,

Fahen wir zu sterben an.

Unser Tod ist jede Noth,

Die uns wünschen macht den Tod.

Von des Leibes Knochenwagen

Wird die Seele fortgetragen.

 

Tod, du giebst das rechte Leben,

Dies hier ist der wahre Tod.

Himmelauf, dahin wir streben,

Holst du uns, du lieber Both’!

Den du führest bald zur Ruh’,

Dessen bester Freund bist du.

Schneller Tod ist kein Verderben,

Gottgeliebte fertig sterben.

Christen wie der Phönix sterben,

Werden lebend in dem Grab.

Wer im Sternenhaus will erben,

Muß die Erde legen ab.

Wann die Sonne eilt der Ruh’

In den Wintertagen zu,

Sie läßt nach dem Untergehen

In der andern Welt sich sehen.

 

Jesus hier mit seinen Lieben

Aus dem todten Leben eilt,

Und mit ihnen, ohn’ Verschieben,

Seine Himmelsfreude theilt.

Fahre, spricht er, hin, mein Boot!

Führ’ mir diese aus dem Tod!

Laßt den todten Leib verderben!

Hört er doch nur auf zu sterben.

 

birken

Sigmund von Birken (25 april 1626 – 21 juni 1681)

 

Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 25 april 2008.

De Tsjechische dichter en vertaler Jindřich Hořejší werd geboren op 25 april 1886 in Praag.