De Ierse schrijver Eoin Colfer (zijn voornaam wordt uitgesproken als Owen) werd geboren in Wexford op 14 mei 1965. Zie ook mijn blog van 14 mei 2007 en ook mijn blog van 14 mei 2008.
Uit: Artemis Fowl: The Opal Deception
„Humans are at the centre of this particular case. Most humans aren’t smart enough to find the leg holes in their trousers, but there are certain Mud Men clever enough to make me nervous. If they discovered the existence of an underground fairy city, they would certainly do their best to exploit the residents. Most men would be no match for superior fairy technology. But there are some humans who are almost smart enough to pass as fairies. One human in particular. I think we all know who I’m talking about.
In fairy history only one human has bested us. And it really sticks in my hoof that this particular human is little more than a boy. Artemis Fowl, the Irish criminal mastermind. Little Arty led the LEP a merry dance across the continents, until finally they used fairy technology to wipe our existence from his mind. But even as the gifted centaur Foaly pressed the mind-wipe button, he wondered if the fairy People were being fooled again? Had the Irish boy left something behind to make himself remember? Of course he had, as we were all to find out later.
Artemis Fowl plays does play a significant role in the following events, but for once he was not trying to steal from the People as he had completely forgotten we existed. No, the mastermind behind this tragic episode is actually a fairy.“
Eoin Colfer (Wexford, 14 mei 1965)
De Vlaamse dichteres Jo Gisekin (Leentje Vandemeulebroecke) werd geboren in Gent op 14 mei 1942. Zie ook mijn blog van 14 mei 2007 en ook mijn blog van 14 mei 2008.
De liefde geurt naar evenveel
De harpen hangen
als koude koorden
in al te naakte bomen
en schuifelend aan mijn
oor het schuchter snarenspel
van bloemen op de akker
de krokus wordt geboren
de wind hangt zeilen uit.
Wat wij zelden horen
het rillen van de huid
het geuren van de
liefde als een blank
boeket camelia
naar méér nog of
in elk geval
naar evenveel.
Azuur beklimt ligusterhagen
Azuur beklimt ligusterhagen
en naast de bessenstruik
het luie land ontplofbaar
haast van hitte
de zon hangt in
het kraaiennest
het asfalt dampt als
paardenlucht
een rookpluim naar
de overkant
concerto voor de gulle rozen
honingbrood voor bedelaars
het staat met vuurpijlen
op wolken geschreven:
hoe glansrijk de aarde
hoe moe de taal.
De Duitse schrijver Jens Sparschuh werd geboren op 14 mei 1955 in Karl-Marx-Stadt en groeide op in Oost-Berlijn. Zie ook mijn blog van 14 mei 2007 en ook mijn blog van 14 mei 2008.
Uit: Der Zimmerspringbrunnen
„Dann lächelten wir uns an. Er war, sah man genau hin, mindestens zehn, fünfzehn Jahre jünger als ich. Insofern hätte eigentlich ich ihm das Du anbieten müssen. Aber schließlich, er war der Westmensch; da hatte er bei mir wahrscheinlich gleich automatisch ein paar Jährchen von den 40 Jahren DDR-Leben abgezogen, denn richtig gelebt hatten wir ja nicht. Immer wieder, wenn wir gemeinsam unterwegs waren, besonders auch bei Überlandfahrten, hatte er mitfühlend den Kopf geschüttelt. Zitat nach Protokollbuch: “Das war ja kein Leben bei euch! Die Zeitungen waren keine Zeitungen. Die Wahlen waren keine Wahlen. Die Straßen keine Straßen. Nicht mal Autos waren Autos.
Innerlich musste ich ihm in allen Punkten recht geben. Aber, was zum Kuckuck war es dann, was wir die ganze Zeit getrieben hatten? Wer weiß. Man muss es schon selbst erlebt haben, um es nicht zu verstehen…”
Jens Sparschuh (Karl-Marx-Stadt, 14 mei 1955)
De Oostenrijkse schrijver, essayist en uitgever Karl-Markus Gauß werd geboren op 14 mei 1954 in Salzburg. Zie ook mijn blog van 14 mei 2008.
Uit: Die Hundeesser von Svinia
“Tornal’a war menschenverlassen, als hätte die Bevölkerung ihre eigene Stadt geräumt. Schnurgerade zog die staubige Hauptstraße, die die fünfzehn Kilometer nach Ungarn, vielleicht aber auch bis in die Steppen der Mongolei führte, durch den Ort, in dem an diesem Vormittag um zehn alle Geschäfte, Imbißbuden, Ämter geschlossen hatten. Die zweigeschossigen gelben Häuser, von denen viele aus der k. u. k. Zeit stammten, standen in rechtwinkelig angeordneten Zeilen, waren schmuck herausgeputzt und wirkten unbewohnt. Auf meinem Weg begegnete ich keinem einzigen Menschen, bis ich endlich gedämpfte Stimmen und Geräusche vernahm, die aus dem schwarzen Loch eines Eckhauses nach draußen drangen. Rasch, um mir keine Ausflucht zu lassen, schritt ich durch die geöffnete Tür des Cafés Casablanca, in dem ich den Erdmittelpunkt der Ereignislosigkeit zu entdecken fürchtete.
Das Casablanca war eine Kaschemme und bestand aus einem großen, düsteren Raum, der mit dem scharfen Geruch von Urin gebeizt war. An den zehn massiven Holztischen saßen jeweils zwei, drei Arbeiter in Overalls, die bereits das Mittagsmenü, Gulasch mit Knödel, verzehrten und dazu aus klobigen Gläsern, die an die Behälter von Grablichtern erinnerten, Schnaps tranken. Nur wenige von ihnen unterhielten sich, die meisten mampften schweigend, den Blick erschöpft auf den Teller gesenkt, von dem sie ihn nur manchmal hoben, um zum Fernseher über der Theke zu schauen, in dem sich ein paar reiche alte Damen aus Amerika ausgelassen auf slowakisch stritten, was ein imaginäres Publikum im Film fortwährend zum Lachen reizte, während jenes an den Tischen die Greisenalbernheit völlig ungerührt ertrug.”
Karl-Markus Gauß (Salzburg, 14 mei 1954)
De Duitse schrijfster Gaby Hauptmann werd geboren op 14 mei 1957 in Trossingen. Zie ook mijn blog van 14 mei 2008.
Uit: Rückflug zu verschenken
„Sie nahm den Geruch wahr, noch bevor sie sich darüber klar wurde, dass etwas nicht stimmte. Sie hatte die Haustür aufgeschlossen und wie immer auf Katie gewartet, die hinter ihr her trödelte. Ihr Blick glitt über die Einrichtung in ihrer großen Eingangshalle. Mit dem Gemälde des angesagten Gegenwartskünstlers Neo Rauch, dem sie unendlich lange nachgelaufen war, bis sie es hatte kaufen können, war die Halle nun wirklich perfekt. Sie war perfekt. Clara lächelte. Katie kam herangestürmt, ihre blonden Locken hüpften, als sie vor ihr stehen blieb und ihr ein vierblättriges Kleeblatt entgegenstreckte. „Da, Mami, für dich!“ Clara beugte sich hinunter und gab ihr einen Kuss. Sie würde im nächsten Jahr in die Vorschule kommen.“
Gaby Hauptmann (Trossingen, 14 mei 1957)
De Italiaanse dichter Dante Alighieri werd tussen 14 mei en 13 juni 1265 (volgens hemzelf in de Divina Comedia in de Goede Week en in het teken van de Tweelingen) in Florence geboren. Zie ook mijn blog van 14 mei 2007 en ook mijn blog van 14 mei 2008.
Aan Vrouwe Pietra degli Scrovigni
Ik vloek de dag dat mij voor ’t eerst verblijd
het licht heeft dier verraderlijke ogen;
en ’t uur dat ge in mijn hart gekomen zijt
en hebt er mijn ziel ganslijk aan onttogen!
Ik vloek de vijl van mijn kunstvaardigheid,
die blank sleep al dier schone woorden logen,
die ’k voor u vond en heb in rijm gerijd,
opdat men eeuwig u zoude eren mogen.
En ’k vloek mijn eigen waan-verwarde geest,
die willoos aan de zware razernij
zich vastklemt van uw schone en schuld’ge leest,
waarvoor zelfs Amor gene meineed vreest;
zodat een ieder hem bespot, maar mij,
die ’t wiel van de fortuin wil wenden, ’t meest.
Vertaald door Nico van Suchtelen
Auf Beatricens Tod
Weint, Liebende, da Amor selber weint,
Und laßt den Grund mich seiner Trauer sagen:
Kupido hört viel Frauen jammernd klagend,
Aus deren Augen herber Kummer scheint,
Weil der hartherzige Tod als grauser Feind
Zerstört mit eines edlen Herzens Schlagen,
Was auf der Welt den höchsten Ruhm soll tragen
Bei edler Fraun, wenn sich´s der Ehre eint.
Hört, welche Ehre Amor ihr bezeugte:
Leibhaftig sah ich ihn, wie er sich beugte
Klagend zur holden schlummernden Gestalt,
Und immer wieder auf zum Himmel schaute,
Wo selig als verklärtet Geist nun wallt,
Die hier als Mädchen unser Herz erbaute.
Vertaald door Richard Zoozmann
Of Beauty And Duty
Wo ladies to the summit of my mind
Have clomb, to hold an argument of love.
The one has wisdom with her from above,
For every noblest virtue well designed:
The other, beauty’s tempting power refined
And the high charm of perfect grace approve:
And I, as my sweet Master’s will doth move,
At feet of both their favors am reclined.
Beauty and Duty in my soul keep strife,
At question if the heart such course can take
And ’twixt the two ladies hold its love complete.
The fount of gentle speech yields answer meet,
That Beauty may be loved for gladness sake,
And Duty in the lofty ends of life.
Vertaald door D.G. Rossetti
Dante Alighieri (14 mei/13 juni 1265 – 13/14 september 1321)
Dante en Vergilius, schilderij van E. Delacroix (detail)
De Amerikaanse dichter en musicus Krister Axel werd geboren op 14 mei 1974 in Parijs. Hij begon zijn loopbaan als songwriter, optredend in de straten van Parijs. Later verhuisde hij naar New York. Volgens Axel had de bekende zanger en songwriter Chris Whitley de grootste invloed op zijn
eigen werk.
just this little stash of survival
just this little stash of survival
never had a moment to think
radio voices sound like someone I know
moonlight makes me want to have a drink
I listen to the rhythm of the traffic
hiding in the silence I project
push me through the womb of the future
bear me as an infant to protect
an island on the ocean planet ‘solo’
wailing of the unborn tragedy
wiping from my eyes the mess of martyrs
the burden of my passage through the freeze
Krister Axel (Parijs, 14 mei 1974)
Onaffhankelijk van geboortedata:
De Nederlandse dichter Arjen Bakker werd geboren in Groningen in 1981. Bakker woont en studeert in Amsterdam. Hij houdt zich bezig met theater, muziek en poëzie. Bakker leest al een aantal jaren voor uit eigen werk, in vooral het Groningse circuit.
Waarom nu niet
Waarom nu niet
iets komt dichterbij
en iets anders verdwijnt
afscheidsliederen klinken op elke hoek
van de straat
open armen ontvangen wat in een
ademtocht zal verdwijnen
Arjen Bakker (Groningen, 1981)
De Nederlandse dichter, schrijver, dramaturg en toneelspeler Kasper Peters werd geboren in Doetinchem in 1973. Hij is o.a. medewerker aan de projecten Different Trains en De vloeibare woordenwinkel. Van hem verschenen bij Uitgeverij Passage zijn poëziedebuut Hellevaartsdagen (2004) en het eenmalige literaire tijdschrift De Wasknijper (2005), waarvoor hij samen met zijn vader Ton Peters de eindredactie deed. Voorjaar 2009 verscheen zijn tweede poëziebundel Kanaalkoorts. Kasper Peters was ook een van de oprichters van De Dichters uit Epibreren, waar hij tot in 1997 deel van uitmaakte.
Bessemoerstraat
Haar straat ken ik steeds beter.
De trommelcursus op dinsdagavond,
werktijden van de onderbuurman.
Ik kook bij het blaffen van zijn honden.
Als de tennisles is afgelopen,
de jongen van vijftien a zijn fiets
op slot zet, hij douchet meestal thuis,
schenk ik de wijn voor haar in.
Een knikkerperiode die voorbij is.
Sneeuw die volgde, oud en nieuw,
kerstboombranden en saneringsplannen
in de brievenbus op achttien januari.
Ik zwaai bij de hoek van de straat,
geef drie kussen bij de voordeur en
denk dat die vrouw hem absurd veel
heeft gezien in het afgelopen half jaar.
Kasper Peters (Doetinchem, 1973)
Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 14 mei 2008.
De Duitse schrijfster Karin Struck werd geboren op 14 mei 1947 in Schlagtow.