De Zweedse dichter en schrijver Lars Gustafsson werd geboren in Västeras, op 17 mei 1936. Zie ook alle tags voor Lars Gustafsson op dit blog.
DE RANGORDE DER GENADE
Deze kaart geeft de houder geen recht
op een zitplaats in de eerste klas.
Deze kaart geeft de houder geen recht
op een zitplaats.
Deze kaart geeft de houder geen recht
op de Orde van Karel de XIIIe, twaalfde in rang
in Seraphim’s Orde.
Deze kaart geeft de houder überhaupt geen recht
op algemene aandacht, liefde en bewondering.
Deze kaart geeft de houder geen recht
op sexuele diensten, levensmiddelen of een huis.
Deze kaart geeft de houder geen recht
andere kaarten te bezitten,
Deze kaart geeft de houder daarentegen het recht
zo lang hij wil, zijn kaart te houden.
ARISTOTELES EN DE LANGOUSTINES
We gingen maden kopen in een winkel
duidelijk voor dat doel bestemd.
En vonden wat wij zochten:
meelwormen, dik en kronkelend,
de soort waar vissen hier verzot op lijken.
Maar midden in die winkel een grote, ouderwetse
pot van klei: blauw, rond en gevuld met langoustines.
Mijn zoontje zou ontroostbaar zijn
als wij deze prachtdiertjes hier achterlieten.
Wij kochten er twee en lieten ze los
in ons schone, glasheldere akwarium,
waar de goudvissen zwaarwichtig rondzwommen
als oude dichters in een illustere academie. En zie,
grote duisternis zonk over alles neer,
meningsuitingen, discussies vonden plaats
die ons verstand te boven gingen; slechts zeegras
dat naar de oppervlakte dreef getuigde van
de strijd die daar in het verborgene woedde.
Op de derde dag werd het akwarium weer doorzichtig.
Het werd opnieuw zoals het was. Maar geen langoustine
viel meer te bekennen. Wij stelden vast dat zij
nu als heremieten moesten leven, in hogere wijsheid,
onttrokken aan de openbaarheid,
diep onder alle bodems.
Zo bleef het lange tijd tot ik op
een dag mijn Aristoteles opsloeg
en een kreeftenlijkje vond, plat
als een plantje in een herbarium
en wel precies op die plek waar de Filosoof
spreekt over het geheugen en het oproepen
van het verleden. En dat hoofdstuk,
een van de beste dingen
ooit over het geheugen neergeschreven,
zal van nu af aan voorgoed verbonden zijn
met een niet licht te vergeten geur,
de geur van licht verrotte kreeft.
Vertaald door J. Bernlef
De Duitse dichter en schrijver Markus Breidenich werd geboren in Düren op 18 mei 1972. Zie ook alle tags voor Markus Breidenich op dit blog.
MORPHING
Men begint met zich op te doffen een
zweem van parelmoer over zachte lichamen
te dragen en – aan het einde van het koude buffet –
een slakkenhuis te legen, uit eigen behoefte.
Zoals laat het heffen van de glazen van de grond af.
Parels smelten op de tong. De stenen.
Kettingen waar men aan hangt.
Met algen volgehangen zalen, kroonluchters, die
– van de vloer af – schitteren in zeestromingen.
Dan ziet men het ’s nachts, met nattere ogen.
Met een hoofd vol goud valt men in slaap. En
hoort in de schalen ver weg het
kloppen van het echolood.
Vertaald door Frans Roumen
Zie voor nog meer schrijvers van de 17e mei ook mijn blog van 17 mei 2021 en eveneens mijn blog van 17 mei 2018 en ook mijn blog van 17 mei 2015 deel 2.