De Nederlandse schrijver A. F. Th. van der Heijden werd geboren in Geldrop op 15 oktober 1951. Zie ook mijn blog van 15 oktober 2010 en eveneens alle tags voor A. F.Th. van der Heijden op dit blog.
Uit: De helleveeg
“Ze ontving me in een crèmekleurige deux-pièces, die de duurdere kledingwinkel verried, en perfect om haar heen sloot: op haar achtendertigste had ze nog net zo’n mooi figuur als vijftien jaar eerder op haar trouwdag. Hoe kon het dat mijn moeder, die sterk op haar leek, al voor haar dertigste grijs begon te worden, en dat Tiny haar eigen donkerbruine haarkleur had behouden, zonder een enkel zilveren draadje? En dat de oudste van de twee zussen al tien jaar een rimpelig oudevrouwtjesgezicht had, terwijl dat van de jongste nog knap en strak was, met grote bruine ogen, waarvan de leden niet door permanente vermoeidheid waren gaan hangen? Tiny had zich bescheiden opgemaakt, precies genoeg om het bijzondere aan haar trekken te accentueren. Een dame, every inch. Maar pas op.
Misschien moest ik zeggen trois-pièces, want over het mantelpak droeg ze een huishoudschortje in dezelfde crèmekleur, met ruches en een grote strik, waarvan de lussen op haar billen dansten toen ze voor me uit naar de woonkamer liep. In de flat was weinig veranderd sinds ik er als jongen van elf, twaalf een paar keer gelogeerd had. Hetzelfde meubilair, nog als nieuw, de teakhouten leuningen zelfs niet een beetje verschoten. Er stond nu een grote kleurentelevisie op de plaats waar vroeger de kleine, lichtblauwe radio stond, waaraan ik me had gelaafd in die bloeitijd van de rock-‘n-roll. Wat meer planten misschien, en nergens asbakken, althans niet zichtbaar – verder alles bij het oude. Ik ging wat ongemakkelijk op de bank zitten, onverminderd (en sinds de ontvangst zelfs in meerdere mate) gehinderd door het priapisme van Guy de Maupassant.
Ik vroeg Tiny of ze nog altijd op dezelfde wijze koffie maakte: heel sterk, met kokende melk aangelengd.
‘Koos drinkt hem nu anders,’ zei ze weinig vriendelijk, ‘maar voor jou kan ik het nog wel een keer op de oude manier doen.’ Tiny verdween naar de keuken. Ze hield er nog altijd die aanstellerig schokkerige manier van zich voortbewegen op na, met half opgeheven onderarmen en geknakte polsen – een beetje slofferig ook, zelfs nu ze haar hoogste hakken droeg. Het was in strijd met haar aanvankelijke verschijning als dame, wat misschien ook precies in haar bedoeling lag. Een clown met een schortje voor, dat is wat ze konden krijgen, de mensen.”
A. F.Th. van der Heijden (Geldrop, 15 oktober 1951)
De Franstalige Algerijnse schrijver Boualem Sansal werd geboren op 15 oktober 1949 in El Teniente-Had. Zie ook alle tags voor Boualem Sansal op dit blog.
Uit: Harraga
« La pauvreté des jours ? la bêtise ambiante ? Oui, c’est cela mais il y a plus fort, le traficotage, la religion, la bureaucratie, la culture du crime, du coup, du clan, l’apologie de la mort, la glorification du tyran, l’amour du clinquant, la passion du discours hurlé. Est-ce tout ? Il y a le mauvais exemple. Il vient de haut, du gouvernement qui prend son inculture pour un diamant légendaire, sa barbarie pour du raffinement, ses bricolages pour de formidables stratégies d’Etat, ses détournements pour de légitimes rémunérations. Ah, les gueux, ah, la puanteur ! Et l’intelligentsia, que dit-elle, ses champions ne sont pas tous morts ? Qu’est-ce que tu veux qu’ils disent en prison, ils réclament du pain et une couverture comme les autres ! »
(…)
« Quel siècle fait-il dehors ? le bruit et la poussière qui me parviennent par vagues brutales ne me disent rien qui vaille. Il y a maldonne, l’Islam le plus ténébreux et le modernisme le plus toc se disputent les rengaines et les initiatives. C’est à hue et à dia, j’en ai les oreilles malades. Le temps, patrimoine mondial de l’humanité, subit ici les injures d’un passéisme virulent et les outrages d’un futurisme d’horreur, il n’a plus de force, plus d’allant, plus de lumière. Faut-il aimer le néant pour s’infliger pareille distorsion ! »
Boualem Sansal (El Teniente-Had, 15 oktober 1949)
De Duitse dichter, filosoof, filoloog en schrijver Friedrich Nietzsche werd geboren op 15 oktober 1844 in Röcken ten zuidwesten van Leipzig. Zie ook mijn blog van 15 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Friedrich Nietzsche op dit blog.
Uit: Ecce Homo
“Das Glück meines Daseins, seine Einzigkeit vielleicht, liegt in seinem Verhängnis: ich bin, um es in Räthseltorm auszudrücken, als mein Vater bereits gestorben, als meine Mutter lebe ich noch und werde alt. Diese doppelte Herkunft, gleichsam aus der obersten und der untersten Sprosse an der Leiter des Lebens, décadent zugleich und Anfang – dies, wenn irgend Etwas, erklärt jene Neutralität, jene Freiheit von Partei im Verhältnis zum Gesammtprobleme des Lebens, die mich vielleicht auszeichnet. Ich habe für die Zeichen von Aufgang und Niedergang eine feinere Witterung als je ein Mensch gehabt hat, ich bin der Lehrer par excellence hierfür, ich kenne Beides, ich bin Beides. Mein Vater starb mit sechsunddreissig Jahren: er war zart, liebenswürdig und morbid, wie ein nur zum Vorübergehn bestimmtes Wesen, eher eine giftige Erinnerung an das Leben, als das Leben selbst. Im
gleichen Jahre, wo sein Leben abwärts ging, ging auch das meine abwärts: im sechsunddreissigsten Lebensjahre kam ich auf den niedrigsten Punkt meiner Vitalität, ich lebte noch, doch ohne drei Schritt weit vor mich zu sehen. Damals – es war 1879 – legte ich meine Basler Professur nieder, lebte den Sommer über wie ein Schatten in St. Moritz und den nächsten Winter, den sonnenärmsten meines Lebens, als Schatten in Nlaumburg. Dies war mein Miminum:
«Der Wanderer und sein Schatten» entstand währenddem. Unzweifelhaft, ich verstand mich damals auf Schatten …“
Friedrich Nietzsche (15 oktober 1844 – 25 augustus 1900)
Portret door Edvard Munch, 1906
De Russische dichter en schrijver Michail Joerjevitsj Lermontov werd geboren op 15 oktober 1814 in Moskou. Zie ook mijn blog van 15 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Michail Lermontov op dit blog.
A Prayer
Faithful before thee, Mother of God, now kneeling,
Image miraculous and merciful–of thee
Not for my soul’s health nor battles waged, beseeching,
Nor yet with thanks or penitence o’erwhelming me!
Not for myself,–my heart with guilt o’erflowing–
Who in my home land e’er a stranger has remained,
No, a sinless child upon thy mercy throwing,
That thou protect her innocence unstained!
Worthy the highest bliss, with happiness O bless her!
Grant her a friend to stand unchanging at her side,
A youth of sunshine and an old age tranquil,
A spirit where together peace and hope abide.
Then, when strikes the hour her way from earth for wending,
Let her heart break at dawning or at dead of night–
From out thy highest heaven, thy fairest angel sending
The fairest of all souls sustain in heavenward flight!
Like An Evil Spirit
Like an evil spirit hast thou
Shocked my heart from out its rest,
If thou’lt take it quite away now–
Thou wilt win my healing blest!
My heart thy temple evermore!
Thy face,–the altar’s Godhead sign!
Not heaven’s grace,–thy smiles, restore,
Grant absolution, joy divine!
Michail Lermontov (15 oktober 1814 – 27 juli 1841)
De Italiaanse schrijver Italo Calvino werd geboren in Santiago de las Vegas op Cuba op 15 oktober 1923. Zie ook mijn blog van 15 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Italo Calvino op dit blog.
Uit: Cosmicomics (Vertaald door William Weaver e.a.)
“I had fallen in love. What I mean is: I had begun to recognize, to isolate the signs of one of those from the others, in fact I waited for these signs I had begun to recognize, I sought them, responded to those signs I awaited with other signs I made myself, or rather it was I who aroused them, these signs from her, which I answered with other signs of my own . . . ”
(…)
“I could distinguish the shape of her bosom, her arms, her thighs, just as I remember them now, just as now, when the Moon has become that flat, remote circle, I still look for her as soon as the first sliver appears in the sky, and the more it waxes, the more clearly I imagine I can see her, her or something of her, but only her, in a hundred, a thousand different vistas, she who makes the Moon the Moon and, whenever she is full, sets the dogs to howling all night long, and me with them.”
(…)
“Now the situation is different, I admit: I have a wristwatch, I compare the angle of its hands with the angle of all the hands I see; I have an engagement book where the hours of my business appointments are marked down; I have a chequebook on whose stubs I add and subtract numbers. At Penn Station I get off the train, I take the subway, I stand and grasp the strap with one hand to keep my balance while I hold the newspaper up in the other, folded so I can glance over the figures of the stock market quotations: I play the game, in other words, the game of pretending there’s an order in the dust, a regularity in the system, or an interpretation of different systems, incongruous but still measurable, so that every graininess of disorder coincides with the faceting of an order which promptly crumbles.”
Italo Calvino (15 oktober 1923 – 19 november 1985)
De Nederlandse schrijfster Tessa de Loo (pseudoniem van Tineke Duyvené de Wit) werd op 15 oktober 1946 in Bussum geboren. Zie ook mijn blog van 15 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Tessa de Loo op dit blog.
Uit: Die Zwillinge (Vertaald door Waltraud Hüsmeri)
“”Es gefiel ihm nicht, dass du krank warst. Ein gesundes Kind ist eine gute Investition, aber ein krankes … Ärzte, Medikamente, ein Sanatorium, eine Beerdigung. Das hätte nur Geld gekostet. Deshalb war es ihm ganz recht, als seine Schwester Elisabeth anbot, dich mitzunehmen – auch wenn er sie überhaupt nicht leiden konnte und ihr in ihrer mondänen Trauerkleidung nur misstraute. Sie hatte ihm erzählt, ihr Sohn wohne in einer trockenen, waldreichen Gegend unweit von Amsterdam, wo das Klima heilsam sei für Tbc-Kranke, in der Nähe sei sogar ein Sanatorium […] Opa war nichts mehr an dir gelegen, auch nicht, als du wieder gesund warst. Eine Katze, die als junges Tier kränkelt, wird nie richtig gesund und stark, das war sein Standpunkt.”
Tessa de Loo (Bussum, 15 oktober 1946)
Zie voor nog meer schrijvers van de 15e oktober ook mijn blog van 15 oktober 2011 deel 1 en eveneens deel 2.