Arjen Duinker, Bastian Böttcher, Jacob Israël de Haan, Kingbotho

De Nederlandse dichter en schrijver Arjen Duinker werd geboren in Delft op 31 december 1956. Zie ook mijn blog van 31 december 2007 en ook mijn blog van 31 december 2008 en ook mijn blog van 31 december 2009.

Zon en maan

Wat een geluiden, wat een oceanen!

Elke letter opent de verte.
Door op een knop te drukken,
Door aan een touw te trekken,
Door een handel over te halen.

Elke lettergreep opent de verte.
Met een donkere zucht uit de diepte,
Met een kameraadschappelijke lach van opzij,
Met een schrille kreet in de wolken.

Elk woord opent de verte
En ruikt de vruchten van geordende plantages
En ruikt cellulose en staal en triplex
En ruikt de inhoud van de tijd.

Wat een stiltes, wat een orkanen!

 

Tafel

Alles is twee keer zo groot.
Het verdriet twee keer de stilte.
De trots twee keer het verdriet.
De zijgevel twee keer de dikte van de huid.

Handen zijn het dubbele van de taal.
Het hemd is het dubbele van de tafel.
Het motorblok is twee keer het hemd.
De herrie is twee keer de geste.

 

Arjen Duinker (Delft, 31 december 1956)

 

 

De Duitse dichter schrijver Bastian Böttcher werd op 31 december 1974 in Bremen geboren. Zie ook mijn blog van 31 december 2006 en ook mijn blog van 31 december 2007 en ook mijn blog van 31 december 2008 en ook mijn blog van 31 december 2009.

Uit: Megaherz

„Mein Name war Linus Thürmer, ich war Plattenleger. Mein Auftrag bestand darin, ausgewählte Vinylscheiben auf Slipmats zum richtigen Timing von System und Saphir abtasten zu lassen. Über zwei Zwölfzehner und mein Mischpult beschallte ich weltweit orgiastische Feste in Großraumdiscos mit meinen Mixen und akustischen Infusionen. […] Ich tauchte in die Welt ein, und die Welt tauchte in mich ein.“
(…)

„Warum sagen die Amis eigentlich immer ‚to fall in love’, wenn sie verlieben meinen, fragte ich nach einer Weile in unsere Stille hinein. ‚Da musst du einen echten Yankee fragen. Ich hab ja schließlich nur eine Greencard. Vielleicht sagen sie ‚fallen’, weil sich das schön romantisch und irgendwie passiv anhört. Da passiert etwas mit dir und es gibt kein Halten mehr.’ Hmm. Aber es gibt doch tausend verschiedene Formen des Sich-Verliebens. Da müssten sie eigentlich mal was Neues erfinden. Wie wär’s zum Beispiel mit ‚jump in love’ oder ‚dive in love’, ‚flip in love’ oder ‚tune in love’? Das ist doch jedes Mal was komplett anderes. Ariane guckte verträumt an die Decke und überlegte. ‚Bei uns beiden ist es dann vielleicht so was wie ‚slip in love’.’ Sie hatte es tatsächlich gesagt. Ich deutete ihre Worte als Liebeserklärung und strahlte zufrieden in mich hinein.“

 

Bastian Böttcher (Bremen, 31 december 1974)

 

 

 

De Nederlandse schrijver, dichter, publicist, rechtsgeleerde Jacob Israël de Haan werd geboren in Smilde op 31 december 1881. Zie ook mijn blog van 31 december 2007 en ook mijn blog van 31 december 2008 en ook mijn blog van 31 december 2009.

 

Uit: Pathologieën. De ondergangen van Johan van Vere de With

 

„Dit is mijne verfijnde, en op eene zeer nerveuse wijze verzorgde, beschrijving van de pathologieën, dat zijn de ondergangen van Johan van Vere de With.

 

2.

De Markt is de langwerpig-vierkante binnenbouw van het stadje Cuilemburg, dat echter ook veel op een dorp gelijkt. Midden aan eene van de twee lange zijden stond hun huis, een oud huis, gebouwd.

Van buiten was het een dubbeld huis, bestaande uit twee trapgevelende woningen, aan twee zijden van eene breede deur, die breeder was dan twee huisdeuren zijn. Niettemin was het van binnen één bewoond huis. Drie menschen woonden binnen: een jongen, Johan, zijn vader, en een zeer verouderde vrouw, Sien. Omdat het huis zoo groot was, en deze drie menschen met weinig geluid leefden, leek de woning dikwijls geheel leeg van leven.

De moeder van Johan was sinds geruimen tijd gestorven, reeds vóór den tijd, dat hij en zijnen vader te Cuilemburg woonden. Er waren dus in hun tegenwoordig huis geene kamers meer, die zij had bewoond, en daardoor was de vader van Johan niet zoo ongelukkig. Wel waren er vele dingen van haar, die voor Johan vreemd waren en weinigwaardig, maar voor zijnen vader waren die precies zeer kostbaar als onvervangbare schatten.

Johan bewoonde aan de achterzijde van het huis twee kamers, die beide uitzicht en opening hadden op den donkeren ouden en vollen tuin, die groot en geheimzinnig als een bosch was. Maar de duisternis naderde niet tot aan het huis. Tusschen huis en tuin was een straatweggetje en een grasland, waar in den goeden tijd vele veelkleurige bloemen pronkten, ’s Avonds zat Johan te werken voor zijne ruiten; dan scheen de staande lamp naar buiten, met dun licht, gelijk een gouden zonnedamp, die de bloemen van kleur verfijnde en veranderde, als bloemen uit een vreemd, breekbaar verhaal. In den donkeren, dichten tuin, die als een bosch was, kon het lamplicht niet schijnen. De boomen stonden aaneen als een wal van zwart, waarachter de andere wereld was.“

 


Jacob Israël de Haan (31 december 1881 – 30 juni 1924)

 

 

 

De Surinaamse dichter, percussionist, beeldend kunstenaar, Surinamist, toneelschrijver, regisseur, acteur en maatschappelijk werker Noeki André Mosis (Kingbotho) werd geboren in het District Marowijne op 31 december 1954. Zie ook mijn blog van 31 december 2009.

Zwart op wit

Ik ben vandaag getuige
dat iemand zegt,
Ik wil het zwart op wit hebben
Terwijl die zelf met blauw tekent.

Ik ben vandaag getuige
dat wit altijd blijft,
en dat zwart verandert
en blijft veranderen.

Ik ben vandaag overtuigd
dat zwart en wit elkaar versterken
als wit met zwart trouwt,
zij elkaar trouw blijven en samen kinderen maken.

Ik ben vandaag overtuigd
dat deze gemeenschap automatisch,
zonder zonnebanken bruiner wordt
als wij het zwart op wit houden.

 

Vrijheid in eigen handen

Mijn dromen voor de toekomst
verbieden mij verder te huilen
Slavenarbeid verrichten met mijn sterke handen
Mijn kracht verder verprutsen voor de blanken

Die rijker en nog rijker willen worden
Ik maak nu een einde aan
Vandaag vlucht ik het bos in
Voor een beter leven, zelfstandigheid

Dan kom ik terug om mijn broeders
en zusters te bevrijden
Enkelen zullen de afschaffing van de slavernij afwachten
Die zullen mentaal slaven blijven

 

 Kingbotho (District Marowijne, 31 december 1954)