De Surinaamse dichteres en schrijfster Astrid Roemer werd in Paramaribo geboren op 27 april 1947. Zie ook alle tags voor Astrid Roemer op dit blog.
Uit:Een graat in mijn bloed
“En de daklozen zopen zich impotent aan goedkoop bier en hun vrouwen naaiden elkaar op door het voortdurend te hebben over die ene vrouw en dat ene meisje, die de honger niet aankonden en zich aldus verkochten aan de heren van de herenhuizen. Want de stad was een bordeel en de heren kregen nergens anders het gevoel dat ze lééfden!
Maar: de massa van mensen is toegenomen in aantal en soort; de massa-communicatiemiddelen brengen triviaal vermaak en iedereen die aan de zelfkant van de samenleving sukkelde is rijker geworden en aldus geëmancipeerd tot burger.
En de stad is moederlijk geworden: zij ijvert met haast instinctmatige gedrevenheid voor het zuiver houden van haar kroost, het schoonhouden van haar wegen, muren, buurten, scholen, kantoren, discotheken en voor het zuiverhouden van haar zorgvoorzieningen. En wij: de mensen met de zoekende ogen en met de doorlopend kauwende kaken; wij – waarvan de vrouwen altijd zwanger en in bevalling zijn; wij met onze horden schreeuwende grijpgrage kinderen; wij, die zonen baren die niets anders aan het hoofd hebben dan walkmans en maagden – wij dringen door. Want: de steden hebben zich door ons laten ontmaagden. Een stad met allure laat zich onvoorwaardelijk nemen door iedereen die haar voor het eerst bezoekt.
Niemand hoeft naar haar te lonken; niemand hoeft te betalen.
De stad gaat trillend plat – zodra zij de levensadem voelt van vrouw en man: piepjong & stokoud, homo & hetero, gelukkig & bedroefd, valide & invalide, autochtoon & allochtoon, met een enorm besteedbaar inkomen & met niets dan een zwerversrantsoen. En de steden zwellen aan: zwanger van iedereen, want ze laten zich nooit meer maken en breken door de heren van de herenhuizen alleen!”
Astrid Roemer (Paramaribo, 27 april 1947)
De Armeense dichter Hovhannes Shiraz werd geboren op 27 april 1915 in Alexandropol in het toenmalige Russische rijk (tegenwoordig Gyumri). Zie ook alle tags voor Hovhannes Shiraz op dit blog..
Thousand hearts under my chest get ruined
Thousand hearts under my chest get ruined,
When your foot touches a stone suddenly…
I have placed my head upon your fortune,
And no matter how many temptation rivers corrupt you,
On all the roads of your life I have placed
My head as a bridge over all of them.
My heart has turned to mother’s heart for you,
My heart spreads like field under your feet,
My heart, my dear one, brought you to the world,
I’m the reason for your joy and sorrow…
If any one of your life’s roses stings
A thorn into your finger like a tear,
Let that thorn my eye then suddenly sting,
Let my eye’s flame then burn all of your thorns…
And him whom my death has brought to the world
That dearest bud life will not sacrifice,
Damned is he who won’t hold like a mother
That dearest one like holding earth’s future.
Vertaald door Shant Norashkharian
Hovhannes Shiraz (27 april 1915 – 14 maart 1984)
De Schotse dichter en vertaler Edwin Morgan werd geboren in Glasgow op 27 april 1920. Zie ook alle tags voor Edwin Morgan op dit blog.
A Little Catechism From The Demon
What is a demon? Study my life.
What is a mountain? Set out now.
What is fire? It is for ever.
What is my life? A fall, a call.
What is the deep? Set out now.
What is thunder? Your power dry.
What is the film? It rolls, it tells.
What is the film? Under the Falls.
Where is the theatre? Under the hill.
Where is the demon? Walking the hills.
Where is the victory? On the high tops.
Where is the fire? Far in the deep.
Where is the deep? Study the demon.
Where is the mountain? Set out now.
Study my life and set out now.
Shakespeare, a Reconstruction
from Matthew Arnold, ‘Shakespeare’
Others are open. You give a high smile
as you win the Prospero stakes, and silently
bury your books deeper than any auditor
could find them sound or unsound.
Did you ‘die a papist’, hate dogs, love swarthy
ironhaired women and fair flibbertigibbet men
or are the sonnets a load of. Cigarette foil
litters our searching and poring. You sit there
self-sustaining, a white cloud, while your wife
sews your new coat-of-arms passim. Better sew
than unpick! See Marlowe? Well.
All pains the immortal spirit must endure,
all weakness that impairs, all griefs that faze
rebels like him, you filched to salt your plays.
Edwin Morgan (27 april 1920 – 19 augustus 2010)
De Amerikaanse toneelschrijver August Wilson (eig. Frederick August Kittel) werd geboren op 27 april 1945 in Pittsbugh. Zie ook alle tags voor August Wilson op dit blog.
Uit: Ma Rainey’s Black Bottom
« Ma Rainey: It sure done got quiet in here. I never could stand the silence. I always got to have some music going around in my head somewhere. Keeps things balanced. Music will do that. Fills things up. The more music you got in the world, the fuller it is.
Levee: I can agree with that. I got to have my music, too.
Ma Rainey: White folks don’t understand about the blues. They hear it come out, but they don’t know how it got there. They don’t understand that’s life’s way of talking. You don’t sing to feel better. You sing ‘cause that’s a way of understanding life.
Levee: That’s right.
Ma Rainey: You get that understanding and you done got a grip on life to where you can hold your head up and go on and see what else life got to offer. The blues help you to get out of the bed in the morning. You get up knowing you ain’t alone. There’s something else out there in the world. Something’s been added by that song. This be an empty world without the blues. I take that emptiness and try and fill it up with something.
Levee: You fill it up with something that folks can’t be without, Ma. That’s why they call you the Mother of the Blues. You fill up that emptiness in a way like ain’t nobody ever thought of doing before, now they can’t be without it.
Ma Rainey: I ain’t started the blues way of singing. The blues always been here.”
August Wilson (27 april 1945 – 2 oktober 2005)
Scene uit een opvoering in St. Louis, 2012
De Franse schrijver en dichter Jules Lemaître werd geboren op 27 april 1853 in Vennecy, Loiret. Zie ook alle tags voor Jules Lemaître op dit blog..
Les mouettes
I
Par les couchants sereins et calmes, les mouettes
Vont mêlant sur la mer leur vol entrecroisé :
Tels des gris souvenirs pleins de douceurs secrètes
Voltigeant dans un cœur souffrant, mais apaisé.
L’une, dans les clartés rouges et violettes
D’un coucher de soleil, fend le ciel embrasé ;
Une autre comme un trait, plonge aux ondes muettes
Ou se suspend au flot lentement balancé.
Nul oiseau vagabond n’a de plus longues ailes,
De plus libres destins, ni d’amours plus fidèles
Pour le pays des flots noirs, cuivrés, bleus ou verts.
Et j’aime leurs ébats, car les mouettes grises
Que berce la marée et qu’enivrent les brises
Sont les grands papillons qui butinent les mers.
II
Vers le grand soleil d’or qui, par l’ombre insulté,
Ramène sur son front sa pourpre qu’il déploie,
Là-bas, vers l’incendie énorme qui flamboie
Sous l’écran violet de l’âtre illimité,
Il vole, il vole, épris d’un désir indompté,
L’oiseau gris qui du gouffre et des flots fait sa joie ;
Dans cette pourpre ardente il s’enfonce, il se noie,
Et qui le voit du bord le voit dans la clarté.
Jamais il n’atteindra l’astre divin : qu’importe ?
— Ainsi vers l’Idéal un saint amour m’emporte,
Heureux si je pouvais, dans mes rapides jours,
Loin des réalités et des laideurs humaines,
Sans l’atteindre jamais m’en approchant toujours,
Apparaître baigné de ses lueurs lointaines !
Jules Lemaître (27 april 1853 – 5 augustus 1914
De Brits-Ierse dichter Cecil Day Lewis werd geboren in Ballintogher, Ierland, op 27 april 1904. Zie ook alle tags voor Cecil Day Lewis op dit blog.
Address To The Mother
This was your world and this I owe you-
Room for growing, a site for building,
The braced sinew, the hands agreeing,
Mind foresoeing and nerve for facing.
You were my world, my breath, my seasons,
Where blood ran easy and springs failed not;
Kind was clover to feet exploring
A broad earth and all to discover.
Simple that world, of two dimensions,
Of stone mansions and good examples;
Each image actual, nearness was no
Fear, and distance without a mirage.
Dawn like a greyhound leapt the hilltops,
A million leaves held up the noonday,
Evening was slow with bells pealing,
And night compelling to breast and pillow.
This was my world-oh, this you gave me-
Safety for seed, petal uncurled there;
Love asked no proving or price, a country
Sunny for play, for spring manoeuvres.
Woman, ask no more of me,
Chill not the blood with jealous feud;
This is a separate country now,
Will pay respects but no tribute.
Walking Away
It is eighteen years ago, almost to the day –
A sunny day with leaves just turning,
The touch-lines new-ruled – since I watched you play
Your first game of football, then, like a satellite
Wrenched from its orbit, go drifting away
Behind a scatter of boys. I can see
You walking away from me towards the school
With the pathos of a half-fledged thing set free
Into a wilderness, the gait of one
Who finds no path where the path should be.
That hesitant figure, eddying away
Like a winged seed loosened from its parent stem,
Has something I never quite grasp to convey
About nature’s give-and-take – the small, the scorching
Ordeals which fire one’s irresolute clay.
I have had worse partings, but none that so
Gnaws at my mind still. Perhaps it is roughly
Saying what God alone could perfectly show –
How selfhood begins with a walking away,
And love is proved in the letting go.
Cecil Day Lewis (27 april 1904 – 22 mei 1972)
De Turkse prediker, schrijver en dichter Fethullah Gülen werd geboren in Korucuk, Erzurum, op 27 april 1941Zie ook alle tags voor Fethullah Gülen op dit blog.
Continuous Beauty
Everywhere is your Beauty, wherever I look, in whatever I see,
Dancing in the enchantment of Your love,
Like a moth, the world is rushing to meet You,
I wish I could reach You, even if only once it may be.
I await, on the horizon of my hopes, the rise of the moon,
Your hands caressing my anguish-burned face,
You opened to me the sanctuary in Your presence,
May the torment of these painful days conclude soon.
My heart is hungry for Your eternal love,
My life-long palpitations will not ease otherwise,
Nor can my bosom sing in its finest voice.
Would my lips move without You in my heart?
Come and clear the face of my night of sorrow,
Make my troubled bosom happy with Your compliments,
Satisfy with Your love my endlessly searching soul,
Appear in my heart, declaring it Your home…
Fethullah Gülen (Korucuk, 27 april 1941)
Zie voor nog meer schrijvers van de 27e april ook mijn blog van 27 april 2013 deel 1 en eveneens deel 2.