De Surinaamse dichter, schrijver, journalist en muziekpedagoog Corly Verlooghen werd geboren op 14 september 1932 in Paramaribo. Zie ook mijn blog van 14 september 2006 en ook mijn blog van 14 september 2008.
Dit gaat niemand aan
Deze zomerherinnering
gaat niemand aan
zij dacht zo mij
aan te voelen
er kwam een telegram
je bent voortvluchtig
als mijn kans op onweer
de storm in je greep
in je ogen de bliksem
het voorgevoel in de rivier
van jouw zondvloed
te verdrinken
ik seinde prompt terug
wees mutoditna overtuigd
van mijn innigste deelname.
De Plezierboot
Dichter schrijf een dwangbevel
tegen de intellektuelen en hun gedaas
horden van smulpapen
in de plezierboot van champagne
dichter schrijf aan creoolse leentje
en haar vaderloze pop
de saramaccastraat begint bij lelydorp
dichter vergeef de proletariërs
want hun plezierboot is
een krot wat rhum en cha-cha’s
dichter vergeef het hoongelach
van hen die beter weten
dichter schrijf en vergeef.
Corly Verlooghen (Paramaribo, 14 september 1932)
De Uruguayaanse dichter, schrijver, criticus en journalist Mario Benedetti Farugia werd geboren op 14 september 1920 in Paso de los Toros in het department Tacuarembó. Mario Benedetti is op 17 mei van dit jaar overleden. Hij werd 88 jaar. Zie ook mijn blog van 14 september 2008.
Necrologie met juichkreten
Komaan, laat ons feesten
Iedereen is uitgenodigd
De onschuldige
Alle slachtoffers
Zij die het ’s nachts uitschreeuwen
En bij dag dromen
En de last van hun lichamen dragen
En geesten herbergen
En blootvoets marcheren
En de bevroren armen
vervloeken en verbranden
Zij die van iemand houden
En dat nooit vergeten
Komaan, laat ons feesten
Iedereen is uitgenodigd
De schurk is dood
De vriend is weg
De verrotte dief is voor goed weg
Haast u
Iedereen is uitgenodigd
Komaan, het is tijd om te feesten
Niet om te zeggen
Dat de dood de lei schoonveegt
Alles zuivert
Op gelijk welke dag
De dood veegt niets uit
Wij dragen nog steeds de littekens
Haast u
de schoft is dood
het is tijd om te feesten
niet om te treuren uit gewoonte
laat zijn tegenhangers maar wenen
en hun tranen verspillen
de monsterachtige magnaat is weg
hij is weg voor goed
het is tijd om te feesten
en niet om ons in te tomen
herinner u daar is niet zo maar iemand dood
het is tijd om te feesten
niet om te vermurwen
vergeet niet dat deze dode man
een echte S.O.B. was
Vertaald door Henri Thijs
Rostro De Vos (Face Of You)
I’ve got such a concurred loneliness
So filled with melancholy
and faces of you,
with long ago good byes,
and welcome kisses,
of changing springs
and last trains.
I’ve got such a concurred loneliness
that i can organize it
like a procession
by colours,
shapes,
and promises
by epoch
by tact
and by flavour.
Without more trembling,
I hug your absences
which vis
it and visit me
with my face of you.
I’m filled with shades,
with nights and wishes,
with laughs and some course
My guests concur,
concur like dreams,
with their new rancors,
and their lack of candour,
and i put them a broom behind the door,
because i want to be alone,
with my face of you.
But the face of you looks elsewhere
with its eyes of love,
but no longer love
as provisions that look for their hunger,
they look and look and extinguish my day.
The walls leave,
remains the night,
melancholies leave,
nothing’s left.
Then my face of you
closes its eyes,
and it is such a desolate loneliness..
Mario Benedetti (14 september 1920 – 17 mei 2009)
De Nederlandse schrijver, dichter en journalist Eric van der Steen werd op 14 september 1907 in Alkmaar geboren. Zie ook mijn blog van 14 september 2008.
Chantage
Hoe zou ik slapen kunnen, nu haar ogen,
zo dromerig blauw, als nauw bewogen meer
door wat ter wereld ook, niet rusten eer,
ik zacht mij over haar heb heengebogen ?
Maar wat ik mogen zal en niet zal mogen,
dat is een vraag die ik al doende leer
en ’t antwoord, dat ik meer dan haar begeer,
wijst tevens uit of zij mij heeft bedrogen.
Zij zal niet rusten voor ik moet bekennen
en lokt mij in haar weelderige tent,
ik zal niet slapen voor ik binnen ben en
met zoet geweld mijn liefs gastvrijheid schend –
en in de morgen, als ik wordt verbannen,
weet zij dat ik voorgoed gevangen ben.
Eric van der Steen (14 september 1907 – 3 november 1985)
De Duitse dichter en schrijver Uli Becker werd geboren op 14 september 1953 in Hagen. Zie ook mijn blog van 14 september 2008.
Ewig nicht gemäht –
mein hippieskes Phlegma:
Langes, blondes Gras.
*
Wer hat gesagt, daß sowas Leben
ist? Ich gehe in ein
anderes Blau.
*
Wie altes Eisen
stehn die Bäume im Park rum,
wenn der Lack ab ist.
Uli Becker (Hagen, 14 september 1953)
Hagen (Geen portret beschikbaar)
Zie voor de drie bovenstaande schrijvers ook mijn blog van 14 september 2008.