De Australische schrijver David Malouf werd geboren op 20 maart 1934 in Brisbane. Zie alle tags voor David Malouf op dit blog.
Uit: An Imaginary Life
“IT IS THE desolateness of this place that day after day fills my mind with its perspectives. A line of cliffs, oblique against the sky, and the sea leaden beyond. To the west and south, mountains, heaped under cloud. To the north, beyond the marshy river mouth, empty grasslands, rolling level to the pole.
For eight months of the year the world freezes. Some polar curse is breathed upon the land. It whitens overnight. Then when the ice loosens at last, and breaks up, the whole plain turns muddy and stinks, the insects swarm and plague us, hot mists steam amongst the tussocks. I have found no tree here that rises amongst the low, grayish brown scrub. No flower. No fruit. We are at the ends of the earth. Even the higher orders of the vegetable kingdom have not yet arrived among us. We are centuries from the notion of an orchard or a garden made simply to please. The country lies open on every side, walled in to the west and south, level to the north and to the northeast, with a view to infinity. The sharp incline of the cliffs leads to sky. The river flats, the wormwood scrubs, the grasslands beyond, all lead to a sky that hangs close above us, heavy with snow, or is empty as far as the eye can see or the mind imagine, cloudless, without wings.
But I am describing a state of mind, no place.
I am in exile here.
The village called Tomis consists of a hundred huts made of woven branches and mud, with roofs of thatch and floors of beaten mud covered with rushes. Each hut has a walled yard, and a byre where the animals can be brought in and stalled for the winter. Above the byre, in one large room, we sleep and eat in the winter, on wooden benches above a layer of snow-burning peat. In summer the rest of the house is opened up and I have a room of my own, with a low table for writing and a palliasse of clean straw.”
De Duitse dichter, schrijver en schilder Roman Libbertz werd geboren op 20 maart 1977 in München. Zie ook alle tags voor Roman Libbertz op dit blog.
In het veld
Groen als bedauwde grassprietjes,
lichtbruin als het korenveld,
rood als de weerbarstige bloei van het knoopkruid,
waarvan de glanzende kern zonlicht weerkaatst.
Je was onwerkelijk,
maar een beetje zoals de rest van de wereld,
en geschilderd voor mij.
Grijs als de lucht voor de storm,
wit als de eerste bliksemschichten
geelzwart zoals de bescherming zoekend bijen,
om niet te sterven door verdampingskoude.
Je was onwerkelijk,
maar een beetje zoals de rest van de wereld,
en geschilderd voor mij.
Zwart als de plotseling invallende nacht,
geel als de enorme ontladingen,
en tenslotte gewoon paars tussen hemel en aarde,
om me eindelijk in te lijven.
Je was onwerkelijk
onweer,
maar een beetje zoals de rest van de wereld,
onweer,
en geschilderd voor mij.
Vertaald door Frans Roumen
Zie voor nog meer schrijvers van de 20e maart ook mijn blog van 20 maart 2019 en ook mijn blog van 20 maart 2016 deel 2 en eveneens deel 3 en ook deel 4.