Eleanor Farjeon, Ricardo Güiraldes, Antonia Pozzi, Friedrich Adler

De Engelse dichteres en schrijfster Eleanor Farjeon werd geboren op 13 februari 1881 in Londen. Zie ook mijn blog van 13 februari 2007 en ook mijn blog van 13 februari 2009 en ook mijn blog van 13 februari 2010.

  

A Kitten

 

He’s nothing much but fur
And two round eyes of blue,
He has a giant purr
And a midget mew.

 

He darts and pats the air,
He starts and cocks his ear,
When there is nothing there
For him to see and hear.

 

He runs around in rings,
But why we cannot tell;
With sideways leaps he springs
At things invisible –

 

Then half-way through a leap
His startled eyeballs close,
And he drops off to sleep With one paw on his nose.

 

 

Eleanor Farjeon (13 februari 1881 – 5 juni 1965)

 

 

De Argentijnse dichter en schrijver Ricardo Güiraldes werd geboren op 13 februari 1886 in Buenos Aires. Zie ook mijn blog van 13 februari 2009 en ook mijn blog van 13 februari 2010.

 Tango

 Tonight we may discuss—after the Chopin
Nocturnes, after the I-don’t-know-how-many
Performances of Beethoven’s “Moonlight” Sonata—
The gradual reduction of Roman columns,
The disease of too many lakes and clouds.
Do cobblestones have a future? Is rain
Removable? Depressing mornings find
Characters in bed who have no reason
To get up, the light a yellowish half-light
Mirroring the mind, its sad affections.

“Creator of silhouettes that glide by silently
as if hypnotized by a blood-filled dream,
hats tilted over sardonic sneers.
The all-absorbing love of a tyrant,
jealously guarding his dominion
over women who have surrendered submissively,
like obedient beasts…
Sad, severe tango…
Dance of love and death…”


Ricardo Güiraldes (13 februari 1886 – 8 oktober 1927)

 

 

 

De Italiaanse dichteres Antonia Pozzi werd geboren op 13 februari 1912 in Milaan. Zie ook mijn blog van 13 februari 2007 en ook mijn blog van 13 februari 2009 en ook mijn blog van 13 februari 2010.

 

Reflections

 

Words – glass

that unfaithfully

reflects my sky –

 

I thought of you

after sunset

in a darkened street

when a pane fell to the stones

and its fragments at length

spread shattered light —

 

 

 

If this is it


Since I too have fallen,

Lord,

at a doorstep —


like a pilgrim

who has used up bread, water,

and sandals,

whose vision is dim

and whose breath burns,

life’s edge

and the street would have her

laid flat out there —

dead there,

before she could touch

a stone of the Sepulchre —


since I too have fallen,

Lord,

and am nailed here

to this street

as to the cross —


oh, won’t You grant me

this evening

from the depths of Your

nocturnal immensity —

as to the corpse of a pilgrim —

the mercy

of stars.

 

 

Vertaald door Nick Benson

 

 

Antonia Pozzi (13 februari 1912 – 3 december 1938)

 

 

 

De Oostenrijkse dichter, schrijver, vertaler en jurist Friedrich Adler werd geboren op 13 februari 1857 in Amschelberg in Midden-Bohemen (nu Tsjechisch: Kosova Hora). Zie ook mijn blog van 13 februari 2009 en ook mijn blog van 13 februari 2010.

 

Ecloge

 

Duftreich ist die Erde und die Luft krystallen,

Und das Moos erzittert unter deinem Fuß,

Aus dem Schilfrohr hör ich’s wie von Pfeifen schallen,

Und vom Hagedorn fällt heller Blütengruß.

 

Und das Aug’ von Freude naß,

Fragst du: ja, was soll all das?

«Was?» ruft der Vogel und die Blume spricht:

«Anders kommen doch des Lenzes holde Wunder nicht!»

 

Hell dein Blick, dein Atem süß vom Duft der Erlen,

Und es bebt dein Busen, wie ich dich umfang’;

Wie aus hartem Felsen springen Quellenperlen,

Bricht aus meinem Herzen glühender Lieder Drang.

 

Und das Aug’ von Freude naß,

Fragst du: ja, was soll all das?

«Was?» ruft der Vogel, und die Blume spricht:

«Anders kommen doch der Liebe holde Wunder nicht!»

 

 

Friedrich Adler (13 februari 1857 – 2 februari 1938)

Ansichtkaart Kosova Hora (Geen portret beschikbaar)