De Venezolaanse dichter en schrijver Eugenio Montejo werd geboren in Caracas op 18 november 1938. Zie ook mijn blog van 18 november 2008 en ook mijn blog van 18 november 2009.
The earth turned to bring us closer
The earth turned to bring us closer,
it spun on itself and within us,
and finally joined us together in this dream
as written in the Symposium.
Nights passed by, snowfalls and solstices;
time passed in minutes and millennia.
An ox cart that was on its way to Nineveh
arrived in Nebraska.
A rooster was singing some distance from the world,
in one of the thousand pre-lives of our fathers.
The earth was spinning with its music
carrying us on board;
it didn’t stop turning a single moment
as if so much love, so much that’s miraculous
was only an adagio written long ago
in the Symposium’s score.
Life
To Vicente Gerbasi
Life boards planes and heads off into the distance;
by day, by night, at every instant
it¹s leaving for some remote airport.
Life goes away, disappears, comes back later on.
It¹s hard to follow life:
it keeps secretive unpredictable hours,
changes itinerary, sleeps right through the trip,
goes on flying.
Life could be arriving now, we don¹t know,
it might be in Nebraska or Istambul
or maybe it¹s that woman asleep opposite us
in the transit lounge.
Life¹s the unknown on the board of destinations,
the travellers who leave or return,
fear, adventure, weeping,
the clouds that wait for us beyond the good-byes
and the pure planes that lift
towards the high winds of desire.
Vertaald door Peter Boyle
Eugenio Montejo (18 november 1938 – 5 juni 2008)
De dichter (pseudoniem Saul van Messel) en historicus Jakob (Jaap) Meijer werd geboren in Winschoten op 18 november 1912. Zie ook mijn blog van 18 november 2008
Op weg
glad dit papier
dat mijn geluid
verzacht
als jouw huid
die mijn rapier
verwacht
mijn toverstaf
gevuld met zoete
woordenpracht
Past–orale
wij lagen in het hooi
– wat is je mondje mooi –
wij stonden in een sloot
– wat is je degen groot –
hoe lang is het geleden
zucht mijn heden
Jaap Meijer (18 november 1912 – 9 juli 1993)
De Canadese schrijfster Margaret Atwood werd geboren in Ottawa op 18 november 1939. Zie ook mijn blog van 18 november 2008
Uit: Oryx and Crake
„Snowman wakes before dawn. He lies unmoving, listening to the tide coming in, wave after wave sloshing over the various barricades, wish-wash, wish-wash, the rhythm of heartbeat. He would so like to believe he is still asleep.
On the eastern horizon there’s a greyish haze, lit now with a rosy, deadly glow. Strange how that colour still seems tender. The offshore towers stand out in dark silhouette against it, rising improbably out of the pink and pale blue of the lagoon. The shrieks of the birds that nest out there and the distant ocean grinding against the ersatz reefs of rusted car parts and jumbled bricks and assorted rubble sound almost like holiday traffic.
Out of habit he looks at his watch — stainless-steel case, burnished aluminum band, still shiny although it no longer works. He wears it now as his only talisman. A blank face is what it shows him: zero hour. It causes a jolt of terror to run through him, this absence of official time. Nobody nowhere knows what time it is.
‘Calm down,’ he tells himself. He takes a few deep breaths, then scratches his bug bites, around but not on the itchiest places, taking care not to knock off any scabs: blood poisoning is the last thing he needs. Then he scans the ground below for wildlife: all quiet, no scales and tails. Left hand, right foot, right hand, left foot, he makes his way down from the tree. After brushing off the twigs and bark, he winds his dirty bedsheet around himself like a toga. He’s hung his authentic-replica Red Sox baseball cap on a branch overnight for safekeeping; he checks inside it, flicks out a spider, puts it on.“
Margaret Atwood (Ottawa, 18 november 1939)
De Engelse toneelschrijver, librettist en illustrator Sir William Schwenck Gilbert werd geboren in Londen op 18 november 1836. Zie ook mijn blog van 18 november 2008
Ballad: The Disagreeable Man
If you give me your attention, I will tell you what I am:
I’m a genuine philanthropist – all other kinds are sham.
Each little fault of temper and each social defect
In my erring fellow-creatures, I endeavour to correct.
To all their little weaknesses I open people’s eyes,
And little plans to snub the self-sufficient I devise;
I love my fellow-creatures – I do all the good I can –
Yet everybody says I’m such a disagreeable man!
And I can’t think why!
To compliments inflated I’ve a withering reply,
And vanity I always do my best to mortify;
A charitable action I can skilfully dissect;
And interested motives I’m delighted to detect.
I know everybody’s income and what everybody earns,
And I carefully compare it with the income-tax returns;
But to benefit humanity, however much I plan,
Yet everybody says I’m such a disagreeable man!
And I can’t think why!
I’m sure I’m no ascetic; I’m as pleasant as can be;
You’ll always find me ready with a crushing repartee;
I’ve an irritating chuckle, I’ve a celebrated sneer,
I’ve an entertaining snigger, I’ve a fascinating leer;
To everybody’s prejudice I know a thing or two;
I can tell a woman’s age in half a minute – and I do –
But although I try to make myself as pleasant as I can,
Yet everybody says I’m such a disagreeable man!
And I can’t think why!
William S. Gilbert (18 november 1836 – 29 mei 1911)
Portret door Frank Hall, 1886
De Duitse schrijver en satircus Albert Johannes (Hans) Reimann werd geboren op 18 november 1889 in Leipzig. Reimann studeerde Duitse filologie en kunstgeschiedenis aan de kunstacademie in München. Na zijn dienst in het Duitse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog publiceerde hij in Leipzig het satirische tijdschrift Der Drache en aansluitend in Frankfurt am Main Das Stachelschwein. Hij werkte ook voor de satirische tijdschriften Simplicissimus en Die Weltbühne en stichtte de cabarets “Retorte” (in Leipzig) en “Astoria” (in Frankfurt am Main.). Vanaf 1925 woonde hij in Berlijn. Hij plande een parodie op Hitler onder de titel “Mein Krampf”, maar daar zag hij uiteindelijk toch vanaf. Na 1933 had hij wat problemen om werk uitgegeven te krijgen, maar een aantal publicaties in anti-semitische tijdschriften suggereren dat hij een manier had gevonden om het met de nazi’s op een akkoordje te gooien. Na de val van het Derde Rijk werd hem door de geallieerden tot 1948 verboden om te publiceren. Hij begon daarna weer met schrijven voor het satirische tijdschrift Simpl uit München. Reimann schreef ook onder de pseudoniemen Max Bunge, Hans Heinrich, Artur Sunder, Hanns Heinz Vampir, en Andreas Zeltner.
Uit: Mein blaues Wunder
“In einem Münchener Antiquariat hatte ich Ernst Ecksteins ‘Besuch im Karzer’, ein Reclamheftchen erstanden und während der Bahnfahrt gelesen. Dann gab ich’s Hinrich, der die ganze Zeit über, mich beobachtend, vorsichtig mitlächelte. Noch bevor wir in Leoni landeten, stand für uns beide fest: es wird kein Stück geschrieben, sondern ein Film. Was dabei herauskam, wurde von mir ‘Die Feuerzangenbowle’ betitelt. Hinrich, der gewissenhafte Arbeiter, ging gern auf Nummer Sicher. Wir schrieben also nicht – wir entwarfen. Das dauerte etwa einen Monat. Dann brachte ich’s zu Papier, Hinrich fuhr nach München und diktierte das umfangreiche Exposé in einem Büro. Den Schluss hatte er, mit aller gebotenen Zurückhaltung übermütig werdend, allein konstruiert.
Das Exposé reichten wir nirgends ein. Hinrichs Exaktheit schien auf mich übergegriffen zu haben. Jedenfalls bestand ich darauf, dass wir keinesfalls in den Stil des angestaubten Eckstein (den wir aber dennoch verwendeten) abglitten, vielmehr zeitgemäß bleiben. Darum bat ich meinen alten Freund Albrecht von Treskow, der jetzt als Landrat in Freystadt (Niederschlesien) amtete, beim Direx eines in seinem Machtbereich liegenden Gymnasiums zu veranlassen, dass ich inkognito eine Zeitlang hospitieren dürfe. Dies in die Reihe zu bringen, war für Treskow ein Kinderspiel. So schnürte ich mein Ränzel und mimte in Neusalz an der Oder einen Herrn von mittleren Jahren, welcher das Abitur nachholen will, um studieren zu können.
Frau von Treskow war eine Gruschwitztochter aus Neusalz, wo sich die Leinenzwirnfabrik befand und auch die Penne, deren ich bedurfte.“
Hans Reimann (18 november 1889 – 13 juni 1969)
Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 18 november 2008.
De Belgische schrijfster Mireille Cottenjé werd geboren in Moeskroen op 18 november 1933.