De Nederlandse dichter, schrijver, criticus, polemist en toneelschrijver Gerrit Komrij werd geboren op 30 maart 1944 in Winterswijk. Zie ook alle tags voor Gerrit Komrij op dit blog.
Antipode
Bewaar me voor de helderheid der dingen,
Het schone hemd, de reidans en de zon.
Geef mij het spiegelbeeld, herinneringen,
De vale schutskleur van het kameleon.
Ik ben er niet. Geen bloedbaan ruist in mij.
Ik leef in schaduwen, ben nameloos.
Laat me verdorren in het wintertij,
Ver van de zomers met hun hels gehoos.
Ik kan de lichte stormen niet verdragen.
Kijk niet naar me. Behoed me voor die pijn.
O camera. O beeld van welbehagen.
Laat me van dit de antipode zijn.
Dodenpark
We wandelden des avonds door de tuinen
Van het crematorium; achter heg en hazelaar
Stond laag de vroege maan; ik at wat kruimels
Van mijn vest en jij genoot van een sigaar.
Je dacht wellicht aan zeer bezwete negers
Op hete plantages in de weer. Ook aan
Je gezicht meende ik zoiets af te lezen.
Ikzelf keek door de heg naar de maan.
We spraken niet. Wat viel er ook te zeggen?
We dachten maar aan een maan en aan zweet.
O, nergens heerste er ooit zo’n rust. Slechts
Af en toe klonk uit een urn een kreet.
Invitatie
Ik lig hier als een hoer tentoon. Je kunt
Me aaien, in me kruipen en bespringen,
Me tot een bal opblazen, tot een punt
Verkleinen, me bewenen of bezingen:
Ik ben je materiaal. Besnuffel me.
Loer in mijn keel, mijn hart, mijn reet, mijn maag.
Vervloek me duizend maal of knuffel me.
Ik vind het best. Ik heb je lief vandaag.
Proef van mijn bloed. Kom sabbel aan mijn tiet.
Geloof volop in mijn bekentenis.
Ik ben er echt. En toch ben ik er niet,
Zoals je wollen trui het schaap niet is.
Gerrit Komrij (30 maart 1944 – 5 juli 2012)
In 1979
De Franse dichter Paul Marie Verlaine werd geboren in Metz op 30 maart 1844. Zie ook alle tags voor Paul Verlaine op dit blog.
Het weent in mijn hart
Het weent in mijn hart
zoals ‘t regent over de stad;
Wat is dat lusteloze
dat mijn hart doordringt?
O zacht zingt de regen
op grond en daken!
Voor een hart vol verveling
o de zang van regen!
Het weent zonder reden
in dit hart dat misselijk raakt.
Wat! Geen verraad?
Deze rouw is zonder reden.
Het is toch je reinste kwaal
niet te weten waarom
zonder liefde zonder haat
mijn hart zo’n pijn heeft!
Vertaald door Marc Tiefenthal
Like city’s rain, my heart . .
The rain falls gently on the town.
Arthur Rimbaud
Like city’s rain, my heart
Rains teardrops too. What now,
This languorous ache, this smart
That pierces, wounds my heart?
Gentle, the sound of rain
Pattering roof and ground!
Ah, for the heart in pain,
Sweet is the sound of rain!
Tears rain-but who knows why?-
And fill my heartsick heart.
No faithless lover’s lie? . . .
It mourns, and who knows why?
And nothing pains me so–
With neither love nor hate–
A simply not to know
Why my heart suffers so.
Vertaald door Norman R. Shapiro
Herfstlied
Droeve tonen
van violen
die in ’t najaar klinken
laten mijn hart
in verlangende smart
De keel gesnoerd,
doodsbleek, geroerd
als klokken luiden,
denk ik nog aan
wat is gegaan
en wil ik huilen.
En ik moet voort
waar wind mij voert,
mee op zijn boze pad,
van hier naar daar,
als was ik maar
een najaarsblad.
Vertaald door M.H. Teunissen
Paul Verlaine (30 maart 1844 – 8 januari 1896)
Portret door Natalie Gontcharova, 1906
De Canadese dichter Milton James Rhode Acorn werd geboren op 30 maart 1923 in Charlottetown, Prince Edward Island.Zie ook alle tags voor Milton Acorn op dit blog.
The natural History Of Elephants (Fragment)
In the elephant’s five-pound brain
The pliable trunk’s a continuous diversion
That in his great innocence he never thinks of as perverse,
The pieces of the world are handled with such a thrilling
Tenderness that all his hours
Are consummated and exhausted with love.
Not slow to mate every female bull and baby
Is blessed with a gesture grandly gracious and felt lovely
Down to the sensitive great elephant toenails.
And when his more urgent pricking member
Stabs him on its horrifying season he becomes
A blundering mass of bewilderment …. No thought
But twenty tons of lust he fishes madly for whales
And spiders for copulation. Sperm falls in great gouts
And the whole forest is sticky, colonies of ants
Are nourished for generations on dried elephant semen.
In the elephant’s five-pound brain
Death is accorded no belief and old friends
Are continually expected, patience
Is longer than the lives of glaciers and the centuries
Are rattled like toy drums. A life is planned
Like a brushstroke on the canvas of eternity,
And the beginning of a damnation is handled
With great thought as to its middle and its end.
Milton Acorn (30 maart 1923 – 20 augustus 1986)
De Oostenrijkse schrijfster en dichteres Erika Mitterer werd geboren op 30 maart 1906 in Wenen. Zie ook alle tags voor Eika Mitterer op dit blog.
An Österreich
O hör die Stimme, welche warnend spricht:
Mit Bösem tilgest du das Böse nicht!
Wer Qual verhängt, wird nicht von Qual befreit.
Gesundet, bist du gegen Haß gefeit.
Es sterbe jeder, der einst Tod verhängte?
Den willst du schlagen, welcher dich bedrängte?
Der soll verhungern, der den Krieg begrüßte,
und keiner sei willkommen, eh er büßte …?
Bevor du richtest, forsche in Geduld:
Wie viele unter uns sind ohne Schuld?
Und fühlst du dich im Recht und weißt dich rein,
zerreiße, Shylock, dennoch deinen Schein!
Erweckte jemals Zorn vergoßnes Blut?
Unnütze Härte macht selbst Feigen Mut!
Drum wag’s noch einmal, ob man drum dich schmäht,
und ernte Liebe, wo sie Haß gesät …
Nur Liebe tilgt die Greuel endlich aus
und schafft aus Trümmern ein verläßlich Haus!
Hör nicht das alte Wort von Zahn um Zahn
und Aug um Auge – hör das neue an,
zweitausend Jahre alt und ewig neu;
dem nie erfüllten zeige du dich treu!
O hör die Stimme, welchejubelnd spricht:
Die Finsternis erhellt sich nur – vom Licht!
Nicht in der Rachsucht qualmend-gelbem Schein,
im Liebesfeuer glüht die Welt sich rein!
Erika Mitterer (30 maart 1906 – 14 oktober 2001)
Wenen, Burggarten met standbeeld van Mozart
Zie voor nog meer schrijvers van de 30e maart oook mijn vorige twee blogs van vandaag.