De Nederlandse dichter H.H. (Herman Hendrik) ter Balkt werd geboren in Usselo op 17 september 1938. Zie ook alle tags voor H. H. Ter Balkt op dit blog.
Hoera! De Herfst komt
De roodkoperen kont van de kunst
wordt door velen gekust,
zo komen ook op de 60watts gloeilamp
vliegen en torren af bij miriaden
denkend: waar ’t licht is is ’t lekker
De schrik van de torren ontlaadt zich
in minuscule stippen, hun altaren
die zij bouwen op het glas van de gloeilamp
Hoera! de herfst komt! veel duister
veel lampen veel vleugelslag
Lezer onder je gloeilamp hef je hoofd op:
de trekvogels gaan, de uiltjes komen.
IJzel en brem
In de hoekjes van de ogen huilt het
Zienderogen werd de winter een keel
Het is de keel van de winter die krast
De brem op de akkerrand lijkt bevroren
De brem op de akkerrand leek geelzwart
Winter hurkte als een kraai op het dak
Zwart en geel en kraste uitzinnig
Toen ijzel op de straatweg tokkelde
IJzel tokkelde op de straatwegen toen
De gele brem strakgespannen, een harp!
Twijgen hingen zwaarder van de ijzel
Tokkelend in de benige oostenwind
In de dunvingerige wind tinkelend
Zulke ijle muziek klonk op uit de tuinen
Brem bij je akker weersta de winter!
In de hoekjes van de ogen huilde het
Urnenvelden; hazenhemelen
Wit wollegras, lavendelheide gluurden uit
hun hoogveen naar aaneengestikte hazenvellen
grauw als de vergleden en naderende eeuwen
boven nederzettingen, rechthoekig, met
twee ingangen in de lange zijden; middenin
die hoeven één rij dragende palen: dat is wat
wij vonden en dat hun bewoners de as van hun
doden in urnen bewaarden, de urnen bijzetten
in heuvels, altijd door kringgreppels omringd.
Hier en daar in ’t zand een vorstengraf, met
koninklijke gaven: geknakt zwaard; paardentuig.
Soms zag een kiespijnlijder of visionair tegen
de hazenvellenhemel metropolen geprojecteerd;
neon; en op de urnenvelden drupte zijn lach.
De Amerikaanse dichter William Carlos Williams werd geboren in Rutherford (New Jersey) op 17 september 1883. Zie ook alle tags voor William Carlos Williams op dit blog.
On Gay Wallpaper
The green-blue ground
is ruled with silver lines
to say the sun is shining
And on this moral sea
of grass or dreams lie flowers
or baskets of desires
Heaven knows what they are
between cerulean shapes
laid regularly round
Mat roses and tridentate
leaves of gold
threes, threes and threes
Three roses and three stems
the basket floating
standing in the horns of blue
Repeating to the ceiling
to the windows
where the day
Blows in
the scalloped curtains to
the sound of rain
Backward
A three-day-long rain from the east–
an terminable talking, talking
of no consequence–patter, patter, patter.
Hand in hand little winds
blow the thin streams aslant.
Warm. Distance cut off. Seclusion.
A few passers-by, drawn in upon themselves,
hurry from one place to another.
Winds of the white poppy! there is no escape!–
An interminable talking, talking,
talking . . .it has happened before.
Backward, backward, backward.
Thursday
I have had my dream–like others–
and it has come to nothing, so that
I remain now carelessly
with feet planted on the ground
and look up at the sky–
feeling my clothes about me,
the weight of my body in my shoes,
the rim of my hat, air passing in and out
at my nose–and decide to dream no more.
Zie voor nog meer schrijvers van de 17e september ook mijn twee blogs van 17 september 2011.