De Duitse dichter en schrijver Helmut Krausser werd geboren op 11 juli 1964 in Esslingen am Neckar. Zie ook mijn blog van 11 juli 2007.
Uit: März. April
„Gestern Fußgängerzone, vorm Oviesse-Kaufhaus. Zwei Männer wälzen sich auf dem Boden, ringen, Leute drum herum, rufen: «Greif doch ma einer ein!», keiner greift ein. Die Männer ringen, schlagen einander nicht, beißen weder, noch kratzen sie. Keine Minute später sind zwei Polizisten da, wie aus dem Nichts, reißen die beiden auseinander.
Einer der Auseinandergerissenen stellt sich als Kaufhausdetektiv vor, den anderen nennt er Dieb. «Ich bin der Gute», sagt er, «und der ist der Dieb.» Und die Polizisten: «Jaja, den kennen wir doch. Nicht?» Sie wenden
sich zum Dieb: «Wir kennen uns doch? Nicht?» Dieb: «Ach Kotze, Scheiße, Pisse, Mann!» Hatte was Familiäres.
Handschellen klickten. Erste live miterlebte Verhaftung in meinem Leben. Ich wunderte mich, wie schnell die Streife kam, aber die Fugäzo ist selbstverständlich vollständig videoüberwacht. Fugäzo klingt blöd und gesucht. Ich hatte bloß keine Lust, das Wort an einem Tag zweimal auszuschreiben.
Vor ein paar Tagen hatte Lederfresse Nordamerika-Premiere in Downtown LA. Zehn Jahre hats gedauert. Haltestelle Geister wird in Moskau aufgeführt werden. Unser Lied nächsten November in Cottbus. Die sollen dort ein sehr schönes Sezessionisten-Jugendstiltheater haben. Ich hätte die UA auch nach Heidelberg geben können, aber Cottbus ist von Berlin aus viel schneller zu erreichen als Heidelberg von München, und ich will bei den Proben dabei sein. Das gab den Ausschlag. Heute stellt Beatrice endlich ihre selbstprogrammierten Lara-Croft-Level ins Netz.
Sie saß praktisch die letzten drei Monate nur am Computer. Ergebnis sollte ich mir mal ansehen, vergesse es immer wieder, völlig gedanken- und taktlos.
_
2002/2003: mein bestes Stück, mein bester Roman, mein bester Gedichtband. Nun gehts bergab, das wird lustig.
Ich sage zu jeder Lesung ja, ist gut, wird gemacht. Geld muß her. Steuerprüfer waren da. Die Verfilmung von Könige ist im letzten Moment gekippt. UC wird wenig einbringen.
Bittere Lebenszwischenbilanz: Ich werde alt und brauche das Geld.
lieber sklave im alten rom als kaiser in frankfurt am main es muß sich was ändern. entspanntere haltung. mehr überraschungseier. warum verzweifeln?
De Spaanse dichter Luis de Góngora y Argote werd geboren op 11 juli 1561 in Cordoba. Zie ook mijn blog van 11 juli 2007.
NOT ALL SWEET NIGHTINGALES
THEY are not all sweet nightingales
That fill with songs the flowery vales;
But they are little silver bells,
Touched by the winds in the smiling dells;
Magic bells of gold in the grove,
Forming a chorus for her I love.
Think not the voices in the air
Are from the wingéd Sirens fair,
Playing among the dewy trees
Chanting their morning mysteries;
Oh! if you listen, delighted there,
To their music scattered o’er the dales,
They are not all sweet nightingales
That fill with songs the flowery vales;
But they are little silver bells,
Touched by the winds in the smiling dells;
Magic bells of gold in the grove,
Forming a chorus for her I love.
Oh! ’twas a lovely song — of art
To charm — of nature to touch the heart;
Sure ’twas some shepherd’s pipe, which played
By passion fills the forest shade;
No! ’tis music’s diviner part
Which o’er the yielding spirit prevails.
They are not all sweet nightingales
That fill with songs the flowery vales;
But they are little silver bells,
Touched by the winds in the smiling dells;
Magic bells of gold in the grove,
Forming a chorus for her I love.
In the eye of love, which all things sees,
The fragrance-breathing jasmine trees–
And the golden flowers — and the sloping hill–
And the ever melancholy rill–
Are full of holiest sympathies,
And tell of love a thousand tales.
They are not all sweet nightingales,
That fill with songs the cheerful vales;
But they are little silver bells,
Touched by the wind in the smiling dells,
Bells of gold in the secret grove,
Making music for her I love.
Till I too shared thy heavenly rest.
Vertaald door John Bowring
Luis de Argote y Góngora (11 juli 1561 – 24 mei 1627)
De Franse schrijver Léon Marie Bloy werd geboren op 11 juli 1846 in Périgueux. Zie ook mijn blog van 11 juli 2006. Zie ook mijn blog van 11 juli 2007.
Uit: Journal
“Lisant dans l’épître du jour que saint Étienne devant le tribunal des Juifs vit la gloire de Dieu, ayant plein l’esprit des magnificences de Marie d’Agréda qui raconte qu’à ce moment, la Sainte Vierge en personne vint assister le protomartyr, il me revient avec précision cette idée, autrefois si familière, que la Gloire de Dieu, c’est Marie. Alors je songe amoureusement que la fonction de Marie est un mystère de force et de splendeur dont rien ne peut donner l’idée, qu’aucune image même ne pourrait faire pressentir; que Marie est un être absolument indevinable, inconcevable et que la plus vague, la plus imprécise prénotion de ce gouffre d’éblouissements nous ferait mourir. Il faut remarquer cette parole de Marie d’Agréda extrêmement digne d’attention et dite plusieurs fois, de diverses manières, que le Saint-Esprit n’a pas manifesté les mystères de Marie aux premiers chrétiens parce que la Sagesse divine s’y opposait, le moment n’étant pas venu.
Journal, 26 décembre 1899.
***
Je n’ai jamais cessé de l’écrire depuis vingt ans. Jamais il n’y eut rien d’aussi odieux, d’aussi complètement exécrable que le monde catholique contemporain – au moins en France et en Belgique – et je renonce à me demander ce qui pourrait plus sûrement appeler le Feu du Ciel. [À un ami inconnu.]
Journal, 6 janvier 1900.
Léon Bloy (11 juli 1846 – 3 november 1917)
De Nederlandse schrijfster Marjan Berk werd geboren op 11 juli 1932 in Zeist als Marie-Janne van Baaren. Zie ook mijn blog van 11 juli 2007. Zie ook mijn blog van 11 juli 2006.
Uit:The answer is blowing in the wind.
‘Had ze een badkamer of een douche?’
‘Een bad én een douche.’
‘In één vertrek?’
‘Ja, de douche in de hoek.’
Stilte.
De vrouw lag met gesloten ogen languit op het grote bed. De man strikte zijn das voor de spiegel.
‘Was het fysiek té gek?’
‘Té gek.’
Stilte.
‘Was het body and soul?’
‘Dat is een liedje.’
‘Natuurlijk weet ik dat. Je weet best wat ik bedoel.’
‘Het was fysiek.’
‘En te gek?’
‘En te gek.’
De vrouw kwam nu half overeind. Ze keek naar de man, die zichzelf bekeek, zijn haar, iets te lang van achteren.
‘We moeten weg.’
Hij hielp haar in haar jas. Ze gaven laatste instructies aan kinderen over honden uitlaten en vuilnis buiten zetten. Zij zette de telefoon op het antwoordapparaat, de kinderen haatten het om boodschappen op te schrijven, vergaten altijd de helft. Ze vertrokken per auto.
Het diner was geanimeerd, iedereen was in beste stemming, zoals gewoonlijk aten en dronken ze te veel. OM één uur lagen ze in bed. De man had zich net omgedraaid om te gaan slapen.
‘Was ze mooi?’
‘Op een bepaalde manier.’ Hij schoot uit zijn doezeligheid wakker.
‘Maar ze had toch lelijke benen? En spataderen?’
‘Dat was het enige waaraan ik me wel eens stoorde.’
‘En ze had geen borsten?’
‘Weinig. Maar dat weet je toch allemaal? Mag ik nu gaan slapen?’
IN haar borstkas woedde de veenbrand. Alles was uitgesproken, uitgeplozen, behandeld, doorgenomen, van alle kanten besnuffeld, herkauwd.
Het zou nu over moeten zijn. Het was vergeven, uitgehuild, goedgemaakt. Hij had zijn keus gemaakt. Alle vragen waren beantwoord. Hij hield van haar. Hield hij van haar?
De veenbrand woedde ondergronds verder. Soms leek het vuur geheel gedoofd, geblust, alleen zwartgeblakerde plekken verrieden de schade die was aangericht. Daar zou voorlopig niets willen groeien, maar later, ja later, zou juist daar weelderig groen opschieten. As was immers net zo goed als mest?
De vragen.
Net of de antwoorden nooit afdoende waren. Alsof er nog een andere waarheid was, die niet werd gezegd. Daardoor kwamen de vragen steeds opnieuw.
De man was uiterst geduldig. Bleef antwoorden.
Soms waren zijn uitspraken afwijkend. De vrouw maakte hem ogenblikkelijk attent op tegenstrijdigheden. Ze vergat niets. Niets. Haastig maakte de man zijn vergissingen weer goed. Natuurlijk, ja sorry, hij had nou eenmaal niet zo,n ijzeren geheugen als zijn vrouw.
De vrouw lag wakker. De man snurkte.
Hield zij van hem?
Ja.
Of minder?
Waarom moest ze blijven vragen? Onzekerheid over het waarheidsgehalte van zijn uitspraken? Hij was toch instaat geweest haar langdurig en volledig te bedriegen? Waarom zou hij nu de waarheid spreken? Wat was er dan bij hem veranderd, dat hij niet meer wilde liegen?
Vragen, de vragen waren de zuurstof die de veenbrand intact hield. De vragen waren de zuurstof die de veenbrand intact hield. De vragen zorgden voor onverwacht uitslaande vlammen en veel rook.
Marjan Berk (Zeist, 11 juli 1932)
Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 11 juli 2007.
De Taiwanees-Amerikaanse schrijver Pai Hsien-yung werd geboren op 11 juli 1937 in Guilin, Guangxi in China.
De Surinaamse dichteres Johanna Isidoro Eugenia Schouten-Elsenhout werd geboren in Paramaribo op 11 juli 1910.