Henry Handel Richardson, Xavier Orville, Jacob Balde, Wolf von Aichelburg, Elsa Asenijeff, John Gould Fletcher

De Australische schrijfster Henry Handel Richardson (eig. Ethel Florence) werd geboren op 3 januari 1870 in Melbourne. Zie ook alle tags voor Henry Handel Richardson op dit blog.

Uit: Australia Felix

“That had been the hardest job of any: keeping the party together. They had only been eight in all–a hand-to-mouth number for a deep wet hole. Then, one had died of dysentery, contracted from working constantly in water up to his middle; another had been nabbed in a manhunt and clapped into the “logs.” And finally, but a day or two back, the three men who completed the nightshift had deserted for a new “rush” to the Avoca. Now, his pal had gone, too. There was nothing left for him, Long Jim, to do, but to take his dish and turn fossicker; or even to aim no higher than washing over the tailings rejected by the fossicker.
At the thought his tears flowed anew. He cursed the day on which he had first set foot on Ballarat.
“It’s ‘ell for white men–‘ell, that’s what it is!”
“‘Ere, ‘ave another drink, matey, and fergit yer bloody troubles.”
His re-filled pannikin drained, he grew warmer round the heart; and sang the praises of his former life. He had been a lamplighter in the old country, and for many years had known no more arduous task than that of tramping round certain streets three times daily, ladder on shoulder, bitch at heel, to attend the little flames that helped to dispel the London dark.”

 

 
Henry Handel Richardson (3 januari 1870 – 20 maart 1946)
Cover

 

De Franstalige schrijver Xavier Orville werd geboren op 3 januari 1932 in Case-Pilote, op Martinique. Zie ook alle tags voor Xavier Orville op dit blog.

Uit: Délice et le fromager

“On ne pouvait plus se confier, même entre amis ; la franchise valait son pesant de chaînes depuis que, d’une manière ou d’une autre, les masques paraissaient trop crispés pour être honnêtes. C’était toujours Un tel qui avait dit qu’Un tel avait dit à Un tel… Mais qui, Un tel ? En fin de compte on ne savait jamais au juste et les gens se rabougrissaient de peur, rentraient dans la coquille du silence, serrant les fesses, fermant les yeux. »
(…)

« Cette chose triste, d’avoir des yeux pour rien ! Moi qui aimais tellement la lumière, me voilà en exil. J’aurai beau retourner mes veines refaire le chemin de mon sang, je sais maintenant qu’au bout de mes yeux, il n’y a qu’une longue nuit vide. Le soleil brille ailleurs. Mon cœur a froid. La vie ne donne plus sur mon visage. Il ne me reste qu’à me souvenir des choses que j’ai connues. Je deviens moi-même une chose.”
(…)

« Entre eux — elle aurait aimé pouvoir le dire aux autres —, ils avaient scellé ce qui les dépassait, comme le feuillage dépasse la graine ; ce qui ne pouvait plus se défaire, pas plus que le fruit ne défait sa saveur.”

 

 
Xavier Orville (3 januari 1932 – 19 augustus 2001)

 

De Duitse dichter en schrijver Johann Jacob Balde S.J. werd geboren op 3 januari 1604 in Ensisheim in de Elzas. Zie ook alle tags voor Jacob Balde op dit blog.

Uit: Oden und Epoden

XIV. 
An die jungfräuliche Mutter
mit dem Knaben im Schooße

Jungfrau: mehr als gewohnt, ich weiß
Nicht, wie sichtliche Lust glänzet an Dir, sobald
Dich der rosige Knab’ umschlang.
Fester klammert der vielarmige Strauch sich nicht
Um der Eiche bejahrten Stamm.
Innig hangest du Ihm, innig er Dir verknüpft.
Wie gespannt er auf Küsse, Dir
Von den Lippen die süß athmenden Weste saugt!
Du mit weichendem Kinne drückst
Deines Holden Gesicht, schlürfend des myrrhenen
Gott’s ambrosischen Duft ganz mit entzücktem Mund.
Eine Seele nur ist, Eine nur Sohn und Frau.
Deinem Leben das süße Band
Ist der Knabe, du bist’s, Mutter! dem seinigen.

 

 
Jacob Balde (3 januari 1604 – 9 augustus 1668)

 

De Duitstalige dichter en schrijver Wolf von Aichelburg werd geboren in Pula,Transsylvanië, (destijds Oostenrijke-Hongarije, tegenwoordig Kroatië) op 3 januari 1912. Zie ook alle tags voor Wolf von Aichelburg op dit blog.

 

Der Dichter  

Laßt ihn doch in Aeroplanen
Schweben über Wolkenmeeren!
Die das Hochgefühl nicht ahnen,
Solln sich nicht bei ihm beschweren.

Über Felsen laßt ihn klettern,
Wo sich kleine Echsen sonnen
In den fessellosen Wettern
Spürt er panisch Schöpfungswonnen.

Selbst der Maulwurf, unverdrossen,
Der gepflegte Rasen hügelt,
Weiß in ihm den Artgenossen,
Den kein Wohlverhalten zügelt.

Und er läßt auch gern den großen,
Pan um Syrinx weiter klagen,
Denn er fühlt sich nicht verstoßen,
Aus dem Bund der Lotophagen.

 

 
Wolf von Aichelburg (3 januari 1912 – 24 augustus 1994)
In 1990 

 

De Oostenrijkse dichteres en schrijfster Elsa Asenijeff (eig. Elsa Maria von Packeny) werd geboren op 3 januari 1867 in Wenen. Zie ook alle tags voor Elsa Asenijeff op dit blog.

 

Heimlicher Jubel

Süsser, – Einziger, – Grosser, – Schöner!
Mein Herz bricht vor Glück, wenn ich dich denke!
O gib – o schenke,
Ein leises Grüssen der Fernen!

Herrlicher, Süsser, Schöner.
Der du Grosses erstrebst!
Ich jauchz es bis zu den Sternen:
Wie schön ist die Welt, weil du lebst!

 

Schmerz

Vorbei, vorbei
Des Frühlings frühste Amsel-Schelmerei
Nun singt die Nachtigall ihr schwüles Lied
Und alle Blumen sind erblüht
Und die sich lieben, liegen Arm in Arm.
Der Frühling ist so kurz!
Ich stoss die Hände weg, die nach mir langen –
Die Augen sind von Tränen warm –
Mein ganzes Blut ist traumumfangen
Und sehnet Einen, der nicht meiner denkt.
Bald fällt der letzte Blütenschnee,
Und nimmt samt meiner Seele Weh
Mich weg von dieser lichten Welt.

 

 
Elsa Asenijeff (3 januari 1867 – 5 april 1941)
Bronzen beeld door Max Klinger, 1899/1900

 

De Amerikaanse dichter en schrijver John Gould Fletcher werd geboren op 3 januari 1886 in Little Rock, Arkansas. Zie ook alle tags voor John Gould Fletcher op dit blog.

 

Blue Water

Sea-violins are playing on the sands;
Curved bows of blue and white are flying over the pebbles,
See them attack the chords–dark basses, glinting trebles.
Dimly and faint they croon, blue violins.
“Suffer without regret,” they seem to cry,
“Though dark your suffering is, it may be music,
Waves of blue heat that wash midsummer sky;
Sea-violins that play along the sands.”

 

Night Song

Ask me no more but love,
— See, the west is all roses! —
Darkness comes down from above;
No more — the hour closes;

Ask me no more but love,
I have no other might.
Sun of my dusk, dream of my dawn, I come to you
Sure as the stars to-night!

 

 
John Gould Fletcher (3 januari 1886 – 20 mei 1950)
Hier met zijn vrouw, de kinderboekenschrijfster Charlie May Simon

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 3e januari ook mijn vorige blog van vandaag.