Hugo Claus, Algernon Swinburne, Michael Conrad, Arthur Hailey, Paolo Ferrari, Bora Ćosić, Werner J. Egli

De Vlaamse schrijver Hugo Claus werd in Brugge geboren op 5 april 1929. Zie ook mijn blog van 5 april 2007 , mijn blog van 19 maart 2008 mijn blog van 5 april 2008. en ook mijn blog van 20 maart 2009.

 

Sonnet XIV

 

Als dan het koperen keteltje vol as

van wat ik was wordt leeggeschud

over het geduldig gras,

mijn lief, sta daar niet voor schut

 

en veeg de rimmel van je wangen.

Denk aan de vingers die deze regels schreven

in onze tijd van verlangen

en die je streelden tijdens hun leven.

 

En lach om wat ik was onder meer

het gesnurk in de bioscoop,

de onderbroek die steeds afzakte,

 

de debiele grap en de logge loop

naar jou keer op keer

toen ik je nu warme weelde pakte.

 

 

Ulysses

 

Te veel gevechten heb ik gezien,

te veel gejank van vrijers gehoord,

ik ben altijd te ver gereisd.

 

Een kijkdoos heeft mijn oog vervangen,

Een bromtol mijn oor.

 

Te veel modder,

te veel krengen er in.

Te veel vreugde.

 

Ik verberg mij nu tussen de minnaars,

die bedelaars.

 

 

Rendez-vous

 

De wanhoop met hoge hoed en wit gilet en streepjesbroek

Heb ik daareven ontmoet en niet gegroet

Bij elke nieuwe ontmoeting houdt hij zijn schrammen achter

Maar vroeg of later haalt hij zijn schade in

Maar ik lach die arme Mevrouw Vroeg-of-Later vierkant uit

Want

Nu

Zijn van alle vogels vrij de kinderen van de zomer losgelaten

Het gras beweegt het land in duizend vouwen ligt gereed

De straten deinen

En de trams vol wind zijn alle pijpen uit

En ik noem je mijn bruid van dertien jaar

Mijn adem aan de ruit mijn boot mijn kapersbuit

Ik roep je aan en knoop over de huizen en de steden

En de vogelschrikken heen

Nieuwe valstrikken in je gele haar

En jij je laat begaan

 

Een dezer dagen zal ik aan het Zuidpark

weer uitgeplunderd voor je staan

Wij zullen samen de trappen afdalen

Verblijd de stenen leeuwen strelen

Zeer luid lachen als wij hen zien

Mijnheer de Wanhoop en Mevrouw Vroeg-of-Later

 

En als zij naderen (want Zij zullen naderen)

Zullen wij Hen met nieuwe heftige gebaren bezweren.

 

Hugo_Claus

Hugo Claus (5 april 1929 – 19 maart 2008)

 

 

De Engelse schrijver en dichter Algernon Charles Swinburne werd geboren op 5 april 1837 in Londen. Zie ook mijn blog van 5 april 2007 en ook mijn blog van 5 april 2008.

Hermaphroditus

I.
LIFT up thy lips, turn round, look back for love,
Blind love that comes by night and casts out rest;
Of all things tired thy lips look weariest,
Save the long smile that they are wearied of.
Ah sweet, albeit no love be sweet enough,
Choose of two loves and cleave unto the best;
Two loves at either blossom of thy breast
Strive until one be under and one above.
Their breath is fire upon the amorous air,
Fire in thine eyes
and where thy lips suspire:
And whosoever hath seen thee, being so fair,
Two things turn all his life and blood to fire;
A strong desire begot on great despair,
A great despair cast out by strong desire.

 

Swinburne

Algernon Swinburne (5 april 1837 – 10 april 1909)
Geschilderd door William Bell Scott

 

De Duitse schrijver Michael Georg Conrad werd geboren op 5 april 1846 in Gnodstadt. Zie ook mijn blog van 5 april 2007.

 

Uit: Die bayrische Königstragödie im Bürgerhause

 

Die Abendmahlzeit war still beendet worden; der große eichene Tisch wurde abgeräumt, das Fenster mit den Butzenscheiben im Erker der altdeutschen Speisestube geöffnet, damit erfrischende Luft hereinströme und das Gemach vom letzten Dunst der Speisen reinige. An der dunkeln getäfelten Decke zuckten die Flammen des Lüsterweibchens. Draußen rauschte die Isar und der Regen strömte wie eine Sündflut hernieder, klatschte auf die wildwogenden Gebirgswasser und erfüllte die Straße mit grauen Pfützen. Von der Mariahilfkirche in der Au klangen die Abendglocken herüber, so verweint, so tieftraurig wie ein grauzerwühltes Chopin’sches Notturno…

Schweigend hatte sich die Familie mit den Gästen aus der Provinz, dem fränkischen Deputierten, einem alten Freund des Hauses, dem Schwiegersohne, einem Nürnberger Fabrikanten, dem jugendlichen Reallehrer, einem hoffnungsvollen Verehrer der einzigen Tochter des Hauses, der schönen, blonden, achtzehnjährigen Elsa, ihres Zeichens Musikschülerin – in den Salon zurückgezogen, den nur eine schwere Draperie von der altdeutschen Speisestube trennte. Bloß der Großvater, jetzt noch eine hohe, rüstige Gestalt, einst betriebsamer Bierbrauer von außerordentlicher Geschäftstüchtigkeit, war in der Speisestube zurückgeblieben, um in seinem ledergepolsterten Armstuhle sein gewohntes Dämmerstündchen zu verträumen.“

 

conrad

Michael Conrad (5 april 1846 – 20 december 1927)

 

De  een Brits-Canadees schrijver Arthur Hailey werd geboren in Luton, Bedfordshire, op 5 april 1920. Hij is bekend geworden van zijn boeken Airport en Hotel, die later verfilmd werden. Zijn boeken werden in meer dan 40 landen uitgebracht en wereldwijd werden e
r meer dan 170 miljoen exemplaren verkocht. In de Tweede Wereldoorlog was hij piloot bij de RAF. Na de oorlog emigreerde hij naar Canada, waar hij ging wonen in Toronto. Daar begon hij zijn carrière als schrijver. In 1959 verscheen zijn eerste boek The Final Diagnosis.

Uit: Hotel

„If he had had his way, Peter McDermott thought, he would have fired the chief house detective long ago. But he had not had his way and now, once more, the obese ex-policeman was missing when he was needed most.
McDermott leaned down from his husky six-and-a-half feet and jiggled the desk telephone impatiently. “Fifteen things break loose at once,” he told the girl by the window of the wide, broadloomed office, “and nobody can find him.”
Christine Francis glanced at her wrist watch. It showed a few minutes before eleven P.M. “There’s a bar on Baronne Street you might try.”
Peter McDermott nodded. “The switchboard’s checking Ogilvie’s hangouts.” He opened a desk drawer, took out cigarettes and offered them to Christine.
Coming forward, she accepted a cigarette and McDermott lit it, then did the same for himself. He watched as she inhaled.
Christine Francis had left her own smaller office in the St. Gregory Hotel executive suite a few minutes earlier. She had been working late and was on the point of going home when the light under the assistant general manager’s door had drawn her in.
“Our Mr. Ogilvie makes his own rules,” Christine said. “It’s always been that way. On W. T.’s orders.”
McDermott spoke briefly into the telephone, then waited again. “You’re right,” he acknowledged. “I tried to reorganize our tame detective force once, and my ears were properly pinned back.”

hailey

Arthur Hailey (5 april 1920 – 24 november 2004)

 

De Italiaanse blijspeldichter Paolo Ferrari werd geboren op 5 april 1822 in Modena. Daar studeerde hij ook rechten, maar vooral geschiedenis en literatuur. In 1847 schreef Ferrari zijn eerste komedie “Il codicillo dello zio Venanzio”. Andere volgden zoals “La donna e lo scettico” en “Il codicillo”.

 

Uit: Methods of Making a Living (Signor Lorenzo)

“Gior. (making introduction). My sister Gertrude. My friend Gianni Bartolomeo Senatori.
Gian. Delighted!
Ger. Very pleased! (To GIORGIO). And what next?
Gior. Oh, nothing! I must get the designs ready for my new machine. They are to be submitted to-day, and I must put all the papers and the drawings in proper order. (goes to a table, where he occupies himself in the manner named, making occasional notes).
Gian. (To GERTRUDE.). Yes, to be sure, I am an old friend of his, only we had not seen each other for an age. I find my dear Giorgio rather upset.
Gior. I should like to know what I have to be cheerful about.
Gian. You don’t believe in the proverb: “Heaven helps the cheerful man.”
Gior. I don’t believe in Heaven! Besides, you have not yet proved ——
Gian. How a living can be made? Indeed! Just consider my profession and my social position!
Ger. (To GIANNI ). Have you no employment/
Gian. At your service, madam — none.”

paoloFerrari

Paolo Ferrari (5 april 1822 – 9 maart 1889)

 

Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 5 april 2008.

De Servische dichter en schrijver Bora Ćosić werd geboren op 5 april 1932 in Zagreb. Zie ook mijn blog van 5 april 2007.

De Zwitserse schrijver Werner J. Egli werd geboren in Luzern op 5 april 1943.