De Vlaamse dichter Jan Lauwereyns werd geboren op 13 mei 1969 in Antwerpen. Hij debuteerde met ‘Nagelaten sonnetten’ (1999), een bundel die werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs en die in ‘De Morgen’ werd uitroepen tot het beste en interessantste poëziedebuut van de afgelopen jaren. Daarna kwamen ‘Blanke verzen’ (2001) en ‘Buigzaamheden’ (2002). Laatstgenoemde bundel leverde Lauwereyns een nominatie op voor de Hugues. C. Pernathprijs. Jan Lauwereyns woont en werkt als neuropsycholoog in Nieuw–Zeeland, en publiceert ook wetenschappelijke artikelen in onder meer ‘Nature’, ‘Neuron’ en ‘Journal of Neurophysiology’.
Stadswandeling
Ik had een grootoom die
met pijp en bril en hart
en ziel in een goed boek
in een comfortabele zetel
een verdieping lager viel,
negenenveertig gedichten geleden.
De schade viel niet mee,
de scherven werden amper opgekeerd.
De herinnering aan de goede lezer
en zijn vliegende bom is nu deze
parking geworden.
Eindejaarsfeesten
Oma met hikkende dijen
springt tot bij de kerstboom
en zingt als een ooievaar.
Of zijn ’t haar houten tenen die
klepperen op de blauwe tegels?
’t Is alleszins een lied voor
wie daar ligt. David in zijn wieg
naar de kapstok kijkt op
en schrikt als hij de strak
gespannen leverkwabjes ziet.
Jan Lauwereyns (Antwerpen, 13 mei 1969)