De Amerikaanse schrijfster Jhumpa Lahiri Vourvoulias werd geboren op 11 juli 1967 in Londen. Zie ook alle tags voor Jhumpa Lahiri op dit blog.
Uit: The Lowland
“Normally she stayed on the balcony, reading, or kept to an adjacent room as her brother and Udayan studied and smoked and drank cups of tea. Manash had befriended him at Calcutta University, where they were both graduate students in the physics department. Much of the time their books on the behaviors of liquids and gases would sit ignored as they talked about the repercussions of Naxalbari, and commented on the day’s events.
The discussions strayed to the insurgencies in Indochina and in Latin American countries. In the case of Cuba it wasn’t even a mass movement, Udayan pointed out. Just a small group, attacking the right targets.
All over the world students were gaining momentum, standing up to exploitative systems. It was another example of Newton’s second law of motion, he joked. Force equals mass times acceleration.
Manash was skeptical. What could they, urban students, claim to know about peasant life?
Nothing, Udayan said. We need to learn from them.
Through an open doorway she saw him. Tall but slight of build, twenty-three but looking a bit older. His clothing hung on him loosely. He wore kurtas but also European-style shirts, irreverently, the top portion unbuttoned, the bottom untucked, the sleeves rolled back past the elbow.
He sat in the room where they listened to the radio. On the bed that served as a sofa where, at night, Gauri slept. His arms were lean, his fingers too long for the small porcelain cups of tea her family served him, which he drained in just a few gulps. His hair was wavy, the brows thick, the eyes languid and dark.
His hands seemed an extension of his voice, always in motion, embellishing the things he said. Even as he argued he smiled easily. His upper teeth overlapped slightly, as if there were one too many of them. From the beginning, the attraction was there.”
Jhumpa Lahiri (Londen, 11 juli 1967)
De Taiwanees-Amerikaanse schrijver Pai Hsien-yung werd geboren op 11 juli 1937 in Guilin, Guangxi in China. Zie ook alle tags voor Pai Hsien-yung oo dit blog.
Uit: Suddenly Turn Around
“One springtime evening, hundreds of flowers bloomed in the garden. Father and mother gave a banquet in the garden. Guests gathered in a crowd and cheerful laughter permeated the place. I was in a small cabin up the mountain slope. I quietly lifted up the curtains and caught a glimpse of the great thousands of worlds, filled with extravagance. My brothers, sisters, and cousins also gathered among the crowd and were all cheerful. In an instant, the grief and indignation from a feeling of abandonment rushed to my heart and I couldn’t help from crying bitterly.”
Pai Hsien-yung (Guilin, 11 juli 1937)
De Nederlandse schrijver Herman de Man (eig. Salomon Herman (Sal) Hamburger) werd geboren in Woerden op 11 juli 1898. Zie ook alle tags voor Herman de Man op dit blog.
Uit: Aardebanden.Het feest der boeren.
“Een dikke drie weken woonde Jacques Emile al in ‘De Zalm’ en hij kende in Ammerstol elke levende ziel en met ieder was hij bevriend. Van weggaan sprak hij niet.
Iedere week, als de ouwe Versteeg glimlachend met de rekening kwam op een presenteerblad, en hem vroeg, of hij de komende week nog zinnens was te blijven, moest hij bekennen, dat hij dat zelf niet wist. Voor Jaan de werkster en voor hem schoot altijd een goeie fooi over; Versteeg vond dien meneer Jacques bepaald een aanwinst, een vondst, al had hij soms rare kuren.
Op een keer waren er oempa’s uit Rotterdam gekomen, met hun dikke Duitsche koppen, waar zwarte bakkebaarden uit groeiden. Ze droegen blauwe slipjassen, ondanks de zenderende hitte, en petten met gouden tressen. Meneer Jacques was met zijn beenen uit het raam van zijn kamer gaan zitten en had ze een uur lang laten spelen, alleen voor zich!
Telkens als een bulderend liedje uitgestooten was, wierp hij wat geld naar beneden; de begeerige koppen van de Klein-Ammersche jongens waren daarvan strak naar hem opgeheven, als ware hij een vent van de maan.
En hij scheen niet moe te worden, tot eindelijk de Moffen hun heele kunde uitgetoeterd hadden, en weer van voornafaan wilden beginnen.
‘Nee’, zei Jacques beslist, ‘mij niet beduvelen waarde toeteraren.’ En hij kroop naar binnen en sloot het raam met een ruk.
Juffrouw Thérees stond op de kamer hem met lachend verwijt aan te kijken. Beneden telde de duitenophaler wat die vreemde vogel afgedokt had en glunderde.
‘U moet u niet zoo bespottelijk maken Jacques’, zei Juffrouw Thérees: ‘ik begrijp best dat u erg veel pret in ’t leven hebt, maar daarom hoeft u zich nog niet zoo aan te stellen. Als je fratsen uit wilt halen, doe ze dan voor je zelf, zoo dat niet ieder het zien kan.’
‘Is dat een wenk, Godes van mijn liefdeshersenvak?’
‘Neen flauwerik’, snauwde ze terug en smeet de deur echter zich dicht. Op den overloop moest ze aan zichzelf bekennen, dat ze alweer niet boos was en dat ze het trouwens op hem nooit worden zou, zoomin als op een kind.”
.
Herman de Man (11 juli 1898 – 14 november 1946)
De Duitse dichter en schrijver Helmut Krausser werd geboren op 11 juli 1964 in Esslingen am Neckar. Zie ook alle tags voor Helmut Kraussner op dit blog.
Ich bin ein ersoffener venezianischer Karnevalist.
Es schneit, und ich treibe in einem der vielen Kanäle,
vorbei an schwarzen Palästen, an Mauern und Supermärkten
vorbei.
Nicht eine Fackelzunge wärmt das Wasser. Ich seh die
zerfressenen Pfähle der Stadt. Verspätete Masken huschen
durchs Frühgrau, hektisch noch auf der Suche,
nach übriggebliebener, umherliegender Liebe.
Ich bin ein ersoffener venezianischer Karnevalist
Die Greisin vom Luxembourg
Sie schreitet wie ein ferner Vorfahr,
der in ihr spukt und schauen will,
durch Gärten, weil sich dort nichts ändert.
Was ist, nimmt sie als Schatten wahr,
was war, als Glanz, und lächelt still,
berührt arkane Türen, schlendert
mädchenhaft von hier nach dort,
tänzelt, dreht sich, immerfort,
bevor sie fällt. Und liegen bleibt.
In sich gekrümmt wie nie geboren.
Ihr Blick jedoch fliegt auf
zu jeder Wolke, die vorübertreibt,
und zieht etwas herab, das weder
vorhanden ist, noch ganz verloren.
Helmut Krausser (Esslingen am Neckar, 11 juli 1964)
De Italiaanse dichter en schrijver Giuseppe Bonaviri werd geboren in Mineo op 11 juli 1924. Zie ook mijn blog van 11 juli 2009 en ook mijn blog van 11 juli 2010.
Uit: Die blaue Gasse (Vertaald door Annette Kopetzki)
„Das Saugen des Alten war unregelmäßig, wir sahen ihn kaum, eher hörten wir die Glöckchen, die Caterina-Caterinella an die Säume des Schleiers genäht hatte, der Peppinellas Brüste bedeckte. Diese atmete seufzend, unterbrochen von Pausen. Die Glöckchen ertönten, manchmal hell klingelnd, dann wieder mit einem kaum hörbaren feinen Bimmeln, bis sie eine Folge rascher Triller wie von Vogelstimmen erzeugten. Die beiden jungen Frauen standen noch immer neben der Freundin, Dardania stützte ihre Brust, und Caterinella versuchte ihr so gut wie möglich den Busen zu verdecken.
Der gesättigte Alte wollte schon einschlafen, aber sie halfen ihm, auf die Beine zu kommen und fortzugehen. «Worauf wartet Ihr, warum nehmt Ihr nicht wieder Euren Wanderstab?» forderte Dardania ihn mit weicher Stimme auf. Er ließ seine Kränze liegen, und während er sich gebückt, mit glückseligem Gesicht, entfernte, sagte er: «Donna Peppinella, Gott wird es Euch vergelten.»
Wir spielten noch eine Zeitlang mit ein paar cisternini im catoio, damit man uns nicht sah.“
Giuseppe Bonaviri (11 juli 1924 – 21 maart 2009)
De Oostenrijkse dichter, schrijver en criticus Kurt Klinger werd geboren op 11 juli 1928 in Linz. Zie ook alle tags voor Kurt Klinger op dit blog en ook mijn blog van 11 juli 2010.
Heute
(Für Carlos Bueno)
Heute steht Rom
auf Säulen eisiger Luft.
Schrittgewaltig
gehen die nahegerafften Berge
dem Licht voraus.
Es wird ein Tag
voll dröhnender Schönheit sein,
wenn sich gekrönte Türme
gegen die Schatten werfen
und die Täler entriegeln
für den Einfall
von Jubel und Schmerz.
Geblendet
erleide ich
die Atemnot des Universums
unter entlaubtem Winterblau,
das ich heilig nenne
Kurt Klinger (11 juli 1928 – 23 april 2003)
De Franse schrijver Henri Coulonges werd geboren op 11 juli 1936 in Deauville. Zie ook alle tags voor Henri Coulonges op dit blog en ook mijn blog van 11 juli 2010.
Uit: L’Adieu à la femme sauvage
“Elle mange toujours pas, ta mère”, cria du bout de la table la grosse fille blonde qui était montée chez Franz. Elle la fixait avec ses petits yeux. Johanna tressaillit, la grande salle s’évanouit, et elle revint brutalement sur terre.
“Fiche-moi la paix avec ma mère, répliqua-t-elle vivement.
-Moi, je sais pas…, lâcha l’autre en ricanant. Quand on a une mère comme ça, au moins on s’en occupe.”
Johanna sentit qu’elle s’empourprait jusqu’à la racine des cheveux et que son regard se brouillait. La saucisse qu’elle venait de manger se transforma soudain en boule compacte au fond de sa gorge. Elle se leva d’un seul coup, se précipita sur la porte extérieure qu’elle ouvrit en hâte et fit quelques pas dans la cour en vacillant. Quand elle arriva au mur de la grange, ses jambes ne la portaient plus. A genoux dans l’herbe elle vomit et tout de suite après se mit à pleurer convulsivement. Mutti ! Voilà comment on parle de toi. Toi qui savais si bien t’adresser aux enfants. Toi dont les filles de la classe me parlaient toujours… Toi que Hella aimait. Comme tu les aurais prises sous ta coupe, ces idiotes, et comme j’aurais été fière de les voir t’admirer. Au lieu de cela…”
Henri Coulonges (Deauville, 11 juli 1936)
Zie voor nog meer schrijvers van de 11e juli ook mijn vorige blog van vandaag.