De Amerikaanse schrijver John Rechy werd geboren op 10 maart 1934 in El Paso, Texas. Zie ook alle tags voor John Rechy op dit blog.
Uit: Bodies and Souls
“Now, Los Angeles is a city of scarred beauty. But for miles and miles throughout its stretching horizon, its flowered, verdant beauty, as grand as that of any other city in the world, is unmarred. In this city of grass and trees perennially green, layered in shades of amber green, rusted green, silver green; of flowers that flash out of shrubs in crimson and gold flames; a city overlooked by palm trees that transform long streets into corridors to distant hills; a city where blood-red bougainvillea pours over walls, balconies, sidewalks, streets, even the edges of the freeways; a city in which giant hibiscuses open into sparklers, scarlet orange leaves form proud paradisaical birds, and Joshua trees clutch torches of white blossoms; a city of roses pale as the sky or garish as an open wound; of jacaranda trees veiling the ground in lilac filigree; of enormous blossoms with colour-saturated hearts draining, through pastel veins, to white at their curled edges; of rampant flowers deep pink just before they turn red, azure this side of indigo, lavender that is almost violent; a city of flowers whose clashing colours and shapes assume a paradoxical harmony in recurrent discordance—in such a city, the young sheik filled his concrete urns with plastic yellow and white flowers and waxy artificial leaves. Hundreds of people came to stare in awe, disbelief, derision, admiration, envy, resentment at the ostentatious palace that dared to flaunt ancient foreign wealth in an area of somewhat less strident, newer—and concealed—excess. Scandal and outrage—bruiting’s of bigamy and assault—soon swirled about the house. The young sheik and his wife moved out, and the mansion was left in vague judgment. Then fire burst from the heart of the house, its arced windows and doors exploding in pieces of coloured glass and mosaic. During the night of probable arson, a tarnished glow captured the mansion. After the fire—quickly extinguished—burlier guards inherited the vacated palace. Unnoticed at first because they sputtered with small yellow buds, weeds made incursions into the lawns. then exposed leprous patches of dirt. Tourists ripped pieces off the black-stoned walls and left white, gashed scars. Grime has settled on the plastic flowers. Windows and doors are barricaded. A blackened pine tree accepts rot from its roots.”
John Rechy (El Paso, 10 maart 1934)
De Italiaanse filmregisseur, dichter en schrijver Pier Paolo Pasolini werd geboren in Bologna op 5 maart 1922. Zie ook alle tags voor Pier Paolo Pasolini op dit blog.
Acht gedichten voor Ninetto
6 /
Als je zo lang pijn hebt gehad
en al zoveel maanden is het hetzelfde, je verzet je ertegen,
maar het blijft een realiteit waarin je bent gevangen.
Het is een realiteit die me alleen maar dood wil zien.
En toch sterf ik niet. Ik ben als iemand die misselijk is
en niet overgeeft, die zich niet overgeeft
ondanks de druk van Autoriteit. Maar mijnheer,
ik ben het, net als de hele wereld, met u eens.
Het is beter dat we op grote afstand worden gehouden.
In plaats van dood te gaan, zal ik u schrijven.
Op deze manier houd ik mijn kritiek intact
op uw hypocriete manier van leven,
wat mijn enige vreugde in de wereld is geweest.
Vertaald door Frans Roumen
Pier Paolo Pasolini (5 maart 1922 – 2 november 1975)
Zie voor nog meer schrijvers van de 10e maart ook mijn twee blogs van 10 maart 2019.