De Zweedse kunstenaar, dichter en schrijver Öyvind Axel Christian Fahlström werd geboren op 28 december 1928 in São Paulo. Zie ook mijn blog van 28 december 2010.
Uit: The Invisible Painting, 1960
„Very generally:
The future of art, if it is to have any future, must be based on a synthesis. I regard most modern art as an experimental field for separate discoveries and solutions, the unity of composition and form, color composition, illusions of time and space, poetic content, automatism and gesture, experimentation with material. A growing number of artists end up in a technical idiocy of style, cultivating a particular halfway solution.
The future: an attempt to create complete works of art. Fewer — bigger — more important — more worked through. That it’s natural for an artist to make a few such works, in the same way a composer or writer does. Natural to plan and “think through” a work to a greater extent and, if possible, to use technology and science, as has been done most significantly in music. See, for example, Schöffer’s cybernetic mobiles.
Öyvind Fahlström, Column no. 2 (Picasso 90), 1973
Less generally:
In one particular respect I think that collaboration with technology is imminent.
Painting is lagging behind the other art forms because of its limited opportunities to reach its audience. By “reach” I mean to “own” a work of art, to possess it, to take it out when you want to, have it on display or not — like a book or a record — so that as many people as possible can experience an original, as they can with film and theater. By this I mean that the fetishism connected to handmade and signed originals would never exist; instead there would be a multitude of equally valuable copies. When art is bought today, it happens, as we know, only partly for the same reasons that books or records are purchased — and it is bought by an extremely limited group of people. Those to whom works of art mean the most have the least means to acquire them. This is an incredibly warped situation, to which many artists are oddly resigned.“
Öyvind Fahlström (28 december 1928 – 9 november 1976)
De Argentijnse schrijver Manuel Puig werd geboren op 28 december 1932 in General Villegas. Zie ook mijn blog van 28 december 2006 en ook mijn blog van 28 december 2008 en ook mijn blog van 28 december 2009 en ook mijn blog van 28 december 2010.
Uit: Pubis angelical (Vertaald door Albert Bensoussan)
“J’ai été élevée comme ça, chez nous on ne dit jamais rouge, on dit toujours grenat, et l’on dit femme au lieu d’épouse, mari au lieu d’époux. […] Crois-tu que vous autres les Argentins méritez la réputation que vous avez de snobs ? – Bien sûr ! La classe élevée tu n’imagines pas ce que c’est, moi je les connais très bien. […] On m’a éduquée comme ça, quand j’étais petite maman me corrigeait si je disais le mot qui ne convenait pas. – Ta mère appartient à la classe élevée ? – Non, plus ou moins à l’aise, mais pas élevée. Snob je ne te dis que ça. Et j’oubliais le pire, « goûter » au lieu de « prendre le thé ». Pire encore que de dire « rouge ». – Qu’est-ce qu’on dit dans la classe élevée ? prendre le thé, je suppose. – Bien sûr, ça fait anglais. Mais c’est fantastique le pouvoir d’un mot. Si quelqu’un, une camarade de collège, m’invitait chez elle pour goûter, je n’y allais pas, j’imaginais une table sans nappe et des bols ébréchés […]”
Manuel Puig (28 december 1932 – 22 juli 1990)
De Nederlandse rooms-katholiek priester, kunsthistoricus, schrijver en columnist Antoine Bodar werd geboren in ‘s-Hertogenbosch op 28 december 1944. Zie ook mijn blog van 28 december 2008 en ook mijn blog van 28 december 2009 en ook mijn blog van 28 december 2010.
Uit: Tot dienen geroepen
“Vult God ons in of vullen wij God in. Hebben wij deel aan Hem of heeft Hij deel aan ons. Bedenkt Hij ons of bedenken wij Hem. Staat Hij in het middelpunt of staan wij in het middelpunt. Gaat het om Hem of gaat het om ons. Maakt Hij ons deelgenoot van Zijn Geest of maken wij Hem deelgenoot van onze geest.
Dit is de kwestie rond het alom en door iedereen aangewende begrip spiritualiteit: Het betekent iets (want het heeft van doen met Gods Geest) of het betekent niets (want heeft van doen metalles). Ietsisme is uitnodiging tot God te geraken. Anders reikt het tot nietsisme, voorheen bekend als nihilisme.
Maar heeft God niet te maken metalles en iedereen? Stellig. God is evenwel niet afhankelijk van ons maar wij zijn afhankelijk van Hem. De verbinding begint bij Hem en niet bij ons. In spiritualiteit vieren wij niet ons zelf maar vieren wij God in dankbaarheid om de schenking van de Heilige Geest (Spiritus Sanctus) – spiritualiteit dus in echte betekenis – die ons niet minder afhankelijk van Hem als aanhankelijk jegens Hem doet zijn.”
Antoine Bodar (‘s-Hertogenbosch, 28 december 1944)
De Amerikaanse dichter Morris Rosenfeld (eig. Moshe Jacob Alter) werd geboren op 28 december 1862 in Boksze in Polen. Zie ook mijn blog van 28 december 2008 en ook mijn blog van 28 december 2009 en ook mijn blog van 28 december 2010.
Atonement Evening Prayer
Atonement Day–evening pray’r–sadness profound.
The soul-lights, so clear once, are dying around.
The reader is spent, and he barely can speak;
The people are faint, e’en the basso is weak.
The choristers pine for the hour of repose.
Just one–two chants more, and the pray’r book we close!
And now ev’ry Jew’s supplication is ended,
And Nilah approaching, and twilight descended.
The blast of the New Year is blown on the horn,
All go; by the Ark I am standing forlorn,
And thinking: ‘How shall it be with us anon,
When closed is the temple, and ev’ryone gone!’
The Feast Of Lights
Little candles glistening,
Telling those are listening
Legends manifold,
Many a little story,
Tales of blood and glory
Of the days of old.
As I watch you flicker,
As I list you bicker,
Speak the ancient dreams:
–You have battled, Jew, one time,
You have conquer’d too, one time.
(God, how strange it seems!)
In your midst was order once,
And within your border once
Strangers took no part.
Jew, you had a land one time,
And an armed hand, one time.
(How it moves the heart!)
Glisten, candles, glisten!
As I stand and listen
All the grief in me,
All the woe is stirred again,
And the question heard again:
What the end shall be?
Morris Rosenfeld (28 december 1862 – 22 juni 1923)
De (Oost)-Duitse schrijver Erich Köhler werd geboren op 28 december 1928 in Taschwitz nabij Karlsbad. Zie ook mijn blog van 28 december 2009 en ook mijn blog van 28 december 2010.
Uit: Radauer oder Aufstieg und Fall von Politanien
“Wie bitte, fragt das Kind, aber sein Stimmchen macht kein Echo
Was hier los ist, wollen wir wissen
Was soll hier schon los sein
Hier soll einer, allzu frühe von uns gegangen, paar alte Geschichten
Hier gibt es keine alten Geschichten, nur mich
Und was tust du hier, wenn man mal fragen darf
Ach, immer dasselbe
Nämlich
Ich baue die Stadt Troja auf, hier im Sandkasten. Jemand zertrampelt sie und ich, ich baue sie immer wieder auf
Moment mal, sage ich, die Decke war dicht. Uraltes Moos zwischen den Platten. Garantiert unbewegte Lage, seit die Gruft geschlossen wurde. Und du kommst uns mit dem großen Unbekannten. Entweder, du willst uns, oder du bist selber…
Das Kind: Getrampelt wird aber. Hier war die große Ringmauer, hier die Unterburg, da die Oberburg, dort das Skäische Tor, dazwischen Marktplatz, Wohnhäuser, Speicher. Alles ist hin.“
Erich Köhler (28 december 1928 – 16 juli 2003)
ZIe voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 28 december 2010.
De Franse schrijver, filmmaker en kunstenaar Guy Debord werd geboren op 28 december 1931 in Parijs. Zie ook mijn blog van 28 december 2009.
De Duitse dichter, toneelauteur en vertaler Alfred Wolfenstein werd geboren op 28 december 1883 in Halle. Zie ook mijn blog van 28 december 2006 en ook mijn blog van 28 december 2008 en ook mijn blog van 28 december 2009.
De Franse dichter Édouard d’Anglemontwerd geboren op 28 december 1798 in Pont-Audemer, departement Eure.
De Franse schrijver en lexicograaf Antoine Furetière werd geboren op 28 december 1619 in Parijs. Zie ook mijn blog van 28 december 2009.