Als we het nu toch hebben over jong gestorven Engelse Romantici, dan mag deze ook niet ontbreken: Percy Bysshe Shelley die net geen 30 werd. Terwijl hij met een vriend aan het varen was, sloeg als gevolg van een plotselinge windvlaag hun boot om en zij verdronken. Na enkele dagen spoelden de lichamen aan op het strand. Shelleys as werd bijgezet op de protestantse begraafplaats van Rome. In Engeland werd opgelucht gereageerd: ‘Shelley de atheïst is dood. Nu weet hij of er een God bestaat of niet.’
Time Long Past
Like the ghost of a dear friend dead
Is Time long past.
A tone which is now forever fled,
A hope which is now forever past,
A love so sweet it could not last,
Was Time long past.
There were sweet dreams in the night
Of Time long past:
And, was it sadness or delight,
Each day a shadow onward cast
Which made us wish it yet might last–
That Time long past.
There is regret, almost remorse,
For Time long past.
‘Tis like a child’s belovèd corse
A father watches, till at last
Beauty is like remembrance, cast
From Time long past
Percy Bysshe Shelley (4 augustus 1792 – 8 juli 1822)