De Palestijns-Nederlandse dichter, schrijver en acteur Ramsey Nasr werd geboren in Rotterdam op 28 januari 1974. Zie ook alle tags voor Ramsey Nasr op dit blog.
Geen lied (Fragment)
De lier telt zeven snaren. Elke snaar
Is een planeet. Zeven planeten had ik.
Zeven planeten draaiden rondom mij
Met daaromheen een zwarte koepelbol
Die alles afsloot, maar niet helemaal;
Er zaten gaten in, duizenden sterren
Als venstertjes naar buiten op het vuur.
Zeven sirenen ook en hoe dat kon,
En of ze echt meesuisden met de planeten,
Zijn vragen die ik mij nooit heb gesteld,
Omdat ik ze alle dagen horen kon:
Vrouwen met baarden, met vogellichamen
En klauwen die zich in hun vaart als klem
Vast konden zetten aan de hemelbanen.
Elke sirene zong strak aangehouden
Een toon. Zeven sirenen, zeven tonen,
Een huiverend akkoord van zonnestralen
Of licht. Iets dergelijks. Zuiver geluid
Onder een tweemaal kolossale koepel,
Waardoor mijn snaren als vanzelf aanvingen
Te trillen. Ik hoefde maar mee te zingen.
Wanneer ik zong, zwermden de vogels uit;
Niet slechts bijzondere, maar alle soorten
Krioelden om mijn hoofd, ik weet niet hoe.
Bijen, libellen, wespen, horzels, kevers
Voerden fantastische figuren uit,
Achter elkaar, als danspassen op lucht.
Grote dieren kwamen op mij af,
Namen mij op de rug en luisterden,
Terwijl ze ruimte lieten voor de bomen,
Die langzaam dichterbij geschuifeld waren.
Zelfs rotsen bogen voorzover dat kon
Hun oren naar ons toe. Niet allemaal:
Er waren er die onbewogen stonden
En toekeken hoe bovenop de bergen
De sneeuw aan het wegsmelten was begonnen
En de rivieren weer in gang zette,
Die stilgehouden hadden in stroom,
Terwijl erboven alle bruggen golfden.
Ramsey Nasr (Rotterdam, 28 januari 1974)
De Vlaamse dichter, romancier en theatermaker Peter Verhelst werd geboren op 28 januari 1962 in Brugge. Zie ook alle tags voor Peter Verhelst op dit blog.
Joe!
Van in de zon te kijken slapen mijn ogen
onbetrouwbaar waardoor het heuvellandschap dwarrelt
en zilverkleurig water uit het zand opborrelt.
Een cactus wacht als vlees. Zo te zien is het meisje
aan mijn hals een prikkelband, rolt ze door mijn hoofd
als tumbleweed en riekt naar prij. Ziek bloed, veertienjarig
en al weerspiegeld in de glooiing van de duinen.
Roodgelakte tong die glinstert als een baldadige,
vandaar glanzen haar zwartblauwe haren dieper
dan mijn stalen mes dat sputtert. Vonken in mijn keel.
Begint te jammeren, verliest
haar ogen, krijgt de schouders van een jakhals
als ze sterft.
Hey Joe!
De laatste dans is aan een touw.)
Met gezwollen linkeroog
Hoewel, geen vuistslag. Toch zit het me tot daar
(gehijg) dat bloed in mij uitloopt als een bloembol
met groeidrift. IJs op mijn jukbeen, gekift erboven;
door een zieke vinger geprikt en roerloos aan de wastafel
met anderhalf oog. Ik zie nog niet het porselein
vergaan (gehijg) als mijn fantasma van ergernis:
twee pinnige meisjes voor mij gehurkt en ik
weet niet wie het eerst te eten, maar meisjes
(gehijg) zijn bellen die springen op je tong.
Dan maar een scheermes en tellen tot drie,
een spat op het glas. Beter één dan anderhalf.
Zorro
Tussen Mexicaans gras hadden ze ons te pakken.
(Hun laarzen gewet.)
Ze hadden onze huidskleur niet en drongen
ons lichaam binnen. Trokken ons binnenstebuiten.
Lieten strepen na in de vorm van halve swastika’s.
Verder niks.
Peter Verhelst (Brugge, 28 januari 1962)
De Duitse dichter en schrijver Maik Lippert werd geboren op 28 januari 1966 in Erfurt. Zie ook alle tags voor Maik Lippert op dit blog.
Ohrensausen
einen klammen april lang
mit otitis media
die alte im gehörgang
gerbt dir das trommelfell mit alaun
du hörst radio mit dem stirnbein
im schädel haspeln
berichterstatter auf die blechmembranen
von münzfernsprächern
du suchst die orte im schulatlas
orte mit symbolen
wie kobalt und kupfer
du siehst menschen
die mit grubenlampen auf der stirn geboren werden
andere mit gewehrläufen in den augen
sagst dir
im fieber
werden wir alle wach
und wünschst allen krankenschwestern
und lehrern
die für die dichtkunst leiden
ohrensausen
staubfresser für die ewigkeit
diese gedichte
über sommerregen und venenleiden
sagst du
der rest ist amoxicillin
3mal täglich eine ganze tablette
und im mai schreibst du wieder
gedichte
wäßrig wie die venenkarten an deinen beinen
Maik Lippert (Erfurt, 28 januari 1966)
De Albanese dichter en schrijver Ismail Kadare werd geboren in Gjirokastër op 28 januari 1936. Zie ook alle tags voor Ismail Kadare op dit blog.
Uit: Het reisverbod. Requiem voor Linda B. (Vertaald door Roel Schuyt)
“Tot bij het begin van de Rruga e Dibrës was het Rudian Stefa gelukt om nergens aan te denken. Pas toen hij tegenover hotel Tirana stond, aan de noordkant van Sheshi i Skënderbeut – het Skënderbeuplein, voelde hij een lichte paniek opkomen. Hij hoefde alleen nog het plein over te steken en dan stond hij voor de ingang van het gebouw van de communistische partij. Hij kon zich nu niet meer zo koelbloedig voordoen als hij had gewild, en ook kon hij geen moed ontlenen aan de gedachte dat hij een zuiver geweten had. Hij zag alleen het plein voor zich, en hoe groot het ook was, voor iemand die bij het partijcomité was ontboden zonder dat hij wist waarom, duurde het veel te kort om het over te steken.
Met een razende snelheid, alsof hij alleen zo de verloren tijd kon inhalen, overzag hij de twee dingen waardoor hij in de problemen kon zijn geraakt. Het ene was zijn nieuwe toneelstuk, dat al twee weken wachtte op een officieel fiat om te worden opgevoerd; het andere was zijn relatie met Migena.
Op ieder ander moment zou dat laatste hem meer reden tot ongerustheid hebben gegeven dan zijn toneelstuk. Hij kwam net voorbij de Nationale Bank toen hij de afloop van zijn laatste ruzie met haar opnieuw met een ondraaglijke helderheid voor zich zag. Ze stonden op de plek waar ze al eerder onenigheid hadden gehad, de boekenkast maakte daar een rechte hoek met het raam. Er waren bijna dezelfde woorden gevallen en opnieuw had ze gehuild.”
Ismail Kadare (Gjirokastër, 28 januari 1936)
De Vlaamse dichter en schrijver Wies Moens werd geboren in Sint-Gillis-bij-Dendermonde op 28 januari 1898. Zie ook alle tags voor Wies Moens op dit blog.
Brabantsche lente (Fragment)
Wij wandelen om zijn bultig lijf
en schouwen in’t dal:
het koren groent reeds overal.
Ik meen voorwaar, het felle bloed
dat de aarde door de aarde stuwt,
moet vonken als de nectar doet
der boeren, hun blond appelwijn !
*
Haal boven een flesch van ’t oude jaar:
de Lente zingt,
Brabantsche Lente, hoog en klaar !
*
De witte vlaggen van het licht
wapperen frisch langs ons aangezicht.
Het is, als schrijden fijfelaars in wit en blauw
ons voor ten dronk. – Terwijl wij treên
den drempel over, stapt de schare
de hoving op, den boomgaard in, en ginds
bij de pralende kerselaren
speelt voort de muziek: het suizen en deunen
golft om het huis met den bloesemgeur.
*
Mijn vriend thans, opetogen:
‘Zeg, kent ge schooner wonen
dan dit: met open deur
aan den klankstroom van Gods verblijdenis,
die komt van de hoogte, het huis omvloeit ?’
*
Ik, ’t glas geheven, breng
een krachtig ‘Heil’ ! hem toe, sluit bei mijn oogen
en zie: hoe een verdwaalde meeuw,
heenscherend pijlsnel over den disch,
het milde stroomen daarbuiten
haar heimwee meldt; de borst gelijk een schild,
en ’t kantig snijden van haar scherpe vlerken.
Wies Moens (28 januari 1898 – 5 februari 1982)
Portret door Cyriel Los, 1943
De Cubaanse dichter en schrijver José Martí werd geboren op 28 januari 1853 in Havanna. Zie ook alle tags voor José Martí op dit blog.
Guantanamera
Guantanamera
Guajira Guantanamera
Guantanamera
Guajira uit Guantanamera
Ik ben een oprechte man
uit het land waar de palmen groeien
Ik ben een oprechte man
uit het land waar de palmen groeien
en voordat ik sterf,
wil ik mijn liedjes uit mijn ziel zingen
Refrein
Ik cultiveer de witte roos
zowel in juni als in januari
Ik cultiveer een witte roos
zowel in juni als in januari
Voor de ware vriend
die me oprecht zijn hand geeft
Refrein
Mijn lied is van een helder groen
en van een gloeiend karmozijn
Mijn lied is van een helder groen
en van een gloeiend karmozijn
Mijn lied is een gewond hert
dat in de bergen beschutting zoekt.
Guantanamera
Guajira Guantanamera
Guantanamera
Guajira Guantanamera, etc.
Vertaald door Celia Cruz
José Martí (28 januari 1853 – 19 mei 1895)
Monument in Pinar del Rio
Zie voor nog meer schrijvers van de 28e januari ook mijn blog van 28 januari 2012 deel 2 en ook mijn blog van 28 januari 2011 deel 1 en eveneens deel 2 en ook deel 3.